سهرابی و نالچیگر (1389)، مدل نوین تحلیل پوششی داده ها را برای شناسایی کاراترین واحد تصمیم گیری(DMU) با داده های غیردقیق ارائه کردند. در این مقاله نشان داده می شود مدل ارائه شده لزوما قادر به تعیین کاراترین DMU نیست و این مدل به طورتصادفی یکی از DMU های کارا را، کاراترین معرفی می کند. همچنین ممکن است مدل ارائه شده برای تعیین کاراترین DMU در حالت بازده به مقیاس متغیر غیرممکن باشد. برای غلبه بر این مشکلات، مدل های ترکیبی جدیدی ارائه می شود. علاوه براین، برای تعیین و رتبه بندی سایر DMU های کارا، الگوریتمی پیشنهاد می شود. با به کارگیری مدل ارائه شده در این پژوهش، فرد تصمیم گیرنده می تواند کاراترینDMU را فقط با حل یک مدل برنامه ریزی خطی عدد صحیح پیدا کند. کاربرد مدل پیشنهادی با در نظر گرفتن داده های غیردقیق هجده تامین کننده نشان داده می شود.