این پژوهش به بررسی رابطه بین کیفیت حسابرسی و مدیریت سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. جهت تعیین کیفیت حسابرسی از دو معیار اندازه حسابرس و دوره تصدی حسابرس و به منظور محاسبه مدیریت سود از مدل تعدیل شده جونز استفاده شده است. در این پژوهش، تعداد 61 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1386 -1380 بررسی شده است. جهت آزمون فرضیه ها از مدل های رگرسیونی حداکثر درست نمایی- لوجیت باینری و نرم افزار اقتصادسنجی Eviews 6 استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که در حالت کلی یک رابطه مثبت و ضعیف بین معیارهای اندازه حسابرس (حسن پژوهش حسابرس) و دوره تصدی حسابرس و مدیریت سود وجود دارد، ولی این رابطه از لحاظ آماری معنی دار نمی باشد. به دلیل وجود مشکل هم خطی در مدل کلی، رابطه بین متغیرها به صورت جداگانه بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که بین مدیریت سود و اندازه حسابرس، یک رابطه مثبت ولی غیرمعنی دار و هم چنین بین مدیریت سود و دوره تصدی حسابرس رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. در این پژوهش برای تعیین معنی داری کل مدل رگرسیونی از آمار ضریب تعیین مک فادن و آماره نسبت درست نمایی استفاده شده است.