تحولات دیر پای در بافت اجتماعی ایالت کرمان، در ایام پیش از مشروطه، منجر به شکل گیری مناسبات خاندانی گسترده ای گردید. در این بین شکل گیری و توسعه قلمرو قدرت دو خاندان ابراهیمی (منصوب به ابراهیم خان ظهیرالدوله) و خاندان وکیلی (وابسته به محمداسماعیل خان نوری وکیل الملک اول) به همراه رقابت و تلاش بر سر پایگاه های اجتماعی - اقتصادی قدرت، نهایتا دستگاه حکومتی را نیز به عرصه این رقابت کشانید، به نحوی که برخی حکام نیز از این آشفتگی بهره برداری های سیاسی خاص خود را به عمل آوردند. به طور خاص، در ایام حکمرانی عباسقلی خان (وکیل الملک ثانی)، در نتیجه پاره ای دسته بندی های سیاسی خاندانی، مردم به بهانه وضع بد معیشتی شورش هایی علیه جناح خاندانی حاکم به راه انداخته شد. همچنین پاره ای از منازعات فرقه ای میان شیخیه و متشرعه کرمان را نیز باید در چهارچوب مناسبات و دسته بندی های خاندانی کرمانیان توضیح داد. به طور مثال، بروز اختلافات فرقه ای که در زمان حکمرانی رکن الدوله میان شیخیه و متشرعه رخ داد ریشه در منازعات سیاسی خاندان های حاکم داشت.