مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان
سال:1395 | دوره:23 | شماره:3 |تعداد مقالات:11

مقدمه: دیابت عامل بسیار مهمی در ایجاد سکته ناشی از گرفتگی عروق محسوب می شود. تغییرات ناشی از دیابت می تواند به شکل میکروآنژیوپاتی و ماکروآنژیوپاتی، عروق سیستمیک و عروق مغزی را هم زمان درگیر کند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی ضخامت انتیما مدیای شریان کاروتید در کودکان مبتلا به دیابت نوع یک بود.روش: این مطالعه به صورت مورد- شاهدی، بر روی 50 نفر در سنین 5 تا 18 سال در دو گروه 25 نفره مبتلایان به دیابت نوع یک و گروه شاهد انجام گرفت. پس از کسب رضایت آگاهانه و تکمیل اطلاعات دموگرافیک، شرکت کنندگان تحت سونوگرافی از شریان کاروتید دو طرف (پروگزیمال نسبت به بولب و در دیواره دیستال شریان نسبت به پروب) قرار گرفتند و برای آن ها آزمایش نمایه های (پروفایل) چربی در حالت ناشتا انجام شد و از آن ها به صورت تصادفی، فشار خون گرفته شد. سپس، تمامی داده ها در نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: میانگین ضخامت انتیما مدیای شریان کاروتید در گروه بیماران 0.45±0.09 و در گروه شاهد 0.38±0.06 میلی متر بود که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود داشت (P=0.004).نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که ضخامت انتیما مدیای شریان کاروتید و نمایه های (پروفایل) چربی سرم در کودکان مبتلا به دیابت به میزان معنی داری بیشتر از گروه شاهد می باشد. همچنین، در کودکان مبتلا به دیابت، فقط فشار خون سیستولیک با افزایش انتیما مدیای شریان کاروتید، همبستگی معنی داری را نشان داد.

مقدمه: آلزایمر یک بیماری تحلیل برنده سیستم عصبی است که از ویژگی های اصلی آن رسوب پلاک های غیر طبیعی آمیلوئیدی Ab در مغز می باشد.گرچه مطالعات گسترده ای برای ساخت داروهای موثر در درمان این بیماری انجام شده است، اما تاکنون دارویی که بتواند تشکیل این تجمعات را مهار و علایم بیماری را بهبود ببخشد ساخته نشده است. یکی از روش های مهم درمانی، استفاده از عصاره گیاهان دارویی که غنی از ترکیبات آروماتیک هستند می باشد. در مطالعه حاضر، اثر عصاره مرزه در مهار تشکیل آمیلوئید حاصل از لیزوزی سفیده تخم مرغ و همچنین اثر آن روی حافظه فضایی موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.روش: تعداد 24 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با وزن 250-280 گرم به چهارگروه کنترل،دریافت کننده اسکوپولامین، دریافت کننده فیبرهای لیزوزیم و دریافت کننده فیبرهای لیزوزیم تشکیل شده در حضور عصاره مرزه تقسیم شدند. تمام موش ها به کمک ماز آبی تحت آزمون یادگیری و حافظه فضایی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که تزریق تجمعات آمیلوئیدی لیزوزیم به هیپوکامپ موش صحرایی باعث تخریب حافظه فضایی موش شده در حالی که تجمعات لیزوزیم تشکیل یافته در حضور عصاره مرزه غیر سمی بوده و با تزریق به موش روی یادگیری و حافظه فضایی موش صحرایی تاثیر ندارد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که عصاره مرزه قادر است به طور مستقیم تشکیل تجمعات آمیلوئیدی حاصل از لیزوزیم را مهار نماید و در نتیجه مانع تخریب حافظه فضایی در موش صحرایی گردد. همچنین نتایج نشان داد که استفاده از پروتئین های مدل به عنوان یک ابزار معتبر در مطالعات مربوط به بیماری آلزایمر می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: عمده ترین مسائل و مشکلات دیابت در طولانی مدت و به شکل مزمن عوارض عروقی برای بیماران است که در قالب عوارض میکرو و ماکرو وسکولار طبقه بندی می شوند و پیامد آن بیماری های قلبی- عروقی، نوروپاتی، رتینوپاتی و... خواهد بود. با توجه به تاثیر فعالیت ورزشی بر خون رسانی و توزیع جریان خون بافت ها و ماهیت متفاوت دو نوع تمرین مقاومتی و هوازی، هدف از پژوهش حاضر مطالعه و مقایسه تاثیر یک دوره تمرینات هوازی و مقاومتی بر میزان آنژیواستاتین مردان مبتلا به دیابت نوع 2 بود.روش: به این منظور تعداد 26 نفر مرد مبتلا به دیابت نوع 2 (سن 64.56±11.3 سال، وزن 68.50±5.42 کیلوگرم، قد 150.00±43.162 سانتیمتر و سابقه ابتلا به دیابت 10 سال) از مرکز دیابت کرمان به صورت هدفمند انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه تمرین هوازی و مقاومتی تقسیم شدند. آزمودنی ها پس از آشنایی با پروتکل، تمرینات مقاومتی را بر اساس درصدی از قدرت بیشینه (1 RM) و تمرین استقامتی را با شدت درصدی از حداکثر اکسیژن مصرفی، سه جلسه در هفته (هر جلسه 60-40 دقیقه) و به مدت 12 هفته انجام دادند. نمونه های خونی، قبل از شروع تمرینات و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی جمع آوری شد. برای مقایسه درون گروهی از آزمون آماری t- وابسته و برای مقایسه بین گروهی آنالیز واریانس دو طرفه با اندازه گیری مکرر استفاده شد.یافته ها: بررسی تغییرات بین گروهی تفاوت معنی داری در سطوح سرمی آنژیوستاتین نشان نداد (P=0.116). همچنین تفاوت معنی داری بین دو گروه درسطوح سرمی VEGFR مشاهده نشد (P=0.218)، اما در بررسی تغییرات درون گروهی، سطح آنژیوستاتین و VEGER در هر دو گروه افزایش معنی دار نشان دادند (P<0.05).نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که دوازده هفته تمرین مقاومتی و هوازی فزاینده موجب بهبود نیمرخ گلوکزی، افزایش غیرمعنی دار عامل مهاری آنژیوستاتین در مردان مبتلا به دیابت نوع دو می شود.

مقدمه: رتینوپاتی نارسی (Retinopathy of prematurity: ROP) یک اختلال تکاملی عروق شبکیه نوزادان نارس است. در سال های اخیر به علت روش های پیشرفته نگهداری نوزادان در بخش های مجهز مراقبت های ویژه، رتینوپاتی نارسی به یکی از علل عمده نابینایی و ناتوانی های چشمی در نوزادان زنده مانده تبدیل شده است. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی و شدت رتینوپاتی و بررسی برخی عوامل خطر مرتبط در نوزادان نارس در بیمارستان بوعلی سینا و امام (ره) ساری انجام گرفت.روش: تحقیق به روش توصیفی- مقطعی و به مدت یک سال انجام شد. تمام نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان و بخش نوزادان بیمارستان های مورد مطالعه که سن حاملگی کمتر از 30 هفته و یا سن حاملگی کمتر از 34 هفته به همراه شرایط ناپایدار داشتند، مورد بررسی بالینی و آزمایشگاهی قرار گرفتند.یافته ها: فراوانی رتینوپاتی در 146 نوزادی که وارد مطالعه شدند، 24 مورد (16.4 درصد) بود که 6 مورد درجه 1، چهارده مورد درجه 2 و چهار مورد هم درجه 3 بودند. هر چهار مورد رتینوپاتی درجه 3 به وسیله تزریق داخل زجاجیه اواستین و یا بدون نیاز به درمان بهبود یافتند. شصت و شش درصد از مبتلایان به رتینوپاتی، سن حاملگی کمتر از 30 هفته و همه آنها وزن هنگام تولد کم تر از 2000 گرم داشتند. ارتباط آماری معناداری بین بروز رتینوپاتی و متغیرهای متوسط سن حاملگی، متوسط وزن هنگام تولد، سابقه اینتوباسیون، سابقه خونریزی داخل بطنی، PH<7.2، درصد اکسیژن و سابقه فشار خون بالا یا پایین در نوزاد وجود داشت. اما مدت اکسیژن درمانی، سابقه آپنه و احیا، سپسیس و مدت نوردرمانی با رتینوپاتی ارتباط معناداری نشان ندادند.نتیجه گیری: فراوانی رتینوپاتی نارسی در بیمارستان های بوعلی و امام (ره) شهر ساری مشابه مطالعات دیگر بود. هم چنین مهم ترین عوامل ایجادکننده آن، سن و وزن کم حاملگی بودند. باتوجه به خطر وجود این بیماری در نوزادان نارس، علاوه بر غربال گری تمامی نوزادان با سن حاملگی 30 هفته یا کم تر غربال گری در نوزادان رسیده تر که در گروه پرخطر ابتلا به رتینوپاتی هستند، هم در نظر گرفته شود.

مقدمه: پرده ی آمنیون به مدت طولانی پس از پیوند (به عنوان جایگزین قرنیه) در چشم باقی می ماند که می تواند بر روی میزان عبور نور (شفافیت) موثر باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان شفافیت پرده ی آمنیون پس از خشک کردن در خلا (لیوفیلیزاسیون) و مقایسه ی نتایج آن با شفافیت قرنیه خرگوش بوده است.روش: شفافیت پرده های آمنیون به دست آمده از ناحیه ی دیسک و پریفرال (خارج از دیسک) جفت به صورت تازه و لیوفیلیزه و شفافیت قرنیه خرگوش ها اندازه گیری شد. برای حذف لایه ی اپی تلیال از هضم آنزیمی استفاده شد. ساختار پرده های آمنیون با رنگ آمیزی های هماتوکسیلین و ائوزین، ماسون تریکروم و پریودیک اسید شیف و فراساختار سطح آنها با میکروسکوپ الکترونی نگاره ارزیابی شد.یافته ها: میزان شفافیت پرده ی آمنیون لیوفیلیزه تفاوتی با بافت تازه نداشت. میزان عبور نور از ناحیه ی دیسک پرده ی آمنیون کمتر از ناحیه ی پریفرال بود. حذف لایه ی اپی تلیال باعث افزایش میزان عبور نور از پرده ی آمنیون شد به طوری که شفافیت پرده ی آمنیون معادل با شفافیت قرنیه ی خرگوش شد. بررسی های میکروسکوپ الکترونی نشان داد که باقیمانده های سلول های اپی تلیال باعث پخش نور پس از لیوفیلیزاسیون می شوند.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که برای افزایش شفافیت پرده ی آمنیون برای پیوندهای چشمی بهتر است تا سلول های اپی تلیال قبل از نگهداری بافت ها به روش لیوفیلیزاسیون حذف شوند.

مقدمه: اثرات بی حس کننده موضعی دیفن هیدرامین همراه با ترکیباتی مانند آلومینیوم و منیزیم هیدروکساید به عنوان حامل، سال های متمادی در طب رایج مورد استفاده قرار گرفته است. ماندگاری اندک دهان شویه های بی حس کننده به علت شسته شدن سریع با بزاق و افزایش روزافزون توجه به مواد گیاهی و طبیعی در دارودرمانی بیماری ها، انگیزه اصلی فرمولاسیون دیفن هیدرامین در پایه موسیلاژ به دانه و بررسی خصوصیات برون تنی آن و ارزیابی بالینی اثرات بی حسی موضعی فرمولاسیون در این تحقیق بود.روش: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی دو سوکور و آزمایشگاهی- توصیفی بود که در آن چهار فرمولاسیون مشتمل بر دیفن هیدرامین در موسیلاژ به دانه، دیفن هیدرامین و آلومینیوم ام جی، دیفن هیدرامین ساده و الگزیر دیفن هیدرامین و آلومینیوم ام جی بر روی 12 نفر داوطلب سالم مذکر در فاصله سنی 20-30 سال انجام شد. فرمولاسیون ها از نظر آزادسازی دیفن هیدرامین با استفاده از غشای سلولزی در سل انتشار Franz مورد بررسی قرار گرفت. بررسی بالینی به صورت طول مدت اثر دهان شویه با تجویز دهان شویه جهت داوطلبان سالم به مدت 2 دقیقه و کنترل دوام اثر در زمان های 10، 20 و 30 دقیقه بعد از مصرف دهان شویه با سوال از بیمار و ثبت در پرسش نامه انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های Kruskal-Wallis و Mann-Whitney تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: یافته های مطالعه حاکی از افزایش طول مدت اثر دهان شویه ترکیبی دیفن هیدرامین و موسیلاژ به دانه به میزان حداقل سه برابر فرآورده های دیفن هیدرامین ساده با آلومینیوم و الگزیر دیفن هیدرامین و آلومینیوم ام جی بود. همچنین، بررسی های آزمایشگاهی نشان داد که ضریب انتشار دیفن هیدرامین در حامل موسیلاژ به دانه تفاوت معنی داری با محلول دیفن هیدرامین و ترکیب دیفن هیدرامین و آلومینیوم ام جی داشت (P<0.010)، اما بین ترکیب الگزیر دیفن هیدرامین و آلومینیوم ام جی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (P=0.204).نتیجه گیری: نتایج بررسی های بالینی و آزمایشگاهی نشان داد که ترکیب حاوی دیفن هیدرامین و موسیلاژ به دانه، قادر به آزادسازی کنترل شده دیفن هیدرامین می باشد و این ترکیب می تواند جایگزین ترکیب دیفن هیدرامین و آلومینیوم ام جی شود.

مقدمه: نایسریا مننژیتیدیس (Neisseria meningitidis) باکتری سخت رشد و از عوامل اصلی مننژیت و سپسیس حاد می باشد که درمان مناسب آن، به تشخیص صحیح و به موقع بستگی است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی عفونت نایسریا مننژیتیدیس در نمونه های مایع مغزی- نخاعی (Cerebrospinal fluid یا CSF) بیماران مشکوک به مننژیت بود.روش: در مطالعه حاضر، نمونه های مایع مغزی- نخاعی 198 نمونه بیمار مشکوک به مننژیت با استفاده از روش (Real-time polymerase chain reaction) Real-time PCR و پرایمر اختصاصی ژن ctrA مننگوکوک با طول 110 جفت باز (bp) مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات بیماران و همچنین، داده های تجزیه مایع مغزی- نخاعی نیز جمع آوری شد.یافته ها: میانگین سنی بیماران مورد بررسی، 32.1±25.3 سال بود. در کل، نمونه 7 بیمار (3.5 درصد) با میانگین سنی 44.0±28.2 سال از نظر عفونت مننگوکوک مثبت اعلام شد که به ترتیب دارای میانگین پروتئین و گلوکز 39.86 و 41.86 میلی گرم بر دسی لیتر بود. در نمونه های مثبت، میانگین تعداد گلبول های سفید (White blood cells یا (WBC، 5009 و میزان سلول Polymorphonuclear در نمونه های مثبت شده، 76.5 درصد بود.نتیجه گیری: بیشترین موارد مثبت عفونت مننگوکوک، در بیماران مرد میان سال و بالاترین شیوع مننژیت باکتریال در فصل زمستان تشخیص داده شد. به نظر می رسد که روش های مرسوم کشت، فاقد حساسیت کافی برای شناسایی این باکتری در نمونه های مایع مغزی- نخاعی باشد، اما تکنیک های مولکولی نظیر Real-time PCR، روش هایی دقیق، سریع و حساسی برای تشخیص مننگوکوک در مایع مغزی- نخاعی است. یافته های سیتولوژی و بیوشیمیایی نمونه های مایع مغزی- نخاعی نیز می تواند سرنخ با ارزشی در تشخیص مننژیت باکتریایی فراهم کند.

مقدمه: رضایت جنسی یکی از نیازهای فیزیولوژیک و همچنین یکی از ابعاد اساسی زندگی انسان است که تاثیرات مهمی بر سلامت فرد و اجتماع خواهد داشت. برای درک بهتر این موضوع و حل بحران ها و مسائل ناشی از آن، به ابزار اختصاصی برای اندازه گیری رضایت جنسی در زوجین ایرانی نیاز است. پژوهش حاضر با هدف بررسی روایی و پایایی شاخص رضایت جنسی در زوجین ایرانی در سال 1392 صورت گرفت.روش: در این مطالعه روش شناسی، 150 زوج ایرانی ساکن قزوین پرسشنامه 25 گویه ای رضایت جنسی لارسون را تکمیل کردند. پایایی ابزار با استفاده از آلفای کرونباخ و آزمون همبستگی درون خوشه ای به دست آمد. تحلیل عامل اکتشافی و تاییدی به کمک SPSS-AMOS22 انجام شد.یافته ها: میزان آلفای کرونباخ برای سوالات مثبت و منفی بیشتر از 0.7 بود. تحلیل عامل اکتشافی به کمک تحلیل مولفه اصلی و با استفاده از چرخش واریمکس سه عامل پنهان استخراج کرد که %42.73 واریانس کل تبیین شد. تحلیل عامل تاییدی مدل نهایی سازه رضایت جنسی لارسون را تایید کرد.نتیجه گیری: نسخه فارسی ابزار رضایت جنسی داراری مشخصه های قابل قبولی در زوجین ایرانی است. تحلیل عاملی نشان داد که پرسشنامه رضایت جنسی دارای یک ساختار چند بعدی است. با در نظر گرفتن ویژگی های صحیح روانسنجی، از این پرسشنامه می توان به منظور سنجش رضایت جنسی در جمعیت ایرانی استفاده نمود.

مقدمه: استرس نقش مهمی در تشدید نشانه های بیماری بازگشت اسید معده به مری (Gastroesophageal reflux disease یا GERD) ایفا می کند. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین میزان اثربخشی آموزش مدیریت استرس بر کاهش نشانه ها در افراد مبتلا به این بیماری بود.روش: این پژوهش نیمه تجربی به صورت طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه شاهد انجام شد. از میان بیمارانی که از بهمن سال 1390 تا مرداد سال 1391 به مطب پزشک فوق تخصص بیماری های گوارش در شهر انزلی مراجعه کرده بودند و بنا به تشخیص پزشک به بیماری GERD مبتلا بودند، 38 بیمار زن انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و شاهد قرار گرفتند. پس از انجام پیش آزمون به کمک مقیاس ارزیابی نشانه بیماری بازگشت اسید معده به مری، ضمن ادامه درمان های متداول پزشکی در دو گروه، 8 جلسه مدیریت استرس گروهی برای گروه آزمایش برگزار شد. در پایان، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد و داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های تحلیل کوواریانس یک طرفه، Independent t و Paired t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: آموزش مدیریت استرس، ابعاد فراوانی هر یک از نشانه های بیماری (t=0.01) و ناراحتی یا کسالت مربوط به هر نشانه بیماری (P<0.001) را در افراد گروه آزمایش کاهش داد، اما بر تعداد نشانه های بیماری آن ها تاثیر معنی داری نداشت.نتیجه گیری: آموزش مدیریت استرس گروهی می تواند در کنترل نشانه های GERD تاثیرگذار باشد. بنابراین، توصیه می شود که از این شیوه نیز در کنار درمان های دارویی استفاده شود.

تولید آنزیم های بتالاکتاماز، یکی از شایع ترین مکانیسم های مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام در باسیل های گرم منفی انتریک می باشد. شناسایی باکتری های تولید کننده بتالاکتاماز با طیف اثر گسترده با استفاده از روش های فنوتیپی، نقش مهمی در درمان عفونت های حاصل از آن ها دارد. هدف از انجام این مطالعه، مرور آخرین مطالعات و راهنمایی های لازم جهت شناسایی آنزیم های بتالاکتاماز در باسیل های گرم منفی شایع در نمونه های کلینیکی می باشد.