فیزیولوژی و تکوین جانوری (علوم زیستی)
سال:1393 | دوره:7 | شماره:4 (پیاپی 27) |تعداد مقالات:12

مقدمه و هدف: نخستین نسل آنتی بادی های درمانی منوکلونال با منشا موشی موجب بر انگیختن پاسخ ایمونولوژیکی در بدن انسان می شود. استفاده از آنتی بادی درمانی کاملا انسانی علاوه بر کاهش ایمونوژنیسیته، بیشترین کارایی را به دنبال خواهد داشت. امروزه جهت تهیه آنتی بادی انسانی تکنیک های نمایش فاژی و روش های مبتنی بر تک سلول B، مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش تکثیر ژن های VH و VL از منبع RNA پلاسماسل انسانی می باشد.روش کار: از واکنش RT-PCR به منظور جداسازی و تکثیر قطعات ژن VH و VL از تک پلاسماسل غربالگری شده علیه آنتی ژن مورد نظر استفاده شد. در ابتدا با استفاده از بافر لیز کننده سلول، پلاسماسل ها لیز و جهت ساخت cDNA استفاده گردیدند. ژن های آنتی بادی انسانی با استفاده از cDNA حاصل از یک پلاسماسل و مجموعه پرایمرهای آنتی بادی تکثیر و شش جفت پرایمر جهت تکثیر نواحی متغیر زنجیره سنگین (VH) و سبک (VL) مورد استفاده قرار گرفتند. در این پرایمرها جایگاه برش آنزیم های محدودالاثر جهت کلون نمودن در وکتور مربوطه و توالی لینکر جهت اتصال نواحی VH و VL قرار داده شد.یافته ها: الکتروفورز طی واکنشPCR  مشخص نموده که قطعات VH و VL به طول حدود 400bp به طور جداگانه تکثیر یافته اند. توالی های به دست آمده از ژن های آنتی بادی با سایر توالی های موجود در پایگاه NCBI مشابهت 97 درصدی نشان داد.نتیجه گیری: پرایمرهای مورد استفاده در این پژوهش به گونه ای طراحی شدند که دارای توالی لینکر جهت تهیه ScFv و جایگاه برش آنزیم های NcoI و NotI جهت کلونینگ قطعات VH و VL هستند.

مقدمه و هدف: افزایش قند خون منجر به بروز تغییرات ساختاری و عملکردی در فعالیت های تولید مثلی می گردد. در این تحقیق تاثیر عصاره هیدروالکلی برگ زیتون (Olea europaea) بر میزان گنادوتروپین ها، هورمون های جنسی و نیز تغییرات بافت شناسی بیضه در مراحل اسپرماتوژنز موش صحرایی نر دیابتی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 48 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با وزن تقریبی 250-220 گرم به طور تصادفی به 6 گروه 8 تایی تقسیم و به مدت 21 روز مورد تیمارهای مختلف قرار گرفت. پس از تهیه نمونه های خونی میزان هورمون های LH و FSH، تستوسترون و دی هیدروتستوسترون با استفاده از روش رادیو ایمونواسی (RIA) و تغییرات بافتی بیضه در مراحل اسپرماتوژنز بررسی گردید.یافته ها: میزان هورمون های LH، FSH، تستوسترون و دی هیدروتستوسترون در گروه کنترل دیابتی کاهش معنی داری نسبت به گروه های کنترل و گروه شاهد داشت. هورمون های LH و تستوسترون در گروه تجربی 3 و 4 نسبت به گروه کنترل دیابتی افزایش معنی داری نشان داد. افزایش هورمون های FSHو دی هیدروتستوسترون تنها در گروه تجربی 4 نسبت به گروه کنترل دیابتی معنی دار بود. بررسی بافت شناسی بیضه نشان دادکه تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتید، سرتولی و لایدیگ در گروه کنترل دیابتی نسبت به گروه های کنترل و شاهد کاهش معنی داری دارد، در حالی که در گروه تجربی 4 که علاوه بر دیابتی شدن، 500 mg/kg عصاره دریافت کردند نسبت به گروه کنترل دیابتی افزایش معنی داری داشت.نتیجه گیری: عصاره برگ زیتون اثرات جانبی دیابت را بر میزان گنادوتروپین ها، هورمون های جنسی و فرآیند اسپرماتوژنز کاهش می دهد و باعث بهبود عملکرد محور هورمونی هیپوفیز- بیضه به دنبال القای دیابت می شود.

زمینه و هدف: دانش و داشتن اطلاعات در مورد اسیدهای آمینه ضروری (EAA) مورد نیاز ماهیان اهمیت زیادی در ارزیابی کیفیت مواد غذایی به دست آمده از منابع مختلف پروتئین، فرمول بندی آن ها در جیره غذایی، کاهش هزینه های غذا و بهینه سازی مصرف پروتئین در ماهی دارد. آزمایش رشدی به منظور بررسی اثرات مکمل های لیزین و متیونین بر عملکرد رشد و شاخص های خونی فیل ماهی جوان (Huso huso) پرورشی تغذیه شده با جیره محتوی پروتئین سویا، طراحی و اجرا گردید.روش کار: تعداد 240 عدد بچه فیل ماهی با وزن متوسط 144.6±4.64 گرم در قالب طرح آماری کاملا تصادفی متعادل با یکی از 4 جیره غذایی هم نیتروژن (42 درصد پروتئین خام) و هم کالری (19.8 مگاژول انرژی خام در هر کیلوگرم جیره) به ترتیب شامل جیره شاهد (بر پایه پروتئین سویا، بدون لیزین و متیونین)، جیره 2 (فقط مکمل لیزین)، جیره 3 (فقط مکمل متیونین) و جیره 4 (حاوی مکمل های لیزین و متیونین) با 3 تکرار برای هر تیمار در حوضچه های فایبرگلاس 500 لیتری در شرایط یکسان پرورشی به مدت 12 هفته تغذیه شدند. مکمل لیزین و متیونین به جیره پایه محتوی 344 گرم بر کیلوگرم کنجاله سویا به مقدار 12.02 و 12.94 گرم بر کیلوگرم ماده خشک جیره اضافه شد.یافته ها: شاخص های رشد، غلظت هموگلوبین، مقدار گلبول سفید و توتال پروتئین خون ماهیانی که از محتوی مکمل لیزین+متیونین تغذیه کرده بودند، به طور معنی داری از ماهیان تغذیه شده از سایر تیمارها مناسب تر بود. هیچ گونه اختلاف معنی داری در شاخص های فوق الذکر در ماهیانی که از جیره های 3 و 4 تغذیه کرده بودند، مشاهده نشد. شاخص های رشد، شاخص خونی و بیوشیمیایی در ماهیانی که از جیره شاهد تغذیه کرده بودند، به طور معنی داری پائین تر از ماهیانی بود که از جیره های محتوی لیزین، متیونین یا ترکیب لیزین، متیونین تغذیه کرده بودند.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر حاکی از آن بود که جیره پایه محتوی 344 گرم بر کیلوگرم کنجاله سویا همراه با اسیدهای آمینه لیزین و متیونین می تواند به میزان 40% بدون تاثیر منفی بر عملکرد رشد، شاخص های خونی و بیوشیمیایی جایگزین آرد ماهی در جیره غذایی فیلماهی جوان پرورشی گردد.

زمینه و هدف: بیماری پارکینسون نوعی تحلیل در سیستم عصبی است که با اختلالات حرکتی متعددی شناخته می شود. عواملی از قبیل استرس اکسیداتیو از مهم ترین علل دژنراسیون نورون های دوپامینرژیکی جسم سیاه و ایجاد پارکینسون به شمار می روند. الاژیک اسید از اثرات نامطلوب استرس اکسیداتیو که باعث مرگ سلول ها می شود، جلوگیری می کند. هدف از این مطالعه بررسی اثر الاژیک اسید بر اختلالات حرکتی در مدل حیوانی بیماری پارکینسون می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه از 40 سر موش صحرایی نر بالغ استفاده گردید که به طور تصادفی به گروه های 8 تایی کنترل، پارکینسونی و سه گروه پارکینسونی که روزانه یک بار به مدت 14روز به ترتیب دوزهای 10 mg/kg، 25 و 50 الاژیک اسید را به روش گاواژ دریافت نمودند، تقسیم شدند. بیماری پارکینسون با تزریق 8 میکروگرم سم عصبی 6 هیدروکسی دوپامین (6-OHDA) در 2 میکرولیتر سالین دارای 1% اسید اسکوربیک درون دسته میانی-قدامی (MFB)نیمکره چپ مغز موش ها القاء شد. نتایج به صورت میانگین و انحراف از معیار (mean±SEM)، آنالیز و واریانس یک طرفه و تست پشتیبان LSD ارائه شدند.یافته ها: ضایعه در MFB سمت چپ مغز با 6-OHDA موجب گردید تا 14 روز بعد از ضایعه حیوانات متعاقب تجویز زیرجلدی 2.5 mg/kg آپومورفین در جهت راست به میزان 10< دور در دقیقه چرخش 360 درجه داشته باشند و نیز در تست های (حفظ تعادل، بی حرکتی و طول قدم) نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی داری را نشان دادند. درمان حیوانات پارکینسونی با دوزهای مختلف الاژیک اسید در مقایسه با گروه پارکینسونی بدون درمان، موجب بهبودی معنی دار فعالیت های حرکتی گردید و دوز 25 mg/kg و 50 بیشترین اثرات درمانی را نشان دادند.نتیجه گیری: الاژیک اسید احتمالا به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی قوی و تداخل با فعالیت گیرنده های مسیرهای حرکتی می تواند جهت بهبود و کاهش اختلالات حرکتی پارکینسون مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه و هدف: ماهی سلطان ابراهیم (Nemipterus japonicus) از گونه های مهم تجاری و جزو ده گونه غالب آب های خلیج فارس می باشد. هدف از این پژوهش بررسی میزان هم آوری این ماهی در خلیج فارس (آب های ساحلی استان بوشهر) است.روش کار: در این پژوهش هم آوری مطلق و نسبی با صید 595 نمونه طی یک سال مورد مطالعه قرار گرفت. صید عمده آن توسط ترال کف انجام شد. نمونه ها به طور ماهانه از آب های ساحلی استان بوشهر، بخش شمالی خلیج فارس، توسط شناورهای صیادی منطقه و گشت های تحقیقاتی تهیه و اطلاعات حاصله در نرم افزار Excel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تخمین هم آوری برای 41 عدد ماهی در دامنه طولی (طول چنگالی) بین 114 تا 234 میلی متر انجام شد. میانگین طول چنگالی 189 میلی متر با انحراف معیار 27.8 و میانگین وزن گناد 3.84 گرم با انحراف معیار 2.29 به دست آمد. حداکثر هم آوری مطلق 1240910 و حداقل 84031 عدد تخمک به ترتیب برای ماهیانی با طول چنگالی 210 و 114 میلی متر تعیین شد. میانگین هم آوری مطلق ماهی سلطان ابراهیم 472388±42633 و میانگین هم آوری نسبی 3817±293 عدد تخمک محاسبه گردید. حداکثر و حداقل قطر تخمک اندازه گیری شده به ترتیب 0.448 و 0.022 میلی متر و میانگین آن 0.221±0.071 میلی متر بود. فراوان ترین قطر تخمک ها مربوط به نمونه های فروردین ماه با قطر 0.296 میلی متر و هم چنین حداکثر قطر تخمک نیز مربوط به نمونه های فروردین ماه با قطر 0.448 میلی متر بود.

زمینه و هدف: امروزه مصرف الکل به عنوان یک معضل اجتماعی سبب ایجاد بیماری ها و ناهنجاری های مختلف در بدن انسان به خصوص اختلالات کبدی، می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر برگ گیاه کاهوی ایرانی (Lactuca sativa L.) بر سطح سرمی آنزیم های کبدی (AST، ALT، ALP و GGT)، میزان آلبومین و پروتئین تام، تغییرات بافت کبد به دنبال مصرف اتانول، می باشد.روش کار: در این مطالعه به منظور القای آسیب کبدی، از اتانول استفاده شد. 48 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار با وزن 190±10 گرم به صورت تصادفی در 6 گروه 8 تایی قرار گرفتند و با مقادیر 20% و 40% و 60% کاهو و اتانول 30% تیمار شدند. اتانول با دوز 1 میلی لیتر بر 100 گرم وزن موش(میانگین 2 میلی لیتر) روزانه به صورت خوراکی و کاهو به صورت ترکیب با غذای روزانه به مدت 28 روز تجویز شدند. پس از خون گیری و جداسازی سرم، میزان فعالیت آنزیم های کبدی (AST، ALT، ALP و GGT) و آلبومین و پروتئین تام درون سرم اندازه گیری و به منظور مطالعات هیستوپاتولوژی کبد، مقاطع بافتی تهیه گردید.یافته ها: تغییرات وزن بدن و کبد در گروه های دریافت کننده اتانول و کاهو نسبت به گروه کنترل معنی دار نمی باشد. میزان تغییرات آنزیم های AST، ALT، ALP، GGT، پروتئین تام و آلبومین در گروه های تجربی دریافت کننده کاهو نسبت به گروه تیمار شده با اتانول به تنهایی، در سطح آماری p£0.05 معنی دار بود. مطالعات بافتی نشان داد که در گروه تیمار شده با اتانول مناطق وسیع خالی از سلول های هپاتوسیت وجود دارد و روند بهبودی در گروه های تجربی دریافت کننده کاهو مشاهده شد.نتیجه گیری: مصرف کاهو در دوز 60% کاهو به علت داشتن ترکیبات آنتی اکسیدانی و فنلی بیشتر، باعث محافظت سلول های کبدی در مقابل استرس اکسیداتیو ناشی از اتانول می شود در نتیجه سطح آنزیم ها و فاکتورهای بیوشیمیایی کبد به حد طبیعی برمی گردد و تخریب بافت کبد به حداقل می رسد.

مقدمه و هدف: یکی از علل عفونت های داخل بدن، آلودگی با باکتری E.coli واجد ژن pks است. این ژن، باعث القا فسفوریلاسیون هیستون H2AX در انتروسیت های موش می شود. در سلول هایی که در معرض توکسین می باشند، افزایش قابل توجهی در فراوانی جهش در ژن های آن ها دیده می شود. در این تحقیق وجود منطقه ژنی pks در باکتری E.coli جداشده از بیوپسی بیماران مبتلا به بیماری التهابی روده و افراد نرمال مراجعه کننده به کلینیک گوارش و غدد بیمارستان بقیه الله (عج) مورد بررسی قرار گرفته است.روش کار: مطالعات میکروبیولوژی و مولکولی 20 نمونه بیوپسی افراد سالم و 25 نمونه بیوپسی از بافت روده بزرگ افراد مبتلا به بیماری التهابی روده مورد مطالعه قرار گرفت. پس ازشناسایی باکتری E.coli از بافت روده با روش های میکروبی و بیوشیمیایی ژنوم باکتری استخراج و به روش Multiplex PCR برای باکتری مورد نظر از لحاظ داشتن ژن های موجود در منطقه pks استفاده و محصولPCR به وسیله الکتروفورز بر روی ژل آگاروز 2% بررسی شد.یافته ها: نتایج مشخص نمود که 28% از باکتری هایE.coli  جداشده از نمونه های بیماران، دارای منطقه ژنی pks هستند.

مقدمه و هدف: دیابت شیرین (Diabetes Mellitus)، از شایع ترین بیماری های اندوکرینی است. متعادل ساختن میکروفلور بومی و کاهش بیماریزاهای فرصت طلب سطح پوست می تواند در پیشگیری و یا کاهش ایجاد زخم های پوستی نقش موثری داشته باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر پربیوتیکی دیواره سلولی جدایه ساکارومایسس سرویزیه AT-50 بر مهار رشد کوکسی های گرم مثبت کاتالاز مثبت جدا شده از پوست سالم بین انگشتان پا در افراد دیابتی بود.روش کار: نمونه برداری از پوست سالم بین انگشتان پا در 53 مورد بیمار دیابتی و 50 مورد بیمار غیر دیابتی انجام و سویه های کوکسی گرم مثبت کاتالاز مثبت جداسازی شدند. دیواره سلولی سویه ساکارومایسس سرویزیه AT-50 با استفاده از سونیکاتور تهیه و اثر پربیوتیکی 1.5 و 3 درصد آن برجدایه های کوآگولاز مثبت با استفاده از روش چاهک مورد بررسی و قطر هاله های عدم رشد بر حسب میلی متر محاسبه و به عنوان اثر مهار کنندگی مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که نسبت کل باکتری های بی هوازی به هوازی جدا شده از پوست سالم بین انگشتان پا در نمونه های دیابتی و غیر دیابتی به ترتیب 1.44 و 1.24 و نسبت کل باکتری های هوازی و بی هوازی جدا شده از نمونه های دیابتی به نمونه های سالم به ترتیب حدود 1.55 و 1.81 بود. هم چنین تعداد کوکسی های گرم مثبت کوآگولاز مثبت جدا شده از پوست سالم نمونه های دیابتی به میزان 75% بیشتراز نمونه های کنترل بود.نتیجه گیری: سطح پوست سالم افراد مبتلا به دیابت بدون در نظر گرفتن سن و جنس نسبت به پوست سالم افراد غیر دیابتی از شرایط مناسب تری جهت رشد میکروب ها به ویژه کوکسی های کوآگولاز مثبت برخوردار است. اثر مهار کنندگی پربیوتیک دیواره سلولی جدایه بومی AT-50 ساکارومایسس سرویزیه در محیط in vitro وابسته به دوز بوده و مقاومتی ذاتی در جدایه های پوست سالم افراد دیابتی نسبت به اثر مهارکنندگی پربیوتیک مورد استفاده دیده می شود.