علوم و فناوری های پدافند نوین
سال:1393 | دوره:5 | شماره:1 |تعداد مقالات:9

امروزه مبحث کلاس بندی اهداف هوایی اهمیت روزافزونی یافته است و روش های مختلفی برای رسیدن به این هدف مورد استفاده قرار می-گیرد. ماشین بردار پشتیبان از جمله جدیدترین روش های مورد استفاده در این حوزه می باشد. در این مقاله برای کلاس بندی سه هدف جنگنده، هواپیمای مسافربری و هلی کوپتر از سه روش کلاس بندی چند کلاسه ماشین بردار پشتیبان شامل روش یکی در برابر یکی، یکی در برابر همه و گراف غیرچرخشی جهت دار پیشنهاد شده است و به دلیل اینکه کلاس ها به طور خطی به خوبی قابل تفکیک نبودند، از ایده توابع کرنل مثل چند جمله ای، خطی، مرتبه دوم و تابع پایه شعاعی استفاده شده است. با توجه به نتایج به دست آمده از شبیه سازی سه روش مذکور، روش گراف غیرچرخشی جهت دار با توابع کرنل مختلف دارای بهترین عملکرد است. همچنین روش یکی در برابر همه با کرنل RBF و مجذوری بهتر از روش یکی در برابر یکی با توابع کرنل مختلف عمل می کند. در این مقاله سرعت اجرای سه روش نیز مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج به دست آمده نشان می دهد که سه روش دارای سرعت اجرای یکسانی می باشند. بنابراین به منظور کلاس بندی اهداف فوق، روش گراف غیرچرخشی جهت دار که دارای دقت بهتری می باشد، پیشنهاد شده است.

استتار مناسب نیروها، نقش تعیین کننده ای در موفقیت عملیات نظامی دارد. معمولاً انتخاب طرح استتاری مناسب برای یک محیط، از میان چندین طرح با استفاده از روش بصری انجام می شود. این روش به دلیل وابستگی انتخاب، به میزان خبرگی و دقت مشاهده کنندگان و همچنین احتمال ناسازگاری میان نظرات کارشناسان، روش کارامدی نمی باشد. با مطالعه منابع مربوط، تاکنون دو معیار تاثیرگذار در استتار شناسایی شده اند که شامل میزان همانندی تباین طرح با زمینه و میزان همانندی رنگی طرح با زمینه می باشند. با توجه به وابستگی این دو معیار به یکدیگر، استفاده از روش فرایند تحلیل شبکه ای (ANP)، می تواند جایگزین مناسبی برای روش بصری، به منظور نتیجه گیری دقیق تر باشد. در مقاله حاضر با توجه به پیچیدگی و زمان بر بودن محاسبات روش ANP و لزوم استفاده از نرم افزار SUPER DECSION، با استفاده از یک روش ابتکاری، فرمولی ارائه می شود که از نرم افزار مذکور بی نیاز گشته و در نتیجه، سرعت و سهولت نتیجه گیری را تا حد قابل توجهی بالا می برد. دقت این روش با نتایج حاصل از نرم افزار مقایسه شده که نشانگر دقت بالای این روش می باشد.

با توجه به اهمیت بالای مراکز کنترل و دیسپاچینگ و نقش بسیار حساسی که این مراکز در کنترل و مدیریت نیروگاه ها و شبکه سراسری برق کشور ایفا می کنند، مکانیابی بهینه با رعایت تمام استانداردهای فنی و امنیتی به ویژه معیارهای پدافند غیرعامل در هنگام احداث ساختمان این مراکز، امری حیاتی است. از آنجا که برخی ساختمان های کنونی از عمر نسبتاً بالایی برخوردار بوده و استانداردهای امنیتی اعم از قدرت مواجهه با حوادث طبیعی، غیرطبیعی، حملات دشمن و همچنین استانداردهای فنی همچون پتانسیل گسترش و توسعه سیستم در آن به خوبی رعایت نشده است، در عملیات گسترش و بازسازی مراکز و احداث مراکز جدید در حوزه مدیریت شبکه برق، می توان از روش پیشنهادی در این مقاله استفاده نمود. برای رسیدن به این هدف در گام اول نیاز به یک مکان یابی جامع مبتنی بر کلیه معیارها و دیدگاه های علمی، فنی و تجربی وجود دارد. مهم ترین این معیارها عبارتند از معیار پدافند غیرعامل، مخاطرات طبیعی و غیرطبیعی، عمرانی، اقتصادی، عملکرد فنی و رفاهی کارکنان. در مقاله حاضربا توجه به وجود معیارهای متعدد و ناهمجنس در مکان یابی ساختمان های مراکز کنترل و دیسپاچینگ، به کارگیری روش های تصمیم گیری های چند معیاره (MCDM) پیشنهاد می شود. در این روش پیشنهادی، با استفاده از ترکیب تکنیک آنتروپی و روش تحلیل سلسله مراتبی (EAHP) که از روش های تصمیم گیری چند شاخصه است، به مکان یابی ساختمان مراکز کنترل برق پرداخته می شود.

در مقاله حاضر، پس از توضیح اصول و قواعد مدل سازی فیزیکی با دستگاه سانتریفیوژ در ژئوتکنیک، کاربرد این اصول در مدل سازی انفجار شرح داده شده است. در ادامه نحوه انجام آزمایش انفجار و تجهیزات مورد نیاز آزمایش تشریح شده است. در انتها نتایج بارگذاری انفجار در یک دستگاه سانتریفیوژ به صورت تاریخچه زمانی شتاب، فشار و کرنش برای دو نقطه مختلف از سازه زیرزمینی که در عمق 6/ 5 متری سطح زمین قرار گرفته، ارائه گردیده است. نتایج به دست آمده از این آزمایش انطباق خوبی با روابط موجود در آیین نامه ها و تحقیقات گذشته دارد. از نتایج این مطالعه می توان برای درک بهتر اثر بارگذاری انفجار بر سازه های زیرزمینی و در صورت لزوم صحت سنجی نرم افزارهای عددی جهت مطالعات وسیع تر استفاده کرد.

بارهای ناشی از انفجار می توانند سبب ایجاد آسیب های شدید در ساختمان ها شوند. با توجه به اینکه طراحی سازه ها در برابر انفجارهای بزرگ غیر اقتصادی و غیرعملی است، طراحان با روش هایی می کوشند خسارت های ناشی از انفجارها را کاهش دهند. در مقایسه با سایر تهدیدها همچون زلزله و باد، انفجار دارای تفاوت هایی مانند بزرگی شدت فشار وارده بر ساختمان، آسیب وجوه مختلف ساختمان با توجه به موقعیت منبع انفجار و زمان بسیار کوتاه رویداد می باشد. در مقاله حاضر روشی نوین برای پایش فعال نوسان های سازه ها در اثر بارهای انفجاری ارائه می شود. رابطه سازی این فرایند بر پایه اصول دینامیک سازه ها بوده و در آن، نوسان های سازه با چندین عملگر و حسگر پایش می شود. در اینجا نیز، نیروی هر عملگر به صورت نیروی معادل میرایی لزج پنداشته می شود. با این روش، نیروهای عملگر در یک فرایند ریاضی ساده به دست می آیند. کارایی روش پیشنهادی با بررسی تغییرات تغییر مکان، بیشینه انرژی جنبشی سازه و مجموع مقادیر تغییر مکان های نسبی طبقات در حالت های مختلف پایش فعال سازه پنج درجه آزادی تحت بار انفجاری بررسی می شود. نتایج عددی نشان می دهند که شیوه پایش فعال پیشنهادی عملکرد مناسبی در کاهش نوسان های سازه در اثر بارهای انفجاری دارد.

زیر ساخت های حیاتی هر کشوری از جمله زیر ساخت حمل و نقل، نقش اساسی را در هنگام وقوع بحران ایفا می کند. ولی این زیرساخت ها همواره از سوی حوادث طبیعی از جمله سیل، زلزله و غیره و همچنین حوادث غیرطبیعی از جمله جنگ، حوادث تروریستی و غیره مورد تهدید هستند. بنابراین شناسایی، حفظ، استحکام بخشی و توسعه این زیرساخت ها امری مهم برای مقابله با بحران می باشد. در این تحقیق یک ابزار حامی تصمیم گیری مکانی با عنوان ISRT طراحی و توسعه داده شد. با استفاده از این ابزار راه های منطقه مورد مطالعه براساس چهار معیار ظرفیت عبوری راه، دسترسی به مکان های نظامی، میزان آسیب پذیری راه و همچنین اهمیت راه در شبکه هندسی راه ها، مورد سنجش قرار می-گیرند. سپس با ارائه یک مفهوم کلی با عنوان راه های استراتژیک راه های مورد مطالعه رتبه بندی می شوند. این ابزار قادر خواهد بود تا در تعامل با تصمیم گیر، اولویت های او را اخذ نموده و اولویت های او را دررتبه بندی راه ها تاثیر داده و نتایج حاصل را به صورت نقشه نمایش دهد. نتایج حاصل از ابزار نشان می دهد که 8 درصد از مجموع راه های مورد مطالعه استراتژیک می باشند.

در این پژوهش با استفاده از روش تفاضل محدود به بررسی تاثیر شکل هندسی مقطع تونل و فاصله نسبی ماده منفجره در عملکرد لایه نگهدارنده تونل تحت اثر بارگذاری انفجار خارجی سطحی پرداخته شده است. تونل های مدل سازی شده دارای سه مقطع مستطیلی، نعل اسبی و نیم دایره ای می باشند که طراحی ابعاد آن ها بر اساس ضوابط موجود در آیین نامه شماره 161 ایران (طرح هندسی راه ها) صورت گرفته است. برای بررسی تاثیر فاصله نسبی ماده منفجره، مرکز انفجار در روی سطح زمین در فواصل افقی مختلف نسبت به مرکز تاج تمامی تونل ها قرار داده شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که در هنگام رویداد انفجار سطحی، عملکرد تونل های نعل اسبی نسبت به دو شکل مقطع دیگر مناسب تر می باشد. همچنین در مورد تمامی تونل ها افزایش فاصله افقی مرکز انفجار از مرکز تاج تونل باعث شده است که حداکثر جابه جایی قائم به وجود آمده در مرکز تاج تونل، کاهش و مقادیر حداکثر نیروی محوری، لنگر خمشی و تنش عمودی به وجود آمده در لایه نگهدارنده تونل ها، ابتدا به میزان اندکی افزایش و سپس کاهش یابند.

در این مقاله یک روش جدید برای آشکارسازی چشمی مقادیر بسیار کم اورانیوم (VI) در نمونه های آبی معرفی شده است. این روش شامل دو مرحله پیش تغلیظ اورانیوم با استفاده از یک سیلیکای نانومتخلخل اصلاح شده با گروه آمین و سپس شناسایی آن به وسیله کمپلکس رنگی حاصل از واکنش معرف رنگزای 2-(5-برمو 2-پیریدیل آزو)-5-دی اتیل آمینوفنول (Br-PADAP) است. عوامل موثر بر پیش تغلیظ و تشکیل کمپلکس رنگی اورانیوم (VI) بررسی و بهینه شدند. اثر برخی یون های فلزی مزاحم مانند یون های مس (II)، آهن (II)، روی (II)، نیکل (II)، سرب (II)، توریوم (IV) و کادمیوم (II) با غلظت ppm50 نشان داد در این غلظت هیچ کدام از یون ها (به جز یون مس) مزاحمتی برای انجام روش ندارند. حد تشخیص این روش در حدود ppm 0/02 به دست آمد. این غلظت برای توسعه یک روش آشکارسازی چشمی به صورت کیت آشکارساز میدانی بسیار مطلوب است. با این روش آشکارسازی مقادیر بسیار کم اورانیوم (VI) در نمونه های آب شهر، آب دریا و آب چاه با موفقیت انجام شد.