پوست و زیبایی
سال:1389 | دوره:1 | شماره:2 |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: با وجود مطالعات متعددی که برای بررسی pH پوست در بیماریهای گوناگون انجام شده، تحقیقات محدودی درباره جمعیت سالم صورت گرفته است.روش اجرا: تعداد 50 مراجعه کننده در گروه های سنی با بازهی 10 سال از 10 تا 60 سال وارد مطالعه شدند. در هر گروه سنی 5 زن و 5 مرد سالم ارزیابی شدند. pH در این افراد به وسیله پروب دستگاه pH meter (شرکت Courage & Khazaka Electronic GmbH، تولید کشور آلمان) در 8 محل پیشانی، گونه، چین نازولبیال، گردن، سطح قدامی ساعد، پشت دست، کف دست و ساق پا اندازه گیری شد.یافته ها: میانگین pH در این مناطق به ترتیب 5.25، 5.15، 5.06، 4.90، 4.75، 4.80، 4.69 و 4.83 بود. pH به صورت معنی داری در خانم ها بالاتر بود (P<0.001). پی اچ گروههای سنی مختلف باهم اختلاف معنی داری داشتند (P<0.002). بالاترین pH متعلق به پیشانی (0.68±5.26) و کمترین pH مربوط به ساق پا (0.40±4.69) بود.نتیجه گیری: سن، جنسیت و محل آناتومیک تاثیر قابل ملاحظه ای روی pH پوست در افراد سالم برجای می گذارند.

زمینه و هدف: با توجه به خواص ضدمیکروبی و اثرات ضدالتهابی عسل و سیاه دانه و تاثیر قابل توجه این دو ماده در زمینه بهبودی زخم، در این مطالعه، اثربخشی درمان موضعی لیشمانیوز پوستی حاد به وسیله عصاره سیاه دانه در پایه عسل در مقابل تجویز موضعی عسل به همراه تزریق موضعی گلوکانتیم مورد مقایسه قرار گرفت.روش اجرا: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی آینده نگر، تعداد 150 بیمار مبتلا به لیشمانیوز جلدی به صورت تصادفی تحت درمان با تزریق موضعی گلوکانتیم به صورت هفتگی همراه با استفاده موضعی از عسل یا درمان با ترکیب عصاره هیدروالکلی 60% سیاهدانه در پایه عسل دو بار در روز قرار گرفتند. در هر دو گروه، درمان تا التیام کامل زخم یا حداکثر تا 12 هفته ادامه یافت.یافته ها: در گروه تحت درمان با عصاره هیدروالکلی سیاه دانه در پایه عسل 61 نفر (81.3%) و در گروه تحت درمان با تزریق گلوکانتیم همراه با عسل در پایان 12 هفته، 48 نفر (64%) بهبودی کامل داشتند. در این رابطه، بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود داشت (P=0.002).نتیجه گیری: اثربخشی سیاه دانه و عسل همراه با تزریق داخل ضایعه گلوکانتیم در افزایش میزان بهبودی بالینی، کاهش اندازه ضایعه ثانویه و کاهش دوز گلوکانتیم مصرفی، بهتر از گروه عسل تنها همراه با تزریق داخل ضایعه گلوکانتیم است.

زمینه و هدف: آرتروپاتی پسوریاتیک یک بیماری خودایمن با منشا وراثتی است که در تعدادی از بیماران مبتلا به پسوریازیس دیده می شود و جزو موارد آرتروپاتی سرونگاتیو طبقه بندی می گردد. هدف از انجام این مطالعه بررسی همراهی بین آرتریت پسوریاتیک با شدت درگیری ناخن بر اساس معیار استاندارد بررسی شدت درگیری ناخن پسوریازیس (NAPSI) در بیماران مبتلا به پسوریازیس مراجعه کننده به بیمارستان رازی بوده است.روش اجرا: بیماران مبتلا به آرتریت پسوریازیسی به عنوان گروه مورد و بیماران مبتلا به پسوریازیس بدون درگیری مفصلی به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. پس از matching دو گروه، میزان درگیری ناخن و امتیاز NAPSI بیماران در پرسشنامه های ویژه ای وارد شده و توسط نرم افزار SPSS نگارش 14 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: تعداد 30 بیمار مبتلا به آرتریت پسوریاتیک و 75 بیمار مبتلا به پسوریازیس فاقد آرتریت به عنوان گروه کنترل وارد مطالعه شدند. در افراد مبتلا به آرتروپاتی ضایعات ناخنی شدیدتر و شایعتر از گروه کنترل بود، به طوریکه میانگین نمره NAPSI در گروه مبتلا به آرتریت 46 و در گروه کنترل 9.23 بود (P<0.05).نتیجه گیری: شدت درگیری ناخن در بیماران پسوریازیس مبتلا به آرتریت بیشتر از بیماران فاقد درگیری مفصلی می باشد.

زمینه و هدف: سارکوئیدوز یک بیماری گرانولوماتوز غیرکازفیه با تظاهرات بالینی در بسیاری از اعضای بدن از جمله کلیه، کبد، ریه، قلب، پوست و سایر اندامها است. بررسی ها نشان داده که ژن BTNL2 در برخی بیماران مبتلا به سارکوئیدوز سیستمیک دچار جهش شده است. با توجه به اینکه اولین تظاهر برخی بیماران مبتلا، به صورت سارکوئیدوز پوستی است، ما در این مطالعه به بررسی ژن BTNL2 در این بیماران پرداختیم.روش اجرا: در 10 بیمار مبتلا به سارکوئیدوز پوستی، آلل rs2076530 در اگزون شماره 5 ژن BTNL2، به روش SSCP (Single Strand Conformation Polymorphism) و PCR، جهش های موجود که با شیفت مثبت همراه هستند، مورد آنالیز تحلیل توالی قرار گرفت و نتایج حاصل از تعیین توالی از طریق برنامه کامپیوتری Choromas مورد ارزیابی و blust قرار گرفت.یافته ها: از 10 بلوک بررسی شده از بیماران مبتلا به سارکوئیدوز پوستی، 7 مورد دارای  Transition G ®Aبودند و 3 مورد نیز طبیعی بود و هیچگونه جهش ژنی نداشت.نتیجه گیری: آلل rs2076530 در اگزون شماره 5 ژن BTNL2، در 7 بیمار با سارکوئیدوز پوستی دچار Transition G ®A شده است که میتواند بیانگر ارتباط میان این ژن و سارکوئیدوز پوستی باشد، هرچند که مطالعات وسیعتری برای تایید این یافته ضروری است.

زمینه و هدف: سرطان پوست شایعترین نوع سرطان در شهر یزد می باشد. دوران کودکی و نوجوانی یک زمان مهم و ویژه برای پیشگیری از سرطان پوست در آینده است. هدف مطالعه حاضر بررسی نقش توجه به ظاهر در انجام رفتارهای پیشگیری کننده سرطان پوست بر اساس تئوری انگیزش محافظت است.روش اجرا: شرکت کننده های این مطالعه مقطعی، شامل 360 دانش آموز دختر مقطع دبیرستان از 4 دبیرستان شهر یزد بود. داده ها از طریق پرسشنامه خود گزارشی جمع آوری گردید و با استفاده از نرمافزار آماری SPSS و آزمون های آماریANOVA ، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین توجه به ظاهر با سازه های حساسیت درک شده، شدت درک شده، خودکارآمدی، کارآمدی پاسخ، انگیزش محافظت و رفتار همبستگی مثبت در سطح 0.01 وجود داشت. میزان پیشگویی رفتارهای محافظت کننده به وسیله سازه های حساسیت درک شده، شدت درک شده، خودکارآمدی، کارآمدی پاسخ، انگیزش محافظت، هزینه های پاسخ و توجه به ظاهر 0.56 بود که در این میان نقش حساسیت درک شده (0.120=b) بیش از سایر متغیرها بود. همچنین میزان پیشگویی رفتارهای محافظت کننده به وسیله سازه انگیزش محافظت 41% بود.نتیجه گیری: این مطالعه اثربخشی تئوری انگیزش محافظت را در پیشگویی رفتارهای پیشگیری کننده از سرطان پوست و اهمیت توجه به ظاهر در انجام رفتارهای پیشگیری کننده سرطان پوست در شرکت کنندگان را تایید می کند.

زمینه و هدف: آسیب ناشی از ایسکمی خسارت های زیادی را در درمان بیماریهای پوستی مانند جراحی هایی که بر روی فلاپ های پوستی انجام می شود، ایجاد می کند. مطالعه حاضر برای بررسی دو دارویی که در درمان بیماری های پوستی دارای کاربرد می باشند، در درمان آسیب ناشی از ایسکمی صورت گرفت.روش اجرا: 56 موش صحرایی در 4 گروه قرار گرفتند: در دو گروه قبل از برداشتن فلاپ، مینوکسیدیل 5% و آزلائیک اسید 5% به صورت موضعی بر روی ناحیه به کار برده شد. در تعدادی از موش های صحرایی که با مینوکسیدیل درمان شدند، از مهارکننده کانالهای KATP (گلی بن کلامید 0.3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم، داخل صفاقی) و در تعدادی از موش ها که با آزلائیک اسید 5% درمان شدند، از مهارکنندهL-NAME) Nitrous Oxide ، بیست میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، داخل صفاقی) استفاده شد. 7 روز بعد از عمل میزان نکروز فلاپ پوستی محاسبه گردید.یافته ها: درمان با آزلائیک اسید یا مینوکسیدیل موضعی ناحیه نکروتیک را به شکل معنی داری به ترتیب 42% (P<0.05) یا 34% (P<0.05) کاهش داد. ترکیب آزلائیک اسید با مینوکسیدیل اثرات خیلی قویتری را در کاهش ناحیه نکروتیک ایجاد کرد (26% ناحیه نکروتیک، P<0.001). گلی بن کلامید اثرات محافظتی مینوکسیدیل (P<0.05) و L-NAME اثرات محافظتی آزلائیک اسید (P<0.05) را از بین برد. درمان با گلیبنکلامید یا L-NAME اثرات محافظتی درمان ترکیبی را از بین بردند.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان دهنده نقش کانالهای KATP در مسیر مینوکسیدیل و نیتریک اکسید در مسیر محافظتی ناشی از آزلائیک اسید بود. به نظر می رسد که Overlap بین این مسیرها وجود داشته باشد.

برای درمان ملانوم بدخیم روشهای جراحی مختلفی وجود دارد. این روشها غالبا با محدودیت هایی در به دست آوردن حاشیه غیردرگیر در عین دستیابی به نتیجه ای مناسب از نظر زیبایی همراه اند. این مقاله، مروری کوتاه بر استفاده از تکنیک های ساده و همچنین روش میکروگرافیک Mohs در درمان جراحی ملانوم بدخیم است.

Pulsed Dye Laser (PDL) عمدتا به عنوان وسیله ای جهت درمان ضایعات عروقی به شمار میرود. اما مطالعات مختلفی که در مراکز علمی گوناگون دنیا انجام شده است مواردی از کاربردهای این لیزر ایمن را در ضایعات غیرعروقی به نمایش گذاشته اند. هدف ما در این مقاله مروری جمع بندی و خلاصه نمودن این مطالعات بوده است.PDL یک جایگزین شناخته شده و مورد قبول برای کرایوتراپی در درمان برخی ضایعات ویروسی مانند زگیل های دور ناخن یا مولوسکوم به شمار می رود. در مورد ضایعات التهابی هنوز مکانیسم اثر این لیزر روشن نیست و نتایج متناقضی در مطالعات مختلف به دست آمده است. در مورد این گونه درماتوزها،PDL  اثر بسیار مختصر دارد و محدود به ضایعاتی است که جزء عروقی واضحی دارند (پسوریازیس و آکنه). بالاخره درباره شکل دهی مجدد کلاژن  (Collagen Remodelling)و کاربردهای مربوط به آن (مانند جوانسازی پوست، اسکارهای هیپرتروفیک، کلوئید و استریا) نتایج مطالعات مختلف متفاوت بوده و ضمن تایید اثر احتمالی این لیزر، نیاز به مطالعات بیشتری برای مشخص شدن پارامترهای مناسب درمان وجود دارد.