یک لوله حرارتی با شیار مارپیچ از جنس مس و با سیال عامل اتانول که به موازات محور اصلی یک هواپیمای جنگی قرار دارد، برای خنک کاری مدارات بال آن، در هنگام دور زدن در هوا، در نظر گرفته شده است. این هواپیما در حین این حرکت، بطور همزمان، هم دارای حرکت دورانی حول محوری در فضا و هم دارای حرکت چرخشی حول محور اصلی خود خواهد بود. محدوده موئینگی، هم برای شیارها بصورت جداگانه، و هم برای کل لوله حرارتی، در حالت پایا، با استفاده از یک مدل ریاضی، محاسبه شده است. مشاهده میشود که حد موئینگی کاملا به شتاب دورانی (ar)، سرعت زاویه ای چرخش (w2) و زاویه بال هواپیما (Г) وابسته میباشد و همچنین درمورد شیارها، حد موئینگی بستگی به زاویه شروع آنها در کندانسور0Φ هم دارد. یک محدوده 1g تا 10g برای arو یک بازه rad/sec [0.2-2] برای w2 در نظر گرفته شده است. در ادامه مشاهده میشود که حد موئینگی کل لوله (Qtot,cap) با افزایش مقدارar، ابتدا کاهش و سپس افزایش خواهد یافت. لیکن اثر w2 بر Qtot,cap، بصورت کاهنده خواهد بود. بعلاوه در مقایسه با کارهای انجام شده قبلی، خواهیم دید که دوران خالص بدون چرخش، باعث تخمین بیش از حد عملکرد HGHP خواهد شد. اگر چه در این مقاله حرکت کلی بصورت پایا در نظر گرفته شده است، ولی در حین چرخش، اثرات زوایای مختلف بال بر عملکرد HGHP بررسی گردیده است. این اثر بصورت کاهش حد موئینگی به ازای زوایای بزرگتر بال خواهد بود.