مجله طب دامی ایران
سال:1389 | دوره:4 | شماره:3 |تعداد مقالات:16

این بررسی با هدف ارزیابی آلودگی به سرب در اطراف صنایع نفت و پتروشیمی شیراز با استفاده از موی گاوها انجام یافت. گاوداری های شیری مختلف در شعاع 10 کیلومتری اطراف صنایع نفت و پتروشیمی شیراز شناسایی شده و به چهار گروه تقسیم شدند. گاوداری های شیری واقع در منطقه شعاعی 5/1-5/0 کیلومتری، 5- 5/1 کیلومتری، 7-5 کیلومتری و 5/10- 7 کیلومتری، به ترتیب در گروهایA ،B ،C  و D قرار داده شدند. گروه E (گاوداری دور از مناطق آلوده) به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. نمونه مو، از سر گاوها و در یک گروه سنی مشابه جمع آوری شد. در هر گروه از پانزده راس گاو نمونه برداری شد. گاوهایی که نزدیک تر به صنایع نفت و پتروشیمی واقع شده بودند غلظت بالاتری از سرب مو را نشان دادند. در تمام گروه ها، غلظت سرب موی گاوها در اطراف منطقه مربوط به صنعت نفت از غلظت سرب موی گاوها در اطراف صنعت پتروشیمی به طور قابل توجهی بالاتر بود (p<0.05) و نشان داده شد که فاکتور آلودگی در آنها، هنگامی که گروه های مشابه در دو صنعت مورد مقایسه قرار می گیرند حدود دو برابر می باشد. در این مطالعه، غلظت سرب مو از بهار تا زمستان روند کاهشی داشته و در اطراف صنایع مربوط به صنعت نفت از 3/8 به 6/ ppm 2و در اطراف صنایع پتروشیمی از 4 به 2/ppm 2 رسید.

به منظور جداسازی، شناسایی و تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی جدایه های کلستریدیوم پرفرینژنس(CP) ، که از موارد حاد بیماری آنتریت نکروتیک جوجه های گوشتی جدا شده بودند، مطالعه ای انجام شد. بر روی تمام لاشه هایی که آنتریت نکروتیک(NE)  در آنها تشخیص داده شده بود، بر اساس روشهای استاندارد، نمونه برداری و آزمایشات میکروبی انجام و بر این اساس، 40 جدایه CP شناسایی گردید. پس از آن حساسیت ضد میکروبی جدایه های CP نسبت به 20 عامل ضد باکتریایی مشخص گردید. بیشترین میزان مقاومت نسبت به نئومایسین سولفات (5/87%)، لینکومایسین و تتراسایکلین (هر یک 80%) مشاهده شد. هیچ یک از جدایه ها نسبت به کلرامفنیکل مقاوم نبود و پس از آن کمترین میزان مقاومت نسبت به ونکومایسین (10%)، سولفامتوکسازول+تری متوپریم (5/17%)، و پنی سیلین (20%) مشاهده شد. تمام جدایه ها دارای مقاومت چند گانه بودند. در بین جدایه هایCP ، 39 الگوی مقاومت وجود داشت که 95% از آنها در 38 الگو قرار گرفته بودند. وجود الگوهای چندگانه مقاومت در بین جدایه های CP (که حتی در بین جدایه های مختلف از یک فارم مشاهده شد)، نشان دهنده مشکلات دامپزشکان در پیدا کردن یک ترکیب مناسب برای درمان بیماری NE در سطح فارم می باشد.

گیاه آلئو ورا(Aloe vera)  یکی از گیاهانی است که از نظر ویژگی های دارویی و خوراکی بخوبی شناخته شده است. عجبنور و همکاران (1999) در مطالعه ای به اثر این گیاه در کاهش قند خون و در پی آن کاهش لیپید های سرم و پلاسما در حیوانات دیابتیک اشاره کردند. هدف از این مطاله بررسی اثر عصاره ژلاتینی گیاه آلئو ورا بر ترشح و محتوی سلولی تری گلیسرید  (TG) و کلسترول (TC) در سلول های کبدی HepG2، و از طرفی اثر کوتاه مدت آن بر مدل تجربی خوکچه های هندی هایپرلیپیدمیک است. به این منظور اثر ژل خام گیاه آلئو ورا(CG)  و عصاره الکلی (AE) و عصاره هیدراته (HE) این گیاه با مقادیر افزایشی آن، در شرایط طبیعی پایه و در شرایط تحریک با گلوکز به میزان 20 میلی مول، و به مدت 24 ساعت بر سلول های HepG2 بررسی شد. از طرفی این بررسی بر تعداد 24 خوکچه هندی نیز انجام گرفت که به 6 گروه تجربی به ترتیب زیر دسته بندی شده بودند: 1- گروه کنترل، 2- گروه کنترل هایپر لیپیدمیک، 3- گروه کنترل لوستاتین (levastatin)، 4- گروه تجربی دریافت کننده جیره غذایی چرب و ژل خام گیاه آلئو ورا، 5- گروه تجربی دریافت کننده جیره غذایی چرب و عصاره الکلی(AE)  گیاه آلئوورا و 6- گروه تجربی دریافت کننده جیره غذایی چرب و عصاره هیدراته (HE) گیاه آلئو ورا. درمان تجربی در خوکچه های هندی به مدت 10 روز انجام شد. مقادیر TG وTC  هم در سرم خون خوکچه ها و هم مایعات کشت سلولی، و همچنین در عصاره سلول های HepG2 و سلول های کبدی خوکچه ها اندازه گیری شدند. هر چند که ژل خام و عصاره هیدراته گیاه آلئو ورا، در شرایط پایه و تحریک با گلوکز، میزان ترشح سلولی و محتوی سلولی TG را بطور معنی داری کاهش داد (p<0.05)، اما عصاره الکلی آن اثر قابل توجهی بر مقادیر فوق نداشت. از طرفی با استفاده از گیاه فوق تاثیری بر مقادیر TG و TC سرم خون و سلول های کبدی مشاهده نشد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که گیاه آلئو ورا ماده غذایی سودمندی برای کنترل مقادیر سرمی و بافتی TG و TC است، اما این سودمندی را نه در زمان کوتاه این بررسی بلکه در طولانی مدت می توان مشاهده نمود.

ترکیبات دارویی رها کننده نیتریک اکساید ،از جمله داروی DETA NONOate قادرند به صورت خود به خود اکسید نیتریک را آزاد نمایند. هدف این مطالعه بررسی اثر NONOate DETA (یک داروی رهاکننده اکسید نیتریک) بر روی میزان سنتز کلاژن در بهبود زخم در مدل موش دیابتی میباشد.دوازده رت نژاد Sprague-Dawley به قفس های متابولیک جداگانه منتقل شدند. نه روز قبل از ایجاد زخم، به موش ها استرپتوزوتوسین STZ) ؛ 55 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در بافر سیترات 0.1 مول در لیتر، (pH 4.5) برای القاء دیابت به صورت داخل صفاقی تزریق شد. سطح پشتی هر موش به درستی تراشیده شد و ضخامت کامل لایه پوستی (درم) برداشته شد. گروه مورد (6 رت) با 100 میکرومولار DETA NONOate در بافر فسفات تیمار شدند. در حالی که زخم حیوانات گروه شاهد (6 رت) فقط با بافر فسفات استریل تیمار گردید. طول مدت درمان یک هفته بود. پس از برش پوست، اسفنج پلی وینیل الکل (PVA) در پشت هر یک از حیوانات تحت شرایط استریل برای جمع آوری مایع زخم گذاشته شد. الکتروفورز مایع زخم بر روی ژل پلی آکریلامید انجام شد. رنگ آمیزی با کوماسی بریلیانت بلو انجام شد.درمان زخم دیابتی با DETA NONOate میزان سنتز کلاژن در گروه مورد در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافته است. نیتریک اکساید رها شده از DETA NONOate، ممکن است برای درمان اختلال در بهبود زخم در افراد دیابتی با افزایش میزان سنتز کلاژن در محل زخم موثر باشد.

هدف از مطالعه حاضر تعیین ارتباط بین نتایج آزمون حساسیت ضد میکروبی پاتوژنهای ورم پستان تحت بالینی با پیامد باکتریولوژیک به دنبال درمان داخل پستانی با سفکینوم بوده است. در مجموع 110 پاتوژن داخل پستانی از 51 گاو در این مطالعه وارد شدند. بیشتر عفونتهای داخل پستانی از استافیلوکوک های کوآگولاز منفی، استرپتوکوک های محیطی و کلیفرم ها ناشی شده بود. حساسیت آنتی بیوتیکی به سفکینوم به روش انتشار دیسک تعیین گردید. نرخ بهبودی باکتریولوژیک برای جدایه های حساس، نسبتا حساس و مقاوم در گروه درمانی استاندارد (3 تزریق داخل پستانی 75 میلی گرم سفکینوم با فواصل 16 ساعته) به ترتیب، 4/82%، 90% و 5/87% بود. این ارقام در گروه درمانی تمدید شده (6 تزریق داخل پستانی 75 میلی گرم سفکینوم با فواصل 16 ساعته) به ترتیب، 3/83%، 100% و 100% بدست آمد. نتایج درمان در گروه استاندارد با نتایج آزمون حساسیت ضد میکروبی همخوانی نداشت ولی در گروه تمدید شده، احتمال بهبودی باکتریولوژیک در کارتیه هایی که از آنها پاتوژن های حساس جدا گردید در مقایسه با کارتیه هایی که از آنها پاتوژن های نسبتا حساس و مقاوم جدا شد، کمتر بود. بر اساس نتایج این مطالعه، نتایج آزمون حساسیت ضد میکروبی به روش انتشار دیسک توان پیشگویی پیامد باکتریولوژیک را در درمان عفونتهای داخل پستانی با استفاده از سفکینوم ندارد.

هدف از این مطالعه جداسازی و تعیین هویت قارچ های هوای شهر بابل، جنگل بابلکنار و دریای خزر (شمال ایران) در دو فصل بهار و تابستان بود. از 126 نمونه جمع آوری شده، مهمترین قارچ های جدا شده شامل گونه های موکور (6/18%) در ناحیه جنگلی، گونه های آلترناریا (4/13%) در ناحیه ساحلی و گونه های کلادوفیالوفورا (8/15%)، موکور (7/11%) و آلترناریا (6/10%) در ناحیه شهری بودند. جدایه های قارچی غیر اسپورزا در گروه قارچ های استریل قرار داده شدند. غلظت اسپورهای هوا در منطقه جنگلی به طور معنی داری بیشتر از سایر مناطق بود (P<0.05)  در مطالعه حاضر، شایع ترین قارچ های جدا شده در تابستان نشان داده شدند. نتایج نشان داد که گونه های آلترناریا، کلادوفیالوفورا و موکور برجسته ترین قارچ های جدا شده از نواحی مختلف بودند. از آنجا که نقش تعدادی از قارچ های آلرژی زا در تظاهر علائم بیماری های آلرژی ثابت شده است، نتایج این مطاله می تواند در تشخیص و درمان افراد آلرژیک توسط پزشکان و دامپزشکان بالینی مفید باشد.

این مطالعه به منظور تعیین میزان شیوع و نوع ضایعات کلیوی در گاوهای ارجاعی به کشتارگاههای قائم شهریار و زیاران قزوین انجام گرفت. بدین منظور تعداد 405 راس گاو تحت مطالعه قرار گرفته و از هر راس گاو نمونه کلیه برای بررسیهای هیستوپاتولوژی اخذ گردید. گاوها به دو گروه نر و ماده تقسیم ولی گاوهای ماده به دو گروه تلیسه و دارای حداقل یکبار زایش تقسیم شدند. ضایعاتی از قبیل نفریت بینابینی، کیست، گلومرولونفریت، نکروز حاد توبولی، پیلونفریت، آمیلوئیدوز، لکوز، هیدرونفروز و آپلازی یکطرفی کلیه در 35 راس گاو (6/8%) مشاهده گردید. نفریت بینابینی با فراوانی 7/85% بیشترین موارد ضایعات کلیوی را به خود اختصاص داده است. بررسیهای آماری نشان داد که بین گاوهای نر و ماده به ترتیب دارای 5/8% و 4/9% ضایعات کلیوی، اختلاف معنی داری وجود ندارد. اما بین گاوهای ماده دارای حداقل یکبار زایش و تلیسه ها که به ترتیب دارای 10% و 8/2% ضایعات کلیوی می باشند، اختلاف معنی داری وجود دارد(p<0.05)  در نتیجه می توان بیان نمود که سن در مقایسه با جنس تاثیر مهمتری بر روی ضایعات کلیوی دارد.

درک پراکندگی بیماری های طیور، به مدیران صنعت طیور در تدوین روش های کنترلی و پیشگیری از بیماری ها، به طور موثری کمک خواهد کرد. مطالعات اپیدمیولوژیک پیرامون بیماری های طیور در ایران ناکافی است. در این مطالعه به بررسی تلفات ناشی از بیماری های مختلف نیمچه گوشتی تحت پوشش طرح بیمه همگانی طیور در مقطع زمانی مهرماه 1383 لغایت آذرماه 1384 پرداخته شده است. از تعداد 439188406 قطعه نیمچه گوشتی بیمه شده، 188680459 قطعه در معرض انواع مختلف بیماری ها قرار گرفتند. پنج بیماری رایج در این مطالعه به ترتیب گامبورو، برونشیت عفونی، سی آر دی، کلی باسیلوز و آنفلوآنزای پرندگان تحت تیپ H9N2 بودند. میزان متوسط تلفات در جوجه های تحت پوشش 89/7 درصد و تلفات در هفته 6-3 به طور معنی داری بالا بود. بیشترین تلفات مربوط به استان های جنوبی کشور بوده است. پراکندگی بیماری ها در مناطق مختلف ایران متفاوت بود که می تواند ناشی از وضعیت های جغرافیایی و پارامتر های مدیریتی باشد.

انتشار سریع ویروس های آنفلوانزای طیور کم حدت (LPAI) ناشی از تحت تیپ H9N2 و ویروس های آنفلوانزای طیور با حدت بسیار بالای  (HPAl)ناشی از تحت تیپ  H5N1 منجر به خسارات گسترده، در صنعت طیور کشورهای آسیایی شده است. فلذا تشخیص زود هنگام ویروس های آنفلوانزای طیور، در کنترل بیماری آنفلوانزای طیور از اهمیت بسیار زیادی برخوردار میباشد. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی کاربرد آزمایش ایمنوکروماتوگرافی سریع در تشخیص آنتی ژن های اختصاصی تیپ A ویروس های آنفلوانزای طیور می باشد. این آزمایش قادر به تشخیص ویروس های H9N2 با عیار 10 3.2 بر مبنای  ELD50/ml و آنتی ژن ها H5، H7 و H9 بر مبنای 128 واحد می باشد. اما سایر ویروس های تنفسی طیور را، تشخیص نمی دهد. ارزیابی نمونه های سواپ کلواک تهیه شده از یک تا 10 روز بعد از تلقیح به جوجه های گوشتی، نشان داد که اولین نمونه مثبت در روزهای 2 و 3 و آخرین نمونه مثبت در روزهای 10 و 9 بعد از تلقیح، به ترتیب در جداسازی ویروس و آزمایش سریع مشاهده گردید. این نتایج بیانگر حساسیت کمتر آزمایش سریع در مقایسه با جدا سازی ویروس می باشد. در مجموع، حساسیت نسبی، ویژگی، ارزش پیشگویی مثبت، ارزش پیشگویی منفی، درستی و میزان هم خوانی بین آزمایش سریع و جداسازی ویروس در عفونت تجربی، به ترتیب 100%، 5/71%، 100%، 5/78%، 86/0 و 98/0 میباشد. همچنین، هم خوانی خوبی (Қ>0.81) بین نتایج آزمایش سریع، جداسازی ویروس و آزمایش Hl در نمونه های سواپ کلواک و یا نای تهیه شده از گله های گوشتی مبتلا به بیماری های تنفسی وجود دارد. در مجموع، آزمایش ایمنوکروتوگرافی سریع دارای حساسیت کم و ویژگی بالا در تشخیص سریع ویروس های H9N2 در هر دو شرایط تجربی و بالینی می باشد.

در این تحقیق اثرات تحریک ایمنی عصاره خام گیاه صبر زرد در ماهی کپور معمولی ارزیابی گردید. 300 قطعه ماهی کپور به 4 گروه مساوی تقسیم گردیدند. گروه اول با باکتری کشته آئروموناس هیدروفیلا ایمن شده و با عصاره آلوئه (5/0%) تغذیه گردید. گروه دوم نیز با همین باکتری ایمن شده ولی با خوراک معمولی تغذیه شد. گروه سوم فقط با خوارک حاوی آلوئه تغذیه گردید. گروه چهارم نیز به عنوان کنترل در نظر گرفته شد. نمونه خون هر دو هفته در طول 8 هفته تهیه گردید. نمونه ها از نظر برخی فاکتورهای خونی (شامل تعداد گلبول های قرمز، تعداد گلبول های سفید و هماتوکریت) و فاکتورهای ایمنی (فعالیت لایزوزیم، فعالیت ضد باکتریایی سرم، فعالیت کمپلمان، پروتئین تام، lgM و تیتر آنتی بادی ضد آئروموناس هیدروفیلا) بررسی گردیدند. در انتهای دوره 20 ماهی از هر تیمار با باکتری زنده آئروموناس هیدروفیلا چالش داده شد و درصد بقای نسبی بین تیمارها مقایسه گردید. درصد بقای نسبی در تیمارهای تغذیه شده با آلوئه افزایش نشان داد. تعداد گلبول های سفید، تیتر آنتی بادی ضد آئروموناس، فعالیت لایزوزیم و قدرت ضد باکتریایی تیمارهای تغذیه شده با آلوئه ورا نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد .(p<0.05) تفاوتی در تعداد گلبول های قرمز، میزان هماتوکریت و فعالیت کمپلمان بین تیمارهای مختلف مشاهده نگردید .این مطالعه نشان داد که تجویز خوراکی آلوئه ورا باعث تحریک برخی پاسخ های ایمنی اختصاصی و غیر اختصاصی ماهی کپور معمولی می گردد.

در حال حاضر توجه زیادی به لاک پشت ها به عنوان یک حیوان دست آموز اهلی وجود دارد. دانستن پارامتر های خونی در این حیوانات در شرایط محسور در قفس به سلامت آنها کمک زیادی می کند. از این رو در این مطالعه پارامتر های خونی 12 لاک پشت آسیایی (6 نر و 6 ماده) قبل از خواب زمستانی مورد آنالیز قرار گرفت و نتایج به صورتmean±SD  ارایه گردید. در این راستا میزان پروتئین تام (top, 63.19±7.57 g/L)، آلبومین (Alb, 47.24.19±10.66 g/l)، کراتینین (crea, 57.4±4.68 mmom/l)، گلوکز (Glc, 81.46±21.88 mmol/l)، اوره (Urea, 7.52±2.74 mmol/l)، اسید اوریک (Ua, 0.11±0.028 mmol/l)، آسپارتات ترانس آمیناز (AST, 0.46±0.017 mKal/L)، آلانین ترانس آمیناز (ALT, 0.44±0.053 mKal/L)، آمیلاز (Amylase, 1157±33.96 mKal/L)، کلسیم (Ca, 2.74±0.65 mmol/L)، منیزیم (Mg: 1.98±0.24 mmol/L) و فسفر معدنی (P1.26±0.101 mmol/L) اندازه گیری شد. بین دو جنس نر و ماده اختلاف معنی داری درTOP ،Alb، Glc، Crea، Urea، AST، ALT، Amylase، Ca، P و Mg دیده نشد. این مقادیر می تواند بعنوان اندازه نرمال در لاک پشت آسیایی محسور در قفس جهت استفاده بالینی مورد به کار گرفته شود.

در پی وقوع تلفات شدید در کفال ماهیان طلایی در سواحل جنوبی دریای خزر که از سال 1380 آغاز گردید تعداد 312 ماهی بیمار در اندازه 15 تا 25 سانتی متر دارای علایم بالینی شامل اختلالات عصبی مانند رفتار شنای نامنظم، مارپیچی یا خوابیده به پشت در سطح آب و اتساع محوطه شکمی طی سالهای 1385 تا 1388 نمونه برداری گردید. تمامی ماهیان بیمار دارای کیسه شنای متسع بودند. در آزمایشات باکتریای شناسی و انگل شناسی، هیچگونه عامل بیماریزا را مشخص نگردید. مطالعه بافت شناسی در 29 ماهی، علایم نکروز و واکئوله شدن بافت مغز، اعصاب بینایی و شبکیه چشم را نشان داد. آثار آسیب سلولی (CPE) حاصل از نوداویروس در تیره سلولی SSN-1،5  روز پس از تلقیح هموژن فیلتر شده مغز و چشم 4 ماهی در ماهی در دمای 25 درجه سانتی گراد به صورت واکوئوله شدن شدید مشاهده شد. این آثار آسیب سلولی در پاساژهای بعدی نیز ایجاد گردید. عیار ویروس مذکور 104 TCID50 در میلی لیتر محاسبه شد. در آزمایش آنتی بادی درخشان غیر مستقیم با استفاده از آنتی بادی مونوکلونال ضد نوداویروس، نقاط طلایی درخشان در سلولهای SSN-1 آلوده شده و مقاطع بافتی چشم و مغز نشان از نشان از حضور آنتی ژن نوداویروسی بود. تشکیل باند bp 289 در الکتروفورز محصول RT-PCR حاصل از 23 نمونه چشم و مغز و سلولهای SSN-1 آلوده شده، حاکی از حضور RNA  نوداویروس در آنها بود. در بررسی میکروسکوپ الکترونی، ذرات نوداویروس با اندازه 25 تا 30 نانومتر در مقطع چشم یک ماهی کفال بیمار مشاهده گردید. این اولین گزارش جداسازی و شناسایی نوداویروس از کفال طلایی دریای خزر است ولی بررسی احتمال ابتلای سایر گونه ها به این بیماری نیاز به مطالعات بیشتری دارد.