بیماری های پستان ایران
سال:1397 | دوره:11 | شماره:4 (پیاپی 43) |تعداد مقالات:8

مقدمه: سرطان پستان شایع ترین نوع سرطان در زنان است. جراحی رکن اساسی درمان در مبتلایان به سرطان پستان می باشد. از جمله عوارضی که بیماران بعد از جراحی با آنها مواجه می شوند درد و محدودیت عملکردی شانه است و شدت این عوارض در جراحی ماستکتومی رادیکال تعدیل شده بیشتر می باشد. کینزیوتیپ در مطالعات مختلف به عنوان یکی از روش های حمایت کننده و کامل کننده توانبخشی بعد از جراحی ها معرفی شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه برنامه توانبخشی با و بدون کینزیوتیپ بر درد و عملکرد شانه بعد از ماستکتومی در زنان مبتلا به سرطان پستان صورت گرفت. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع کار آزمایی بالینی و دو سوکور است. 20 شرکت کننده در این مطالعه به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. شروع مداخله از روز اول بعد از جراحی بود. یک گروه، تمرین درمانی (10نفر) و گروه دیگر کینزیوتیپ به روش اصلاح لنفاتیک با برش بادبزنی شکل به همراه تمرین درمانی (10نفر) به مدت چهار هفته دریافت کردند. کینزیوتیپ بر روی اندام فوقانی سمت جراحی شده چسبانده شد و اثرات درمانی مداخله بر درد و عملکرد شانه (بر اساس پرسشنامه SPADI) مورد سنجش و مقایسه قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد هر دو گروه درمانی مطالعه سیر بهبودی به صورت معنی داری در متغیر درد و عملکرد را در طی چهار هفته مداخله داشته اند، بهبود عملکرد شانه در گروه کینزیوتیپ به همراه تمرین درمانی در پایان چهار هفته مداخله به طور معنی داری بهتر از گروه تمرین درمانی بود (05/0≥ p)؛ اما بین دو گروه اختلاف معناداری در متغیر درد وجود نداشت (05/0p>). نتیجه گیری: استفاده از کینزیوتیپ Fan shap به همراه تمرین درمانی جهت افزایش بهبود عملکرد شانه بعد از عمل جراحی ماستکتومی رادیکال تعدیل شده مؤثر می باشد.

مقدمه: سرطان پستان از شایع ترین سرطان ها در میان زنان به شمار می رود. مطالعات مختلف نشان داده است که مصرف گیاهان دارویی و فعالیت بدنی می تواند نقش موثری در پیشگیری و درمان سرطان داشته باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی اثر هم افزایی مصرف عصاره آلوئه ورا و تمرینات هوازی شنا بر سطوح فاکتور التهابی اینترلوکین 6IL-6) ) و فاکتور رشد آندوتلیال عروقی(VEGF) در موش های مبتلا به سرطان پستان بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 35 سر موش ماده بالب سی که از لحاظ ژنتیکی مشابه با یکدیگر بوند، به شکل تصادفی به 5 گروه 1-کنترل (سالم)، 2-کنترل (سرطانی)، 3-تمرین (سرطانی)، 4-عصاره (سرطانی) و 5-تمرین-عصاره (سرطانی) تقسیم شدند. القای سرطان پستان در موش های مورد مطالعه به روش کاشت تومور انجام شد. عصاره آلوئه ورا به میزان mg/kgBW/day 300، به صورت زیر صفاقی تزریق گردید. زمان تمرین شنا در روز اول 10 دقیقه بود که با افزایش روزانه پنج دقیقه به 60 دقیقه رسید. در پایان مطالعه وزن، حجم تومور و سطوح IL-6 و VEGF در موش ها اندازه گیری گردید. یافته ها: پس از شش هفته وزن و حجم تومور در تمام گروه های سرطانی مورد مداخله کاهش داشت. شش هفته تمرین استقامتی (008/0P = ) و همچنین مصرف عصاره آلوورا + تمرین استقامتی (006/0P = ) اثر معنی داری بر کاهش سطح IL-6 نشان داد. علاوه بر این، شش هفته تمرین استقامتی (006/0P = ) و همچنین مصرف عصاره آلوئه ورا + تمرین استقامتی (005/0P =) سبب کاهش معنی دار سطوح VEGF گردید. ولیکن تزریق عصاره آلوئه ورا به تنهایی اثر قابل توجهی بر سطوح IL-6 و VEGF نداشت (به ترتیب 224/0P = و 201/0P = ). نتیجه گیری: این احتمال وجود دارد که همراه بودن تمرینات شنا و مصرف عصاره آلوئه ورا از طریق مهار وضعیت التهابی بتواند سطوح سایتوکاین التهابی 6-ILو به دنبال آن VEGFرا کاهش دهد.

مقدمه: سرطان پستان بیماری است که تشخیص آن به خودی خود استرس زاست و سرریز این استرس به شکل استرس زناشویی بر رابطه زوجین تاثیر می گذارد. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر درمان عقلانی-هیجانی-رفتاری بر استرس زناشویی زوجین مبتلا به سرطان پستان شهر قزوین بود. روش بررسی: روش این پژوهش نیمه آزمایشی و طرح آن، پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زوجین مبتلا به سرطان پستان بود که در مهر ماه 1397 برای پیگیری درمان به بیمارستان ولایت شهر قزوین مراجعه کرده بودند. شیوه نمونه گیری این پژوهش به صورت نمونه گیری غیرتصادفی از نوع در دسترس بود و از میان کلیه زوجینی که در مهر ماه 1397 به بیمارستان ولایت مراجعه کرده بودند تعداد 60 زن به صورت در دسترس انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند، در انتها تعداد 18 زن به همراه همسرشان (18 زوج) که در مقیاس استرس زناشویی نمره ی بالاتر از میانگین کسب کرده بودند، انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند و در ادامه تنها گروه آزمایش تعداد 8 جلسه (هر جلسه دو ساعت) تحت آموزش قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه استرس زناشویی استکهلم-تهران (STMMS) بود. و داده ها با استفاده از روش تجزیه و تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد گروه آزمایش و گواه از لحاظ متغیر استرس زناشویی تفاوت معنی داری با یکدیگر دارند (p<0/001) به طوری که استرس زناشویی در زوجینی که در گروه آزمایش بودند، به طور معناداری کمتر از گروه گواه بود (p<0/001). نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش درمان عقلانی-هیجانی-رفتاری موجب کاهش استرس زناشویی زوجین مبتلا به سرطان پستان شده است.

روش بررسی: با بهره گیری از روش کاربندی بالینی با شیوه­ پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری از میان 135 نفر از زنان مبتلا به سرطان پستان شهر آمل در سال 1395، تعداد 45 نفر انتخاب و معیارهای ورود و خروج کنترل شدند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند و در سه مرحله­ پرسشنامه­ های افسردگی بک (BDI) و اضطراب صفت و حالت (STAI) را تکمیل کردند. به گروه های اول و دوم به ترتیب درمان های واقعیت درمانی و نوروفیدبک ارایه شد، در حالی که گروه سوم درمانی دریافت نکرد. یافته ها: داده های پژوهش به وسیله آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. یافته ها تفاوت معناداری برای میانگین نمرات افسردگی، اضطراب صفت و حالت در طی درمان میان گروه­ های تحقیق نشان داد. در مرحله پس ­ آزمون میانگین نمرات افسردگی هر دوگروه تحت درمان بطور معنادار پایین ­ تر از گروه کنترل بود (05/0P≤ ) و برتری اثرات درمان با واقعیت درمانی بود. در پس آزمون همچنین میانگین نمرات اضطراب صفت و حالت در گروه واقعیت درمانی از گروه کنترل پایین ­ تر بود (05/0P≤ )، در حالی که برای گروه نوروفیدبک تنها یک روند بهبود نسبت به شرایط کنترل بدست آمد. در پیگیری 4 ماهه کلیه­ اثرات درمانی افزایش یافت که حاکی از اثرات ماندگار هر دو درمان داشت (05/0P≤ ). در مجموع میانگین اضطراب و افسردگی بیماران مبتلا به سرطان پستان به دنبال درمان های روان شناختی از 28/2 تا 64/6 نمره نسبت به حالت پایه بهبود معنادار یافت. نتیجه گیری: واقعیت درمانی و نوروفیدبک موجب کاهش اضطراب و افسردگی زنان مبتلا به سرطان پستان می شود و اثر واقعیت درمانی بر نوروفیدبک برتری دارد. با توجه به صرفه اقتصادی و دسترسی آسان تر واقعیت درمانی به عنوان یک درمان تکمیلی برای بیماران سرطان پستان پیشنهاد می شود.

مقدمه: بهبود سبک زندگی یکی از مهم ترین اقدامات در افزایش بقای درمان در بهبود یافتگان از سرطان پستان می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر یک دوره فعالیت بدنی سبک بر عوامل اجتماعی شناختی نسبت به بی تحرکی و سبک زندگی بهبود یافتگان سرطان پستان شهر اصفهان انجام شد. روش بررسی: 24 نفر از زنان بهبود یافته از سرطان پستان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در گروه های آزمایش و گواه (12 نفر برای هر گروه) جایگزین شدند. هر دو گروه توسط پرسشنامه­ های رفتارهای بی تحرک ویژه شرایط بوسچارت و همکاران (2015) و سبک زندگی میلر-اسمیت (2001)، در طی دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. فعالیت بدنی سبک به مدت یک ماه براساس دفترچه راهنمای فعالیت بدنی بزرگسالان استرالیا در گروه آزمایش اجرا شد. داده­ ها با استفاده از روش های آمار توصیفی میانگین و انحراف استاندارد و آمار استنباطی شامل تحلیل کواریانس تک متغیری و چند متغیری تحلیل شدند (05/0 > P). یافته ها: تفاوت معناداری در نمرات سبک زندگی و عوامل اجتماعی-شناختی تاثیرگذار بر بی تحرکی (به جز مولفه الگوگیری از بی تحرکی) و در بین دو گروه وجود داشت (001/0p =). نتیجه ­ گیری: به نظر می ­ رسد که می­ توان با اجرای فعالیت بدنی سبک به بهبود سبک زندگی و عوامل اجتماعی شناختی تاثیرگذار بر بی تحرکی به دلیل تغییر در عوامل کلیدی رفتار همچون انگیزه ها و روابط بین فردی، در زنان بهبود یافته از سرطان پستان کمک کرد.

مقدمه: سرطان پستان را می ­ توان شایع ­ ترین سرطان در میان زنان جهان نامید. از این رو یافتن راه­ هایی برای تشخیص و درمان این بیماری یک چالش مهم در سلامت جامعه بشری می­ باشد. روش ­ های مختلفی به منظور غربالگری پستان در زنان معرفی شده ­ است که از جمله کم­ خطرترین این روش­ ها می­ توان به تصویربرداری تشدید مغناطیسی اشاره کرد. ضایعات پستان دارای خصوصیات ظاهری مختص به خود نیستند بنابراین تفکیک خوش­ خیم و بدخیم بودن ضایعات در حالت عادی کار بسیار زمان بر و دشواری می­ باشد. در این پژوهش یک سیستم آسیب­ شناسی خودکار با کمک کامپیوتر برای تشخیص و دسته ­ بندی تصاویر تشدید مغناطیسی محوری پستان در دو طبقه­ خوش ­ خیم و بدخیم ارایه می ­ شود. روش بررسی: ابتدا نواحی احتمالی مشکوک به حضور ضایعه توسط یک رادیولوژیست با تجربه به صورت یک کادر مستطیلی در اطراف ضایعه جداسازی می شود. سپس از یک الگوریتم مبتنی بر Level Set استفاده می شود که برای اولین بار با در نظر داشتن شرایط غیریکنواختی تصاویر جداسازی ضایعات انجام می­ شود و همچنین در ادامه نواحی مثبت کاذب با استفاده از عملیات­ های ریخت ­ شناسی و حذف رگ شناسایی و کنار گذاشته می ­ شوند. در مرحله­ ی بعدی چهار گروه ویژگی از نواحی جداسازی­ شده ضایعات استخراج می­ شوند که هرکدام بیانگر حالات خاصی از ساختار ضایعه می­ باشد. این چهار گروه عبارتند از: ویژگی ­ های بافتی، سینتیک، فرکانسی و ریخت ­ شناسی. در این مقاله یک گروه جدید از ویژگی­ ها تحت عنوان ویژگی­ های گابور-هارالیک معرفی شده که کارایی منحصر به ­ فردی از خود به نمایش می­ گذارند. در آخر به منظور طبقه ­ بندی داده ­ ها از دسته بندی­ کننده­ MLP استفاده میشود. در تمام این مراحل از 46 ضایعه توده­ ای استفاده می­ شود. یافته­ ها: در نهایت میزان حساسیت، خاصیت، دقت و اندازه f به ترتیب برابر با 41/95، 70/90، 76/92 و 19/92 درصد برای ویژگی­ های گابور-هارالیک گزارش شده­ اند. نتیجه گیری: این مقادیر کارایی مناسب سیستم آسیب­ شناسی پیشنهادی در دسته ­ بندی ضایعات توده ­ ای خوش­ خیم و بدخیم در تصاویر تشدید مغناطیسی پستان را به نسبت سایر روش­ های پیشنهادی نشان می­ دهد.