اهداف: درک بهتر از معنی و مفهوم زندگی بیماران همودیالیزی می تواند منجر به درک نیازها و شیوه مراقبت از آنها شود. از این رو این مطالعه به منظور توصیف تجربیات زنده بیماران همودیالیزی از زندگی با ماشین همودیالیز است انجام شد.روش ها: در این مطالعه، یکی از روش های تحقیق کیفی تحت عنوان پدیدارشناسی توصیفی با رویکرد کلایزی مورد استفاده قرار گرفت. روش جمع آوری اطلاعات، مصاحبه نیمه سازمان یافته با ده بیمار همودیالیزی از بیمارستان آموزشی اکباتان شهر همدان و بیمارستان شهدای یافت آباد شهر تهران بود. مصاحبه ها حول محور تجربه بیماران از زندگی با ماشین همودیالیز در سال 1389 انجام شد.یافته ها: از مجموع یافته های این مطالعه، چهار درون مایع که بیانگر ساختار تجارب زندگی بیماران با ماشین همودیالیز است، استخراج شده که به شرح زیر بود: همودیالیز به عنوان جزء انکارناپذیر زندگی، تنش های زندگی دیالیزی، نیاز به حمایت و سازگاری موثر.نتیجه گیری: وجه مهم زندگی این بیماران، حرکت تدریجی از محدودیت ها تا سازگاری موثر در برابر این روند غیرقابل اجتناب زندگی این بیماران با همه پیامدهایش بود. به کارگیری منابع حمایتی به کار گرفته در بیماران برای سازگاری، میان بیماران متفاوت بود. این یافته ها، دید جدیدی به پرستاران برای درک واقعی تر این بیماران و مشکلات واقعیشان خواهد داد.