حسابداری مالی
سال:1394 | دوره:7 | شماره:27 |تعداد مقالات:8

این پژوهش به بررسی تاثیر اهرم مالی و محافظه کارانه شرطی بر ناکارایی سرمایه گذاری شرکت ها می پردازد. متغیر اهرم مالی از طریق نسبت کل بدهی ها به کل دارایی محاسبه شده است و برای متغیر محافظه کارای شرطی از الگوی محافظه کاری که توسط احمد و دولمان (2007) با الهام از الگوی گیولی و هاین (2000) ارائه شده، استفاده شده است. نمونه آماری مورد مطالعه شامل 107 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی سالهای 1388 تا 1392 است. در این پژوهش از الگوی رگرسیون چند متغیره و روش داده های تابلویی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که اهرم مالی و محافظه کاری شرطی تاثیری معکوس و معناداری بر ناکارایی سرمایه گذاری می گذارد.

در این پژوهش ارتباط نوع خبر سود پیش بینی شده فصلی و میزان تاخیر در اعلام آن و نیز ارتباط میزان تاخیر در اعلام سود پیش بینی شده فصلی با دقت پیش بینی به عنوان یکی از انگیزه های احتمالی تاخیر در اعلام سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، بر اساس داده های 130 شرکت طی سال 1383 تا 1392 بررسی شده است. در این راستا پنج فرضیه تدوین گردید و جهت آزمون فرضیه ها نیز از روش رگرسیون چندگانه مبتنی بر داده های ترکیبی (تابلویی) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین خبر بد و میزان تاخیر در اعلام سود پیش بینی شده، رابطه مثبت معنی داری وجود دارد، که نتیجه حاصل با الگوی «خبر خوب-زود، خبر بد-دیر» مطابقت دارد. همچنین، بزرگی تعدیل های منفی، رابطه مثبتی با میزان تاخیر در اعلام آن دارد، لیکن با افزایش درصد پوشش، به عنوان نشانه ای از موفقیت عملکرد شرکت، میزان تاخیر در اعلام سود کاهش می یابد. از طرف دیگر، با افزایش تاخیر در اعلام سود هر سهم پیش بینی شده ، خطای پیش بینی سود (دقت پیش بینی سود)، کاهش (افزایش) می یابد. بنابراین افزایش دقت پیش بینی می تواند یکی از انگیزه های احتمالی تاخیر در اعلام سود باشد.

موجودی های مواد و کالا، حجم عمده سرمایه در گردش شرکت ها را تشکیل می دهند. حداکثرسازی بازده حاصل از نگهداری موجودی ها، یکی از اهداف مدیران مالی است که این امر مستلزم شناسایی عوامل موثر بر میزان نگهداشت موجودی های مواد و کالا توسط شرکت هاست. در این پژوهش، ابتدا با استفاده از تحلیل رگرسیون، عوامل تعیین کننده سطح نگهداشت موجودی ها در 158 شرکت در بازه زمانی 1381 تا پایان 1392 شناسایی شده و در ادامه با استفاده از الگوریتم های درخت تصمیم و شبکه عصبی، میزان اهمیت هر یک از عوامل، رتبه بندی گردیده است. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می دهد که به غیر از نسبت اهرمی و عمر شرکت، سایر متغیرها رابطه معناداری با سطح نگهداشت موجودی های مواد و کالا دارند. همچنین، نتایج رتبه بندی متغیرها نشان می دهد که مخارج سرمایه ای و اندازه شرکت دارای بیشترین اهمیت و جریان وجوه نقد عملیاتی و رشد شرکت، دارای کمترین اهمیت در تبیین میزان نگهداشت موجودی های مواد و کالای شرکت ها هستند.

در پژوهش های تجربی، رفتار هزینه حسابرسی مستقل با استفاده از متغیرهایی همچون، اندازه صاحبکار، پیچیدگی فعالیت صاحبکار، ریسک صاحبکار، وجود حسابرس داخلی، اندازه موسسه حسابرسی و نوع صنعت، تبیین گردیده و از این الگو به مدل هزینه حسابرسی یاد شده است. این مطالعه توضیح می دهد که مدل مذکور، به دلیل نادیده گرفتن چسبندگی هزینه و تاثیر حق الزحمه های قبلی، به طور کامل قادر به تبیین میزان هزینه حسابرسی مستقل نیست. پژوهش حاضر با استفاده از تکنیک داده های تلفیقی به بررسی چسبندگی هزینه حسابرسی مستقل در شرکت های ایرانی می پردازد. بدین منظور نمونه ای متشکل از 79 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به روش هدفمند انتخاب شده است. با استفاده از داده های متعلق به دوره زمانی 1392-1386، پژوهشگران دریافتند که تغییرات هزینه حسابرسی مستقل به طور کامل با تغییر در عوامل موثر بر هزینه حسابرسی تبیین نمی شود که این به معنای چسبنده بودن هزینه حسابرسی است. به بیان دیگر، میزان افزایش در هزینه حسابرسی، هنگام انتظار افزایش در آن، بیشتر از میزان کاهش در هزینه حسابرسی، هنگام انتظار کاهش در آن است. همچنین پژوهشگران دریافتند که تفاوت بین هزینه واقعی و هزینه برآوردی حسابرسی مستقل، با گذشت زمان کاهش می یابد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که تغییر حسابرس مستقل، تاثیری بر چسبندگی هزینه حسابرسی ندارد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

حسابرس به دلیل اجرای روش های خاص رسیدگی با توجه به عملیات اصلی هر شرکت علاوه بر قابل اتکا بودن اطلاعات حسابداری می تواند بر دیگر ویژگی های کیفی اطلاعات حسابداری موثر باشد. این پژوهش درصدد بررسی رابطه سبک حسابرس با مربوط و قابل مقایسه بودن اطلاعات حسابداری است. به این جهت سبک حسابرس به عنوان متغیر مستقل و مربوط و قابل مقایسه بودن اطلاعات حسابداری به عنوان متغیرهای وابسته تعیین شده است. داده های مورد نیاز از صورت های مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای 3248 سال زوج شرکت طی سال های 1385 تا 1392 استخراج شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از مدل رگرسیون چند متغیره با داده های ترکیبی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد بین سبک حسابرس و ویژگی های مربوط و قابل مقایسه بودن اطلاعات حسابداری رابطه ای معنادار وجود دارد و بر این اساس حسابرس علاوه بر قابل اتکا بودن اطلاعات حسابداری می تواند بر مربوط و قابل مقایسه بودن این اطلاعات موثر باشد.