سلول و بافت
سال:1391 | دوره:3 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

هدف: مطالعات نشان داده اند که هورمون های تیروئیدی لازمه تکامل طبیعی بسیاری از اندام های بدن محسوب می شوند. در این مطالعه سعی شده است با تکیه بر تکنیک ایمونوهیستوشیمی، به بررسی اثرات هیپوتیروئیدی مادری بر تکوین پوست جنین پرداخته شود.مواد و روش ها: رت ها در چهار گروه هیپوتیروئید، هیپرتیروئید، هیپوتیروئید تیمار شده با تیروکسین و کنترل قرار گرفتند (هر گروه شامل 10 رت). در این گروه ها، رت ها از 14 روز قبل از جفت گیری به ترتیب در معرض داروهای ضدتیروئیدی پروپیل تیواوراسیل (PTU) و با دوز 50 میلی گرم در هر لیتر آب آشامیدنی، داروی لووتیروکسین با دوز 1 میلی گرم در لیتر و هر دوی این داروها به طور همزمان و با دوزهای ذکر شده قرار گرفتند. پس از 14 روز از رت های مادر تست خون گرفته شد و در صورت تغییر مناسب سطح هورمونی آن ها، به همراه رت های نر به قفس های مخصوص جفت گیری منتقل شدند. پس از حاملگی و زایمان، از پوست ناحیه پشت نوزادان 10 روزه جهت انجام مطالعات ایمونوهیستوشیمی نمونه برداری شد.نتایج: در اکثر بخش های پوست، در گروه هیپوتیروئید افزایش معنی دار بیان لامینین (p=0.002) و در گروه هیپرتیروئید کاهش معنی دار بیان آن (p=0.007) مشاهده شد. همچنین در گروه هیپوتیروئید تیمار شده با تیروکسین نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: هیپوتیروئیدی مادری باعث بروز تغییرات گسترده در بیان لامینین در بخش های مختلف پوست می شود. این در حالی است که هیپرتیروئیدی مادری باعث ایجاد نتایج عکس در بیان لامینین می شود. در واقع هورمون های تیروئیدی باعث تنظیم منفی بیان لامینین می شوند. بدین معنی که افزایش سطح هورمون های تیروئیدی باعث کاهش بیان لامینین می شود و برعکس. بنابراین تغییر در سطح هورمون های تیروئیدی مادری، می تواند باعث ایجاد تغییرات گسترده ای در پوست نوزاد شود.

هدف: «فرضیه فعال شدن بالژ» در زمینه چرخه فولیکول مو اخیرا توجه زیادی را به خود جلب کرده است. یکی از جنبه های این فرضیه این است که سلول های پیش ساز اپیدرمی موجود در قاعده فولیکول سلول های تقسیم شونده موقتی هستند که طول فاز رشد فولیکول را محدود می کنند. در این مطالعه، الگوی تکثیر این سلول ها بررسی و با سلول های اپیدرمی مستقر در بخش بالای فولیکول مقایسه شد.مواد و روش ها: برای این کار سلول های اپیدرمی ناحیه پایینی و ناحیه بالایی فولیکول ویبریسا جدا شده و در محیط کشت رشد داده شدند و طی کشت ویژگی های رشد این دو نوع سلول برای چندین هفته اندازه گیری گردید.نتایج: یافته های این تحقیق نشان داد که سلول های اپیدرمی پایینی نسبت به همتایان خود که از ناحیه بالای فولیکول مشتق شده بودند خیلی دیر به بستر چسبیده و بطور آهسته تر رشد می کنند. به علاوه، هر چند که اکثریت سلول های پائینی فولیکول قادر نیستند که برای مدت طولانی به رشد خود ادامه دهند اما برخی از آنها کلنی های سلولی بزرگی را تشکیل داده و توانستند برای بیش از 10 هفته رشد کنند و تا چندین بار نیز بازکشت شدند.نتیجه گیری: بر خلاف تصور رایج، در اینجا نشان داده شد که در محیط کشت، حداقل تعدادی از سلول های قاعده فولیکول، دارای توانایی تکثیری هستند که این توانایی از طول فاز رشد فولیکول بسیار بیشتر است و بنابراین خاتمه فاز رشد فولیکول نمی تواند ارتباطی به قابلیت تکثیر این سلول ها داشته باشد.

هدف: هدف از این تحقیق بررسی و تایید بافت شناختی مراحل رویان زایی سوماتیکی در گیاه وشا، به عنوان روشی موثر در تکثیر گیاهانی که با محدودیت کشت مواجه هستند، به کمک روش های کشت بافت بود.مواد و روش ها: ریز نمونه های مختلف بر روی محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (Murashige and Skoog) حاوی غلظت های مختلف اکسین و سیتوکینین قرار گرفتند. پس از 8 هفته، تولید کالوس های رویان زا بررسی شد. مراحل مختلف نموی رویان های سوماتیکی پس از تهیه برش های میکروتومی از کالوس ها و با استفاده از روش بافت شناسی بررسی شد.نتایج: از میان ریز نمونه های مختلف مورد بررسی، رویان های بذری موفق به تشکیل کالوس های رویان زا شدند. هورمون اکسین به طور موثر میزان رویان زایی را افزایش داد. بیشترین میزان تولید کالوس های رویان زا مربوط به محیط موراشیگ اسکوگ حاوی 1 میلی گرم بر لیتر نفتالین استیک اسید (a-Naphthaleneacetic acid) و 0.5 میلی گرم بر لیتر بنزیل آدنین (N6-Benzyladenine) بود. با مقاطع گرفته شده از نمونه ها، مراحل مختلف رشدی رویان های سوماتیک شامل مرحله پیش رویانی، رویان کروی، رویان قلبی شکل، رویان اژدری و رویان لپه ای مشاهده شدند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج، رویان زایی سوماتیکی در گیاه وشا در شرایط آزمایشگاهی و با استفاده از رویان بذری این گیاه امکان پذیر است و بررسی های بافت شناسی کالوس های رویان زا، وجود مراحل مختلف رویانی را تایید نمود.

هدف: هدف این تحقیق همسانه سازی ژن گاما توکوفرول متیل ترانسفراز (g-tmt) از گیاه گوجه فرنگی رقم Memory 1، جهت تعیین توالی و خصوصیات ملکولی آن و نیز انتقال این ژن به یک گیاه روغنی مثل کلزا در پژوهش های آتی برای بالا بردن خاصیت تغذیه ای آن بود.مواد و روش ها: از بافت میوه گوجه فرنگی، RNAی کل استخراج و ساخت cDNA صورت گرفت. با استفاده از آغازگرهای اختصاصی ژن مذکور تکثیر و همراه با ناقلpBluescript (SK-)  به کمک آنزیم برشی XbaI هضم و واکنش اتصال با آنزیم T4 انجام شد. باکتریE. coli مستعد با ناقل نوترکیب تراریخت و شناسایی کلونی های نوترکیب بر اساس آزمون سفید-آبی انجام شد.نتایج: با استفاده از PCR و آغازگرهای اختصاصی،cDNA  به طول 1089 bp به دست آمد. همردیف سازی توالی نوکلئوتیدی و اسیدآمینه ای ژن هدف با توالی های g-tmt دیگر ثبت شده از خانواده Solanaceae به میزان 98 درصد شباهت داشت. در توالی اسید آمینه ای پروتئین استنتاج شده چند تغییر مشاهده شد. با استفاده از نرم افزار PSIpred، ساختارهای دوم و سوم این پروتئین پیش بینی و با استفاده از نرم افزار ClustalW درخت فیلوژنتیکی پروتئین حاصل از این ژن ساخته شد.نتیجه گیری: cDNAی ژن g-tmt همسانه سازی شده با توالی ثبت شده از گوجه فرنگی رقم 98 Cerasiforme درصد شباهت داشت. با انتقال این ژن به گیاهان دانه روغنی مانند کلزا می توان میزان آلفا توکوفرول را افزایش داد. این کار هم به اهمیت این گیاه از نظر تغذیه ای می افزاید و هم می تواند مقاومت آن را نسبت به تنش های محیطی بالا ببرد.

هدف: کاهش ضخامت لایه ازن در اثر افزایش آلاینده ها سبب کاهش جذب پرتوهای فرابنفش (UV) خورشید به وسیله این لایه و در نتیجه آسیب موجودات زنده، از جمله گیاهان می شود. وقوع تغییرات فیتوشیمیایی در گیاهان از جمله واکنش های سازش، دفاع و مقابله آنها در برابر آسیب های ناشی از این پرتوهاست. پس بررسی این تغییرات در گیاهان عالی اهمیت دارد.مواد و روش ها: ده گروه کشت شامل گیاهان بذری و مزرعه ای شاهد و تحت تیمار UV-C (با زمان کل یک تا بیست ساعت) در گلدان های مشابه با خاک و شرایط نگهداری یکسان از گونه Coronilla varia L. آماده شدند. کلیه گیاهان 90 روزه جهت کلروفیل متری قبل و بعد از تیمار UV-C و مطالعه فلاونوئیدها با روش های کروماتوگرافی کاغذی دو بعدی و لایه نازک برداشت گردیدند.نتایج: نتایج کلروفیل متری، کاهش کلروفیل را در گیاهان تحت تیمار در مقایسه با شاهد نشان داد. مقایسه فلاونوئیدهای برگ تغییر در تعداد و نوع فلاونوئیدهای برگ گیاهان تحت تیمار نسبت به شاهد را نشان داد. این تغییرات شامل وجود لوتئولین و ویسنین در گیاهان تحت تیمار و عدم وجود آنها در گیاهان شاهد، وجود کامفرول در نمونه های مزرعه ای تحت تیمار و عدم وجود آن در سایر نمونه ها، وجود کریسین در نمونه های شاهد و عدم وجود آن در نمونه های تحت تیمار و حذف آپی جنین، ایزورامنتین، رامنتین، نارنجنین، میرستین و کوئرستین در نمونه های مزرعه ای تحت تیمار بودند.نتیجه گیری: تصور می شود ایجاد تغییرات فیتوشیمیایی شامل تغییر در نوع و تعداد فلاونوئیدها، واکنش دفاعی گیاه در برابر تنش های فیزیولوژیک و از جمله پرتو UV-C باشد.

هدف: هدف از این مطالعه تهیه ماتریکس های سه بعدی از بافت لثه انسان و مقایسه القا رفتارهای سلول های بنیادی مزانشیمی و بلاستمایی در داربست های تهیه شده بود.مواد و روش ها: بافت های حاصل از جراحی های لثه در کلینیک دندانپزشکی با استفاده از دو شوینده سدیم دودسیل سولفات و تریتون X-100 سلول زدایی شدند و پس از مراحل شستشو و استریلیزاسیون، به عنوان داربستی جهت کشت با سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان رت مورد استفاده قرار گرفتند. این داربست ها قبل و پس از 1،  2و  4هفته کشت سلول بر روی آن ها با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی بررسی شدند. همچنین داربست سه بعدی تهیه شده، در حلقه بلاستمایی حاصل از پانچ لاله گوش خرگوش قرار داده شد و نمونه ها پس از 1،  2و 4 هفته بعد از کشت بر اساس تکنیک های هیستولوژی مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج: مطالعه داربست ها با میکروسکوپ الکترونی نگاره حفظ ماتریکس اپی تلیوم و رشته های کلاژن موجود در بافت را نشان داد. در هر دو نمونه ساختارهایی مشابه اپی تلیوم ایجاد گردید. علاوه بر آن در سلول های بلاستمایی مهاجرت یافته به داربست، القا ترشح سلولی نیز مشاهده شد.نتیجه گیری: داربست حاصل از لثه انسان، می تواند بستر مناسبی جهت بررسی رفتارهای سلولی باشد. البته آزمایش های بیشتر جهت تعیین ماهیت سلول های تمایزیافته می توانند به پیشرفت دانش ما در رابطه با برهم کنش های سلول ماتریکس کمک کنند.

هدف: در پژوهش حاضر اثر آنتی اکسیدانی ویتامین C در کاهش آسیب های کروموزومی القا شده توسط میدان الکترومغناطیسی با فرکانس پایین در اریتروسیت های مغز استخوان موش نر کوچک آزمایشگاهی بررسی شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی 48 موش نر بالغ نژاد بالب سی به صورت تصادفی به چهار گروه مساوی کنترل، آزمون 1، آزمون 2 و آزمون 3 تقسیم شدند. موش های گروه کنترل در شرایط طبیعی نگه داری شدند و به نمونه های گروه آزمون 1 و آزمون 3 ویتامین C با دوز 50 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 8 روز متوالی درون صفاقی تزریق شد. نمونه های گروه آزمون 3 از روز پنجم دریافت ویتامین به مدت 4 روز و هر روز 4 ساعت در معرض امواج الکترومغناطیس با فرکانس 50 هرتز و شدت 50 گاوس قرار گرفتند. نمونه های گروه آزمون 2 نیز به مدت 4 روز و هر روز 4 ساعت در معرض امواج فوق الذکر قرار داده شدند. کلیه موش های گروه های مختلف تشریح و آزمون میکرونوکلئوس روی اریتروسیت های پلی کروماتیک مغز استخوان موش ها انجام شد. داده های کمی حاصل با نرم افزار spss و آزمون آماری واریانس یک طرفه در سطحp<0.05  تحلیل شد.نتایج: فراوانی میکرونوکلئوس ها در اریتروسیت های پلی کروماتیک مغز استخوان موش های گروه آزمون 3 (0.276±3.107) در مقایسه با گروه آزمون 2 (0.881±9.29) کاهش معنی داری (0.001>p) نشان داد.نتیجه گیری: ویتامین C سبب کاهش آسیب های کروموزومی القا شده توسط امواج الکترومغناطیس با فرکانس پایین در اریتروسیت های پلی کروماتیک مغز استخوان موش نر بالغ نژاد بالب سی می شود.

هدف: از آنجایی که در خصوص موفولوژی پوست گونه ( (Barbus grypusمطالعه ای انجام نشده است، تحقیق حاضر انجام گرفته تا امکان استفاده از آن در سایر مطالعات تخصصی مانند هیستوپاتولوژی و سایر علوم مربوطه فراهم گردد.مواد و روش ها: از پوست نواحی مختلف سر 20 قطعه ماهی نمونه هایی به ضخامت 5 میلی متر تهیه و در محلول تثبیت کننده بوئن قرار گرفته و سپس به روش استاندارد تهیه لام های بافت شناسی انجام پذیرفت. برای مطالعات میکروسکوپ الکترونی پس از ثبوت اولیه و ثانویه و آبگیری در داخل رزین آغشته گردیده و پس از تهیه برش های فوق نازک 50 نانومتر در داخل یورانیل استات رنگ آمیزی گردیدند.نتایج: بر اساس نتایج پوست نواحی سر، لب و سبیلک علی رغم وجود اختلاف ساختاری از دو طبقه شامل اپی درم و درم که بر روی بافت همبند سست به نام هیپودرم قرار گرفته تشکیل شده است. هم چنین پوست این نواحی را از لحاظ پراکنش سلول های مورد مطالعه به نواحی مختلف می توان تقسیم بندی کرد. در مطالعات میکروسکوپ الکترونی سلول های جامی شکل حاوی گرانول های متعدد موکوسی و سلول های خاردار و هشدار دهنده توسط یک هسته هیپر کروماتین در بر گرفته که در مورد سلول های هشدار دهنده نمود بیشتری داشت.نتیجه گیری: بر اساس مطالعه انجام شده، بافت پوست در نقاط مورد مطالعه در ماهی شیر بت از نظر ساختار میکروسکوپ نوری و الکترونی تفاوت هایی به بافت پوست در سایر گونه ها داشته اما دارای شباهت هایی بوده که قابل گزارش می باشد.