یافته های نوین کشاورزی
سال:1386 | دوره:1 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

به منظور بررسی اثر رژیم های مختلف آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد چهار رقم ذرت دانه ای سینگل کراس 500، 647، 700 و 704 آزمایشی در قالب بلوک های کامل تصادفی به صورت اسپلیت پلات با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی سراب چنگایی خرم آباد وابسته به مرکز تحقیقات کشاورزی استان لرستان انجام شد. رژیم های آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح 75،100  و120  میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر و هیبریدهای ذرت به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که رژیمهای مختلف شامل 75 و 120 میلی متر بترتیب بیشترین و کمترین مقدار عملکرد را بدنبال داشته اند. همچنین کاهش عملکرد دانه نتیجه کاهش تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در ردیف بوده است. همچنین عملکرد دانه نسبت به عملکرد بیولوژیکی حساسیت بیشتری به تنش خشکی نشان داد که صحت آن در کاهش شاخص برداشت منعکس گردید. مقایسه ارقام در این بررسی نشان داد که با دیررس شدن محصول، میزان رشد و عملکرد آن افزایش می یابد.

به منظور بررسی اثر طول روز و دما بر صفات فنولوژیک ارقام سویا، چهار آزمایش جداگانه در چهار زمان کاشت متفاوت در اول خرداد، 16 خرداد، 31 خرداد و 15 تیر سال 1387 در منطقه کرج اجرا شد. در هر آزمایش، 15 رقم به نام های  Miandoab, Elf, tns95, Clark, Grangelb, Union, L17,A2337, A3935, S.R.F, M12, M4, zane, wiliams و Caland در قالب های طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. رقم Williams در زمان کاشت اول خرداد به عنوان شاهد در نظر گرفته شد و تیمارهای طول روز و دما از طریق زمان های کشت فوق اعمال شدند. صفات فنولوژیک نظیر روز تا شروع گلدهی، روز تا تشکیل غلاف، روز تا تشکیل دانه، روز تا پایان گلدهی، روز تا رسیدگی کامل، طول دوره گلدهی، طول دوره نمو زایشی، طول دوره پر شدن دانه و طول دوره رشد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد کلیه صفات فنولوژیک تحت تاثیر زمان کاشت، طول روز و دما، رقم و اثر متقابل زمان کاشت و رقم واقع شدند. تاخیر در کاشت سبب تسریع در زمان گلدهی، تشکیل غلاف، تشکیل دانه، پایان گلدهی، رسیدگی کامل، طول دوره گلدهی و طول دوره زایشی گردید. اثر فتوپریود در کلیه ارقام و لاین های مورد بررسی موثر تشخیص داده شد. افزایش دوره فتوپریود، سبب تاخیر در زمان رسیدن کلیه ارقام و لاین ها گردید.

به منظور بررسی اثرات رقابتی تاج خروس و سلمه تره بر سیب زمینی، آزمایشی در بهار سال های 1383 و 1384 بصورت کرت های دو بار خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در منطقه فیروزکوه انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل علف های هرز تاج خروس و سلمه تره (در کرت های اصلی)، سه تراکم علف هرز شامل دو، چهار و هشت بوته در هر متر از ردیف کاشت (در کرت های فرعی) و سه زمان نسبی رشد علف هرز شامل چهار و هشت روز قبل از کاشت سیب زمینی و همزمان با سبز شدن سیب زمینی در سال 1383 و همزمان با سیب زمینی، دو و چهار هفته پس از سیب زمینی (در کرت های فرعی فرعی) بودند. نتایج نشان داد افزایش تراکم علف های هرز موجب کاهش سطح برگ سیب زمینی شد، اما نسبت توزیع سطح برگ سیب زمینی در لایه 20 تا 40 سانتی متر تحت تاثیر تراکم علف هرز قرار نگرفت و بیشترین تجمع سطح برگ (LAD) نیز در ارتفاع 40 سانتی متری سیب زمینی مشاهده گردید. اما علف های هرز از نظر توزیع و موقعیت قرارگیری سطح برگ از نظر زمانی و مکانی روند متفاوتی داشتند. در سال اول آزمایش بعد از بسته شدن کانوپی در تراکم های دو، چهار و هشت بوته در هر متر ردیف به ترتیب 29، 42.1 و 44.6 درصد سطح برگ تاج خروس در فراز کانوپی سیب زمینی قرار داشت. سلمه تره نیز در تراکم های مختلف به ترتیب 30.6، 38 و 43 درصد برگ های خود را در بالای کانوپی سیب زمینی قرار داد.

به منظور بررسی اثرات تلقیح قارچ میکوریزا در سطوح مختلف آبیاری و نیتروژن بر بعضی خصوصیات فیزیولوژیک و مورفولوژیک ذرت رقم سینگل کراس 704 آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1384 انجام شد. آزمایشها در ایستگاه پژوهشی آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزآباد انجام گرفت. نتایج نشان داد که اثرات ساده نیتروژن، میکوریزا، سطوح آبیاری و اثرات متقابل میکوریزا و سطوح آبیاری و نیتروژن بر ارتفاع گیاه، ماده خشک اندام هوایی، ماده خشک ریشه، سطح برگ و طول ریشه معنی دار بودند. افزایش مصرف کود نیتروژن منجر به افزایش ماده خشک اندام هوایی و طول ریشه در گیاه ذرت شد. این در حالی بود که ماده خشک ریشه با مصرف بیشتر نیتروژن کاهش یافت. نسبت ریشه به اندام هوایی، طول ریشه و درصد ریشه کلنی ذرت تحت تاثیر سطوح مختلف آبیاری قرار گرفت، طوری که با افزایش شدت تنش خشکی طول ریشه و درصد ریشه کلنی شده کاهش یافت و در مقابل نسبت ریشه به اندام هوایی افزایش یافت. به طور کلی نتیجه پاسخ رشد میکوریزایی به افزایش شدت تنش خشکی مثبت بوده و نسبت ریشه به اندام هوایی در تیمار میکوریزا نسبت به شاهد تحت تنش خشکی بیشتر بود.

شناخت دقیق رقابت علف های هرز با گیاهان زراعی، دستیابی به بهترین روش های مدیریت آن ها را امکان پذیر می سازد. به منظور مطالعه عکس العمل صفات مرتبط با عملکرد لوبیا سبز به زمان های مختلف سبز شدن علف هرز تاج خروس ریشه قرمز آزمایشی در دانشگاه آزاد اسلامی تبریزانجام گرفت. آزمایشها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. تیمارها شامل زمان های تداخل تاج خروس در شش سطح دو، چهار، شش، هشت و 10 هفته پس از سبز شدن لوبیا و تداخل تمام فصل آن و شاهد بدون علف هرز بودند. در تمامی تیمارها بذرهای تاج خروس همزمان با لوبیا کشت و در زمان های مربوط به سطوح تیمار از مزرعه وجین شدند. نتایج نشان داد که تاثیر تیمارهای مختلف بر روی کلیه صفات معنی دار بود. حضور تاج خروس در طول 28 روز اول دوره رشد بر روی درصد پوشش سبز لوبیا در مرحله گلدهی تاثیر نداشت. وزن ماده خشک اندام های هوایی لوبیا در شاهد بدون علف هرز (673.6 کیلوگرم در هکتار) مشابه با تیمارهای تداخل دو و چهار هفته ای تاج خروس در مراحل اولیه رشد بود. عملکرد نیام تیمار تداخل دو هفته ای تاج خروس در مراحل اولیه دوره رشد لوبیا کاهش معنی داری در عملکرد نیام ایجاد نکرد. میزان کاهش عملکرد تیمار تداخل تمام فصل علف هرز نسبت به شاهد بدون علف هرز برابر %67 درصد بود. با در نظر گرفتن حداکثر کاهش عملکرد مجاز %10 و نتایج این آزمایش بایستی کنترل تاج خروس را در صورت ادامه حضور آن در مزرعه تا بیش از چهار هفته اول رشد، ضروری دانست.

در این تحقیق نسبت به جمع آوری سوسک های شاخک بلند  (Col.: Cerambycidae)در شیراز و حومه از مرداد 1384 تا شهریور 1385 در فصول بهار و تابستان اقدام گردید. نمونه ها با به کارگیری روش های متفاوت شامل جمع آوری مستقیم، تله نوری، تله پرده ای، جمع آوری بخش های آلوده به آفت از گیاه، پرورش آزمایشگاهی، تله شکری و تورجارویی انجام گرفت. محل های نمونه برداری بر مناطقی که آثار خسارت حشرات متعلق به این خانواده روی درختان، گیاهان علفی، باغات میوه، مراتع، مناطق جنگلی خارج شهر وجود داشت، انتخاب گردید. در مجموع 210 عدد نمونه سوسک شاخک بلند جمع آوری شد که 12 گونه تعلق داشتند. نمونه ها توسط آقای Gianfranco Sama از کشور ایتالیا مورد شناسایی و تایید قرار گرفتند. گونه های شناسیایی شده به 4 زیر خانواده تعلق دارند: Gerambycinae: Cerambyx cerdo (L. ,1785), Xenopachys matthiesseni (Reitter, 1908),Ospheranteria coerulescens (Redtenbacher, 1850), Plagionotus bobelayei (Brulle, 1832),Hesperophanes sericues (Fabricius, 1787), Jebusaea hammerschmidti (Reiche, 1877),Certallum ebulinum (L. ,1767)Lamiinae: Pedestredorcadion brunneicolle (Kraatz, 1873)Prioninae: Prinobius myardi (Mulsant, 1842), Mesoprionus persicus (Redtenbacher, 1850), Pogonarthron minutun (Pic., 1905)Lepturinae: Stictoleptura rufa (Brulle, 1832) خصوصیات مورفولوژیک به وسیله استریومیکروسکوپ ترسیم شد. کلید شناسیی سوسک های شاخک بلند مربوط به شیراز و حومه ارایه گردید. گونه های جمع آوری شده در بخش حشره شناسی موزه تاریخ طبیعی شیراز نگه داری می شوند.

جهت بررسی فون کفشدوزک های استان لرستان نمونه برداری های منظمی از کلیه نقاط استان طی سال های 1383-1385  انجام شد. برای جمع آوری نمونه ها از تور حشره گیری و آسپیراتور استفاده شد. پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه، آنها را در شیشه های حاوی سیانور و برخی را نیز در الکل قرار داده و با استفاده از مشخصات مرفولوژیک و تشریح ژنیتالیای حشره نر، شناسایی آنها انجام شد. در این مطالعه در مجموع 28 گونه کفشدوزک متعلق به چهار زیرخانواده، هفت قبیله و 14 جنس مورد شناسایی قطعی قرار گرفت. در این تحقیق دو گونه برای فون ایران و24  گونه برای استان لرستان نخستین بار گزارش می گردد که به ترتیب با علامتهای * و ** مشخص شده اند. تعدادی از نمونه ها به تشخیص و تایید آقای دکتر هلومت فورش از کشور آلمان رسیده است.   1- Coccinella septempunctata Linnaeus 1758                         15- E. gebleri  Weise 1878 *                   2- Hippodamia variegata (Goeze) 1777                                 16- E. undulates  Weise 1878 *               3- Oenopia conglobata (Linnaeus) 1758 *                             17- Platynaspis luteorubra (Goeze) 1777 *4- O. oncina (Olivier) 1808                                                  18- Scymnus apetzi Mulsant 1847 *          5- Adalia bipunctata (Linnaeus) 1758 *                                19- S. pallipes Mulsant  1850 *                 6- A.  decimpunctata (Linnaeus) 1758  *                               20- S. pallipediformis Gunther 1958 *       7- Aphidecta obliterata (Linnaeus) 1758 **                            21- S. frontalis (Fabricius) 1787 *            8- Propylea quatuordecimpunctata (Linnaeus) 1758 *              22- S. apetzoides Capra & Fursh 1967*    9- Psyllobora vigintiduopunctata (Linnaeus)  1758 *                23- S. subvillosus (Goeze) 1777 *            10- Chilocorus bipustulatus Linnaeus 1758                              24- S. syriacus (Marseul) 1868                11- Exochomus melanocephalus Zoubkoff  1833 *                   25- S. mediterraneus Khnzorian 1977 **  12- E. nigromaculatus (Goeze) 1777 *                                    26- S. araraticus Khnzorian 1977 *          13- E. quadripustulatus Linnaeus  1758 *                                27- Stethorus gilvifrons Mulsant  1851*   14- E. pubescens Kuster 1848 *                                             28- Pharoscymnus ovoideus Sicard 1759* 

به منظور شناسایی نماتد های انگل گیاه گل داوودی از گلخانه ها و زمینهای زیر کشت در منطقه محلات در استان مرکزی، طی سالهای 1386 و 1387 تعداد 67 نمونه خاک و ریشه جمع آوری گردید. عملیات استخراج نماتد ها، ثابت کردن و انتقال آنها به گلیسرین انجام شد. پس از بررسی های میکروسکوپی، اندازه گیری و ترسیم تصاویر نماتد ها، شناسایی آنها با توجه به خصوصیات مرفولوژیک و مرفومتریک انجام شد. یکی از مهمترین نماتد های شناسایی شده، نماتد مولد زخم ریشه گونه Pratylenchus pseudocoffeae بود. بافتهای ریشه توسط نماتد ها مورد حمله قرار گرفته بودند به طوریکه سبب ایجاد لکه های نکروز مشخص و پوسیدگی های بزرگ در بافت پارانشیم پوست ریشه شده بود. همه مراحل رشدی نماتد در داخل بافت ریشه مشاهده گردید. این نماتد دارای خصوصیات مرفومتریکی به شرح ذیل است: ناحیه سر دارای سه حلقه، شکاف تناسلی در 79 تا 82 درصدی از طول بدن قرار گرفته است، کیسه عقبی رحم کشیده و متمای، دم در نماتد ماده نیمه کروی یا در انتها پهن و گرد، انتهای دم صاف و فاقد شیار و دارای نماتد نر با کیسه ذخیره اسپرم بیضوی شکل بود، این گونه به واسطه موقعیت قرارگیری شکاف تناسلی در بدن؛ شکل و نوع دم و شکل سر از گونه های مشابهP. coffeae ، P. penetrans و گونه P. gutierrezi متمایز می شود. این اولین گزارش آلودگی به این نماتد در ایران و سومین گزارش این نماتد بعد از شرح اصلی در دنیا می باشد.