زمینه: اضطراب از عواملی است که با شدت دیسمنوره ارتباط دارد. هدف این مطالعه مقایسه اثر طب فشاری بر نقطه ششم طحالی و نقطه سوم کبدی بر سطح اضطراب مبتلایان به دیسمنوره اولیه بود.روش ها: این کارآزمایی بالینی به طور موازی در دو گروه فشار بر نقطه سوم کبدی و نقطه ششم طحالی انجام شد. شصت و هفت دانشجوی دانشگاه در سه دوره قاعدگی بررسی شدند. آن ها با استفاده از روش بلوک های تصادفی با نسبت تخصیص 1:1 براساس شدت درد تقسیم شدند. پرسشنامه اضطراب اشپیل برگر و مقیاس دیداری درد برای جمع آوری داده ها استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS 16 و آزمون های کای دو، تی مستقل و زوجی، من-ویتنی و آنالیز کواریانس انجام شد.یافته ها: در گروه سوم کبدی 11 نفر و در گروه ششم طحالی 17 نفر بررسی شدند. میانگین ± انحراف معیار اضطراب آشکار در گروه سوم کبدی قبل و بعد از مداخله برابر 45.100±9.769 و 38.100±10.608 و در گروه ششم طحالی قبل و بعد از مداخله برابر 46.823±12.248 و 44.352±11.942 بود. کاهش اضطراب آشکار در گروه سوم کبدی معنادار بود (P<0.001). در بعد اضطراب پنهان هیچ یک از گروه ها قبل و بعد از مداخله تغییر معناداری نشان نداد (P>0.05). بین گروه ها قبل و بعد از مداخله تفاوتی دیده نشد (P>0.05).نتیجه گیری: با توجه به این که اعمال فشار بر نقطه سوم کبدی باعث کاهش اضطراب آشکار شد فشار بر نقطه سوم کبدی در مبتلایان به دیسمنوره پیشنهاد می شود.