علوم و فناوری رنگ
سال:1391 | دوره:6 | شماره:4 |تعداد مقالات:10

ذرات آلومینیم با استفاده از دو روش تبادل یونی و اکسیداسیون بر روی صفحات رس سنتز شدند. خصوصیات رنگدانه حاصله توسط طیف سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه، پراش پرتو X، دستگاه تجزیه حرارتی، میکروسکوپ پویشی الکترونی، اسپکترومتر الکترونی تفرق پرتو X، اسپکتروفوتومتر انعکاسی و دستگاه تولید امواج الکترومغناطیس بررسی شد. روش طیف سنجی زیر قرمز فوریه تشکیل کمپلکس بین آلومینیم و صفحات رس را در لایه های درونی رس نشان داد. آزمون حرارتی بهبود در مقاومت حرارتی رنگدانه رس- آلومینیم را در مقایسه با ذرات عمل نشده رس تایید کرد. نتایج آزمون های میکروسکوپی و اسپکترومتر الکترونی تفرق پرتو X نشان داد که ذرات آلومینیم بروی سطح رس قرار گرفته اند. همچنین ذرات آلومینیم بر روی خصوصیات الکترومغناطیس لایه های رس اثر داشتند.

در این پژوهش تاثیر ضخامت کاتالیزور کبالت Co، زمان سنتز، لایه سدکننده آلومینیم Al و گاز حامل در رشد نانولوله های کربنی روی زیر لایه های سیلیکون Si با استفاده از هیدروکربن اتانول به روش رسوب بخار شیمیایی (CVD) بررسی شد و ضخامت Co از 1 تا 10 نانومتر و زمان رشد از 10 تا 120 دقیقه تغییر داده شدند. توزیع اندازه ذرات Co، شکل و اطلاعات ساختاری نانولوله های کربنی با میکروسکوپ الکترونی روبشی و طیف سنجی رامان بررسی و مشخصه یابی شدند. مشخص شد که اندازه نانوذرات Co، چگالی و رشد عمودی نانولوله ها به ضخامت Co وابسته است. نانولوله های کربنی عمودی با استفاده از ضخامت 1 و 5 نانومتر از Co رشد داده شدند و با افزایش ضخامت به 7 و 10 نانومتر ساختارهای اسپاگتی مانند از نانولوهای کربنی مشاهده شدند. با افزایش زمان از 10 به 100 دقیقه چگالی نانولوله های کربنی با ساختارهای اسپاگتی مانند افزایش یافت و نتایج این مطالعه نشان می دهند که مسمومیت ذرات Co و اکسایش نانولوله های کربنی سنتز شده برای زمان های بیشتر از 100 دقیقه رخ می دهد. در غیاب لایه Al هیچگونه رشدی مشاهد نشد و در غیاب جریان گاز حامل در هنگام ورود اتانول به راکتور CVD ساختارهای اسپاگتی مانند مشاهد شد.

دی اکسید تیتانیم نانومتری به دلیل کاربردهای فراوان در نیمه هادی ها، حسگرها، مواد آنتی باکتریال و بهداشتی، فتوکاتالیزورها و سلول های خورشیدی مورد توجه زیادی قرار گرفته است. در این تحقیق، پوشش های نانوساختاری دی اکسید تیتانیم خالص و آلاییده شده با آهن به روش پوشش دهی چرخشی پیش ماده پلیمری تهیه شدند. نمونه های تهیه شده توسط روش های پراش پرتو ایکس، طیف سنجی FT-IR، طیف سنجی UV-Vis و میکروسکوپ نیروی اتمی بررسی گردیدند. در ادامه، اثر افزودن آهن بر فعالیت فوتوکاتالیزوری آنها به وسیله تخریب متیل نارنجی تحت تابش نور مرئی بررسی شد. نتایج نشان داد که در پوشش نانوساختاری دی اکسید تیتانیم خالص تهیه شده با روش فوق، هر دو فاز روتایل و آناتاز وجود دارند در حالی که در پوشش نانوساختاری دی اکسید تیتانیم آلائیده شده با آهن فاز آناتاز پایدار شده و فاز روتایل به طور کامل حذف می شود. همچنین افزودن آهن در غلظت های کمتر از 1 درصد مولی باعث بهبود خواص فوتوکاتالیزوری TiO2 می شود در حالی که در غلظت های بالاتر، خواص فوتوکاتالیزوری کاهش می یابد. این نتایج با پیش بینی های حاصل از تحلیل داده های لبه جذب و الگوی پراش پرتو ایکس نمونه ها هم خوانی خوبی دارد. در نتیجه مشخص شد که میزان بهینه آلائیدن با یون آهن برای دستیابی به بهترین فعالیت فوتوکاتالیزوری پوشش های نانوساختاری دی اکسید تیتانیم تهیه شده به روش پوشش دهی چرخشی پیش ماده پلیمری حدود 0.3 درصد مولی می باشد.

برای بررسی تاثیر رزین اپوکسی - پلی استر بر روی خواص مکانیکی و فیزیکی آمیزه چوب - پلاستیک، پلی پروپیلن، آرد چوب و رزین اپوکسی - پلی استر، توسط مخلوط کن داخلی (بنبوری) مخلوط شده و پس از قالب گیری مورد آزمایش قرار گرفتند. رزین اپوکسی پلی استر قادر است در دمای اختلاط مواد آمیزه، ایجاد پیوندهای عرضی نماید و خواص آمیزه را تحت تاثیر قرار دهد. نتایج آزمون های کششی و خمشی نشان داد که افزایش میزان رزین اپوکسی پلی استر در آمیزه موجب افزایش مدول کششی و خمشی شده در حالی که استحکام مکانیکی و ازدیاد طول هنگام شکست را کاهش می دهند. همچنین اضافه کردن این مواد به آمیزه موجب کاهش مقاومت به ضربه در نمونه ها نیز می شود. اما از طرفی استفاده از چنین رزین هایی موجب کاهش جذب آب در نمونه و در نتیجه کاهش واکشیدگی ضخامت می شود و به این ترتیب از ایجاد تنش های ناشی از تورم نمونه به علت جذب آب و جمع شدگی به دلیل از دست دادن رطوبت جلوگیری می کند.

بررسی سینتیک از دیدگاه مهندسی واکنش های شیمیایی برای طراحی و بهینه سازی فرآیندهای تولید مواد حد واسط صنایع شیمیایی امری لازم و ضروری می باشد، از این بررسی ها می توان در تبدیل داده های آزمایشگاهی به داده های صنعتی و افزایش مقیاس فرآیندهای شیمیایی استفاده کرد. در این تحقیق با استفاده از روش اسپکتروفوتومتری UV-Vis سینتیک تشکیل رنگدانه قرمز  254در محیط مایعات یونی بررسی و معادله سینتیکی سرعت از بررسی زمان واکنش و به روش انتگرال به دست آمده است. نتایج به دست آمده از معادله حاصله، نشانگر این واقعیت است که واکنش حالت میکروسینتیک و از نوع درجه انتقالی می باشد.

در این تحقیق جذب زیستی رنگزای اسیدی قرمز 14 (AR14) با استفاده از سرخس زنده آزولای گونه A. Filiculodes، در یک سیستم ناپیوسته در مدت زمان 336 ساعت، مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها برای پنج غلظت اولیه مختلف رنگزا آلی (15، 30، 45، 60 و 75 mg/l) در زمان های تماس مختلف، در محدوده دمایی 25-30 oC (دمای محیط) و pH برابر با 7 انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت اولیه رنگزا و زمان تماس، درصد حذف رنگزا AR14 توسط جاذب کاهش می یابد. بیشترین ظرفیت حذف در غلظت رنگزای آلی15 mg/l ، %64.5 گزارش شد. مدل های ایزوترم جذب لانگمیور، فروندلیش، تمکین و دابینین - رادوشکویچ در غلظت های مختلف برای این گونه زنده مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه نتایج تجربی با ایزوترم های جذب نشان داد که این فرآیند از ایزوترم دابینین - رادوشکویچ پیروی می کند. همچنین بررسی مدل های سینتیکی شبه مرتبه اول و دوم نشان داد که فرآیند با مدل سینتیکی شبه درجه دوم مطابقت دارد.

در این تحقیق، تاثیر دما و جو سنتز بر خواص مغناطیسی و رنگی نانو ذرات مگنتیت (Fe3O4) بررسی شده است و ارتباط بین ویژگی های مغناطیسی و ویژگی های رنگی نانورنگدانه های مغناطیسی اکسید آهن مورد سنجش قرار گرفته است. برای این کار، نانو ذرات اکسید آهن با استفاده از روش هم رسوبی شیمیایی سنتز شد. کلریدهای آهن دو و سه ظرفیتی با تنظیم pH توسط آمونیاک رسوب داده شد. برای بررسی اثر دما، سنتز در محدوده دمایی 25 تا 80 درجه سانتی گراد در دو جو هوا و نیتروژن انجام شد. برای بررسی خواص مغناطیسی از روش VSM استفاده شد و اندازه بلورک ها با استفاده از روش اصلاح شده شرر، محاسبه گردید. خواص رنگی نمونه ها با استفاده از روش CIE Lab تعیین شد. نتایج نشان داد که تغییرات دما در جو هوا تاثیر قابل توجهی بر خواص مغناطیسی دارد و با افزایش دما، اشباع مغناطیسی افزایش می یابد در حالی که در جو نیتروژن تغییرات دمایی چندان موثر نیست. اشباع مغناطیسی در جو هوا بسته به دمای سنتز، بین 31 تا 66 emu/g و در جو نیتروژن بین 69 تاemu/g  72 متغیر بود. مشخص شد که جایگزینی جو نیتروژن با هوا منجر به افزایش ته رنگ نمونه ها از فام مشکی به فام قرمز می گردد. اما روشنایی آنها چندان تغییر نمی کند.

در این مقاله، رنگبری محلول های رنگی حاوی مواد رنگزای مستقیم با استفاده از بیوجاذب پلیمری کیتوسان - دندریمر گزارش شده است. برای دستیابی به شرایط بهینه رنگبری از روش طراحی آزمایش های RSM استفاده شد. نتایج به دست آمده از آزمایش های جذب نشان داد که شرایط بهینه رنگبری عبارت بود از: 2=pH، غلظت ماده رنگزا: 75 ppm، زمان تماس: 30 دقیقه و دما: 40oC مقدار رنگبری مواد رنگزای مستقیم قرمز 23 و 81 با استفاده از کیتوسان - دندریمر به ترتیب برابر5555.55 mg/g  و 6134.97 mg/g بود. بررسی سینتیک جذب سطحی داده ها نشان داد که سینتیک رنگبری هر دو ماده رنگزای مستقیم از مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم پیروی می کند. همچنین نتایج ایزوترم جذب نشان داد که هر دو ماده رنگزا با مدل ایزوترم جذب در حال تعادل لانگمیور تطابق خوبی دارند. نتایج این تحقیق نشان داد که زیست پلیمر کیتوسان - دندریمر دارای پتانسیل جذب بسیار بالا برای حذف آلاینده های رنگی پساب نساجی حاوی مواد رنگزای مستقیم می باشد.

در این تحقیق سنتز یک ماده رنگزای اسیدی از طریق دی آزوتاسیون 4-آمینو-9- متوکسی پروپیل نفتالیمید به روش نیتروزیل سولفوریک اسید و جفت شدن نمک دی آزونیوم حاصله با جی اسید گزارش شده است. ماده رنگزای سنتز شده خالص شده و به روش های دستگاهی از قبیل FTIR, HNMR, DSC و UV-VIS شناسایی گردید. این ماده برای رنگرزی الیاف پلی آمیدی به کار برده شده و خواص رنگرزی آن از قبیل قابلیت رنگرزی، خواص ثباتی و ویژگی های رنگی مورد ارزیابی قرار گرفته است. ماده رنگزای سنتز شده نشان داده است که قابلیت رنگرزی خوبی بر روی الیاف پلی آمید دارد و آن را به رنگ قرمز مایل به آبی رنگرزی می کند. ضمنا کالاهای رنگرزی شده نشان دادند که ماده رنگزای سنتز شده دارای خواص ثباتی نسبتا قابل قبولی بر روی الیاف پلی آمیدی است.

در این پژوهش، تلاش هایی جهت کمی نمودن ادراک بصری جلوه ظاهری روکش های سطح خودرویی توسط 7 مشاهده کننده صورت پذیرفته است. برای دستیابی به این هدف، با استفاده از روکش های سطح خودرویی مشکی متالیک و سفید، سه مقیاس فیزیکی برای ویژگی های ظاهری براقیت آیینه ای، وضوح تصویر و پوست پرتقالی تهیه گردید. این مقیاس ها تحت هندسه تابش/دید45.0  و با استفاده از یک مقیاس خاکستری به صورت بصری مورد ارزیابی قرار گرفتند و خطای مشاهده کننده ها از طریق پارامترهای آماری مناسب محاسبه گردیدند. نتایج حاصل از بررسی صحت ارزیابی مشاهده کننده ها با استفاده از پارامترهای آماری مناسب نشان می دهد که کمترین مقادیر خطای مشاهده کننده ها در ارزیابی بصری مربوط به نمونه های مقیاس پوست پرتقالی و بیشترین مقادیر خطا مربوط به نمونه های مقیاس براقیت آیینه ای است. همچنین کمی نمودن ارزیابی بصری نمونه های سفید در مقایسه با نمونه های مشکی متالیک برای مشاهده کننده ها دشوارتر می باشد.