پیاورد سلامت
سال:1389 | دوره:4 | شماره:3 |تعداد مقالات:6

زمینه و هدف: استفاده از شاخص هرش به عنوان ابزاری مهم برای توصیف برونداد علمی پژوهشگران سبب شده که بعضی از نویسندگان برای افزایش تصنعی شاخص خود، میزان استناد به خود را افزایش دهند. بنابراین لازم است میزان تاثیر خود استنادی بر شاخص هرش هر نویسنده بررسی شود تا بهتر بتوان کیفیت تولیدات علمی پژوهشگران را سنجید.روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی است و از روش تحلیل استنادی به طور کلی و تحلیل خود استنادی به طور اخص استفاده می کند. جامعه پژوهش، نویسندگان پرکار ایرانی در حوزه پزشکی هستند که در فاصله سال های 2004 تا 2006 حداقل 30 مدرک نمایه شده در پایگاه  Web of Science دارند. پیگیری استنادها تا دسامبر 2010 میلادی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج با استفاده از نرم افزار اکسل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.یافته ها: به طور متوسط 25.89 درصد خوداستنادی بین نویسندگان پرکار حوزه پزشکی مشاهده شد. شاخص هر 30.77 درصد نویسندگان تغییر قابل ملاحضه داشت. رتبه بندی نویسندگان بر اساس شاخص هرش بعد از حذف خوداستنادی ها صورت گرفت که 38.46 درصد نویسندگان به رتبه پایین تر نزول کردند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه میزان 10 تا 30 درصد خود استنادی می تواند معمولی و قابل توجیه باشد، به طور کلی وضعیت خود استنادی نویسندگان پرکار حوزه پزشکی کشورمان مطلوب است. همچنین پایین بودن میزان خود استنادی این نویسندگان سبب می شود که شاخص هر تاثیر زیادی از آن نپذیرد.

زمینه و هدف: ریز RNA ها (microRNA)، مولکولهای RNA کوچک غیر کد کننده ای هستند که توسطRNA POL II   رونویسی شده و پس از پردازشهای مختلف توسط کمپلکس RISC  عمل می کنند. نقش این مولکولها در پروسه های متعدد سلولی از قبیل پرولیفراسیون، تمایز، آپوپتوزیس و سرطان اثبات شده است. تمایز سلوهای خونی پروسه پیچیده ای است که فاکتورهای رونویسی مختلف و همچنین miRNA های متعدد درآن نقش دارند مطالعات اخیر کاهش سطح mir-150 را در طی تمایز پیش سازهای خونی به رده اریتروئیدی نشان داده اند. از آنجایی که بیان هموگلوبین شاخص مهمی در تمایز اریتروئیدی می باشد در این مطالعه تاثیر سرکوب mir-150 بر بیان زنجیره هموگلوبین آلفا(a)  در رده سلولی اریترولوکمیک K562 بررسی شده است.روش بررسی: رده سلولیK562  در شرایط استاندارد کشت داده شده و پس از بهینه نمودن شرایط  LNATM microRNA150 Inhibitor miRCURY انتقال داده شد. سرکوب  mir-150 توسط روش time-PCR miRNA real تایید شده و سپس بیان زنجیره آلفا با روش RT-PCR نشان داده شد. در نهایت با استفاده ازQuantitative RT-PCR  تغییرات بیان زنجیره مزبور نسبت به سلول کنترل مورد سنجش قرار گرفت.یافته ها: مطابق انتظار کاهش دادن سطح mir-150 باعث افزایش بیان زنجیره آلفا گردیده بود به طوری که سطح این زنجیره هموگلوبینی در مقایسه با سلول کنترل و scramble بیش از 10 برابر افزایش نشان می داد. آنالیز داده ها نشان از معنی دار بودن تغییرات بیان زنجیره آلفا نسبت به سلول کنترل بود (P value>0.05).بحث و نتیجه گیری: مطابق نتایج سرکوب mir-150 به طور چشم گیری سبب افزایش زنجیره الفا گردیده است بنابراین می تواند پس از مطالعات تکمیلی هدف مناسبی در زمینه تالاسمی آلفا باشد، همچنین با مطالعات بیشتر و شناسایی ژنهای هدف miRNA های دخیل در روندهای تمایز اریتروئیدی می توان در آینده از پتانسیل های تشخیصی و درمانی آنها بخصوص در ژن درمانی و پزشکی ترمیمی بهره برد.

زمینه و هدف: لوسمی پرومیلوسیتیک حاد (APL) زیر گروهی از لوسمی های میلوئیدی حاد (AML) میباشد که باجابجایی کروموزومی بین کروموزومهای 15 و 17 شناخته می شود، t (15;17). تدابیر درمانی مهم برای این بیماری استفاده از ATRA و آرسنیک میباشد. برای از بین بردن سلولهای سرطانی دوز بالای آرسنیک لازم است اما در این دوزها آرسنیک دارای اثرات سمی روی بافتهای سالم می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر دوز پایین آرسنیک در ترکیب با داروی AZT بر روی رده سلولی NB4 (رده سلولیAPL ) می باشد تا اثرات سمی دوز بالای آرسنیک کاهش یابد.روش بررسی: در این مطالعه بعد از کشت و تکثیر رده سلولی NB4، سلولها را با دوز پایین آرسنیک (0.5 میکرومولار) و دوز پایین آرسنیک در ترکیب با دوزهای مختلف AZT 50،100،200 (میکرومولار) تیمار شدند و سپس زنده مانی سلولها با تریپان بلو و فعالیت متابولیک سلول با MTT assay بررسی شد.یافته ها: دوز پایین آرسنیک (0.5 میکرومولار) به تنهایی و در ترکیب با دوز 50 میکرومولار AZT اثر کمی روی زنده مانی و فعالیت متابولیک سلول داشت اما در ترکیب با دوزهای بالاتر AZT تاثیر قابل توجهی روی زنده مانی و فعالیت متابولیک داشت و هر دوی زنده مانی و فعالیت متابولیک بطور قابل توجهی کاهش یافتند.بحث و نتیجه گیری: مکانیسمهای القا کننده آپپتوز مختلفی باعث آپپتوز توسط AZT و آرسنیک می شوند.از آنجا که بعضی از این مکانیسمها بین AZT و آرسنیک مشابه می باشد لذا احتمالا این مکانیسمهای مشابه باعث اثر تقویتی و کاهش قابل توجه زنده مانی و فعالیت متابولیک در ترکیب دو دارو شده است.

زمینه و هدف: یکی از اهداف اساسی سیاست گذاران در بخش بهداشت و درمان هر کشور، تسهیل دسترسی افراد به خدمات بهداشتی درمانی در جامعه می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل موثر بر دسترسی افراد به خدمات ارایه شده در مراکز بهداشتی درمانی شهری منتخب شبکه بهداشت و درمان شهرستان ری از دیدگاه کارکنان آن ها انجام پذیرفت.روش بررسی: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1387 انجام شد، نمونه آماری آن 57 نفر از کارکنان پنج مرکز بهداشتی درمانی شهری بودند که از طریق نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار گرداوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر 28 سوال با مقیاس سنجش 4 گزینه ای بوده که پیش از آزمون، روایی و پایایی آن مورد آزمایش و تایید قرار گرفت. داده های خام با نرم افزار SPSS v13 تحلیل و یافته های پژوهش در سطح آمار توصیفی (درصد فراوانی و میانگین) ارایه گردیده اند.یافته ها: در بین عوامل مورد مطالعه از دید کارکنان، عامل فردی با میانگین نمره 2.29 (%61.4 با تاثیر زیاد)، عامل جغرافیایی با میانگین نمره 2.42 (%57.9 با تاثیر زیاد)، عامل مالی با نمره 2.27 (%56.1 با تاثیر زیاد) و عامل ساختاری با نمره میانگین 2.58 (%86 با تاثیر زیاد) از دامنه نمره 0 تا 3 بدست آمدند.بحث و نتیجه گیری: چهار عامل فردی، جغرافیایی، مالی و ساختاری از دیدگاه کارکنان مراکز بهداشتی درمانی شهری بر دسترسی افراد به خدمات ارایه شده در مراکز بهداشتی درمانی شهری از تاثیر زیادی برخورداربودند. لذا پیشنهاداتی مبتنی بر نتایج پژوهش برای افزایش دسترسی ارایه گردیده است.