ابتدا ماده اولیه معدن زنوز کائولن شسته نشده (ZK1) در دمای 800oC به مدت 5 ساعت کلسینه شدند تا متاکائولن بدست آید. سپس با استفاده از متاکائولن و محلول فعال ساز سیلیکات سدیم و هیدروکسید سدیم، مونه های ژئوپلیمر با نسبت های Na2O/SiO2=0.6-0.9 و نسبت مولی Na2O/Al2O3=1 گردید. سپس زمان های کیورینگ مختلف 3 و 7 و 28 روز و دمای کیورینگ 25 و 50 و 75 درجه سانتی گراد انتخاب گردید و از نمونه های گیرش یافته استحکام فشاری گرفته شد که نتایج حاکی از استحکام فشاری بالای برخی از نمونه های ژئوپلیمری در مقایسه با نمونه های خمیر سیمان پرتلند بود. برای بررسی بیشتر رفتار استحکام نمونه ها و گیرش آن ها از آنالیز FTIR و SEM کمک گرفته شد. نتایج FTIR حاکی از آن بود که در هنگام تشکیل ژئوپلیمر ساختار نسبت به متاکائولن تغییر می کند که ناشی از تشکیل مونومرها و بسپارش تراکمی آن ها می باشد. نتایج SEM نشان داد که خمیر ژئوپلیمری از دو قسمت ژل و ذرات باقیمانده کوارتز تشکیل شده است. با افزایش زمان کیورینگ اندازه ذرات باقیمانده کاهش یافته است.