زمینه و هدف: عفونت دستگاه تناسلی از شایعترین علل مراجعه زنان به مراکز درمانی است و حدود 75 درصد زنان در طول زندگی خود حداقل یک بار دچار واژنییت کاندیدایی می شوند. هدف این تحقیق شناسایی گونه های کاندیدا مسبب کاندیدیازیس واژینال و ارزیابی اثرات ضد قارچی داروهای کتوکونازول، فلوکونازول و کلوتریمازول بر روی کاندیداهای جدا شده از این بیماران بود.روش بررسی: در این مطالعه 210 نمونه واژن از بیماران مشکوک به کاندیدیوزیس واژینال تهیه گردید. آزمایش مستقیم و کشت بر روی نمونه ها جهت تشخیص مخمر انجام گرفت. گونه های مخمری جدا شده از بیماران با استفاده از روشهای مختلف تشخیصی از قبیل کشت بر روی کورن میل آگار، توئین 80، تست لوله زایا و تست جذب قندها توسط کیت 120 API شناسایی و تعیین هویت گردیدند. با استفاده از محیط سابورو دکستروز آگار و روش میکرودایلوشن براث مقادیر MIC90 و MIC50 داروها اندازه گیری و حساسیت آنها تعیین شد.یافته ها: در مطالعه حاضر 100 کلونی مخمری کاندیدا از بیماران ایزوله گردید که 80% کاندیدا آلبیکنس و 20% بقیه به ترتیب 6% کاندیدا تروپیکالیس، 4% کاندیدا گلابراتا، 3% کاندیدا گیلر موندی، %3 کاندیدا استلوئیده، 2% کاندیدا کروزه ای، 2% کاندیدا پاراپسیلوزیس شناسایی شدند. میانگین MIC90 و MIC50 فلوکونازول برای گونه های آلبیکنس به ترتیب 5.33 و 25.27 میکروگرم/میلی لیتر، برای گونه های غیر آلبیکنس به ترتیب 3 و 21.4 میکروگرم/میلی لیتر، برای داروی کلوتریمازول در گونه های آلبیکنس به ترتیب 0.97 و 4.9 و برای گونه های غیر آلبیکنس به ترتیب 0.63 و 3.4 میکروگرم/میلی لیتر و داروی کتوکونازول برای گونه های آلبیکنس به ترتیب 2.43 و 16.45 میکروگرم/میلی لیتر و برای گونه های غیر آلبیکنس به ترتیب 1.12، 6.6 میکروگرم/میلی لیتر بوده است.نتیجه گیری: داروی کلوتریمازول نسبت به دو داروی دیگر اثر بهتری را بر روی گونه های کاندیدا داشت. در مجموع گونه های غیر آلبیکنس در مقایسه با آلبیکنس در برابر داروهای فوق از حساسیت بیشتری برخوردار بودند.