گستره مورد مطالعه در 130 کیلومتری جنوب خاورشهر دامغان و در شمال کویر جندق حدفاصل شمال منطقه ترود- معلمان جای دارد. این ناحیه بخشی از زون ایران مرکزی بوده که بین دو گسل امتداد لغز چپگرد با مولفه فشاری ترود در جنوب و انجیلو در شمال قرار می گیرد. این محدوده جزیی از نوار ولکانوپلوتونیکی ترود- چاه شیرین است که با زیرساختی دگرگونی به صورت نوار شاخصی در این منطقه رخنمون یافته است. سنگهای ولکانیکی این منطقه پهنه ای از سنگهای داسیتی- آندزیتی- تراکی آندزیتی- توف- ریوداسیت- ریولیت و آندزی بازالت را در کنار سنگهای پلوتونیک گرانیت، گرانودیوریت تا دیوریت اما به مقدار کم جلوه گر می سازد. این سنگ ها در کنار سنگهای رسوبی مربوط به پالئوزوئیک و مزوزوئیک نواحی غربی این زون، دربرگیرنده شکستگی های زیادی هستند که در ارتباط با پهنه برشی این دو گسل مهم ایجاد شده اند. در اثر تزریق محلول های گرمابی در درزه ها و شکستگی ها و گسل های این پهنه، رگه های عقیم و کانه دار سرب- روی- مس- طلا- نقره و پاراژنزهای دیگر این کانه ها و همچنین دایک ها تشکیل و در بسیاری نواحی سنگهای منطقه را دگرسان نموده اند. برداشت های زمین شناسی در مقیاس های ناحیه ای و محلی (حداقل در 12 منطقه این زون) نشان می دهند که ساختمان ناحیه از یک سری گسل ها و شکستگی هایی تاثیر پذیرفته است که در ارتباط با پهنه برشی چپگرد در این محدوده ایجاد شده اند. اندازه گیری های انجام شده بر روی گسل ها و شکستگی های بزرگ و کوچک واقع در این نواحی نیز علاوه بر تایید ساختار مذکور، موجب طبقه بندی این شکستگی ها در گروههای D, P-X-T-R'–R که هریک دارای ویژگی های خاص تکتونیکی هستند می گردد. از سوی دیگر بررسی های انجام شده بر روی دایک های منطقه و شکستگی های دربرگیرنده آنها نشان دهنده تمرکز آنها با نواحی تحت کشش ناحیه به خصوص در غرب و مرکز منطقه بوده و بیشتر با شکستگی های نوع R, T و گاهی D همراهی می نمایند. از آنجا که شکستگی های منطقه کنترل کننده رگه های مینرالیزه منطقه نیز می باشند، به بررسی این شکستگی ها و کانه های همراه آنها در 12 منطقه معدنی پرداخته شد که بیان گر تمرکز رگه های کانه دار در امتداد شکستگی های نوع D, R'-R می باشند.