در دو دهة اخیر، پژوهشهای سبک شناسی رشد چشمگیری داشته است، یکی از شاخه های سبک- شناسی جدید سبک یا نوشتار زنانه است که مورد توجه زبانشناسان اجتماعی قرار گرفته است، سبک شناسی لایه ای مبانی سبک را در پنج لایة زبان (آواشناسی، ساخت واژی، نحو، معنی شناسی و کاربرد-شناسی) بررسی میکند. نتایج بررسی لایه های سبک زنانه در آثار نویسندگان زن را می توان این گونه خلاصه کرد: سطح آوایی در زبان زنان با زبان مردان تفاوت چندانی ندارد، جز تفاوت در لحن، که این لحن نرم آهنگی است که بیانگر لحن عاطفی و مؤدبانة زنان است. سطح واژگانی که مربوط است به جنس زنان و تعابیر و تکیه کلام های زنانه، مانند کاربرد رنگواژه ها، دشنامها و نفرینهای خاص زنانه که در کلام آنان دیده میشود. سطح نحوی مربوط به کاربرد جمله های ساده، جمله های همپایه، حذف جمله ها و وجه عاطفی است. سطح بلاغی نشان میدهد در آثار زنان تشبیه، کنایه و استعاره کاربرد فراوان دارد. سطح کاربردی به بیان لحن مؤدبانه و رسمی زبان زنان میپردازد. در این پژوهش هدف اصلی کشف ویژگیهای ساختاری رمانهای جزیرة سرگردانی، سگ و زمستان بلند، شبهای تهران، دل فولاد، چراغها را من خاموش میکنم، رویای تبت و سرخی تو از من، بر پایة دیدگاه سبک شناسی زنانه است.