منظور بررسی عملکرد و اجزای عملکرد در ژنوتیپ های مختلف سورگوم دانه ای (Sorghum bicolor L.)، آزمایشی در سال 1387 در مزرعه موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر واقع در کرج (استان البرز) به اجرا درآمد.در این آزمایش 10 ژنوتیپ سورگوم دانه ای به نام های KGS5، KGS11، KGS12، KGS15، KGS23، KGS24، KGS25، KGS31،ICSV274 و UT378B در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار مورد مطالعه قرار گرفتند. صفات مورد بررسی عبارت بودند از: عملکرد دانه، بیوماس، شاخص برداشت، اجزای اولیه عملکرد شامل: تعداد خوشه در متر مربع، تعداد دانه در خوشه و وزن هزار دانه و اجزای ثانویه عملکرد شامل: تعداد خوشه چه در خوشه، تعداد دانه در خوشه چه و وزن خوشه. نتایج نشان داد که بالاترین عملکرد دانه (9895.8 کیلوگرم در هکتار) و بیشترین عملکرد بیولوژیک (51023 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب متعلق به ژنوتیپ های KGS5 و KGS23 بود و کم ترین آنها معادل (6348.2 کیلوگرم در هکتار) و (35659 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب توسط ژنوتیپ های KGS31 و KGS11 تولید شد، به طوری که بین ژنوتیپ های مختلف از نظر این دو صفت تفاوت معنی داری وجود داشت. شاخص برداشت نیز بین ژنوتیپ های مختلف تفاوت معنی داری داشت، به طوری که ژنوتیپ KGS5 بالاترین (24.54 درصد) و ژنوتیپ KGS31 پایین ترین (16.9 درصد) شاخص برداشت را به خود اختصاص دادند. تفاوت معنی داری بین ژنوتیپ های مختلف از نظر اجزای عملکرد مشاهده گردید. بالاترین مقادیر تعداد دانه در خوشه و وزن هزار دانه به ترتیب در ژنوتیپ های UT378B و ICSV274 مشاهده شدند. کمترین مقدار این دو صفت نیز به ترتیب به ژنوتیپ های KGS24 و KGS12 تعلق داشت. در آزمایش حاضر مشخص گردید که ژنوتیپ های برتر از نظر عملکرد دانه، لزوما از نظر اجزای عملکرد برتر نبودند و برتری شاخص برداشت در این ژنوتیپ های به خوبی توانست تفاوت ها را توجیه نماید. بر این اساس تاثیرگذارترین صفت در راستای دست یابی به عملکرد بالای دانه در سورگوم، شاخص برداشت بالا می باشد و با افزایش این صفت همچنان امکان افزایش عملکرد در سورگوم دانه ای وجود دارد. در بین مواد آزمایشی مورد بررسی در این تحقیق ژنوتیپ KGS5 با توجه به داشتن بالاترین رکورد عملکرد دانه و شاخص برداشت همچنین قرار گرفتن در گروه تیماری برتر از نظر تعداد دانه در خوشه و وزن هزار دانه به عنوان ژنوتیپ برتر و ایده آل انتخاب شد.