تحقیق در علوم دندانپزشکی
سال:1395 | دوره:13 | شماره:2 (پیاپی 48) |تعداد مقالات:8

سابقه و هدف: یکی از نگرانی ها و دغدغه های جراحان و دندانپزشکان اینست که در مطب امکان بررسی آزمایشگاهی در خصوص زمان سیلان (BT) وجود ندارد. هدف از این تحقیق مقایسه مدت زمان خونریزی در مخاط باکال با روش استاندارد IVY است.مواد وروشها: تحقیق به روش توصیفی روی 20 نفر انجام گرفت کلیه بیمارانی که اندیکاسیون جراحی داشتند مورد مطالعه قرار گرفتند. (Bleeding time (BT بیماران یکبار به روش ورود لانست در ناحیه مخاط باکال و یکبار به روش IVY تعیین شد. لانست به عمق استاندارد در مخاط باکال وارد شد و زمان سیلان و زمان بند آمدن خونریزی اندازه گیری و ثبت گردید.در روش IVY بازوبند فشارسنج روی بازو بسته شد و فشار آن تا 40 میلی متر جیوه بالا برده و در طول آزمایش فشار آن ثابت نگه داشته شد سپس بر روی ساعد سوراخ استانداردی به وسیله لانست ایجاد شده و به طور همزمان کورنومتر به کار افتاده و با استفاده از کاغذ خشک کن هر 30 ثانیه محل پاک شد تا بند بیاید و BT ثبت شد. عمق نفوذ لانست در مخاط باکال و روی ساعد در روش IVY یکسان بود. میانگین زمان سیلان در دو روش ثبت و با آزمون t-test مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: میزان زمان سیلان BT در روش IVY، 156±52.05 ثانیه و در روش مخاطی 80±27.57 ثانیه بود.که در گروه روش IVY به میزان 76 ثانیه بیشتر از مدت زمان خونریزی در مخاط باکال و یا نزدیک به 2 برابر روش مخاطی بود (p<0.001) همچنین با افزایش BT به روش IVY، BT مخاط باکال هم افزایش یافت.نتیجه گیری: به نظر می رسد که BT مخاط باکال یک روش مناسب برای سنجش هموستاز و مدت زمان خونریزی است. ولی بررسی دقت و صحت آن نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.

سابقه و هدف: یکی از مشکلات موجود در طی ضد عفونی کردن اسکلت فلزی پروتزهای متحرک توسط مواد ضد عفونی کننده مورد استفاده در مطب و منزل، پدیده خوردگی ناشی از این مواد است. در مورد تاثیری که این مواد در مقایسه با یکدیگر، بر سرعت خوردگی کروم کبالت دارند. اطلاع دقیقی در دست نیست. این تحقیق به مقایسه تاثیر 7 محلول ضد عفونی کننده بر روی سرعت خوردگی الکتروشیمیائی آلیاژ کروم کبالت می پردازد.مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی آزمایشگاهی سرعت خوردگی 35 نمونه کروم کبالت غوطه ور شده در7 محلول ضد عفونی کننده مورد بررسی قرار گرفتند. برای تکمیل نتایج چند نمونه به مدت یک هفته در معرض محلولهای ضد عفونی کننده از گروه با بیشترین سرعت خورندگی و گروه با کمترین سرعت خورندگی به همراه نمونه کنترل، توسط میکروسکوپ الکترونی عکس برداری گردید. سرعت های خوردگی بدست آمده، با استفاده از روش آماری آنالیز واریانس بررسی و توسط آزمون های Tukey HSD و Dunnett مقایسه های چندگانه انجام شد.یافته ها: تحقیق روی 35 نمونه در 7 گروه انجام گرفت. سرعت خوردگی از بیشترین به کمترین برای محلول های ضد عفونی کننده و تمیز کننده مورد مصرف عبارت بودند از: (1) هیپوکلریت سدیم 1 درصد (2) پرسیدین 513 (3) محلول فیتی دنت tab/ 250 ml) ( 4) سرکه سفید 5 درصد، (5) میکرو 10 پلاس 5 درصد (6) کورسلکس پلاس 3 درصد (7) دکونکس پلاس 53، 2 درصد اختلاف سرعت خوردگی در محلول های مورد بررسی از لحاظ آماری معنی دار بود. (P<0.05) تصاویر میکروسکوپ الکترونی از نمونه کنترل و نمونه های غوطه ور در دکونکس پلاس 53، 2 درصد هیچ شواهدی از خوردگی نشان ندادند. اما نمونه های غوطه ور در هیپوکلریت سدیم 1 درصد شواهد خوردگی موضعی را نشان دادند.نتیجه گیری: به نظر می رسد که، هیپوکلریت سدیم در غلظتهای 1 درصد یا بیشتر باعث خوردگی اسکلت فلزی کروم کبالت شده و نباید استفاده گردد.

سابقه و هدف: افزایش زبری سطحی مینا پس از درمان های سفید کننده یکی از مشکلاتی است که موجب کاهش مقاومت مینا، جذب رنگدانه ها و استعداد به پوسیدگی می گردد، هدف از این تحقیق بررسی اثر دو ماده رمینرالیزه کننده (MI Paste) و Remin Pro) و بزاق طبیعی برکاهش زبری سطحی مینا بعد از Bleaching در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران در سال 1393 بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 45 نمونه مینایی سالم از دندان پر مولر کشیده شده، با (XTRO BOOST) تحت درمان قرار گرفت. نمونه ها به صورت تصادفی به 3 گروه 15تایی تقسیم و در یک گروه خمیر MI Paste و در گروه دیگر خمیر Remin Pro و گروه سوم فقط داخل بزاق طبیعی قرار گرفت. زبری سنجی، در سه مرحله قبل و بعد از Bleaching و پس از اثر خمیرها و بزاق توسط Profilometer اندازه گیری شد. داده های حاصل به روشهای آماری Repeated Measured تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در این تحقیق که بر روی 45 نمونه انجام شد نشان داد میزان تغییرات خشونت سطحی در گروه بزاق -0.08 ودر گروه MI paste برابر -0.157 و در گروه Remini Pro برابر -0.14 بود. (P<0.01) نتیجه گیری: خمیر MI PASTE PLUS و REMIN PRO باعث کاهش میزان خشونت سطحی شده و نتیجه مشابه در نمونه هایی که تنها در معرض بزاق طبیعی بودند، بدست آمد. خمیر REMIN PRO تاثیر بیشتری در کاهش خشونت سطحی مینا و تاثیر بزاق طبیعی در کاهش خشوت سطحی مینا بیشتر از خمیر MI PASTE PLUS بود.

سابقه و هدف: برای اطمینان از موفقیت درمان کانال ریشه، میکروبیوتای اندودنتیک باید به طور موثری کاهش یابند. اخیرا وسایل شستشو دهنده مختلفی با هدف بهبود بخشیدن به سطح ضد عفونی کانال ریشه معرفی شده اند. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر شویندگی RinsEndo درکاهش انتروکوکوس فکالیس در مقایسه با روش شستشو با سرنگ دستی درکانال های ریشه عفونی شده می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 60 دندان قدامی تک کاناله کشیده شده، توسط میکروب انتروکوکوس فکالیس آلوده شدند و به 3 گروه شستشو با RinsEndo، سرنگ شستشوی دستی و کنترل تقسیم شدند. میزان کلونی انتروکوکوس فکالیس در هر 3 گروه قبل و بعد از شستشو در محیط کشت اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده توسط آزمون KrusKal Wallis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین رشد انتروکوک فکالیس بعد از شستشو، در گروه شستشو با سرنگ دستی 3.50×103، در گروه شستشو با RinsEndo، 2.04×103 و در گروه کنترل 6.11×106 بود.کاهش انتروکوک فکالیس بعد از شستشو در هر 3 گروه به صورت معنی داری اتفاق افتاد. (P<0.001) میزان کاهش در گروه های شستشو با سرنگ دستی و RinsEndo به صورت معنی داری بیشتر از گروه کنترل (P<0.001) و در گروه شستشو با RinsEndo به صورت معنی داری بیشتر از گروه شستشو با سرنگ دستی بود (P<0.001).نتیجه گیری: شستشو با دستگاه RinsEndo در کاهش انتروکوک فکالیس از کانال ریشه موثرتر از شستشو با سرنگ دستی می باشد.

سابقه و هدف: کامپوزیت رزین ها با ساختار شیمیایی متفاوت در محیط دهان تحت تاثیر تحریکات زیادی قرار گرفته و دچار اضمحلال می گردند و خصوصیات آنها تغییر می کند. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر 5 محلول شبه غذایی بر حلالیت و جذب آب کامپوزیت رزین ها با بیس متاکریلات و سیلوران می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی 25 نمونه دیسک به قطر 6 و ضخامت 1 میلی متر در مولد آلومینیومی از دو نوع کامپوزیت Filtek Z 350 و P 90 تهیه شد. نمونه ها نوردهی و سپس در فالکن های کدبندی شده دارای ژل سیلیکا جهت آب گیری به مدت 24 ساعت در انکوباتور37 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. پس از این مدت نمونه ها خارج و توسط ترازوی دیجیتال وزن کشی و 1 M هر نمونه بدست آمد. سپس نمونه ها به مدت 1 هفته در 5 محلول شبه غذایی (اسیدسیتریک 0.02 نرمال، آب مقطر، اتانول آبی 75 درصد، هپتان، بزاق مصنوعی) نگهداری شدند. پس از این مدت نمونه ها خارج و وزن کشی شده، 2 M بدست آمد. بعد از آخرین آب گیری قطر و ضخامت دیسک ها محاسبه و V (حجم نمونه ها) بدست آمد و میزان جذب آب و حلالیت گروهها بدست آمد و در نهایت با استفاده از آزمون ANOVA و Tukey اعداد بررسی و آنالیز شدند.یافته ها: در این مطالعه حلالیت کامپوزیت Z 350 در هپتان بالاترین مقدار را نشان داد (0.040 میکرو گرم بر میلی متر مکعب) و در آب مقطر کمترین مقدار بود (0.009 میکرو گرم بر میلی متر مکعب). این تفاوت ها بین آب مقطر، الکل و هپتان معنی دار بود. (P<0.05) در حالی که اختلاف معنی داری در جذب آب این کامپوزیت در محلول های مختلف مشاهده نشد (P>0.05) مقادیر حلالیت P90 در محلول های مختلف اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند. (P>0.05) اما جذب آب آن در بزاق مصنوعی بطور معنی داری بالاتر از بقیه محلول ها بود (P<0.05).نتیجه گیری: به نظر می رسد که حلالیت P 90 پایین تر از Z 350 می باشد ولی جذب آب آن ها تفاوتی ندارند.

سابقه و هدف: ترس از سوزن تزریق دندانپزشکی یکی از عوامل اصلی ترس از دندانپزشکی در کودکان است. یکی از روش های بی حسی موضعی، بی حسی الکترونیکی دندان (EDA) است. لذا بر آن شدیم میزان تاثیر کاربرد بی حسی الکترونیکی دندان را با روش متداول بی حسی موضعی در کودکان 7 - 5 ساله مراجعه کننده به بخش کودکان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران مقایسه کنیم.مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی بر روی 20 کودک در فاصله سنی7-5 سال انجام گرفت. بیماران دارای شرایط ورود به مطالعه که دارای حداقل 2 دندان مولر شیری متناظر در دو سمت فک بالا که نیازمند ترمیم بودند، انتخاب شدند. ترمیم یکی از دندان ها توسط بی حسی انفیلتراسیون موضعی و دندان دیگر توسط بی حسی الکترونیکی و با فاصله 1 هفته انجام گرفت. پس از پایان هر جلسه، از کودک خواسته شد تا میزان درد خود را بر اساس مقیاس Wong Baker ثبت کند. داده های تحقیق در مورد میزان درد با آنالیز آماری Mann–U-Whitney test مورد بررسی قرار گرفت. (P<0.05) یافته ها: در مورد مولر اول شیری میزان درد در روش تزریق، بیشتر از EDA بود، ولی تفاوت آن از نظر آماری معنی دار نبود. (63/0= P) در خصوص مولر دوم شیری میزان درد در روش تزریق، به طور معنا داری بیشتر از EDA بود. (P=0.023) نتیجه گیری: EDA روش موثری برای درمان های ترمیمی دندان های مولر شیری فک بالا در کودکان 7-5 ساله، بویژه در مورد کودکانی است که ترس از سوزن تزریق داشته (needle-phobic) هستند.

سابقه و هدف: امروزه با توجه به مزایای آمالگام های با درصد نقره بالا، این نوع از آمالگام ها بسیار مورد توجه قرار گرفته بنابراین هدف از این مطالعه بررسی استحکام باند کامپوزیت به آمالگام با درصد نقره بالا با کاربرد عوامل باندینگ مختلف بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی 52 سیلندر آکریلی تهیه و درون آن ها آمالگام با میزان نقره 60 درصد پک شد و با فرز فیشور الماسی ساییده و به مدت 10 دقیقه در حمام اولتراسونیک قرار داده شدند. سپس نمونه ها به چهار گروه 13 تایی تقسیم شد: گروه (1) آمالگام + Alloy Primer + Single Bond، گروه (2) آمالگام + Alloy Primer + G.bond، گروه (3) آمالگام + Single Bond + G.bond و گروه (4) آمالگام + G.bond+ Single Bond. در همه نمونه ها کامپوزیت رزین به نمونه های آمالگام با استفاده از مولد پلاستیکی ترانسلوسنت با دستگاه LED Turbo باند شد و سپس توسط دستگاه اینسترون مورد آزمون استحکام باند برشی قرار گرفتند و نهایتا تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون آماری واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD انجام شد.یافته ها: بیشترین مقدار استحکام باند مربوط به نمونه های باند شده با Alloy Primer + عامل باندینگ G.bond و کمترین مقدار مربوط به نمونه های باند شده با عامل باندینگ Single Bond بود و میانگین استحکام باند برشی در چهار گروه با هم تفاوت معناداری داشت (P=0.002).نتیجه گیری: ترکیب Alloy Primer و G.bond استحکام باند قابل قبولی را بین آمالگام با درصدنقره بالا و کامپوزیت ایجاد می کند.

سابقه و هدف: تشخیص تحلیل داخلی ریشه یکی از معضلات تشخیصی در درمانهای اندودنتیک است. با توجه به این که موفقیت درمان به تشخیص زودهنگام وابسته است، لذا به کارگیری ابزارهای مختلف تشخیصی اعم از تصاویر رادیوگرافی بر پایه فیلم و یا تصاویر دیجیتال و تکنیک های پیشرفته تشخیصی همانند Cone Beam CT حائز اهمیت است. بنابراین در این مطالعه قدرت تشخیصی رادیوگرافی دیجیتال با گیرنده PSP در تشخیص این ضایعات را با تصاویر CBCT مورد مقایسه قرار دادیم.مواد و روشها: در این مطالعه تشخیصی، 45 دندان تک ریشه سالم در جهت مزیودیستال برش داده شده و تحلیل داخلی در سه ناحیه اپیکال، میانی و سرویکال در دندان ایجاد شد. از هر دندان در حالت سالم و دارای حفره تحلیلی، تصاویر رادیوگرافی دیجیتال پری اپیکال (DigoraÒ Optime PSP System/Sordex) و (Newtom VGi -Italy) CBCT تهیه شد. وجود تحلیل در تصاویر پری اپیکال و CBCT در هر محل از دندان توسط یک مشاهده گربا تجربه بررسی شد. مقادیر ارزش پیشگویی مثبت و منفی برای هر روش تصویربرداری با استفاده از آزمون T- Test محاسبه شد، و برای مقایسه دو تکنیک تصویربرداری و محل های مختلف ایجاد تحلیل از آزمون کای-دو در نرم افزار spss 19 استفاده شد.یافته ها: تصاویر CBCT در مجموع به طور معناداری توافق بالاتری با واقعیت نسبت به رادیوگرافی پری اپیکال دارد (P£0.000) و مجموعه خطا (False Positive+ False Negative) کمتری نسبت به تصاویر رادیوگرافی دیجیتال دارند. همچنین بیشترین خطا در تشخیص تحلیل داخلی ریشه در ناحیه اپیکال (4= Relative Risk) در تصاویر رادیوگرافی دیجیتال نسبت به تصاویر CBCT بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر به نظر می رسد، CBCT نسبت به رادیوگرافی پری اپیکال مجموعه خطای کمتری خصوصا در کشف ضایعات تحلیلی داخلی ریشه در یک سوم اپیکال را دارا می باشد.