دانش حسابداری
سال:1393 | دوره:5 | شماره:19 |تعداد مقالات:8

ناهنجاری مبتنی بر عایدات که تحت عنوان واکنش تدریجی پس از اعلام عایدات شناخته می شود، نشان دهنده واکنش با تاخیر سرمایه گذاران به اخبار نهفته در عایدات است که منجر به کسب بازده غیرعادی می شود. ناهنجاری اقلام تعهدی به این موضوع اشاره می کند که سطح اقلام تعهدی جاری همبستگی منفی با بازده غیرعادی سال آینده دارد و این مساله امکان کسب بازده غیرعادی را فراهم می کند. این دو ناهنجاری از این جهت که اقلام تعهدی می تواند عنصر اصلی عایدات باشد، به یکدیگر مرتبط اند. هدف این پژوهش، بررسی این دو ناهنجاری در بازار سرمایه ایران و توضیح رابطه بین آن ها می باشد. بدین منظور، نمونه ای متشکل از 560 سال شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1391-1383 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از این است که قیمت گذاری نادرست اقلام تعهدی متمایز از ناهنجاری عایدات می باشد. همچنین، نتایج نشان می دهد پرتفوی مصون سازی شده که بر مبنای هر دوی این ناهنجاری ها تشکیل شده باشد، بازدهی بالاتر از پرتفوی تشکیل شده بر اساس هر یک از آن ها به تنهایی ایجاد می کند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی نحوه اعمال اختیارات مدیران شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سه مرحله درماندگی با احتمال بسیار کم، در مرحله درماندگی مالی و مرحله درماندگی با احتمال بسیار بالا می باشد. جهت آزمون فرضیه های پژوهش، تعداد 855 سال- شرکت بورس اوراق بهادار تهران در طی دوره 5 ساله 1386 تا 1390 با استفاده از الگوی پیش بینی درماندگی مالی آلتمن به سه گروه طبقه بندی شدند. دستکاری اقلام تعهدی (به عنوان شاخص مدیریت سود) بر مبنای الگوی کازنیک (1999) اندازه گیری شده است. نتایج برآورد الگوی فرضیه های پژوهش با استفاده از تکنیک داده های تابلویی، حکایت از به کارگیری مدیریت سود کارآ در شرکت ها دارد. به عبارت دیگر، مدیران شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در مراحل مختلف درماندگی برای بهتر نشان دادن وضعیت مالی، از طریق اقلام تعهدی اختیاری اقدام به دستکاری کاهشی سود حسابداری می کنند. همچنین، با افزایش احتمال درماندگی مالی شرکت ها، میزان دستکاری سود حسابداری توسط مدیران افزایش یافته است.

هدف این پژوهش بررسی تغییرات صورت گرفته در سطح موجودی های نقد نگهداری شده توسط شرکت ها، در واکنش به جریان های نقد است. برای این منظور، با استفاده از اطلاعات مالی نمونه ای متشکل از 118 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در محدوده زمانی 1385 تا 1390، حساسیت جریان نقدی سطح نگهداشت موجودی های نقد، از سه جنبه نوع جریان نقد (مثبت یا منفی)، وجود محدودیت مالی و همچنین، میزان نظارت خارجی روی شرکت ها، مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، همبستگی بوده و برای تحلیل رگرسیون، از داده های ترکیبی بهره گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که حساسیت جریان نقدی وجه نقد شرکت ها، در اثر مواجه شدن با جریان های نقدی مثبت و منفی، تفاوت ندارد. همچنین تفاوتی میان حساسیت جریان نقدی وجه نقد شرکت های با محدودیت مالی و بدون محدودیت مالی، مشاهده نگردید. دیگر یافته پژوهش هم بیانگر این است که حساسیت جریان نقدی وجه نقد، برای شرکت های با نظارت خارجی قوی تر، نسبت به دیگر شرکت ها بیشتر نیست.

تقسیم سود نقدی، یکی از بحث برانگیزترین مباحث مالی است. با توجه به اهمیت سیاست تقسیم سود شرکت ها، بررسی سود قابل اطمینان برای توزیع بین صاحبان سهام و جلوگیری از توزیع سود موهوم یکی از موضوعات بسیار مهم می باشد. این مقاله به پیروی از مطالعه لاوسون و وانگ (2014) و کاسکی و هالون (2013) به بررسی رابطه بین سیاست تقسیم سود با سود هر سهم مورد نظر حسابرس و مدیریت پرداخته است. برای بررسی موضوع با استفاده از روش بررسی میدانی اطلاعات واقعی 99 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1381 تا1390 استخراج و مورد آزمون و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها بیانگر بیشتر بودن قدرت توضیح دهندگی سود مورد نظر حسابرس، نسبت به سود هر سهم مورد نظر مدیریت، در تقسیم سود می باشد. همچنین، نتایج نشان داد که بین سود هر سهم مد نظر حسابرس و سود هر سهم مد نظر مدیریت اختلاف معناداری وجود ندارد.

استانداردهای حسابرسی، ارزیابی ریسک در هر پروژه حسابرسی مستقل را بر اساس الگوی خطر حسابرسی، الزامی کرده اند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی نحوه ارزیابی خطر ذاتی و خطر کنترل در محیط حرفه ای حسابرسی ایران است. از این رو، پس از مطالعه منابع تخصصی در زمینه حسابرسی و بهره مندی از نظرات کارشناسان، 44 عامل مرتبط با خطر ذاتی و خطر کنترل تعیین، و پرسش نامه ای طراحی و در اختیار گروهی از اعضای جامعه حسابداران رسمی شاغل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهد که ارتباط معناداری میان خطر ذاتی و خطر کنترل وجود دارد و ارزیابی یک پارچه خطر تحریف با اهمیت، نسبت به ارزیابی جداگانه خطر ذاتی و خطر کنترل مرجح است.

بر اساس تئوری رقابتی و تئوری علامت دهی، شرکت ها طی مراحل مختلف چرخه عمرشان دارای ویژگی ها و شرایط متفاوتی هستند که ممکن است بر نحوه گزارشگری مالی آن ها اثرگذار باشد. پژوهش حاضر، در پی مشخص کردن رابطه بین چرخه عمر شرکت ها و کیفیت سود آن ها می باشد. برای سنجش کیفیت سود شرکت ها، از چهار معیار محافظه کاری، پیش بینی کنندگی سود، پایداری سود و مربوط بودن ارزش بهره گرفته شده است. نمونه پژوهش شامل شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1386 تا 1391 می باشد. برای بررسی رابطه مذکور، از تحلیل رگرسیون استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بر اساس معیارهای پایداری سود و پیش بینی کنندگی سود، کیفیت سود طی چرخه عمر شرکت ها، متفاوت است. بر این اساس، پیش بینی کنندگی و پایداری سود شرکت هایی که در مرحله افول قرار دارند، از سایر شرکت ها کمتر است. این در حالی است که بین شرکت های بالغ و رشدی تفاوت معناداری وجود ندارد. لازم به ذکر است که محافظه کاری و مربوط بودن ارزش، طی چرخه عمر شرکت ها تفاوت معناداری ندارد.

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر محافظه کاری بر خطر ریزش قیمت سهام در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. نمونه آماری شامل 124 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1390-1386 می باشد. برای اندازه گیری محافظه کاری از شاخص خان و واتس (2009) و برای اندازه گیری خطر ریزش قیمت سهام از الگوی رگرسیون چند متغیره و جهت آزمون فرضیه ها از الگوی رگرسیون لجستیک استفاده شده است. این تحقیق پس رویدادی بوده و با استفاده از تجزیه و تحلیل داده های مشاهده شده، نتیجه گیری صورت گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که محافظه کاری بر احتمال سقوط قیمت سهام تاثیر منفی و معناداری دارد. قابل ذکر است که این نتیجه در شرایط عدم تقارن اطلاعاتی هم صادق بوده است. همچنین، نتایج آزمون تفاوت نشان می دهد که محافظه کاری در زمانی که احتمال سقوط قیمت سهام وجود دارد، نسبت به زمانی که احتمال سقوط قیمت سهام وجود ندارد، کمتر است.