سال:1387 | دوره:3 | شماره:1 (6) |تعداد مقالات:14

هدف: توصیف تصاویر سونوگرافیک طبیعی بافت های نرم سطح قدامی و خلفی ناحیه فتلاک در اسب های بارکش.طرح مطالعه: مطالعه توصیفی.حیوانات: پنج اسب نر بارکش که از نظر بالینی و رادیوگرافی طبیعی بودند.روش کار: اسب های از نظر رادیوگرافی و اولتراسوند قبل و پس از مرگ مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس استخوان های کنجدی فوقانی، ناحیه فتلاک به سه منطقه تقسیم گردید. منطقه 1 در فاصله 4 سانتی متری بالای استخوان کنجدی قرار داشت. منطقه 2 در سطح استخوان های کنجدی و منطقه 3 در موقعیت تحتانی استخوان های کنجدی قرار داشتند. اندازه گیری های مربوط به وتر ها و لیگامان ها در هر منطقه با استفاده از کالیپر الکترونیک انجام گرفت. مقاطع عرضی ساختارهای هر سه منطقه مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج و نتیجه گیری: مفصل فتلاک به وسیله ساختارهای بافت نرم و سخت احاطه شده است. ساختمان های طبیعی آناتومیک و تصاویر رادیوگرافیک و اولتراسونوگرافیک مورد ارزیابی قرار گرفتند. تصاویر اولتراسوند سطوح قدامی و خلفی ناحیه مورد مطالعه قرار داده شدند. الگوی اکوژنیک هر ناحیه ارزیابی گردید. این مطالعه اطلاعات دقیقی در خصوص ساختمان اولتراسونوگرافیک طبیعی و اندازه گیری وترها و لیگامان ها در مناطق سه گانه فوق را به دست می دهد.کاربرد بالینی: یافته های این مطالعه در تشخیص لنگش های ناشی از فتلاک در شرایط بالینی می تواند مفید باشد.

هدف: این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات بوپیواکائین (B)، کتامین (K) و ترکیب بوپیواکائین و کتامین (BK) بعد از بیحسی فوق سخت شامه ای کمری – عجزی در گوسفند انجام شد.طرح مطالعه: مطالعه تجربی در روی موجود زنده.حیوانات: 9 گوسفند ایرانی شال سالم نر و غیر آبستن ماده با متوسط وزنی 38.9±15.1 کیلوگرم.روش کار: حیوانات به صورت تصادفی انتخاب شدند و 3 تیمار به انجام رسید. داروها در فضای فوق سخت شامه ای کمری – عجزی تزریق شدند. شروع اثر و طول اثر بیحسی و آرام بخشی ایجاد شده بررسی شد و ضربان قلب، تعداد تنفس و دمای مقعدی در دقایق 0، 5، 10، 15، 20، 30، 40، 50 و 60 بعد از تزریق ثبت شدند. بیحسی با فقدان واکنش نسبت به تست های نیش سوزن و نیشگون در پوست نواحی خلفی تعیین شد.نتایج: شروع اثر بیحسی در گروه BK به طور معنی داری سریعتر از گروه های B و K بود. تیمارهی انجام شده با کتامین، چه به تنهایی (K) و چه به صورت ترکیبی (BK) باعث آرام بخشی ملایمی شد. ضربان قلب در تیمار B در دقایق 15 و 20 به طور معنی داری افزایش پیدا کرد، و تعداد تنفس در تیمار K در دقایق 10 و 15 کاهش معنی داری نشان داد.نتیجه گیری و کاربرد بالینی – تزریق ترکیب بوپیواکائین / کتامین در فضای فوق سخت شامه ای شروع اثر سریع و دوام اثر متوسطی در نواحی خلفی ایجاد می کند. دوزهای به کار گرفته شده در تیمار BK احتمالا عوارض جانبی مشاهده شده در تیمارهای B و K را کاهش داده است. نتیجه گیری می شود که ترکیب BK برای انجام بیحسی فوق سخت شامه ای در گوسفند بدون ایجاد عوارض جانبی مشخص قابل استفاده می باشد.

هدف: ارزیابی و بررسی موارد حذفی گاوان شیری مبتلا به زخم کف راسترهولز از ابعاد رادیولوژی و بالینی.طرح: مقطعی و توصیفی.حیوانات: هفت مورد گاو شیری حذفی مبتلا به زخم کف راسترهولز.روش کار: مطالعه حاضر در طول زمستان سال 1384 بر روی هفت مورد از 41 مورد دام حذفی مبتلا به لنگش صورت پذیرفت و این جمعیت مبتلا به لنگش از میان 1135 راس گاو شیری حذفی (به دلایل مختلف) به شکل تصادفی انتخاب و مورد مطالعه بالینی (درجه لنگش)، رادیولوژی (شرایط لازم برای تصویربرداری از چهار نما بسته به ضخامت نمونه، تازه یا کهنه بودن داروی ظهور و ثبوت و نوع حالت گماری، بین 85 تا 95 کیلو ولت با 250 میلی آمپر در 0.04 یا 0.02 ثانیه تعیین می شد) قرار گرفتند. برای ارزیابی شدت بیماری، از چهار فاکتور تشکیل استخوان جدید، لیز استخوانی، تورم نسج نرم و حضور دانسیته گاز استفاده شد.نتایج: ارزیابی رادیوگرافی ضایعات مزمنی از زخم کف را که با تغییر در ساختار استخوان بند سوم انگشت، تورم نسوج نرم، تزاید استخوانی جدید، لیز استخوانی و حضور گاز در نسوج نرم نواحی انگشت همراه شده بود را نشان داد. در بیشتر موارد ریخت بالینی حکایت از التهاب مزمن نسج مورق داشت. تظاهرت بالینی زخم کف راسترهولز در دام های مبتلا شامل درد، خروج چرک و افت شدید وزن دام بود. اتساع پریوپل و تورم نامتقارن نواحی پاشنه از ویژه ترین چهره های دام های حذفی مبتلا به زخم کف بودند.نتیجه گیری و کاربرد بالینی: نتایج این مطالعه نشان داد که اطلاعات رادیولوژی نقش مهمی در پیشگویی حذف یا درمان دام های مبتلا و مزمن بازی می نماید.

هدف: پاسخ همودینامیک کلیه شامل سرعت جریان خون در سرخرگ های قطعه ای پس از تجویز دوزهای مختلف عصاره زعفران (10 و 40 و 90 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن) مورد تحقیق قرار گرفته و نتایج حوصله در هر گروه در ارتباط با تغییرات بافتی تفسیر گردید.طرح مطالعه: ارزیابی تکنیکی، مطالعه تجربی.حیوانات: 20 سر موش صحرایی نر از نژاد اسپراگ – داولی.روش کار: در این مطالعه برای نخستین بار با استفاده از آنالیز اولتراسونوگرافی داپلر پالسی به هنگام، پاسخ همودینامیک کلیه شامل سرعت جریان خون در سرخرگ های قطعه ای پس از تجویز دوزهای مختلف عصاره زعفران (10 و 40 و 90 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن) مورد تحقیق قرار گرفته و نتایج حاصله در هر گروه در ارتباط با تغییرات بافتی تفسیر گردید.نتایج: زعفران با دوز 10 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن بطور معناداری باعث افزایش جریان خون کلیوی گردید. در این حال حداقل عوارض جانبی در بافت کلیه مشاهده شد، در حالی که دوزهای بالاتر ضایعات بافتی همچون نکروز حاد لوله ای و گلومرولوپاتی را به دنبال داشتند.نتیجه گیری و کاربرد بالینی: زعفران گیاهی نادر و ارزشمند است که از کلاله ای با بوی مطبوع و طعمی جذاب برخوردار بوده، رنگ طلایی و عطر طبیعی آن پس از خشک شدن مورد استفاده قرار می گیرد. خواص درمانی زعفران سبب شده تا در کانون مطالعات داروشناسی نوین قرار گرفته و از این رهگذر خواصی همچون مسمومیت پایین و قدرت آنتی اکسیدانی بالای آن مورد تحقیق واقع شد. گذشته از اثرات مستقیم بر سلول های پوششی، زعفران جریان خون عروقی را تحت تاثیر قرار داده و به طور غیر مستقیم بر دستگاه قلبی – عروقی موثر واقع می گردد. از این رو، بکارگیری زعفران در شرایط ایسکمیک توصیه می شود. دوزهای 10 تا 40 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن ترجیح داده می شوند، هر چند که کمترین آن با حداقل ضایعات بافتی همراه است.

هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی زیست سازگاری سلول های بنیادی تمایز یافته بر روی داربست های پلی وینیل الکلی برای ترمیم ضایعات غضروف مفصلی انتهای پایینی استخوان ران می باشد.طرح مطالعه: مطالعه تجربی در محیط بدن.حیوانات: دوازده سر خرگوش سفید نیوزلندی نر بالغ به دو گروه شش تایی آزمایش و کنترل تقسیم شدند.روش کار: سلول های بنیادی مزانشیمی از مغز استخوان بازوی شش خرگوش گروه آزمایش جدا شده و کشت داده شدند و نهایتا بر روی داربست های پلی وینیل الکلی به کندروسیت تمایز داده شدند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی نگاره نشانگر توزیع یکنواخت سلول ها درون داربست بود. یک ضایعه غضروفی تمام ضخامت به قطر چهار میلیمتر در ناحیه مرکزی شیار کشککی هر دو زانوی تمامی خرگوشها ایجاد گردید. در گروه آزمایش، محل ضایعه با داربست حاوی سلول های بنیادی مزانشیمی خودی پوشانده شده و توسط بخیه نگهدارنده با نخ پلی دیوکسانون شش صفر در محل خود تثبیت شد. خرگوشهای گروه کنترل بدون هیچ گونه درمانی رها شدند. پس از گذشت یک ماه، سه سر خرگوش از هر گروه بطور تصادفی انتخاب شده و جهت انجام نمونه برداری به روش انسانی معدوم شدند. بقیه خرگوشها سه ماه بعد مورد نمونه برداری قرار گرفتند. ارزیابی هیستوپاتولوژیکی ضایعات با رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین و تری کروم صورت گرفت.نتایج: یافته ها نشان داد که در گروه غضروف مهندسی شده با داربست پلی وینیل الکلی سه ماه پس از انتقال، محل ضایعات بطور ماکروسکوپی با بافت صاف، براق و سفیدی پر شده بود. هر چند پس از سه ماه در گروه کنترل، در محل تخریش، مقدار زیادی بافت همبندی تشکیل شده بود، ولی اثری از کندروسیتها دیده نمی شد. در گروه آزمایش پس از سه ماه، محل نقیصه نسبتا با غضروف شفاف پر شده بود.نتیجه گیری و کاربرد بالینی: بررسی مقاطع هیستوپاتولوژیکی در این مطالعه نشان می دهد که گروه داربست پلی وینیل الکلی با سلول کاشته شده، نسبت به گروه کنترل از میزان التیام بیشتری برخوردار بوده و در نتیجه می توان اظهار کرد، امکان پوشش مجدد نقیصه غضروفی زانو با استفاده از سلول های بنیادی کاشته شده در داربست های پلی وینیل الکلی وجود دارد.

هدف: تعیین میزان شیوع هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه تغذیه ای (NSH) در گربه های خانگی و بومی اهواز.طرح مطالعه: مطالعه درمانگاهی.حیوانات: 80 قلاده گربه (40 تا خانگی و 40 تا بومی).روش کار: این تحقیق در طی یک دوره 2 ساله و بر اساس یافته های بالینی، رادیوگرافی و آزمایشگاهی در طول سال 1384-86 انجام شده بود. گربه های تحت مطالعه به 2 گروه کلی (خانگی و بومی) و بر اساس سن (کمتر از 3 ماه و بین 3 تا 6 ماه) تقسیم بندی شده بودند. وضعیت جیره غذایی از نظر استفاده از شیر و دیگر فرآورده های لبنی (به عنوان منبع کلسیم) در گربه های خانگی بررسی شده بود. در تحقیق اخیر، در 7 مورد هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه تغذیه ای تایید شد. پارامترهای بیوشیمیایی اندازه گیری شده، شامل کلسیم، فسفر و آلکالین فسفاتاز بودند.نتایج: مهمترین یافته های رادیوگرافی شامل کورتکس کاغذی، شکستگی های پاتولوژیک، یبوست، کاهش وضوح زوائد شوکی ستون مهره ها و دفرمیتی در لگن و ستون مهره ها بود. میزان آلکالین فسفاتاز در تعدادی از گربه های مبتلا و سالم بالا بود و تفاوت معنی داری از نظر آماری دیده نشد (P>0.05). میزان کلسیم و فسفر نیز هر دو در محدوده نرمال بودند. همچنین بر اساس آزمون ANOVA تفاوت معنی داری بین جنس و نیز از نظر خانگی و بومی بودن به دست نیامد. با این وجود آن دسته از گربه های خانگی که در جیره غذایی آنها بیشتر از منابع فسفر و کمتر از منابع کلسیم استفاده شده بود و نیز در سنین کمتر از 3 ماه، شیوع بیماری بالاتر و از نظر آماری معنی دار بود (P<0.05).نتیجه گیری و کاربرد بالینی: هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه ای تغذیه ای در گربه های ایران نسبتا معمول است و دلیل آن استفاده بیشتر از گوشت در جیره غذایی است. این مطالعه اهمیت بالانس جیره غذایی به ویژه از نظر کلسیم و فسفر را در جیره غذایی گربه های کمتر از 3 ماه نشان می دهد.

هدف: مطالعه آثار القای بیهوشی با ایزوفلوران و مقایسه القای آن با قفس و ماسک در خرگوش.طرح مطالعه: مدل تجربی.حیوانات: 20 خرگوش ماده و بالغ از نژاد سفید نیوزلندی.روش کار: خرگوشها به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. برای القای بیهوشی در گروه A اتاقکی به اندازه 40 سانتی متر مکعب طراحی گردید و از غلظت 4 تا 5 درصد ایزوفلوران جهت القا استفاده شد. در گروه B از غلظت 1.5-1 درصد ایزوفلوران با استفاده از ماسک القای بیهوشی انجام شد و غلظت آن به صورت تدریجی به فواصل 30 ثانیه ای افزایش یافت تا غلظت 4 درصد حاصل گردد. جراحی اوریوهیسترکتومی به روش معمول در هر دو گروه انجام شد. مدت زمان لازم جهت القا و بازگشت از بیهوشی، طول دوره آپنوستیک و میزان ایزوفلوران مصرفی در هر دو گروه اندازه گیری شد.نتایج: مدت زمان لازم جهت القای بیهوشی به صورت معنی داری در گروه B کوتاهتر از گروه A بود (P<0.05). طول دوره آپنوستیک از 10 ثانیه تا 90 ثانیه متغیر بود. میزان ایزوفلوران مصرفی در گروه (7.1±1.2) میلی لیتر بود که به صورت معنی داری از گروه (24.7±6.6) A کمتر بود (P<0.05). مدت زمان بازگشت از بیهوشی در هر دو گروه فاقد اختلاف معنی دار بود (P>0.05).نتیجه گیری و کاربرد بالینی: القای بیهوشی با داروی ایزوفلوران در خرگوش ها در صورت فراهم بودن تجهیزات و امکانات مربوطه قابل انجام و مطمئن می باشد. به علاوه القای بیهوشی به کمک داروی ایزوفلوران با استفاده از ماسک مناسبتر از کاربرد قفس می باشد.

هدف: تهیه منبع کالبد شناختی از درخت نایژه ای جبیر به کمک لایه نگاری رایانه ای.طرح مطالعه: مطالعه تجربی.حیوانات: سه راس جبیر ماده.روش کار: تصاویر سی تی از ناحیه سینه عمود بر محور طولی بدن تهیه شدند. پنجره های سی تی به نوعی تنظیم شد که بهترین تصویر از ریه به دست آید. تصاویر مطالعه و از نظر کالبد شناختی با یک راس گوسفند و یک راس بز تشریح شده مقایسه شدند.نتایج: نای، نایژه های لبی و برخی از نایژه های قطعه ای مشخص و با توجه به مهره های سینه به عنوان نشانه، نامگذاری شدند.نتیجه گیری و کاربرد بالینی: نتایج این مطالعه می تواند سبب درک بهتری از ساختار شش ها و نایژه ها در جبیر گردد.

هدف: محاسبه نسبت قطر قدامی- خلفی عدسی چشم به قطر قدامی- خلفی چشم در خرگوش به منظور استفاده در تشخیص بیماری های احتمالی.طرح مطالعه: مطالعه تجربی.حیوانات: 120 سر خرگوش نر و ماده با سن دو ماه تا چهار سال با وزن بین 300 گرم تا 1500 گرم.روش کار: با استفاده از دستگاه اولتراسونوگرافی سونوسایت تایتان و پروب خطی 6 تا 10 مگاهرتز، پس از آرام بخشی با استفاده از کتامین هیدروکلراید به میزان 35 میلی گرم و زایلازین به میزان 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت تزریق عضلانی، یک قطره تتراکائین هیدروکلراید در هر چشم چکانیده شده و سپس ژل مخصوص اولتراسونوگرافی بر روی قرنیه گذاشته شده و سپس با روش ترانس کورنیا تصاویر تهیه شدند. و سپس اندازه گیری های لازمه بر روی تصاویر انجام شده و ثبت گردیدند.نتایج: در اولتراسونوگرافی دو بعدی از چشم، قسمتهای مختلف چشم به صورت اناکوئیک تا هیپراکوئیک قابل بررسی بودند. به همین صورت میزان قطر قدامی- خلفی عدسی و قطر قدامی - خلفی چشم مورد اندازه گیری قرار گرفت که به طور متوسط به تربیت 0.6175 سانتی متر و 1.4789 سانتی متر بودند. با توجه به اعداد به دست آمده، نسبت قطر قدامی- خلفی عدسی به قطر قدامی- خلفی چشم در خرگوش معادل 0.4165 برآورد می شود.نتیجه گیری و کاربرد بالینی: اولتراسونوگرافی دو بعدی تصاویر مفیدی مانند تشخیص ضایعات و یا تغییر در اقطار عدسی و کره چشم را جهت اهداف آموزشی و تشخیصی در اختیار دامپزشکان و پزشکان قرار می دهد. با توجه به اینکه بررسی فوق بر روی خرگوش هایی که از نظر معاینات بالینی چشم سالم بودند، صورت گرفت. بنابراین می توان از اعداد به دست آمده به عنوان شاخصی جهت بررسی نسبت طبیعی قطر عدسی به قطر چشم در خرگوش استفاده نمود.

توصیف بیمار: یک راس میش دو رگ 5 ساله ایرانی با توده ای نرم به رنگ قرمز تیره بر روی لثه فک پایین به بیمارستان آموزشی درمانی دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز ارجاع داده شد. در مشاهدات ظاهری، توده ای نرم به رنگ قرمز تیره، پایه دار، کروی شکل و به قطر کمتر از 1.5 سانتیمتر بر روی لثه قسمت میانی فک پایین طرف راست میش مشاهده شد. دمای بدن، ضربان قلب و تعداد تنفس به صورت نرمال بود.درمان و نتیجه آن: توده غیر طبیعی به صورت جراحی و تحت آرام بخشی و بی حسی موضعی برداشته شد. یافته های هیستوپاتولوژیک وجود همانژیوم لثه را تایید نمودند.کاربرد بالینی: همانژیوم لثه در گاو، اسب، گوسفند، خوک و ماکیان ممکن است اتفاق بیفتد، ولی رخداد همانژیوم لثه در سگ و گربه بیشتر گزارش شده است.

توصیف بیمار: کبوتری با یک توده غیر طبیعی بر روی بال سمت راست به کلینیک دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر کرمان ارجاع گشت.درمان و نتیجه آن: پس از برداشت توده به روش جراحی مطالعات هیستوپاتولوژیک صورت پذیرفت. مشاهدات میکروسکوپیک حضور سلول های توموری دوکی شکل، چند شکلی و غیر تیپیک را در یک الگوی موجی همراه با هیستیوسیت های مشخص و تعداد فراوانی از مویرگ های دارای دیواره ضخیم آشکار ساخت. تعدادی سلول بد شکل و نامعمول، دیو سلول و نیز لمفوسیت در استرومای کلاژنی به چشم می خورد. بر اساس یافته های هیستوپاتولوژیک مشخص، MFH تشخیص داده شد.کاربرد بالینی: هیستیوسیتومای فیبروزه بدخیم (MFH) از یک سلول پایه و تمایز نیافته مزانشیمی منشا گرفته و عمدتا در سگ مشاهده می شود. این اولین گزارش از وقوع MFH در پرندگان است.

توصیف بیماران و یافته های بالینی- برداشت جراحی طناب صوتی در هفده قلاده سگ (15 قلاده سگ بالغ با نژاد کوچک و 2 قلاده سگ بالغ با نژاد بزرگ) در درمانگاه های دام های کوچک انجام شد.درمان و نتیجه آن: بیهوشی با داروهای متعارف انجام، و نگهداری شد. پس از حالت گماری بیمار در وضعیت پشتی و برش بر روی خط وسط سطح شکمی ناحیه گردنی (ناحیه تیروئیدی)، طناب ها و چین صوتی برداشته شد. سپس لایه های برش داده شده بخیه گردید. عارضه پس از جراحی در 16 قلاده سگ مشاهده نشد. قطع صدا در همه سگ ها ایجاد شد. اما یک مورد آمفیزم زیرجلدی منتشر در یک قلاده سگ (نژاد کوچک) در طی چند ساعت اولیه پس از جراحی اتفاق افتاد.کاربرد بالینی: نویسندگان مطالعه گذشته نگر حاضر، یک مورد آمفیزم زیرجلدی منتشر را در 17 قلاده سگ متعاقب قطع صدا با روش شکاف حنجره به عنوان یک عارضه پس از جراحی گزارش نمودند.