این پژوهش به بررسی برخی ویژگی های ریختی و بوم شناختی موش خاردار (Acomys dimidiatus) در محدوده زیستگاه های منطقه حفاظت شده گنو و شهرستان میناب واقع در استان هرمزگان پرداخته است. تعداد 58 نمونه از این گونه با استفاده از تله های زنده گیر، از گستره زیستگاه های یاد شده جمع آوری گردید. یافته ها درصد بالای شب فعال بودن این گونه را نشان می دهد. نمونه ها از ارتفاع کمتر از 100 متر تا بالاتر از 1500 متر از سطح دریا به دست آمدند. تعداد 5 صفت ظاهری و 15 صفت جمجمه ای و دندانی اندازه گیری و نسبت های تمامی اندازه ها به طول سر و بدن محاسبه گردید. برای بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف استفاده گردید. نتایج محاسبه آمار توصیفی نشان داد که متوسط اندازه 14 صفت از 20 صفت در نمونه های میناب بزرگتر از نمونه های گنو است. همچنین متوسط اندازه تمامی نسبت ها در نمونه های میناب بزرگتر از گنو است. به منظور نشان دادن اختلاف های معنی دار میان اندازه ها و نسبت های به دست آمده جمعیت های دو منطقه، آزمون Independent Sample T-Testبه کار رفت. تحلیل ها نشان داد، از میان 20 صفت مورد بررسی، تنها 5 صفت در میان جمعیت های دو منطقه دارای اختلاف معنی داری هستند .(P<0.05) همچنین، 9 نسبت از 20 نسبت مورد بررسی در میان جمعیت های دو منطقه دارای اختلاف های معنی دار هستند .(P<0.01, P<0.05) آزمون MANOVA نیز برای بررسی وجود اختلاف در میان جمعیت ها استفاده گردید، که در سطح (P<0.05) معنی دار بود. یافته های حاصل از تحلیل مولفه های اصلی (PCA)، جمعیت های دو منطقه را تقریبا به طور مشخص از نظر صفات و نسبت های مورد بررسی از هم تفکیک نمود. بر این اساس، دو مولفه اصلی اول بیش از 60 درصد کل تغییرات و تفاوت ها را تشریح می کنند.