حسابداری مالی
سال:1388 | دوره:1 | شماره:3 |تعداد مقالات:9

این پژوهش محتوای اطلاعاتی اجزای تشکیل دهنده صورت سود و زیان و صورت جریان های وجه را بررسی می کند. بدین منظور رابطه اجزای تشکیل دهنده صورت سود و زیان و صورت جریان وجه نقد با بازده سهام مورد بررسی قرار می گیرد. بر اساس یک نمونه متشکل از 195 سال – شرکت از میان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1381 تا 1383، نتایج حاکی از آن بود که از بین اجزای تشکیل دهنده صورت سود و زیان، سود و زیان خالص و از بین اجزای تشکیل دهنده صورت جریان وجه نقد، جریان وجه نقد ناشی از فعالیت های عملیاتی با بازده سهام رابطه بیشتری دارد. همچنین، نتایج پژوهش نشان می دهد که در مجموع، اجزای تشکیل دهنده صورت سود و زیان، در مقایسه با اجزای تشکیل دهنده صورت جریان وجه نقد، با بازده سهام رابطه بیشتری دارد.

در این پژوهش، رابطه کیفیت اقلام تعهدی و کیفیت سود مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور کیفیت اقلام تعهدی به کمک انحراف استاندارد جزء خطا یعنی خطای برآورد اقلام تعهدی در مدل دچو و دیچاو (2002) محاسبه و کیفیت سود بر مبنای پایداری سود اندازه گیری شد. برای آزمون فرضیه پژوهش از اطلاعات مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران استفاده شده است. نمونه نهایی متشکل از شرکتهای تولیدی – تجاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره 1378 تا 1384 می باشد و کلیه آزمونها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شده است. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که در بورس اوراق بهادار تهران با کاهش کیفیت اقلام تعهدی در نتیجه افزایش خطای برآورد اقلام تعهدی، ضریب پایداری سود و در نتیجه کیفیت سود کاهش می یابد. نتایج این پژوهش مشابه با پژوهش های تجربی قبلی از جمله پژوهش های دچو (1994)، اسلون (1996)، و دچو و دیچاو (2002) است.

سود و ارزش دفتری عموما به عنوان مبنایی برای ارزش گذاری شرکت استفاده می شوند. مدیریت سود از طریق اثر گذاری بر قابلیت اتکای سود، بر مربوط بودن آن در تعیین ارزش شرکت موثر است. پژوهش حاضر رابطه بین مدیریت سود و فرایند ارزش گذاری شرکت را از طریق ارزیابی تاثیر مدیریت سود بر میزان مربوط بودن سود و ارزش دفتری با ارزش بازار سهام، بررسی می نماید. اقلام تعهدی اختیاری با استفاده از مدل جونز برآورد شده است. جامعه آماری پژوهش شامل شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سال های 1381 تا 1386 می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که قابلیت اتکای ضعیف سود، مربوط بودن سود را کاهش می دهد. همچنین مدیریت سود مربوط بودن سود را کاهش و مربوط بودن ارزش دفتری را افزایش می دهد.

پژوهش حاضر به بررسی رابطه کیفیت سود با پایداری سود شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. شاخص مورد استفاده جهت محاسبه کیفیت سود، سرمایه گذاری در دارایی های سرمایه ای و نیروی کار می باشد. جامعه آماری، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1386-1378 می باشد و رابطه مذکور در 8 صنعت (صنایع شیمایی، کانی غیر فلزی، خودرو و ساخت قطعات، ماشین آلات و تجهیزات، فلزات اساسی، فراورده های غذایی، ساخت محصولات فلزی، لاستیک و پلاستیک) مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های پژوهش حاکی از این است که در 5 صنعت (صنایع شیمیایی، ماشین آلات و تجهیزات، فلزات اساسی، فراورده های غذایی، لاستیک و پلاستیک) بین کیفیت سود با پایداری سود رابطه معنی داری وجود دارد و نوع رابطه نشان می دهد که هرچه کیفیت سود افزایش می یابد پایداری آن نیز افزایش یافته است. اما در 3 صنعت (کانی غیر فلزی، خودرو و ساخت قطعات، ساخت محصولات فلزی) بین کیفیت سود با پایداری سود رابطه معنی داری مشاهده نشده است.

این پژوهش تاثیر کوتاه مدت اعلان سود نقدی هر سهم را در شرایط رکود و رونق در بورس اوراق بهادار تهران مورد آزمون قرار می دهد. اطلاعات از سالهای 1382-1383 که دوران رونق و سالهای 1384-1385 که دوران رکود بودند جمع آوری شده است. هدف شناسایی تفاوت بازده غیر عادی در شرایط رکود و رونق می باشد تجزیه و تحلیل نتایج از طریق آزمون آماری t استیودنت برای 86 شرکت صورت گرفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد که سهامداران با اعلان سود نقدی هر سهم در شرایط رونق واکنش منفی و در شرایط رکود واکنش مثبت داشته اند ودر کل سهامداران با اعلان سود نقدی هر سهم واکنش مثبت بیشتری در دوران رکود نسبت به رونق از خود نشان می دهند. نتایج این پژوهش با این تئوری سازگار است که «سهامداران در دوران رکود اقتصادی نسبت به دوران رونق اقتصادی به سود نقدی سهام توجه و حساسیت بیشتری دارند».

با توجه به نقش سود حسابداری و جریان های نقدی عملیاتی بعنوان مبنایی برای تصمیم گیری و پیش بینی افراد ذینفع ، در این پژوهش مربوط بودن اجزای سود حسابداری و جریان های نقدی عملیاتی با بازده سهام در بازار سرمایه ایران بررسی شده است.این موضوع از طریق بررسی ارتباط بازده سهام با اجزای سود حسابداری (شامل: سود عملیاتی، سود قبل از کسر مالیات، سود خالص، اقلام تعهدی) و جریان های نقدی عملیاتی، مورد آزمون قرار گرفته است.آزمون فرضیه ها با استفاده از داده های ترکیبی 331 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سالهای 1380 تا 1386 انجام شده است.برای محاسبه بازده سهام و تغییرات متغیرهای مستقل و وابسته از برنامه اکسل و جهت آزمون های آماری، برآورد ضرایب و بدست آوردن مقادیر لازم برای تجزیه و تحلیل های آماری از ضریب همبستگی پیرسون، روش رگرسیون خطی ساده، آماره های DW, F, t و نرم افزار استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که سود عملیاتی، سود قبل از کسر مالیات و سود خالص، توان توضیح بازده سهام را دارند و اصطلاحا با بازده سهام مربوط هستند اما سود خالص بیشترین توان توضیح بازده سهام را در بین آنها دارد به طوری که حدود %37 تغییرات بازده سهام را توضیح می دهد. همچنین نتایج نشان می دهد که اقلام تعهدی و جریان های نقدی عملیاتی برای توضیح بازده سهام مربوط نیستند.

ارزیابی عملکرد شرکت ها اهمیت زیادی در تصمیم گیری های مالی دارد. معیارها و روش های مختلفی برای ارزیابی عملکرد شرکت ها وجود دارد اما انتخاب معیاری مناسب از بین معیارهای موجود، موضوعی است که پژوهش های زیادی را در ادبیات مالی موجب شده است. هدف اصلی این مقاله بررسی رابطه بین Q توبین و چند معیار ارزیابی عملکرد شامل بازده سالانه سهام، ارزش افزوده بازار و نرخ بازده دارایی ها در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. در راستای این هدف، تعداد 216 شرکت از بین جامعه آماری که اطلاعات مورد نیاز برای دوره 11 ساله مورد پژوهش (75-85) در مورد آن ها قابل دسترسی بود، انتخاب گردید. سپس اطلاعات مربوط به 3 متغیر مستقل مورد مطالعه قرار گرفت.  Qتوبین نیز به عنوان متغیر وابسته محاسبه گردید. به منظور آزمون فرضیه ها از تکنیک آماری رگرسیون ساده بهره گرفته شد. روش رگرسیون مورد استفاده در پژوهش، روش رگرسیون ترکیبی می باشد. آزمون معنی دار بودن الگوها با استفاده از آماره های t وF  صورت گرفت. نتایج پژوهش بیانگر آنست که بین Q توبین و بازده سالانه سهام رابطه معنی داری و جود ندارد.Q  توبین با ارزش افزوده بازار و نرخ بازده دارایی ها رابطه مثبت و معنی داری دارد.

امروزه سرمایه گذاران برای انتخاب سرمایه گذاری، دامنه ای بسیار وسیع از عوامل را مدنظر قرار می دهند. اما تا به حال، پژوهش های محدودی درباره روش انتخاب از بین سرمایه گذاری های مختلف انجام شده است. تصمیم گیری های سرمایه گذاران روز به روز پیچیده تر و ریسکی تر می شود و نتایج این سرمایه گذاری ها می تواند آثاری پراهمیت بر زندگی مردم، به خصوص هنگام بازنشستگی داشته باشد. ما اطلاعات کمی در مورد عوامل موثر بر تصمیم گیری سرمایه گذاران داریم. پژوهش حاضر، رویکرد تحلیلی را جهت بررسی عوامل موثر بر تصمیم گیری سرمایه گذاران هنگام خرید سهام استفاده می کند، این رویکرد در پژوهش هایی که به بررسی انتخاب محصولات غیرمالی موثر بر تصمیم گیری می پرداخته اند نیز استفاده شده است. جامعه آماری در این پژوهش، سرمایه گذارانی هستند که به طور مستقیم در بازار فعالیت می کنند و به طور غیرمستقیم در مدیریت شرکت سهیم هستند. برای انتخاب سرمایه گذاران، از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است. داده های به دست آمده از طریق پرسش نامه، از طریق نرم افزاز SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج به دست آمده، نشان می دهد که اکثریت سرمایه گذاران، علاقه کمی به سفته بازی و معاملات پر ریسک دارند. در مورد تصمیم گیری برای خرید سهام، معیارهای مالی، از قبیل تقسیم سود و درآمد هر سهم بسیار مربوط هستند، با این حال اهمیت آن ها کمتر از نوسان های قیمت و روند قیمت سهام در بورس است.