پژوهش های بالینی دام های بزرگ (دامپزشکی)
سال:1390 | دوره:5 | شماره:3 |تعداد مقالات:11

در این مطالعه تعداد 16 سر خرگوش نر بالغ نژاد نیوزیلندی با وزن 3.5 تا 3 کیلوگرم مورد استفاده قرار گرفت، بطوری که حیوانات قبل از شروع کار، تحت شرایط مشابه با رژیم غذایی یکسان نگهداری شدند. سپس تحت بیهوشی عمومی و با ایجاد برش از ناحیه قدامی میانی استخوان زند زبرین راست قطعه ای به طول و قطر 1 سانتیمتر از وسط استخوان با استفاده از استخوان بر برقی برداشته شد و سپس خرگوش ها به دو دسته 8 تائی گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. در گروه کنترل از هیچ ماده ای استفاده نشد، اما در گروه آزمایش نقیصه ایجاد شده با غضروف لاله گوش همان خرگوش ها پر می شدند. سپس در روزهای 0 و 15 و 30 و 60 حیوانات هم در گروه آزمایش و هم در گروه کنترل تحت بررسی های رادیوگرافی قرار گرفتند. در رادیوگراف های گرفته شده از گروه کنترل در روز 30 کالوسی مشاهده نشد ولی در گروه آزمایش کالوس داخلی از روز 30 مشاهده شد و فضای نقیصه به صورت نسبی پر شد. در روز 60 در گروه شاهد کالوس داخلی مشاهده شد ولی کالوس بین کورتکسی تشکیل نشده بود و فضای نقیصه به صورت نسبی پر شد اما در گروه آزمایش کالوس داخلی و کالوس بین کورتکسی مشاهده شد و فضای نقیصه به صورت کامل پر شد. این تحقیق نشان داد که، گرافت غضروفی به عنوان یک پر کننده نقیصه استخوانی مناسب می باشد و رادیوگرافی تکنیک موفق و مناسبی برای نشان دادن واکنش کالوسی در محل نقیصه می باشد.

سقط جنین که از عوامل مهم زیان های اقتصادی در گله های گوسفند و بز به شمار می آید، توسط عوامل مختلف عفونی ایجاد می شود. باکتری ها، مهمترین علت سقط جنین های عفونی در دام های اهلی هستند. در این مطالعه مقطعی (Cross sectional)، که با هدف تعیین میزان شیوع عوامل باکتریایی در جنین های سقط شده گوسفند در استان همدان صورت پذیرفت، 226 نمونه سقط جنین ارجاعی توسط دامداران به شبکه های دامپزشکی استان طی سال های 1388 و 1389 مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند. نمونه جنین های سقط شده از کل استان جهت کشت میکروبی به آزمایشگاه مرکزی دامپزشکی منتقل شدند و مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند عوامل باکتریایی از 61 نمونه (%26.99) [12 نمونه بروسلا (%5.3)، 1 نمونه کمپیلوباکتر (%0.44)، 37 نمونه اشریشیا کولی (%16.37) و 11 نمونه سایر باکتری ها (%4.87)] جداسازی گردید. نتایج حاصله حاکی از نقش کم رنگ عوامل باکتریایی بخصوص بروسلا در نمونه های بررسی شده می باشد. بررسی عوامل ویروسی و انگلی مسبب سقط (همانند بلوتانگ و توکسوپلاسما) جهت کسب اطلاعات در این زمینه و تعیین میزان سهم آنها در بروز سقط در منطقه ضروری به نظر می رسد. همچنین برنامه ریزی و اجرای موازین علمی در راستای اهمیت به عوامل مدیریتی سقط جنین می تواند نقش بسیار موثری در کاهش آن و جلوگیری از زیان های حاصله داشته باشد.

عفونت ناشی از نوموویروس پرندگان (متانوموویروس) با ایجاد علایم تنفسی و رینوتراکئیت در بوقلمون (TRT) و سندرم تورم سر در ماکیان (SHS) مشخص می شود و ممکن است در فارم های تخمگذار و مرغ مادر باعث کاهش تولید گردد. لذا در بررسی اخیر ضمن ارزیابی آلودگی گله های جوجه گوشتی با نوموویروس به آلودگی توام آنفلوانزای پرندگان و نوموویروس در گله های جوجه گوشتی واجد علایم تنفسی پرداخته شده است. در این بررسی 360 نمونه سرمی از 30 فارم جوجه گوشتی واجد علایم تنفسی با بیش از یک درصد تلفات در روز از نقاط مختلف استان اصفهان جمع آوری شد. فارم های نمونه گیری شده به دو گروه واکسینه و غیر واکسینه علیه آنفلوانزا تقسیم شدند. نمونه های سرمی با کیت الایزای نوموویروس ماکیان تست شدند و تیتر HI آنفلوانزا در تمام گله ها تعیین شد. نتایج نشان داد از 360 نمونه سرمی، 320 نمونه سرمی (%88.9) از لحاظ وجود تیتر آنتی بادی علیه نوموویروس مثبت می باشند. در این بررسی شیوع سرمی نوموویروس در گله های واکسینه علیه آنفلوانزا کمتر از گله های غیر واکسینه بود و %82.5 نمونه های سرمی در فارم های غیر واکسینه از لحاظ نوموویروس و آنفلوانزا مثبت بودند. لذا به نظر می رسد کنترل بیماری های معمول تنفسی از جمله آنفلوانزا می تواند در کنترل نوموویروس نقش داشته باشد. با توجه به شیوع بالای نوموویروس در جوجه های گوشتی واجد علایم تنفسی، بررسی بیماری زایی این ویروس در فارم های جوجه گوشتی در جهت طراحی یک رهیافت مناسب برای کنترل این آلودگی اهمیت دارد.

در این تحقیق ابتدا اثرات سمیت حاد سم کشاورزی دیازینون (امولوسیون 60%) بر روی مولد نر ماهی سفید تعیین گردید که به همین منظور آزمایشات تشخیص سمیت در 4 تیمار و 3 تکرار با 3 عدد ماهی در هر تکرار و در داخل 12 و نیرو که با ظرفیت 180 لیتر آب قرار داشتند انجام گرفت. بعد از کسب نتایج نهایی اطلاعات حاصله مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و مقادیر LC10، LC50 و LC90 طی 24، 48، 72 و 96 ساعت و میزان حداکثر غلظت مجاز و درجه سمیت مشخص شدند. سپس 4 تیمار تشکیل گردید و ماهیان مولد سفید نر مدت 45 روز تحت تاثیر غلظتهای فوق قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل کلیه داده ها از نرم افزارSPSS 13  استفاده گردید. در نهایت LC50،96  ساعت این سم بر روی مولدین نر ماهی سفید 0.4 میلی گرم در لیتر و حداکثر غلظت مجاز این سم نیز 0.04 میلی گرم در لیتر محاسبه گردید. نتایج هماتولوژی نشان داد که دیازینون باعث کاهش میزان گلبول های سفید، میزان گلبول های قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، حجم متوسط گلبول قرمز، غلظت متوسط هموگلوبین گلبولی، غلظت متوسط هموگلوبین گلبول های قرمز، لنفوسیت و افزایش پرولنفوسیت میگردد و از این لحاظ تفاوت معنی دار آماری بین تیمارهای مورد نظر مشاهده گردید (P<0.05) اما هیچ تفاوت معنی دار آماری در میزان مونوسیت و ائوزینوفیل در بین تیمارهای مورد بررسی مشاهده نگردید (P>0.05).

مشخص شده است که مصرف آنتی اکسیدان ها هیپرکلسترولمی را کاهش می دهد. فواید میوه جات و سبزیجات به طور گسترده ای شناخته شده است. سیر باعث اصلاح متابولیسم لیپید و همچنین لیپوپروتئین با دانسیته پائین و تری گلیسیرید و کلسترول سرم می شود. همچنین سیر سبب کاهش استرس اکسیداتیو از طریق افزایش آنتی اکسیدان تام سرمی می گردد. این مطالعه به بررسی اثر مکمل یاری با سیر بر میزان لیپیدهای خون در موش های صحرایی نر تغذیه شده با کلسترول بالا می پردازد. در مطالعه حاضر، 3 گروه موش صحرایی نر مورد استفاده قرار گرفت. گروه کنترل، جیره پایه و دو گروه مورد آزمایش، جیره حاوی کلسترول 2 درصد دریافت کردند، بطوریکه یک گروه فقط کلسترول 2 درصد  (Chol)و گروه بعدی سیر (20 درصد وزن خشک جیره) به مدت یک ماه دریافت کردند. سپس غلظت سرمی TC، LDL، HDL و TG تعیین شد. نتایج نشان داد که در موش های گروه Chol در مقایسه با گروه کنترل به غیر از HDL بقیه لیپیدها افزایش معنی دار داشتند. مکمل یاری با سیر غلظت TC، LDL و TG را به طور معنی داری نسبت به گروه Chol کاهش داد. البته صحت این موضوع در انسان نیاز به بررسی های بیشتری دارد.

در این مطالعه اثر آفلاتوکسینB1  و توانایی جاذب آلی مایکوزرب در کاهش اثرات سوء آفلاتوکسین در جیره جوجه های گوشتی بررسی شد. این آزمایش در قالب طرح آزمایشی کامل تصادفی به مدت 42 روز بر روی 105 قطعه جوجه ماده هیبرید 308 تجاری انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- کنترل (جیره پایه)، 2- جیره پایه + آفلاتوکسین (قسمت در میلیون 1) 3- جیره پایه + آفلاتوکسین (قسمت در میلیون. 0.5) 4- جیره پایه + مایکوزرب (1g/kg) + آفلاتوکسین (قسمت در میلیون 1) 5- جیره پایه + مایکوزرب (1g/kg) + آفلاتوکسین (قسمت در میلیون0.5 ) بودند. نتایج این آزمایش نشان داد تغذیه با جیره غذایی آلوده به آفلاتوکسین موجب کاهش معنی داری در غلظت هماتوکریت، تعداد گلبول های قرمز خون و درصد لنفوسیت ها در مقایسه با گروه کنترل (عاری از آفلاتوکسین) شد و گلبول های سفید خون بخصوص مقدار هتروفیل ها افزایش معنی داری نشان داد (P<0.05). در بین شاخص های بیوشیمیایی سرم خون، غلظت آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز، لاکتات دهیدروژناز، گاماگلو تامیل ترانسفراز و بیلی روبین در جیره های آلوده به آفلاتوکسین افزایش معنی داری نشان داد (P<0.05). شاخص های بیوشیمیایی و جوجه های گوشتی که با جیره های حاوی جاذب مایکوزرب تغذیه شدند؛ بهبود معنی داری یافت. همچنین در وزن نهایی جوجه های تیمار شده با جاذب بهبود معنی داری مشاهده شد (P<0.05). نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که ماده جاذب مایکوزرب باعث کاهش اثرات سمی جیره های آلوده به آفلاتوکسین می شود.

بررسی حاضر به منظور شناسایی فون انگل های کرمی دستگاه گوارش و وضعیت آلودگی به آنها در گوسفندان شهرستان ابهر به مرحله اجرا گذاشته شد و نمونه های مدفوع از نظر آلودگی های کرمی مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی ارتباط بین سن، جنس و فصل نمونه گیری با آلودگی از آزمون آماری مربع کای استفاده گردید. از تعداد 1600 راس گوسفند مناطق مختلف شهرستان ابهر، بعد از اخذ نمونه مدفوع، نمونه ها به روش های رسوبی و شناورسازی آزمایش گردید. نتایج حاکی از ابتلاء 542 راس (%33.87) گوسفند مورد مطالعه به انگل های کرمی دستگاه گوارش می باشد. در بعضی از دام ها آلودگی توام به کرم های انگلی دیده شد که در مجموع 614 مورد مثبت آلودگی به تخم انگل شناسایی گردید. از این تعداد، 216 مورد (%13.5) به استرونگل های گوارشی، 99 مورد (%6.18) به مارشالاجیا، 88 مورد (%5.5) به نماتودیروس 63 مورد (%3.93) به تریشوریس آلوده بودند. همچنین آلودگی به مونیزیا در 41 مورد (%2.56) و آلودگی به فاسیولا در 58 مورد (%3.62) و آلودگی به دیکروسلیوم در 49 مورد (%3.06) دیده شد. با توجه به یافته های به دست آمده بیشترین شیوع آلودگی مربوط به استرونگل های گوارشی و کمترین شیوع نیز مربوط به گونه های مونیزیا بوده است. در خصوص تمام انگل های گزارش شده آلودگی در اواسط و اواخر بهار به اوج خود رسیده و در اواسط پاییز نیز اوج مختصری را نشان می دهد. در واکاوی آماری ارتباط معنی داری بین شدت آلودگی به هر کدام از انگل ها با جنس، سن و فصل نمونه گیری مشاهده نشد (P>0.05) اما در خصوص شدت آلودگی کل رابطه معنی داری بین میزان آلودگی و فصول مختلف وجود داشت (P<0.05).

این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات مخلوط های مختلف گیاهان دارویی گزنه، پونه و کاکوتی بر عملکرد، کیفیت لاشه و فراسنجه های بیوشیمیایی و ایمنی خون جوجه های گوشتی انجام گردید. در این آزمایش تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی سویه راس- 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار (هر تکرار دارای 20 قطعه جوجه) از سن 1 تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. گروه های آزمایشی شامل 1) شاهد (بدون استفاده از گیاهان دارویی 2) حاوی 1 درصد گیاه گزنه و 0.5 درصد از هر کدام از گیاهان دارویی پونه و کاکوتی 3) حاوی 1 درصد گیاه پونه و 0.5 درصد از هر یک از گیاهان دارویی گزنه و کاکوتی و 4) حاوی 1 در صد گیاه کاکوتی و 0.5 درصد از هر یک از گیاهان دارویی گزنه و پونه بودند. نتایج حاصله نشان داد که استفاده از مخلوط های مختلف گیاهان دارویی گزنه، پونه و کاکوتی دارای اثرات معنی داری بر عملکرد و صفات لاشه جوجه های گوشتی می باشد (P<0.05). بالاترین مقدار افزایش وزن روزانه (46.32 گرم)، بالاترین درصد لاشه و سینه به ترتیب (72.72) و (33.67) و کمترین درصد چربی محوطه ی بطنی (3.4) در گروه آزمایشی 3 حاصل گردید. نتیجه گیری می شود که استفاده از مخلوط گیاهان دارویی فوق الذکرمطابق گروه آزمایشی 3 موجب بهبود عملکرد و صفات لاشه جوجه های گوشتی می گردد.

در این تحقیق از داده های جمع آوری شده طی سال های 1374 تا 1388 توسط ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند مغانی به منظور بررسی روند ژنتیکی و فنوتیپی صفات رشد استفاده شد. مولفه های (کو) واریانس حیوانات با استفاده از روش حداکثر درستنمایی محدود شده عاری از مشتق گیری (DFREML) و ارزش اصلاحی حیوانات با استفاده از بهترین پیش بینی نااریب خطی برآورد شد و در نهایت بر اساس بهترین مدل، روند ژنتیکی صفات محاسبه شد. روند ژنتیکی و فنوتیپی به ترتیب از تابعیت میانگین ارزش اصلاحی و میانگین فنوتیپی بر سال تولد به دست آمد. روند ژنتیکی و فنوتیپی صفات وزن تولد، وزن شیرگیری، وزن شش ماهگی، افزایش وزن روزانه قبل از شیرگیری، افزایش وزن روزانه بعد از شیرگیری، ضریب کلیبر قبل از شیرگیری و ضریب کلیبر بعد از شیرگیری به ترتیب 2 و 31، 36 و 528، 43 و 36، 0.617 و 4.258، 0.223 و 0.144، 0.016 و 0.165 و 0.007 و -0.235 گرم برآورد شد. میزان پیشرفت ژنتیکی کل طی 14 سال در صفات وزن تولد، وزن شیرگیری و وزن شش ماهگی به ترتیب 38، 402 و 578 گرم و برای صفات افزایش وزن روزانه قبل از شیرگیری، افزایش وزن روزانه پس از شیرگیری، ضریب کلیبر قبل از شیرگیری و ضریب کلیبر پس از شیرگیری به ترتیب 65.541، 2.697، 2.497 و 0.090 گرم برآورد شد. که نشان دهنده روند صفات رشد در این گوسفند می باشد.

جابجایی شیردان به سمت چپ (LDA)، یک بیماری متابولیک مهم در گاوهای شیری است که خسارات اقتصادی هنگفتی به صنعت گاوداری تحمیل می نماید. از این رو، پیشگویی ابتلا به LDA به خصوص در هفته های ابتدایی پس از زایمان، بسیار حایز اهمیت می باشد. در مطالعه حاضر، 14 پارامتر بیوشیمیایی سرم گاوهای مبتلا به LDA قبل و پس از زایمان با گاوهای سالم (گروه کنترل) از طریق مدل های آماری مختلف و به خصوص رگرسیون لوجستیک مقایسه گردید. در مدل آماری رگرسیون لوجستیک تغییرات 6 پارامتر شامل بتاهیدروکسی بوتیرات(BHB) ، اسیدهای چرب غیر استریفیه (NEFA)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، کلسیم، سدیم و پتاسیم بین گاوهای بیمار و سالم معنی دار بود (P<0.05). با قرار دادن مقادیر این 6 پارامتر در اولین هفته پس از زایمان در رابطه آماری رگرسیون لوجستیک و محاسبه شانس ابتلا به LDA می توان از وقوع این بیماری در آینده از طرق مختلف نظیر تغییر در جیره، اصلاح مدیریت گله و جلوگیری از رخداد بیماری های همزمان در گاو پیشگیری به عمل آورد.