پژوهش پرستاری ایران
سال:1394 | دوره:10 | شماره:2 (پیاپی 37) |تعداد مقالات:12

مقدمه: امروزه پرستاران سطوح بالایی از خستگی را تجربه می کنند که اختلال قابل توجهی در عملکرد پرستار ایجاد کرده است. خستگی پرستار به طور جدی بر توانایی پرستاران برای مراقبت موثر از بیماران خود تاثیر گذاشته و از این طریق می تواند بر پیامدهایی مانند بستری مجدد نوزاد اثر گذار باشد. بر این اساس این مطالعه با هدف تعیین میزان خستگی پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه نوزادان و ارتباط آن با بستری مجدد نوزادان نارس در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1392 انجام شده است.روش: این مطالعه به روش توصیفی همبستگی در بخش های مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد. نمونه گیری در پرستاران به روش سرشماری و در نوزادان به روش در دسترس انجام شد. داده های مربوط به پرستاران با استفاده از پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی پرستاران و «مقیاس خستگی پرستاران» گردآوری شدند. وضعیت بستری مجدد نوزادان نیز یک ماه بعد از ترخیص به وسیله تماس تلفنی با والدین پیگیری شد.یافته ها: در آزمون تی مستقل، میانگین وزنی نمره خستگی پرستاران در مورد نوزادانی که مجددا بستری شده بودند (61.71±5.67 نمره) به طور معناداری بیشتر از نوزادان بدون بستری مجدد (59.44±4.69 نمره) بود (P=0.001). در مدل رگرسیون لجستیک نیز ارتباط آماری معناداری بین خستگی پرستاران و بستری مجدد نوزادان نارس وجود داشت به طوری که به ازای هر یک نمره افزایش در میانگین نمره خستگی پرستاران، شانس بستری مجدد نوزاد به اندازه 9.3% افزایش یافت (P=0.001، نسبت شانس: 1.093، فاصله اطمینان: 1.036-1.152).نتیجه گیری: افزایش خستگی پرستارانی که در مدت بستری نوزادان نارس در بخش مراقبت ویژه نوزادان به مراقبت از آن ها پرداخته اند بر شانس بستری مجدد نوزاد پس از ترخیص می افزاید. توجه به خستگی پرستاران بخش های مراقبت ویژه نوزادان و مدیریت آن می تواند در کاهش بستری مجدد نوزادان نارس و عواقب مالی و عاطفی آن سهیم باشد.

مقدمه: بستری شدن در بخش های مراقبت ویژه به عنوان یک بحران برای بیمار و خانواده بوده و موضوع ملاقات در این بخش ها از اساسی ترین مفاهیم در پیشبرد مراقبت همه جانبه و یکی از نیازهای اساسی آنها می باشد. علیرغم وجود مدارک مبتنی بر شواهد مبنی بر فوائد ملاقات، همچنان ممنوعیت ملاقات در بخشهای مراقبت ویژه ایران اعمال می شود و این موضوع همواره به عنوان موضوعی چالش بر انگیز بین پرستاران می باشد که در برخورد با پدیده ملاقات رفتارهای مختلفی از خود نشان می دهند. جهت ایجاد تغییر در سیاست ملاقات در بخش های مراقبت ویژه آگاهی از باور پرستاران حائز اهمیت است. هدف مطالعه حاضر، بررسی باور پرستاران درباره ملاقات آزاد در بخش های مراقبت ویژه بود.روش: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بر روی 127 پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در شهر رشت در سال 1393 انجام شد. ابزار بررسی شامل فرم ثبت اطلاعات دموگرافیک جهت دستیابی به اطلاعات فردی اجتماعی پرستاران و پرسشنامه BAVIQ جهت بررسی باور پرستاران می باشد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار spss نسخه 21 و به کمک آزمون تی تک نمونه ای و آزمون دو جمله ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و (p<0.05) از نظر آماری، معنی دار تلقی شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که به ترتیب 80.30 و 78.70% پرستاران به دلیل اختلال در برنامه ریزی و انجام مراقبتهای مستقیم پرستاری باور منفی تری نسبت به ملاقات آزاد دارند. اما 59.80% آنها معتقدند که ملاقات آزاد باعث کاهش اضطراب خانواده می شود (p<0.05).نتیجه گیری: اغلب پرستاران معتقدند که ملاقات آزاد به دلیل تاثیرات سوء روی بیمار و افزایش بار کاری خودشان، مفید نمی باشد و بنابراین، باور منفی نسبت به آن دارند.

مقدمه: زن ستون خانواده است و خانواده بر پایه سنت، باور و اخلاق استوار شده است. باورهای اخلاقی زنان از چیستی خوبی و بدی سخن می گوید که این باورها نمود خود را در سلامت اخلاقی فرد و جامعه نشان می دهند. بنابراین باید از منظر خود زنان باورهای اخلاقی که متضمن سلامت اخلاقی آنان است شناسایی شوند. لذا هدف این مطالعه، شناسایی درک زنان میانسال از مفهوم سلامت اخلاقی و چالش های پیش روی آن بود.روش: مطالعه حاضر با رویکرد کیفی و به شیوه تحلیل محتوا انجام شد. مشارکت کنندگان شامل 15 زن میانسال بودند که به روش نمونه گیری هدفمند وارد مطالعه شدند و مورد مصاحبه های چهره به چهره و نیمه ساختارمند قرار گرفتند. بعد از گردآوری داده ها، تمام مصاحبه ها پیاده سازی شدند، مورد بازنگری قرار گرفتند و سپس طبقات استخراج گردید. در ابتدا شباهت های معنایی مورد بازنگری قرار گرفت و زیر طبقات مشخص شدند و سپس در بازنگری مجدد زیر طبقات مرتبط در یک طبقه قرار گرفتند.یافته ها: طبقات اصلی حاصل از دیدگاه زنان در خصوص سلامت اخلاقی مشتمل بر ایثار، حفظ باورهای اخلاقی و چالش های اخلاقی بودند. طبقه ایثار در بردارنده زیر طبقات اولویت دادن به سلامت اعضای خانواده و تلاش برای حفظ زندگی، طبقه حفظ باورهای اخلاقی شامل زیر طبقات حرمت گذاشتن به ارزش ها و تحکیم باورها در گذر زمان و طبقه چالش های اخلاقی شامل زیر طبقات چالش های خانوادگی و فردی بودند.نتیجه گیری: از دیدگاه زنان میانسال، سلامت اخلاقی جایگاه ویژه ای دارد که بر جنبه های مختلف زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی آنها تاثیر گذار بوده است. یافته های حاصل از این مطالعه ابعاد جدیدی از سلامت زنان میانسال در زمینه سلامت اخلاقی را نشان داد که این ابعاد در نهایت می توانند پیامدهای گوناگونی بر سلامت اخلاقی خانواده و جامعه داشته باشند.

مقدمه: پرستاران در مقایسه با سایر اعضای تیم مراقبت سطوح بالاتری از استرس شغلی را تجربه می کنند. برخلاف اینکه مطالعات نشان می دهد فرسودگی و سلامت پرستاران هر دو تحت تاثیر محیط شغلی پر استرس بوده و منجر به کاهش سطح سلامت پرستاران می شوند، پیرامون ماهیت علی این عوامل و جهت دهی این ارتباطات اطلاعات کمی موجود است. هدف از این مطالعه مروری سیستماتیک، شناسایی تحقیقات منتشر شده رسمی است که ارتباط بین این متغیرها را بررسی نموده است.روش: در این مطالعه مروری، مقالات منتشر شده بین سال های 1992-2013 مورد بررسی قرار گرفت. به منظور دستیابی به مستندات علمی مرتبط، جستجوی الکترونیک به زبان انگلیسی با استفاده از کلید واژه های استرس شغلی، فرسودگی، سلامت عمومی، پرستاران و با ترکیبات مختلف و در بانک های اطلاعاتی: CINAHL و MEDLINE COCRANE و Proquest انجام شد. اعتبار کلیه مقالات که به طور الکترونیکی جمع آوری شده بود توسط یک نفر مرورگر دیگر بررسی و تایید شدند.یافته ها: پس از بررسی پایگاه ها مجموعا 54 مقاله بدست آمد. 21 مقاله که واجد شرایط معیار ورود نبود از مطالعه خارج شدند. 33 مقاله مورد بررسی قرار گرفتند. اکثریت مطالعات، جهت کشف ارتباط بین متغیرها در مقالات در کشورهای توسعه یافته انجام شده بود. اکثریت مطالعات مقطعی و دارای ارتباط دو جانبه در مقالات یافت شد .فقط دو مطالعه به صورت طولی انجام شده بود.نتیجه گیری: ارتباطات شناسایی شده بین استرس شغلی، فرسودگی و سلامت عمومی پرستاران در این مطالعه مروری اکثرا دو جانبه بودند و تاکید کمی بر روی ماهیت علی و جهت ارتباطات داشتند. لذا تحقیقات بیشتر پیرامون فهم بهتر رابطه علیتی مورد نیاز است.

مقدمه: نوزادان در حین مراقبت و درمان تحت پروسیجرهای دردناک قرار می گیرند. به علت اثرات زیان آور درد در نوزادان؛ تسکین آن از طریق روش های غیر دارویی؛ ساده و قابل اجرا مهم است. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر ماساژ بر پاسخ های فیزیولوژیک درد ناشی از خونگیری در نوزادان انجام گرفته است.روش: این مطالعه کارآزمایی بالینی است که بر روی 136 نوزاد بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان مرکز آموزشی درمانی مصطفی خمینی دانشگاه شاهد در سال 1393 انجام یافته است. نوزادان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بطور تصادفی در یکی از دو گروه آزمون (68 نفر) و کنترل (68 نفر) قرار گرفتند. در گروه آزمون قبل از خونگیری جهت اندازه گیری روزانه بیلی روبین در محل آنته کوبیتال ماساژ با تکنیک افلوراژ به مدت یک دقیقه صورت گرفت. گروه کنترل فقط مراقبت معمول را دریافت می کردند. در هر دو گروه قبل از خونگیری؛ بلافاصله بعد از خونگیری و 5 دقیقه بعد از خونگیری پاسخ های رفتاری نوزاد به درد بر اساس مقیاس سنجش رفتاری درد نوزادان ((NIPS Neonatal Infant Pain Scale توسط مشاهده گر که نسبت به تخصیص نمونه های گروه های مورد مطالعه بی اطلاع بود؛ اندازه گیری و ثبت گردید. علائم فیزیولوژیک درد (تعداد ضربان قلب؛ تنفس و درصد اشباع اکسیژن خون) بررسی گردید. همچنین طول مدت زمان گریه نوزادان از شروع تا سکوتی با فاصله زمانی حداقل پنج ثانیه اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار SPSS و آزمون های تست دقیق فیشر؛ یومن ویتنی؛ آنالیز واریانس تکراری؛ تی تست مستقل و مجذورکای و معادله برآورد تعمیم یافته استفاده گردید.یافته ها: شدت درد ناشی از خونگیری؛ بلافاصله بعد و 5 دقیقه بعد از خونگیری در گروه آزمون کمتر از گروه کنترل بود (p<0.001). در مقایسه دو گروه بین تعداد ضربان قلب و تعداد تنفس بعد از خارج کردن سوزن و 5 دقیقه بعد از خارج کردن آن اختلاف آماری معناداری مشاهده شد (p<0.05)؛ طول مدت زمان گریه نوزادانی در گروه ماساژ، با اختلاف معناداری از گروه کنترل کمتر بود (p<0.001).نتیجه گیری: با توجه به آن که یافته های این مطالعه نشان داد ماساژ بر کاهش بعضی از پاسخ های فیزیولوژیک درد ناشی از خونگیری در نوزادان اثرات مثبت داشت و احتمالا بر کاهش درد تاثیرگذار است. بنابراین، به عنوان یک مداخله غیردارویی توصیه می شود در هنگام انجام اجرای رویه های دردناک مثل خونگیری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بکار گرفته شود.

مقدمه: نارسایی احتقانی قلب یکی از مهمترین بیماری های مزمن در سراسر جهان می باشد که بیماران مبتلا به آن با عوامل تنش زای متعدد جسمی و روانی مواجه هستند که منجر به کاهش کیفیت زندگی آنها می شود. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی بیماران نارسایی احتقانی قلب و مقایسه آن با جمعیت سالم و سایر بیماران مزمن انجام شد. ضمن اینکه ارتباط کیفیت زندگی با شدت بیماری و سایر مشخصات فردی اجتماعی بررسی گردید.روش: در این پژوهش توصیفی، کیفیت زندگی 125 بیمار مبتلا به نارسایی احتقانی قلب بررسی گردید. نمونه گیری از مراکز درمانی شهرهای مراغه و بناب به روش در دسترس انجام شد. برای مقایسه داده ها از 140 جمعیت سالم، 115 بیمار تحت درمان با همودیالیز و 106 بیمار مبتلا به سکته مغزی استفاده شد. داده ها با «مقیاس کیفیت زندگی بیماران مزمن» مشتمل بر دو بخش جمعیت شناسی و کیفیت زندگی بیماران مزمن و با روش مصاحبه جمع آوری گردید. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تی مستقل، آزمون کای دو، تست دقیق فیشر، ضریب همبستگی پیرسون) با استفاده از نرم افزار SPSS (15) استفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان داد کیفیت زندگی در 49.6% بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب مطلوب می باشد و در زیر مقیاس کیفیت زندگی، بعد اجتماعی در 83.2% بیماران مطلوب بود در حالی که ابعاد روانی (63.2%) و جسمی (63.2%) در بیشتر بیماران نارسایی احتقانی قلب نامطلوب بودند. از میان مشخصات فردی متغیرهای جنس (p=0.017)، کسر تخلیه بطنی (شدت نارسایی قلبی) (p=0.001)، وضعیت تحصیلی (p=0.027) و وضعیت تاهل (p=0.009) دارای همبستگی معنی دار با کیفیت زندگی بودند. نمره کیفیت زندگی در بیماران نارسایی احتقانی قلبی (134.9±21) مشابه بیماران همودیالیزی (131.3±21)، ولی از دو گروه جمعیت سالم (155.2±28.2) و سکته مغزی (155.8±33.6) پایین تر بود.نتیجه گیری: با توجه به اختلال در کیفیت زندگی و ابعاد مختلف آن در بیماران نارسایی احتقانی قلب توصیه می شود خانواده ها و برنامه ریزان مراقبتی و مسوولین ترتیبی اتخاذ نمایند تا موجب بهبود کیفیت زندگی بیماران گردند.

مقدمه: خانواده بعنوان اولین و پایدارترین نهادی است که به عنوان سازنده زیربنای رفتار و شخصیت کودک است. با توجه به نقش مهم شیوه فرزندپروری و تاثیر شغل والدین در به کار بستن روشهای تربیتی، بحث پیرامون اشتغال زنان مساله ای بسیار مهم می باشد. در حرف مربوط به مراکز درمانی به علت ویژگی های خاص شغلی شامل شیفت های کاری متغیر و درگردش، زیاد بودن ساعات کاری، بروز تعارض کار-خانواده به هر دو شکل آن پدیده ای نادر نمی باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط سبک فرزند پروری زنان شاغل در مراکز درمانی با اضطراب، گوشه گیری و پرخاشگری کودکان پیش دبستانی انجام گرفته است.روش: این مطالعه پژوهشی توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه تحقیق حاضر از زنان شاغل در مراکز درمانی شهر اصفهان و دارای کودک پیش دبستانی تشکیل می دهند. از بین مراکز درمانی شهر اصفهان، 5 مرکز به طور تصادفی انتخاب شدند. 70 نفر از زنان شاغل در مراکز درمانی مذکور که دارای فرزند گروه سنی 3-6 سال بودند، به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه سه قسمتی مشخصات دموگرافیک، فرزند پروری بامریند (1973) و پرسشنامه مشکلات رفتاری کودکان پیش دبستانی بود. روایی و پایایی ابزار گردآوری داده ها، در مطالعات مختلف به اثبات رسیده است. داده ها به کمک آزمونهای آماری t-test و همبستگی پیرسون از طریق نرم افزارSPSS16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی مادران، 32 سال بوده که بیش از نیمی از آنها به عنوان پرستار و با سطح تحصیلات کارشناسی (66%) در مراکز درمانی شاغل بودند. 63.3% از کودکان را پسران و 36.7% را دختران تشکیل دادند. همچنین میانگین سنی فرزندان، 4 سال بود. طبق نتایج این مطالعه، روش فرزندپروری اقتدارمنطقی والدین با اضطراب، گوشه گیری و پرخاشگری کودکان پیش دبستانی به طور معکوس ارتباط معنادار داشته و شیوه فرزند پروری استبدادی با اضطراب، گوشه گیری و پرخاشگری کودکان پیش دبستانی به طور مستقیم ارتباط معنادار دارد (P<0.05).نتیجه گیری: با توجه به نقش مهم مادران در رشد جنبه روانی و عاطفی کودکان و همچنین ویژگی های خاص اشتغال در سیستم بهداشتی درمانی، برگزاری کلاس ها و دوره های آموزش شیوه فرزند پروری و ارائه الگوهای صحیح در دوره های کوتاه مدت به مادران شاغل در مراکز درمانی پیشنهاد می گردد.

مقدمه: فرسودگی زناشویی نشان از بی روح و خسته بودن زوجین از زندگی مشترک است. زوجین با سطح تمایزیافتگی بالا با صمیمیت جنسی نسبتا خوب زندگی شادتری را تجربه می کنند. هدف از انجام پژوهش حاضر پیش بینی فرسودگی زناشویی براساس تمایزیافتگی و صمیمیت جنسی در پرستاران است.روش: این پژوهش از نوع همبستگی است و جامعه آماری پژوهش متشکل از پرستاران متاهل زن شاغل چندین بیمارستان تهران در سال 1393 بود که 159 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه تمایزیافتگی، پرسشنامه صمیمیت جنسی و پرسشنامه فرسودگی زناشویی استفاده شد و داده ها از طریق روش آماری رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین تمایزیافتگی و صمیمیت جنسی با فرسودگی زناشویی رابطه معناداری وجود دارد (r=0.612، P<0.001). نتیجه رگرسیون چند متغیری بیانگر آن است که تمایزیافتگی و صمیمیت جنسی 37.4% از واریانس فرسودگی زناشویی را تبیین می نمایند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج جداول رگرسیون، متغیرهای تمایزیافتگی و صمیمیت جنسی توانایی پیش بینی کنندگی فرسودگی زناشویی را دارند.

مقدمه: مدل های مفهومی بایستی در صدد تبیین مفاهیم بنیادین پرستاری (متاپارادایمیک) نظیر انسان، پرستاری، سلامتی و محیط باشند و به عنوان چارچوب علمی و عملی کاملا انعطاف پذیر، با در نظر گرفتن فرهنگ و ارزش های جامعه، بگونه ای عمل نمایند که امکان استفاده موثرتر آن در جوامع مختلف باشد. زیرا از مشخصه های مهم علمی و حرفه ای بودن پرستاری، طراحی مدل های مفهومی است که موجب توسعه دانش و شکل گیری هویت حرفه ای پرستاری گردد. این مطالعه با هدف تدوین مدلی متکی بر دیدگاه اسلامی در صدد ارائه چارچوب بنیادی، جهت رفع مطالعات حرفه ای پرستاری در جوامع اسلامی بوده است.روش: جهت دست یابی به مفاهیم مورد مطالعه، از روش جستار فلسفی و با رویکرد تحلیل مفاهیم (متد مورس و همکاران) و با استفاده از نظریه مشتق شده -کیفی مبتنی بر تلفیق مفهوم، جهت تدوین مدل بکار رفته است.یافته ها: با بررسی مفاهیم چهارگانه متاپارادایم پرستاری و بر اساس دیدگاه اسلامی، یک مدل مفهومی پرستاری ارائه شده است.نتیجه گیری: در تفکر اسلامی انسان با محیط خویش دارای ارتباطات دو جانبه و تعاملی می باشد. محیط، سهم بسیار عمده ای در ایجاد سلامتی و بیماری انسان دارد. از طرفی سلامتی انسان نه تنها عبارت است از تعادل درون هر کدام از ابعاد انسان (زیستی، شناختی، عاطفی، اجتماعی و معنوی) بلکه شامل بر تعادل ما بین آنها نیز می باشد، از این رو پرستار به عنوان عامل محیطی می تواند بر انسان (بیمار) تاثیر گذاشته و در ایجاد و حفظ سلامتی وی تلاش نماید. و از طرفی از این امر نیز بهره جسته و به رشد و تکامل برسد.