در این تحقیق، با استفاده از طرح آماری بلوک های نواری خرد شده و اجرای دو سیستم آبیاری بارانی تک شاخه، اثرهای صفر، 90، 180 و 270 کیلوگرم نیتروژن از منبع اوره و 9600، 8550، 7500 و 6400 مترمکعب آب در هر هکتار، در دو سامانه خاک ورزی مرسوم و کم خاک ورزی بر روی ذرت (ZeaMays, L. ) رقم سینکل کراس 704 مطالعه گردید. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین میزان کارایی آب، میزان جذب فسفر و عملکرد علوفه دو سامانه خاک ورزی وجود نداشت. اثرهای اصلی آبیاری و نیتروژن بر ارتفاع و قطر ساقه ها، عملکرد علوفه تر، جذب نیتروژن، فسفر و روی و میزان کربن آلی خاک در سطح احتمال 1 درصد و بر عملکرد علوفه خشک و میزان کارایی مصرف آب در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. در تمامی سطوح نیتروژن، کارایی زراعی و فیزیولوژیک در خاک ورزی مرسوم بیشتر از کم خاک ورزی بود. مناسب ترین مقدار علوفه در خاک ورزی مرسوم از کاربرد توام 90 کیلوگرم نیتروژن و 8550 مترمکعب آب در هر هکتار و در کم خاک ورزی از کاربرد توام 270 کیلوگرم نیتروژن و 7500 مترمکعب آب در هر هکتار به دست آمد. از لحاظ کارایی مصرف آب، در خاک ورزی مرسوم کاربرد توام 180 کیلوگرم نیتروژن و 7500 مترمکعب آب در هر هکتار و در کم خاک ورزی کاربرد توام 180 کیلوگرم نیتروژن و 6400 مترمکعب آب در هکتار تیمارهای برتر بودند. بر اساس نتایج به دست آمده، می توان از روش کم خاک ورزی بجای روش مرسوم در مزارع ذرت کاری مشابه استفاده نمود اما به نیتروژن بیشتر و آب کمتری نیاز است.