پرستاری مراقبت­ های ویژه
سال:1392 | دوره:6 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

هدف: گذار عبور از یک مرحله زندگی، شرایط یا وضعیت به دیگری است. بیماران مزمن به نحوی گذار را تجربه می کنند و پرستاران نقش مهمی در حمایت از آنان دارند. هدف این مطالعه تبیین معنای گذار به همودیالیز بود.روش ها: در این مطالعه کیفی نمونه گیری هدفمند و سپس نظری تا اشباع داده ها (13 نفر) ادامه یافت. شرکت کنندگان افراد تحت همودیالیز مراجعه کننده به بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و یا افراد در تماس نزدیک و مستقیم با آنها در سال 91-1390 بودند جمع آوری داده ها با مصاحبه های نیمه ساختار یافته، ثبت یادآورها و یادداشت های عرصه انجام شد. تحلیل داده ها با آنالیز محتوا صورت گرفت. دقت مطالعه با روش لینکلن و گوبا تایید شد.یافته ها: شرکت کنندگان معانی دوگانه (مثبت و منفی) گذار به همودیالیز را نشان دادند. معانی مثبت گذار به همودیالیز شامل راه بهبودی و شفا، فرصتی برای تعامل، فرصتی برای یادگیری، نقطه امید، موهبت الهی و حیات دوباره بودند. معانی منفی گذار به همودیالیز شامل بی ارزش دانستن همودیالیز، بیهودگی زندگی با همودیالیز، تلخی زندگی با همودیالیز، سختی زندگی با همودیالیز و زندگی مصیبت بار با همودیالیز بودند.نتیجه گیری: با توجه به پیچیدگی و چند بعدی بودن مفهوم گذار، اثرات متقابل معانی مرتبط به گذار و شکل گیری شدت و ماهیت پیامدهای تجارب بیماران تحت همودیالیز باید در انجام مراقبت های پرستاری بر تقویت معانی مثبت گذار به همودیالیز تاکید شود. اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

مقدمه: ادراک از بیماری نقش مهمی در خودمراقبتی بیماران تحت همودیالیز و تبعیت آنان از درمان دارد. بنابراین مداخلاتی که سبب ارتقاء درک از بیماری شوند می توانند سبب بهبود تبعیت از درمان در بیماران تحت همودیالیز شوند. لذا، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مداخلات ارتقا دهنده ادراک بیماری بر تبعیت از درمان در بیماران تحت همودیالیز انجام گرفت.روش ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی 71 بیمار تحت همودیالیز به روش تصادفی در دو گروه مداخله (n=38) و کنترل (n=33) قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ای مشتمل بر دو بخش اطلاعات فردی - اجتماعی و پرسشنامه تبعیت از درمان بیماران تحت همودیالیژ ESRD-AQ، استفاده شد. پس از اجرای پیش آزمون، بیماران گروه مداخله به مدت 6 جلسه مداخلات ارتقاء دهنده ادراک بیماری را به صورت انفرادی و گروه کنترل مراقبت های مرسوم بخش را دریافت نمودند. پس آزمون بعد از 8 هفته از اتمام مداخله انجام شد. داده های مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS16 و آزمون t زوجی و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که بیماران شرکت کننده در مداخلات ارتقا دهنده ادراک بیماری به صورت معنی داری در حیطه های تبعیت از رژیم دارویی (p=0.01)، تبعیت از محدودیت مایعات (p=0.001)، تبعیت از محدودیت رژیم غذایی (p=0.001) و کوتاه کردن مدت جلسات (p=0.04) نمرات بالاتری را نسبت به بیماران گروه کنترل کسب نمودند.نتیجه گیری: مداخلات ارتقا دهنده ادراک بیماری منجر به ارتقاء برخی ابعاد تبعیت از درمان در بیماران تحت همودیالیز می شود. البته با توجه به کمبود متون پژوهشی نیاز به مطالعات بیشتری در این زمینه وجود دارد. اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

اهداف: یکی از شکایات اصلی بیماران سوخته بستری در بیمارستان ها درد است. نتایج عدم کاهش درد و خارش شامل اضطراب، کاهش تعامل با دیگران، آشفتگی خواب، نقص در حرکت، کاهش اشتها، کاهش کیفیت زندگی، افزایش هزینه های مراقبت بهداشتی و بستری است. در این راستا هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آرام سازی عضلانی بر شدت درد، خارش و علایم حیاتی بیماران سوختگی بود.روش ها: طی یک مطالعه مداخله ای از نوع نیمه تجربی که 110 نفر از بیماران بستری در بخش سوختگی به روش نمونه گیری غیراحتمالی ساده به روش تصادفی در دو مرحله جدا (در ماه های متوالی) در گروه شاهد و در گروه مورد انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل: اطلاعات دموگرافیک، ابزار سنجش درد عددی، ابزار بررسی خارش و فرم ثبت (علایم حیاتی، خارش و درد) بود. برای گروه آزمون بیماران به مدت 20 دقیقه تحت آرام سازی عضلانی بنسون قرار گرفتند و شدت درد، خارش و علایم حیاتی مورد بررسی قرار گرفت و در پایان با گروه شاهد مقایسه شدند. داده های حاصل با استفاده از آزمون آماری تی مستقل و نرم افزار آماری SPSS 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین شدت درد در گروه شاهد (5.8)، در گروه آزمون (6.3)، میانگین شدت خارش در گروه شاهد (3.5)، در گروه آزمون (2.6) و علایم حیاتی (نبض، تنفس، فشارخون، تعریق و مردمک دیلاته) اختلاف معنی داری با هم نداشتند (p>0.05). پس از مداخله بین میانگین شدت درد در گروه شاهد (5.5)، در گروه آزمون (2.2)، میانگین شدت خارش در گروه شاهد (3.6)، در گروه آزمون (2.1) و علایم حیاتی (نبض، تنفس، تعریق و مردمک دیلاته) اختلاف معنی داری مشاهده شد (p<0.05). ولی بین میانگین فشارخون در دو گروه پس از مداخله اختلاف معنی داری مشاهده نشد (p>0.05).نتیجه گیری: تکنیک آرام سازی می تواند در کاهش شدت درد، خارش و علایم حیاتی بیماران سوختگی موثر باشد. بنابراین استفاده از آن برای کاهش درد، خارش و علایم حیاتی در بیماران مبتلا به سوختگی پیشنهاد می شود. اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

اهداف: با توجه به رشد روزافزون بیماران همودیالیزی و همچنین لزوم مراقبت های پیگیر و متوالی توسط اعضای خانواده، پژوهشگر بر آن شد تا با توجه به مطالعاتی که در زمینه تاثیر قرص خوراکی ویتامین ث بر خستگی انجام شده تاثیر این مکمل را در خستگی مراقبت کنندگان از بیماران تحت درمان با همودیالیز مورد بررسی قرار دهد.روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی یک گروهی و از نوع قبل و بعد است که در سال 1390 انجام شد. 25 نفر مراقب بهداشتی مراجعه کننده به بخش همودیالیز بیمارستان منتخب در شهر تهران به صورت غیر تصادفی و مبتنی بر هدف انتخاب شدند. در ابتدا پرسشنامه 20- Multidimensional Fatigue Inventory توسط نمونه های پ‍‍ژوهش قبل از مداخله تکمیل شد و پس از مصرف قرص خوراکی ویتامین ث به مدت یک ماه پرسشنامه خستگی توسط نمونه های پ‍‍ژوهش مجددا تکمیل شد. بعد از جمع آوری داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون تی زوجی با استفاده از نرم افزار SPSS17 مورد سنجش و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: از نمونه های مورد پژوهش 48% مرد، میانگین سنی 44.4 و 72% متاهل بودند. در ابعاد خستگی عمومی، خستگی جسمی، خستگی ذهنی و کاهش فعالیت، تفاوت معنی داری مشاهده شد (p<0.05) ولی در بعد کاهش انگیزه، تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان پیشنهاد نمود که برای کاهش خستگی و در نتیجه ارتقای کیفیت مراقبت از بیماران همودیالیزی از قرص خوراکی ویتامین ث استفاده نمود. اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

مقدمه: انفارکتوس میوکارد شایع ترین بیماری کشورهای صنعتی است. تغییر سبک زندگی برای کاهش بیماری های قلبی ضروری است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر بکارگیری مدل اعتقاد سلامتی بر اتخاذ رفتارهای بهداشتی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد انجام شد.روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی 74 نمونه با روش مبتنی بر هدف در دو گروه آزمون و شاهد در کرمانشاه در سال 1390 انتخاب شدند. گروه آزمون آموزش الگوی اعتقاد سلامتی برای اتخاذ رفتارهای بهداشتی و گروه شاهد آموزش سنتی را دریافت کردند. داده ها با پرسشنامه دارای روایی و پایایی r=0.81 و چک لیست جمع آوری و آنالیز آماری با نرم افزار SPSS18 و آزمون های اماری توصیفی و استنباطی انجام شد.یافته ها: میانگین سنی دو گروه برابر و اکثر نمونه ها مذکر بودند. در دو گروه بین مفاهیم الگو در مرحله بعد از مداخله در تمامی اجزا بجز عملکرد تغذیه ای تفاوت معنادار مشاهده شد (p=0.001).نتیجه گیری: برای افزایش آگاهی و بهبود عملکرد فعالیتی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد استفاده از مدل اعتقادات بهداشتی پیشنهاد می شود ولی آموزش با این مدل بر عملکرد تغذیه ای تاثیرموثری نداشت. اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.  

اهداف: بر مبنای این دیدگاه که: «استانداردسازی مراقبت های پرستاری بر اساس آخرین شواهد، بهترین نتایج را در افزایش کیفیت مراقبت به همراه دارد»، هدف این مطالعه: «طراحی دستورالعمل های مراقبت پرستاری مبتنی بر شواهد در بیماران تحت تهویه مکانیکی» تعیین شد.روش ها: پژوهش به روش تکاملی با رویکرد مبتنی بر شواهد در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بقیه اله (عج) در سال 1391 انجام شد. ابتدا کیفیت 15 دستورالعمل موجود در بخش مراقبت های ویژه در سه سطح ضعیف، متوسط و خوب ارزشیابی شد. سپس 22 دستورالعمل جدید بر اساس مدل استتلر و با رویکرد مبتنی بر شواهد طراحی شد. برای بررسی اعتبار محتوای دستورالعمل ها با روش دلفی، نظرات ده نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه های بقیه اله (عج)، تهران و شهید بهشتی در سه مرحله مراجعه و لحاظ شد. کاربردی بودن دستورالعمل ها، به روش بحث گروهی متمرکز با کارشناسان با تجربه بخش مراقبت های ویژه بررسی شد.یافته ها: ارزشیابی 15 دستورالعمل موجود، متوسط بودن کیفیت آنها را نشان داد. 655 مقاله، علاوه بر بررسی کتب پرستاری، مطالعه شد و با در نظر گرفتن معیارهای انتخاب شواهد، 121 مقاله بعنوان شواهد معتبر انتخاب شد. در نهایت 22 دستورالعمل مراقبتی با کیفیت خوب طراحی شد.نتیجه گیری: اختصاصی نبودن دستورالعمل های موجود و پایین بودن کیفیت آنها، لزوم طراحی دستورالعمل های مبتنی بر شواهد با کیفیت بالا و اختصاصی در بخش های مختلف، را نشان می دهد. طراحی چنین دستورالعمل هایی، زمینه استفاده از تحقیقات پرستاری را در بالین، فراهم کرده و گامی موثر در جهت پرستاری مبتنی بر شواهد خواهد بود. بنابراین، توصیه می شود طراحی چنین دستورالعمل های کاربردی در اولویت پژوهش های آتی قرار بگیرند. اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

اهداف: سطح کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی به دنبال عوامل استرس آور تغییر می یابد. بیماران برای مقابله با عوامل استرس آور از روش های سازگاری مختلفی استفاده می کنند و این پژوهش با هدف تعیین عوامل استرس آور، روش های سازگاری و کیفیت زندگی در بیماران تحت درمان با همودیالیز انجام شد.روش ها: این مطالعه توصیفی - تحلیلی، بر روی 113 نفر از بیماران تحت درمان با همودیالیز بیمارستان شهید بهشتی بابل در سال 1390 انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه عوامل استرس (HSS) روش سازگاری جالوویس و پاوز و ایندکس کیفیت زندگی پاریلا و همکاران بود برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمارهای توصیفی و تحلیلی (تی مستقل - آنالیز واریانس و پیرسون) و نرم افزار SPSS17 استفاده شد.یافته ها: 50.4 درصد بیماران مذکر و محدوده سنی بیماران 18-87 سال بود. بین متغیر سن با عوامل تنش زای جسمی (p=0.050) و بین متغیر محل سکونت با عوامل تنش زای روانی نیز ارتباط معنی دار مشاهده شد، و بین فعالیت های مهم زندگی با متغیر وضعیت تاهل و وضعیت شغلی نیز ارتباط معنی دار مشاهده شد (هر دو p=0.000). بیماران در مقابله با عوامل استرس زا بیشتر از روش های سازگاری هیجان مدار استفاده می کردند و بین شیوه های سازگاری هیجان مدار با عوامل استرس آور روانی و اجتماعی ارتباط مثبت و خطی وجود داشت (p=0.000 و p=0.009). بین روش های سازگاری مشکل مدار با ابعاد کیفیت زندگی کلی ارتباط مثبت و خطی مشاهده شد بین شیوه های مقابله ای هیجان مدار با وضعیت جسمی و کیفیت زندگی کلی و فعالیت های مهم زندگی نیز ارتباط معنی دار و معکوس وجود داشت.نتیجه گیری: با شناسایی عوامل استرس در بیماران تحت درمان با همودیالیز می توان از طریق ارائه خدمات پرستاری موثرتر و تدوین برنامه های اساسی مانند مشاوره های روانشناسی به منظور تقویت مکانیسم های سازگاری مشکل مدار و ارتقای کیفیت زندگی گامی ارزنده برداشت. اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

اهداف: طبقه بندی بیماران بر اساس بر اساس نیازها متفاوت به منظور ارائه تصمیم مناسب و اتخاذ استراتژی با هدف کسب سود حداکثری برای بیمار ضروری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی کاراکترهای ییماران مبتلا به سندرم حاد کرونر در بخش های مراقبت ویژه قلب بر اساس مدل سینرژی انجام شد.روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - تحلیلی است. نمونه گیری به صورت آسان شامل 800 بیماری که با تشخیص سندرم حاد کرونر در سال 1391 در بخش مراقبت ویژه قلب بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی جهرم بستری شدند، انجام گرفت. برای گردآوری اطلاعات از چک لیست «بررسی خصوصیات بیماران بر اساس مدل سینرژی» به روش «پرسشگری» استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ابزار نرم افزار  SPSS17و روش آماری توصیفی و استنباطی و ضرایب همبستگی کندال و اسپیرمن استفاده شد.یافته ها: در نمونه های مورد مطالعه 50.5 درصد مرد بودند. میانگین سنی بیماران 61.20±1.26 سال بود. یافته ها نشان داد که حداکثر فراوانی بیماران در خصوصیات آسیب پذیری و پیچیدگی در سطح 1، در موارد ثبات و مشارکت در تصمیم گیری سطح 3 و در ویژگی های بازگشت، منابع، مشارکت در مراقبت و پیش بینی در سطح 5 قرار داشته اند.نتیجه گیری: بیماران بستری مبتلا به سندرم حاد کرونر طیف وسیعی در زمینه شدت بیماری، تظاهرات بالینی و شرایط فردی و اجتماعی را شامل می شوند. لذا طبقه بندی بر اساس شرایط مختلف به منظور ارائه تصمیم مناسب و اتخاذ استراتژی با هدف کسب سود حداکثری برای بیمار ضروری است. استفاده از مدل سینرژی منجر به پیش بینی نیاز های مراقبتی بیماران می شود. اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.