پژوهش های ترویج و آموزش کشاورزی
سال:1395 | دوره:9 | شماره:3 (پیاپی 35) |تعداد مقالات:7

عملکرد ضعیف نظام ترویج دولتی، همراه با بحران های مالی سبب شده تا بسیاری از کشورها به رهیافت خصوصی سازی ترویج کشاورزی به طور جدی بیندیشند. هدف اصلی این پژوهش بررسی نگرش دامداران نسبت به خصوصی سازی خدمات ترویج بود. پژوهش از نوع کاربردی و جامعه آماری آن شامل دامداران شهرستان مرودشت بود. نمونه گیری به روش طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب انجام شد و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد 300 نفر دامداران تعیین گردید. برای رسیدن به این هدف از الگوی لاجیت استفاده شده است. در این تحقیق، تاسیس واحدهای خدمات آموزشی و ترویجی توسط تشکل های مردمی بالاترین اولویت از دیدگاه دامداران می باشد و همچنین نتایج نشان داد ترویج خصوصی بهتر است در کنار ترویج دولتی و در جهت حمایت از آن عمل کند. در نهایت بررسی روابط بین ویژگی های شخصی دامداران با گرایش به خصوصی سازی خدمات ترویج نشان می دهد که بین متغیرهایی مانند سن دامداران، میزان تحصیلات، متوسط درآمد، استفاده از فناوری های نوین، شغل اصلی دامداری، نیاز به خدمات ترویجی و فاصله از مرکز خدمات، با متغیر گرایش به خصوصی سازی خدمات ترویج رابطه معنی داری وجود دارد.

تحقیق حاضر، با هدف بررسی عوامل موثر بر توسعه اکوتوریسم در لواسان کوچک صورت پذیرفت. جامعه آماری آن را کارشناسان سازمان گردشگری، شهرداری و بخشداری لواسانات تشکیل می دادند که به علت محدود بودن تعداد جامعه آماری، از روش سرشماری 60 نفر مورد پرسش قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ای بود که شامل بخش های ویژگی های فردی و حرفه ای پاسخگویان، توسعه اکوتوریسم و عوامل هفت گانه اقتصادی، زیرساختی، سیاست گذاری، فرهنگی، جغرافیایی و عامل آموزشی - ترویجی موثر بر توسعه اکوتوریسم بود. روایی محتوایی پرسشنامه با نظرخواهی از پانل متخصصان تایید گردید و قابلیت پایایی پرسشنامه نیز از طریق آلفای کرونباخ تعیین گردید که میزان آن برای مقیاس های اصلی پرسشنامه بالای 0.7 کسب گردید که قابل قبول می باشد. نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین عوامل اقتصادی، زیرساختی، سیاست گذاری، اجتماعی و آموزشی - ترویجی و توسعه اکوتوریسم در لواسان کوچک رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. نتایج حاصل رگرسیون گام به گام نیز نشان داد که عوامل آموزشی- ترویجی و زیرساختی درمجموع 63.9 درصد از واریانس متغیر توسعه اکوتوریسم در لواسان کوچک را تبیین نمودند. ﻳﻜﻲ از مهم ترین مسائل توسعه اکوتوریسم آن اﺳﺖ ﻛﻪ با آموزش های موثر می توان ﺗﻐﻴﻴﺮ رﻓﺘﺎر گردشگران را ﺗﺴﺮﻳﻊﺑﺨﺸﻴﺪ و ﺗﻌﻬﺪ ﻧﺴﺒﺖﺑﻪ ﻃﺒﻴﻌﺖ را اﻓﺰاﻳﺶ داد. لذا به عنوان یک راهکار عملی، مهم ترین مساله برگزاری دوره های آموزشی ترویجی برای گردشگران در رابطه با تغییر نگرش و آگاهی آنان در رابطه با مسائل اکوتوریسم است. اگرچه دهستان لواسان کوچک ازلحاظ ساختاری، اکولوژیکی و فضایی از دیرباز برای گذران اوقات فراغت کلان شهر تهران انتخاب شده است، بااین وجود بررسی ها نشان می دهد، تاکنون مطالعه ای با موضوع عوامل موثر بر توسعه اکوتوریسم در لواسان کوچک از دیدگاه کارشناسان گردشگری و جهاد کشاورزی صورت نگرفته است.

کشاورزی شهری، به عنوان راهبردی نوظهور در فرایند توسعه پایدار شهری مطرح شده است و ترویج یکی از سازوکارهای توسعه آن محسوب می شود.ترویج کشاورزی شهری زمانی اثربخش خواهد بود که در ارائه خدمات ترویجی، نیروی انسانی کارآمد و توانمند به کار گیرد. پژوهش حاضر باهدف شناسایی صلاحیت های موردنیاز مروجان کشاورزی شهری انجام شد. در این مطالعه از روش توصیفی-پیمایشی استفاده شد.ابزار گردآوری داده های تحقیق نیز پرسشنامه بود. برای سنجش روایی پرسشنامه از دیدگاه اعضای هیات علمی و کارشناسان مرتبط و برای پایایی آن از پیش آزمون و محاسبه ضریب کرونباخ آلفا استفاده شده است که مقدار این ضریب 0.90 به دست آمد. جامعه آماری این تحقیق را کارشناسان ترویج سازمان جهاد کشاورزی استان زنجان تشکیل دادند (N=168). از میان آن ها نمونه 91 نفری با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد ازنظر افراد موردمطالعه صلاحیت های موردنیاز مروجان شهری به ترتیب در هفت عامل مهارت های برنامه ریزی ترویجی و آموزشی، مسوولیت پذیری خلاقانه و کارآفرینانه، توانمندی در ICT و تکنولوژی آموزشی و مهارت های ارتباطات شهری، دانش اداری- حقوقی بالا، تجربه و دانش آموزش و یادگیری بزرگسالان، نگرش مثبت به کشاورزی شهری همراه باتجربه و دانش روزآمد، اخلاق علمی شایسته دسته بندی می شوند. این عوامل درمجموع 76.91 درصد از کل واریانس صلاحیت های موردنیاز مروجان را تبیین کردند. نتایج تجزیه وتحلیل واریانس یک طرفه دیدگاه کارشناسان در مورد عامل اول و ششم معنی دار شد اما در مورد بقیه عوامل معنی دار نشد.

تسهیلات بانک کشاورزی با هدف سرمایه گذاری در بخش کشاورزی و بهبود تولید و اشتغال در این بخش ارائه می شوند. در این راستا، پرسش هایی مطرح می شود مبنی بر این که، تا چه حد کشاورزان دریافت کننده تسهیلات، وام های دریافتی را در بخش کشاورزی سرمایه گذاری کرده اند؟، دلایل عدم سرمایه گذاری این تسهیلات در بخش کشاورزی توسط برخی کشاورزان چه می باشد؟ و بر اساس چه عواملی می توان پیش بینی کرد که آیا افراد بهره مند از تسهیلات بانک کشاورزی از این تسهیلات برای اشتغال زایی در بخش کشاورزی استفاده خواهند کرد یا خیر؟ تحقیق پیمایشی حاضر با هدف پاسخ به این پرسش ها انجام شد. نمونه آماری پژوهش شامل 132 کشاورز در استان بوشهر بود که از طریق نمونه گیری تصادفی از بین 205 کشاورز که در سال 1391 موفق به دریافت تسهیلات از بانک کشاورزی شده بودند، انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای بود که روایی آن توسط متخصصان و پایایی آن بر اساس یک مطالعه راهنما و محاسبه آلفای کرونباخ که بین 0.69 تا 0.92 به دست آمد، تایید گردید. یافته ها نشان داد عواملی همچون اولویت داشتن و درگیر بودن در مشاغل غیر کشاورزی، وجود قوانین نامناسب و دست و پاگیر در بخش کشاورزی و عدم دسترسی به اطلاعات فنی موردنیاز منجر به عدم هزینه کرد تسهیلات در بخش کشاورزی توسط برخی کشاورزان شده است. این در حالی است که بر اساس یافته ها، متغیرهای استفاده از رسانه ها برای دریافت اطلاعات شغلی، عضویت در تشکل ها، پشتکار، میزان ارتباط با کارشناسان و مسوولین و سن به ترتیب بیشترین قدرت را در پیش بینی نحوه مصرف تسهیلات برای اشتغال زایی در بخش کشاورزی دارا می باشند.

زندگی در مناطق روستایی باعث می شود تا افراد دسترسی کمتری به خدمات اجتماعی و اقتصادی داشته باشند. ازاین رو، آرمان اصلی برنامه ها و پروژه های توسعه روستایی، بهبود کیفیت زندگی کسانی است که در این مناطق زندگی می کنند. بر همین اساس قانون هدفمندی یارانه ها نیز به منظور برقراری عدالت و رفاه اجتماعی و همچنین ارتقای سطح کیفیت زندگی قشر ضعیف جامعه به اجرا درآمد. پژوهش پیمایشی- تحلیلی حاضر با هدف بررسی اثرات اقتصادی و اجتماعی قانون هدفمندی یارانه ها بر کیفیت زندگی روستاییان شهرستان ارومیه به انجام رسید. جامعه آماری این تحقیق را 71353 خانوار روستایی این شهرستان تشکیل داد. با استفاده از فرمول کوکران تعداد 265 نفر به روش نمونه گیری چندمرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات این تحقیق پرسشنامه ای بود که روایی آن به وسیله گروهی از افراد متخصص تایید شد و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تایید گردید. مقدار این ضریب برای شاخص های مختلف بین 0.70 تا 0.93 به دست آمد. نتایج تحقیق نشان داد که اجرای قانون هدفمندی یارانه ها هم بر بعد اقتصادی (b=0.531 و سطح معنی داری=0.000) و هم بر بعد اجتماعی (b=0.582 و سطح معنی داری=0.000) کیفیت زندگی روستاییان در شهرستان ارومیه اثر مثبت و معنی داری داشته ولی اثرات اجتماعی آن بیش از اثرات اقتصادی اجرای این قانون بوده است. با این وصف ازآنجاکه کیفیت زندگی تابع شرایط و عوامل بسیار متنوع و متعددی است با قطعیت نمی توان تمام تغییرات حاصله را به اجرای قانون هدفمندی یارانه ها مرتبط دانست.

هدف اصلی این تحقیق توصیفی- همبستگی، بررسی تاثیر مولفه های سرمایه فکری بر کارآفرینی سازمانی، در سازمان جهاد کشاورزی شهرستان کرمانشاه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان جهاد کشاورزی شهرستان کرمانشاه بود (N=104) که با استفاده از جدول کرجسی- مورگان، 86 نفر از آنان، به روش نمونه گیری ساده تصادفی برای بررسی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد بود که روایی آن توسط نظرسنجی متخصصان و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS20 استفاده گردید. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که رابطه مثبت و معنی داری بین مولفه های سرمایه فکری و کارآفرینی سازمانی وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه به شیوه توام، حاکی از آن است که 32 درصد از تغییرات واریانس کارآفرینی سازمانی توسط دو مولفه سرمایه فکری شامل سرمایه ساختاری و سرمایه انسانی تبیین می گردد و در مورد میزان تاثیر مولفه های سرمایه فکری بر کارآفرینی سازمانی مشخص شد، بیشترین تاثیر را مولفه ساختاری بر کارآفرینی سازمانی دارد.