پوست و زیبایی
سال:1395 | دوره:7 | شماره:3 |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: بیماری دست، پا و دهان (Hand Foot Mouth Disease [HFMD])، سندرمی مسری است که توسط ویروس های روده ای از خانواده ی پیکورناویریده ایجاد می شود. با توجه به اهمیت و کم بودن مطالعات درباره ی این بیماری و بروز ضایعات ناخنی در آن، مطالعه ی حاضر با هدف تعیین فراوانی انواع ضایعات ناخنی در کودکان مبتلا به بیماری دست، پا و دهان انجام شد.روش اجرا: در این مطالعه ی مقطعی، 84 کودک مبتلا به HFMD مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان بوعلی سینای شهر ساری در سال 94-1393، به روش تمام شماری انتخاب شدند. تشخیص HFMD، بر اساس یافته های بالینی توسط متخصص پوست یا متخصص اطفال گذاشته شد. محل بروز ضایعات پوستی، ثبت و برای کودکان واردشده به مطالعه، معاینات ناخن از جهت بررسی انواع ضایعات ناخنی در فواصل زمانی 2، 4، 6 و 8 هفته بعد از شروع بیماری انجام و محل درگیری ضایعه ی ناخنی به تفکیک انگشتان دست و پا و نوع درگیری ضایعات ناخنی ثبت شد.یافته ها: از 84 نفر بیمار با میانگین سنی± انحراف معیار 38.2±19.5 ماه، 58.3% مذکر بودند. 30 نفر (35.7%)، درگیری ناخن دست و 31 نفر (36.9%)، درگیری ناخن پا داشتند. شیوع onychomadesis در 4 هفته نسبت به 2 هفته پس از شروع بیماری (15.5% در مقابل 1.2% و P<0.001) و در 6 هفته نسبت به 4 هفته پس از شروع بیماری (29.8% در مقابل 15.5% و P=0.001)، با ارتباط معنی داری افزایش یافته بود اما شیوع آن در 8 هفته نسبت به 6 هفته پس از شروع بیماری، با ارتباط معنی داری کاهش یافته بود (17.9% در مقابل 29.8% و P=0.007).نتیجه گیری: با توجه به شیوع نسبتا بالای ضایعات ناخنی در کودکان مبتلا به HFMD لازم است آموزش همگانی درباره ی انواع علائم و عوارض HFMD، از جمله ضایعات ناخنی این بیماری، داده شود.

زمینه و هدف: ویتیلیگو یک بیماری مزمن پوستی است که با ظاهرشدن لکه های سفید (دپیگمانته) به دلیل ازبین رفتن ملانوسیت های پوست تظاهر می کند. گرچه ویتیلیگو اختلال جسمانی زیادی به همراه ندارد اما مشکلات زیبایی فراوانی را به وجود می آورد که باعث پدیدآمدن اختلالات روانی متعددی می شوند. هدف از این مطالعه مقایسه ی گرایش به خودکشی و تنیدگی روانی در مبتلایان به ویتیلیگو با افراد غیرمبتلا به بیماری های پوستی بود.روش اجرا: در این مطالعه ی مورد شاهدی، 30 بیمار مبتلا به ویتیلیگو که در بازه ی زمانی 95-1394 به کلینیک پوست و لیزر به سیما تهران مراجعه کرده بودند، به روش نمونه گیری آسان داخل مطالعه شدند. پس از همسان سازی ازنظر مشخصات دموگرافیک، 30 فرد که در 6 ماه گذشته مبتلا به بیماری پوستی نشده بودند، به عنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند. اطلاعات لازم با استفاده از پرسش نامه ای تهیه شده برای مشخصات دموگرافیک و بالینی، پرسش نامه ی افکار خودکشی Beck و پرسش نامه ی تنش روانی (stress) Kohen استفاده شد.یافته ها: میانگین نمره ی کلی افکار خودکشی بک در افراد مبتلا به بیماری پوستی ویتیلیگو برابر با 3.67±1.33 از میانگین افراد بدون بیماری پوستی برابر با 0.37±1.17 بالاتر بود (P=0.02). میانگین نمره ی تنش روانی (استرس) بیماران ویتیلیگو برابر با 28.33±9.20 نیز از افراد بدون بیماری پوستی با میانگین برابر با 21.77±8.19 بیشتر بود (P=0.005).نتیجه گیری: بیماران مبتلا به ویتیلیگو، افکار خودکشی و تنش روانی بیشتری نسبت به جمعیت عادی دارند، بنابراین در مراقبت و درمان این بیماران باید به تاثیر بیماری بر جنبه های روان شناختی این بیماری بر زندگی روزمره و اجتماعی آن ها، توجه ویژه ای مبذول داشت.

زمینه و هدف: پسوریازیس بیماری پیچیده ای است با پیامدهای عاطفی و اجتماعی که در تمام مدت زندگی بیمار همراه اوست. این بیماری موجب کاهش کیفیت زندگی فرد نیز می شود که نیازمند مدیریت طولانی مدت است؛ بنابراین علاوه بر درمان مناسب بیماری، استراتژی های خود مدیریتی به منظور افزایش سلامت بیمار و ارتقا کیفیت زندگی ضروری است. از طرف دیگر برنامه های کاربردی مبتنی بر گوشی های هوشمند، نحوه تعامل افراد را با مراقبت های بهداشتی و نظام سلامت تغییر می دهند. این مطالعه با هدف شناسایی مولفه های اطلاعاتی و آموزشی برای تهیه برنامه ی کاربردی خودمدیریتی پسوریازیس انجام شد.روش اجرا: در این پژوهش مقطعی، 100 بیمار مبتلا به پسوریازیس و 26 پزشک متخصص پوست که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، داخل شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه ی محقق ساخته شامل اطلاعات دموگرافیک و بالینی، آموزش و مدیریت سبک زندگی و قابلیت های برنامه در خودمدیریتی بیماری پسوریازیس بود که روایی آن توسط گروه خبرگان و پایایی پرسش نامه ی مزبور ازطریق روش بازآزمون به تایید رسید.یافته ها: پس از بررسی میانگین امتیازهای پاسخ دهندگان میزان اهمیت بخش های دموگرافیک و بالینی، آموزش و مدیریت سبک زندگی و قابلیت های کاربردی برنامه ی خودمراقبتی از دیدگاه بیماران به ترتیب 80.6%، 85.7% و 88.8% و از دیدگاه متخصصان به ترتیب 83.7%، 71% و 75% به دست آمد.نتیجه گیری: شناسایی مولفه های خودمدیریتی از دیدگاه بیماران به عنوان فردی که به طور مستقیم درگیر بیماری است و متخصصان پوست به عنوان صاحب نظران اداره این بیماران در اثربخش و کارآمدنمودن مدیریت خودمراقبتی پسوریازیس موثر خواهد بود. بیمارانی که به مزایا و خطرهای برنامه ی مدیریت بیماری خود واقف بوده و دارای قدرت اتکای به خود باشند، با تمایل بیشتری برنامه ی درمانی تعیین شده توسط پزشک خود را اجرا نموده و با جدیت بیشتری مدیریت بیماری خود را دنبال می کنند.

زمینه و هدف: در بیشتر موارد، عفونت های ناخن نشانگر مشکل جدی در سلامت نیستند، اما درمان آن ها به ویژه در صورت ضعف سیستم ایمنی بیمار، می تواند چالش برانگیز باشد. از جمله عوامل عفونت ناخن، باکتری ها هستند. هدف این مطالعه بررسی فراوانی عوامل باکتریایی در ناخن های دیستروفیک مراجعان به آزمایشگاه قارچ شناسی بیمارستان رازی تهران بود.روش اجرا: این مطالعه ی مقطعی روی بیمارانی که با دیستروفی ناخن که به آزمایشگاه معرفی شدند، اجرا شد. روش نمونه گیری، روش در دسترس بود. بیماران با مشاهده ی مستقیم میکروسکوپی و کشت بررسی شدند. برای بررسی میکروبی ناخن ها از دو محیط blood agar و eosin methylene blue agar استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه 700 نمونه ی ناخن دیستروفی شده موردمطالعه قرار گرفت که با توجه به نتایج آزمایش مستقیم و کشت، 183 بیمار مبتلا به اونیکومایکوزیس بودند (26.1%). از این تعداد 104 نفر از بیماران زن (65.8%) و 79 نفر مرد (34.1%) بودند. 181 بیمار (25.9%) مبتلا به عفونت های باکتریایی ناخن بودند که از این تعداد 109 نفر زن (60.2%) و 72 نفر مرد (39.8%) بودند و 46 نفر (6.6%) عفونت توام قارچی و باکتریایی داشتند که 32 نفر زن (69.6%) و 14 نفر مرد (30.4%) بودند. شایع ترین باکتری جداشده استافیلوکوک بود.نتیجه گیری: باکتری ها سبب ایجاد تغییراتی ناخوشایند در ناخن ها می شوند. عفونت های باکتریایی، اغلب پوست زیر و دور ناخن را هدف قرار داده و گرچه درصورت عدم درمان می توانند منجر به ازدست رفتن ناخن ها شوند ولی معمولا درمان آنها از درمان عفونت های قارچی آسان تر است.

هدف: جراحی زیبایی متقاضیان زیادی در سراسر جهان، بخصوص در ایران دارد و متاثر از متغیرهای اقتصادی، اجتماعی و روانی متفاوتی می باشد؛ به همین دلیل، این مطالعه با هدف مقایسه ی باورها در مورد ظاهر، باورهای غیرمنطقی و نمایه ی توده ی بدنی در افراد متقاضی و نیازمند جراحی زیبایی انجام شده است.روش اجرا: این مطالعه ی مقطعی روی متقاضیان جراحی زیبایی در بیمارستان سوانح سوختگی شهید صدوقی یزد در تابستان 1393 انجام شد. در این پژوهش پس از اخذ رضایت از نهاد مربوطه و داوطلبان شرکت در مطالعه، پرسش نامه ها بین 150 نفر از متقاضیان جراحی زیبایی در بیمارستان سوانح سوختگی شهید صدوقی یزد در تحقیق توزیع گردید که در نهایت 126 عدد از پرسش نامه ها قابل قبول بود.یافته ها: افرادی که متقاضی جراحی های زیبایی بودند، به طور معنی داری توده ی بدنی (BMI) بیشتر (P=0.022) و نیز باورهای غیرمنطقی بالاتری نسبت به افراد نیازمند این اعمال داشتند (P=0.017)، اما متوسط باورها در مورد ظاهر بین دو گروه اختلاف آماری معنی داری را نشان نداد (P>0.05). میزان باورهای غیرمنطقی در افراد مونث بیش از افراد مذکر بود (P=0.017)، اما باورها در مورد ظاهر در دو جنس یکسان بود (P=0.131). هم چنین با توجه به میانگین های به دست آمده، باورها در مورد ظاهر (P=0.049) و نیز باورهای غیرمنطقی، بین افراد مجرد بیش از افراد متاهل بود (P=0.045).نتیجه گیری: می توان نقش قابل توجه ویژگی های شناختی، روابط بین فردی، جنسیت، ویژگی های موقعیتی و به ویژه باورهای غیرمنطقی افراد را در گرایش آن ها به جراحی زیبایی استنباط کرد. توصیه می شود که افراد قبل از انجام اعمال جراحی زیبایی به مشاور، پزشک تغذیه و کارشناسان مربوطه مراجعه کنند.

زمینه و هدف: بیماری پسوریازیس از بیماری های مزمن و شایع پوست می باشد که با ناتوانی (morbidity) و بار مالی زیادی برای بیماران و نظام سلامت کشور همراه است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر سن، شدت بیماری پسوریازیس و رژیم درمانی داروهای بیولوژیک مورد استفاده روی کیفیت زندگی مبتلایان به پسوریازیس بود.روش اجرا: این مطالعه ی مقطعی در سال های 1394 و 1395 انجام شد و 110 بیمار مبتلا به پسوریازیس مراجعه کننده به درمانگاه و بخش پوست بیمارستان رازی در شهر تهران در آن وارد شدند. برای بررسی کیفیت زندگی از ترجمه ی فارسی پرسش نامه ی DLQI (Dermatology Life Quality Index) بهره گرفته و داده ها با استفاده از نسخه ی 22 نرم افزار آماری  IBM SPSS Statistics (IBM Corp., Armonk, NY, USA)و آزمون مربع کای توصیف و تحلیل شد.یافته ها: هفتاد و چهار مرد و 36 زن وارد مطالعه شدند. میانگین سنی افراد 38.8 (دامنه: 18 تا 73) سال بود. میانگین نمرات DLQI برابر 6.51 و انحراف معیار آن 6.66 بود. هم بستگی میان سن و شدت بیماری، کیفیت زندگی و سن، و کیفیت زندگی و شدت بیماری و کیفیت زندگی با رژیم درمانی معنی دار نبود (P>0.05).نتیجه گیری: سن، شدت بیماری پسوریازیس و داروهای بیولوژیک مورد استفاده با کیفیت زندگی مبتلایان به پسوریازیس ارتباط نداشت.

پلاسمای غنی از پلاکت (Platelet-Rich Plasma [PRP])، محصولی مشتق از خون می باشد که از نظر پلاکتی غنی شده است. پلاکت ها مجموعه ای از فاکتورهای رشد و سیتوکین ها را ایجاد می کنند. زمانی که پلاکت ها در شرایط درون تنی (in vivo) فعال می شوند، مولکول های سیگنال دهنده را به سرعت در محیط پیرامونی آزاد کرده و گیرنده های چرخه های مختلف را فعال می سازند. در این مقاله مروری، روی چرخه های سلولی و مولکولی بیش تنظیم شده توسط PRP که در ساخت فولیکول مو اهمیت دارند و شواهد بالینی حاصل از مطالعات انجام شده با استفاده از روش PRP و فاکتورهای رشدی مرتبط با آن، جهت درمان ریزش مو و طاسی آندروژنتیک بحث می شود.یک جستجوی الکترونیک در پایگاه های اطلاعاتی PubMed و EMBASE از سال 2006 الی 2016 انجام شد. کلیدواژه های ذیل برای جست وجو انتخاب گردید: «پلاسمای غنی از پلاکت»، «ژل پلاسمایی غنی از پلاکت»، «ماتریکس فیبرینی غنی از پلاکت»، «فاکتور رشد غنی از پلاسما»، «مزوتراپی»، «آلوپسی با ماهیت مردانه»، «الگوی ریزش موی مردانه» و «الگوی ریزش موی زنانه».در پایان فرآیند بررسی مقالات حاصل از جستجو، 25 مقاله جهت نگارش مقاله انتخاب گردید. نتایج حاصل از مطالعات بررسی شده در این مقاله مروری نشان داد که استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت می تواند روش بالینی مفیدی را برای درمان بیماری ریزش موی اندروژنتیک با الگوی مردانه یا زنانه به ویژه در مراحل اولیه ریزش ایجاد نماید.