تحقیق در علوم دندانپزشکی
سال:1391 | دوره:9 | شماره:1 (پیاپی 31) |تعداد مقالات:8

سابقه و هدف: هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی کلینیکی کاربرد پروتئین ماتریکس مینا (امدوگین) همراه فلپ با موقعیت کرونالی در درمان پوشش ریشه عریان در مقایسه با روش استفاده از پیوند بافت همبند بود.مواد و روش ها: تحقیق حاضر به روش کارآزمائی بالینی انجام شد. 13 بیمار هر یک دارای حداقل یک جفت تحلیل لثه مشابه از نوع کلاس  Iیا II میلر (در مجموع 40 ناحیه تحلیل) در دندان های سانترال، کانین و یا پرمولرها به طور تصادفی به دو گروه آزمون (امدوگین + فلپ کرونالی) و کنترل (پیوند بافت همبند) تقسیم شدند. در ابتدا و در زمان های 6، 3، 1 ماه پس از درمان متغیرهای طول تحلیل (RD)، عرض ناحیه تحلیل (RW)، عمق پاکت (PD)، میزان لثه کراتینیزه (KG)، ایندکس پلاک (PLI) ثبت گردید. از آماره های Wilcoxon ,Kolmogrov -Smirnov ,Friedman ,Paired -samples T test جهت تفسیر یافته ها استفاده گردید و (P<0.05) معنی دار تلقی شد.یافته ها: درصد متوسط پوشش ریشه برای گروه کنترل و آزمون به ترتیب %63.3 و %55 بود که در دو گروه به نسبت ابتدای کار معنی دار بود (P=0.001). KG در هر دو گروه به طور بارز افزایش داشت (P<0.05). RD نیز در دو گروه کاهش فاحش داشت. آزمون Friedman در مورد شاخص های کلینیکی به غیر از عمق پاکت تفاوت معنی داری نشان داد (P<0.05).نتیجه گیری: استفاده از امدوگین نتایج مشابه با بافت همبند داشت و با توجه به اینکه کاربرد آن آسان تر و در زمان کوتاهتر قابل انجام است و برای بیمار درد و ناراحتی کمتری پس از جراحی به همراه دارد استفاده از آن توصیه می گردد.

سابقه و هدف: هدف از این تحقیق بررسی مدت دوام اثر آنتی باکتریال تتراسایکلین در غلظت های مختلف این دارو و زمان های مختلف شستشو بر رشد باکتریال در محیط کشت میکروبی است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی که نمونه های آن قطعات ریشه دندان های کشیده شده افراد مبتلا به بیماری پریودنتال بود، پس از برداشت جرم و سمان نکروزه بر روی سطح دندان و اکسپوز توبول های عاجی، قطعات ریشه توسط دیسک دو طرفه الماسی بریده شده و داخل اتوکلاو قرار گرفتند. سپس نمونه ها تحت تاثیر تتراسایکلین با غلظت های (100، 50، 25 میلی گرم بر میلی لیتر)، و با زمانهای متفاوت قرار گرفتند. سپس دندان ها در هر گروه به مدت 10 دقیقه، یک و دو هفته با 20 میلی لیتر نرمال سالین شسته شده و پس از آن به محیط کشت میکروبی استرپتوکوک موتانس انتقال داده شدند تا در نهایت از نظر قطر هاله عدم رشد که حاکی از تاثیر آنتی بیوتیک بر روی باکتری است، مورد بررسی قرار گیرند. اطلاعات به دست آمده توسط آزمون ANOVA تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: حداکثر میانگین قطر هاله عدم رشد میکروبی معنی دار از نظر آماری (P value<0.05) در شرایط مختلف آزمون 17.5 میلی لیتر بود که این رقم هم در گروهی که 60 ثانیه در تتراسایکلین 100 میلی گرم بر میلی لیتر قرار داشتند و هم در گروه هایی که 240 ثانیه در تتراسایکلین با غلظت های متفاوت بوده و 10 دقیقه با نرمال سالین شسته شده بودند، به دست آمد.نتیجه گیری: نتیجه مطلوب در گروهی دیده شد که 120 ثانیه در تتراسایکلین به غلظت 50 میلی گرم بر میلی لیتر قرار گرفته و 10 دقیقه در نرمال سالین شستشو داده شدند.

سابقه و هدف: ثبات رنگ یک فاکتور مهم برای بسیاری از مواد دندانی از جمله رزین های آکریلی می باشد و تغییر رنگ نشانه تخریب یا مستعمل شدن مواد دندانی است. این مطالعه با هدف مقایسه سه نوع محلول تمیزکننده هیپوکلریت سدیم، سرکه سفید و Corega Tab بر تغییر رنگ بیس دنچر انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه بصورت تجربی روی 40 نمونه آکریلی بایر (10 عدد گروه شاهد و 30 عدد گروه مورد) انجام شد. هر گروه به 2 دسته صاف و زبر تقسیم شد. رنگ اولیه تمام نمونه ها توسط اسپکتروفتومتر ثبت گردید، سپس محلول های تمیزکننده نمونه های آکریلی آماده شدند و در آب و هر یک از محلول های تمیزکننده به مدت 1 ساعت قرار گرفت. میزان اختلاف رنگ هر نمونه توسط دستگاه اسپکتروفتومترثبت شد و یافته ها توسط آزمون آماری Kruskal-wallis و Mann-u-whitney ارزیابی گردید.یافته ها: میزان تغییر رنگ نمونه های صاف و زبر، غوطه ور در هیپوکلریت سدیم به ترتیب (1.478±0.428 و 1.580±0.540) در مقایسه با سرکه (0.402±0.161 و 0.726±0.126) و Corega tab (0.503±0.209 و 0.750±0.192) به طور معنی داری بیشتر بود (P<0.001). تغییر رنگ نمونه های زبر در سرکه (0.726±0.126) و (0.750±0.192) Corega tab بیشتر از نمونه های صاف بود.نتیجه گیری: هیپوکلریت سدیم %5.25 نسبت به تمیزکننده های مورد بررسی و آب توانایی تغییر رنگ بیشتری را نشان داد و همین طور تاثیر سرکه و Corega tab بر تغییر رنگ نمونه های زبر نسبت به صاف بیشتر بود.

سابقه و هدف: یکی از مشکلات آماده سازی کانال ریشه، حفظ حداقل ضخامت عاج باقی مانده در دیواره های کانال می باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر اندازه فایل نهایی اپیکالی بر میزان ضخامت عاج باقی مانده در یک سوم اپیکالی کانال های مزیوباکال دندان های مولر اول فک پایین بود.مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی تصاویر اولیه کانال مزیوباکال ریشه مزیال 40 دندان مولر اول فک پایین خارج شده از دهان توسط دستگاه Cone Beam Volumetric Tomography در مقاطع 1، 2.5 و 4 میلیمتری نوک آپکس تهیه شد. نمونه ها به چهار گروه تقسیم شدند و آماده سازی کانال ها با فایل های RaCe شماره های 25، 30، 35 و 40 با تقارب %4 به عنوان فایل نهایی اپیکالی انجام شد. پس از آماده سازی از همان مقاطع تصاویر تهیه شد. میزان برداشت عاج و ضخامت عاج باقیمانده در سطوح مزیال، دیستال و باکال توسط آنالیز آماری ANOVA و Tukey’s post hoc test مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: در بررسی برون گروهی و درون گروهی تفاوت معنی داری در میزان ضخامت عاج اولیه، میزان برداشت عاج و ضخامت عاچ عاج باقیمانده در هیچ یک از مقاطع و گروه ها وجود نداشت فقط در مقطع یک میلیمتری در سطح مزیال تفاوت در برداشت عاج معنی دار بود P=0.026 کمترین میزان ضخامت عاج باقیمانده مربوط به سطح مزیال بود که در مقاطع 1، 2.5 و 4 میلیمتری آپکس به ترتیب 0.43±0.17، 0.52±0.16 و 0.57±0.16 میلیمتر بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد که فایل های شماره 35 و 40 با تقارب %4 می توانند با حفظ حداقل ضخامت مناسب عاج باقیمانده و بدون جابجایی معنی دار به عنوان فایل نهایی اپیکالی در کانال های با خمیدگی 35 - 20 درجه مورد استفاده قرار گیرند.

سابقه و هدف: فلوراید آزادشده در محیط دهان در جلوگیری از عود پوسیدگی در دیواره های حفرات ترمیمی و رمینرالیزاسیون ضایعات ابتدایی نقش عمده ای دارد. مواد ترمیمی از نظر میزان آزادسازی یون فلوراید تفاوت های قابل توجهی دارند. هدف از انجام این تحقیق بررسی میزان آزادسازی فلوراید سه نوع گلاس آیونومر سلف کیور GC، SDI وSDS  در آب مقطر و بزاق مصنوعی می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه به روش تجربی و آزمایشگاهی بر روی 6 نمونه از سه نوع گلاس آیونومر Fuji II ساخت  GCژاپن، SDI ساخت استرالیا و SDS از بازرگانی سلامی فرانجام شد. 3 نمونه از هر ماده در آب مقطر و سه نمونه دیگر در بزاق مصنوعی فاقد فلوراید قرار گرفتند. میزان آزادسازی فلوراید در روزهای 1، 7، 14، 28، 56، 70 و 84 با استفاده از الکترود ویژه یون فلوراید اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده توسط آزمون آماری Repeated Measurment ANOVA و LSD آنالیز شدند.یافته ها: الگوی آزادسازی فلوراید در هر سه ماده یکسان بود. میزان فلوراید آزادشده از گلاس آیونومر SDS در هر دو محیط از دو نوع دیگر بالاتر بود (p<0.001). فلوراید آزادشده از GC،SDI  در آب مقطر تفاوتی نشان نداد.نتیجه گیری: صرف نظر از نوع گلاس آیونومر مورد بررسی همواره میزان فلوراید آزادشده در آب مقطر بیشتر از بزاق مصنوعی بود. گلاس آیونومر SDS بیشترین میزان فلوراید را در هر دو محیط مورد بررسی آزاد کرد.

سابقه و هدف: با توجه به تنوع بسیار محلول های ضدعفونی کننده و ادعاهای متفاوت کارخانه های سازنده، در مورد کارائی این محصولات همچنان ابهاماتی وجود دارد. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر ضدباکتری سه محلول ضدعفونی کننده بر آلودگی سطوح مختلف دندانپزشکی انجام شد.مواد و روش ها: تحقیق حاضر با طراحی تجربی بر روی 60 نمونه از یونیت دندانپزشکی انجام گرفت. پیش از ضدعفونی، نمونه گیری انجام شد، سپس سطوح مورد آزمایش به وسیله یکی از محلول های Deconex،Microzed  و یا Alprocid ضدعفونی شدند و سپس در زمان پیشنهادی کارخانه و یک دقیقه کمتر و یک دقیقه بیشتر از زمان پیشنهادی، از این قسمت ها مجددا نمونه برداری انجام شد، تعداد کلنی های رشدیافته شمارش و باکتری های باقی مانده شناسائی شدند. یافته ها توسط برنامه های آماری wilcoxon وkruskal-wallis  مورد آنالیز قرار گرفتند.یافته ها: این تحقیق نشان داد Bacillus Subtilis بیشترین و E.coli کمترین فراوانی را پیش از ضدعفونی با محلول های ضدعفونی کننده داشتند. اختلاف معنی داری بین تعداد کلنی های باکتریائی قبل و بعد از ضدعفونی با هر یک از سه محلول ضدعفونی کننده وجود داشت (P<0.001) ولی اختلاف معنی داری بین خاصیت ضدعفونی کنندگی سه محلول نسبت به هم وجود نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: محلول های ضدعفونی کننده ای که وارد کشور می شوند باید مورد ارزیابی مجدد قرار گیرند تا کارائی این محصولات بر روی گونه های باکتریائی موجود در ایران به طور دقیق مشخص شود.

سابقه و هدف: از آنجایی که طبق مطالعات قبلی از لحاظ هیستوپاتولوژیکی نوع و تعداد ماست سل ها در (Oral Lichen Planus) OLP تغییر می یابد. هدف از این مطالعه، بررسی مقایسه ای ماست سل ها به منظور کمک به شناسایی بیماری OLP و افتراق آن از(Oral Lichenoid Reaction) OLR .مواد و روش ها: تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی است که بر روی 34 بلوک پارافینه لیکن پلان و 26 بلوک پارافینه ضایعات لیکنوئید دهان از بایگانی بخش پاتولوژی دانشکده دندانپزشکی و بیمارستان شهید بهشتی بابل انجام شد. برش های 5 میکرونی تهیه شده از بلوک های پارافینی با رنگ آمیزی تولوئیدین بلو به روش استاندارد رنگ آمیزی و سپس با میکروسکوپ نوری بررسی شدند. در نهایت ماست سل ها بر حسب تعداد کل، تعداد سلول های دگرانوله و نسبت ماست سل های دگرانوله به کل ماست سل ها بررسی و محاسبه گردیدند و در نهایت داده ها با کمک نرم افزار SPSS 18 و با آزمون Mann-Whitney مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نمونه ها شامل 34 مورد لیکن پلان (23 زن و 11 مرد با میانگین سنی 47.35±13.01 سال) و 26 مورد لیکنوئید دهان (14 زن و 12 مرد با میانگین سنی 40.46±12.91 سال) تعداد کل ماست سل ها و همچنین تعداد سلول های دگرانوله بطور معنادار در گروه لیکن پلان دهان بیشتر از گروه دارای ضایعات لیکنوئید دهان بود (P<0.05). اما نسبت سلول های دگرانوله به کل سلول ها بین دو گروه لیکن پلان و لیکنوئید اختلاف معناداری نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: به نظر می رسد که تعداد کلی ماست سل ها و ماست سل های دگرانوله را در لیکن پلان دهانی نسبت به واکنش لیکنوئید دهان بیشتر باشد و احتمالا می تواند بعنوان یک ویژگی تشخیصی در افتراق هیستوپاتولوژیک لیکن پلان از واکنش لیکنوئید دهان بکار رفته و تفاوت درمانی این دو ضایعه را توجیه نماید.

مقدمه: سندرم گورلین، یک بیماری ارثی اتوزومال غالب است. سندرم شامل کیست های متعدد فکی (اغلب ادنتوژنیک کراتوسیست)، اختلالات اسکلتی، کلسیفیکاسیون های اکتوپیک داخل جمجمه ای و بازال سل کارسینومای پوستی می باشد. شیوع سندرم 1.60000 تا 1.120000 است. بیشتر در دهه سوم زندگی تشخیص داده می شود. در این مقاله یک مورد نادر از سندرم بازال سل نووس گزارش می شود.معرفی مورد: بیمار آقای 23 ساله ای است که به علت خروج چرک از ناحیه سمت چپ فک پایین (ناحیه باکال مولر اول) به بخش رادیولوژی واحد دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران ارجاع داده شد. در بررسی رادیوگرافی پانورامیک ضایعات سیستیک متعدد در مندیبل و ماگزیلا به همراه دندنهای نهفته دیده شد. در نمای میکروسکوپی، اپیتلیوم کیست ادنتوژنیک، دبری های کراتین و سلول های بازال نردبانی شکل مشاهده شد و تشخیص ادنتوژنیک کراتوسیست های متعدد داده شد. درمان در ابتدا به روش ابتدا مارسوپالیزاسیون و سپس انوکلیشن و کورتاژ انجام شد. در پی گیری سه ماهه بیمار عود مشاهده نشد.نتیجه گیری: شناسایی زودهنگام سندرم بازال سل نووس توسط دندانپزشک یا متخصصین گروه دندانپزشکی در پروگنوز بیمار نقش بسزایی دارد.