صنعت ساخت یکی از صنایع مهم ایران به شمار می رود که متاسفانه برخلاف پتانسیل بالایی که برای ایجاد اشتغال و افزایش تولید ناخالص ملی دارد، نتوانسته است وظایف خود را آنچنان که شایسته است در بخش ملی، منطقه ای و فرا منطقه ای به انجام برساند. به نحوی که سهم ایران در حال حاضر در صنعت ساخت در عرصه منطقه ای و بین المللی ناچیز است و به هیچ وجه این سهم متناسب با توانمندی ها و پتانسیل های موجودو شرایط ویژه جغرافیایی نیست. بنابراین ضروری است که ابعاد مختلف صنعت ساخت در ایران شناسایی شده و عملکرد آن نیز مورد ارزیابی قرار گیرد. در این مقاله، ابتدا با بهره گیری از رویکرد خوشه و روش کیفی دلفی به شناسایی خوشه ساخت ایران پرداخته و سپس با استفاده از روش الماس پورتر، عملکرد و رقابت پذیری صنعت ساخت ایران مورد ارزیابی قرار می گیرد و در پایان با استفاده از نظرات خبرگان و تجربیات سایر کشورها، راهکارهایی به منظور بهبود وضعیت این صنعت در ایران ارائه می گردد.