این پژوهش به منظور بررسی نقش و اهمیت پوشش گیاهی و ارتفاع در تعیین تنوع و فراوانی جوندگان در اندوختگاه زیست سپهر گنو، استان هرمزگان انجام شد. در این پژوهش منطقه مورد بررسی به هفت جور گیاهی و چهار طبقه ارتفاعی تقسیم شد. نمایه های همانندی دوتایی برای بررسی همانندی جور های گیاهی بر پایه حضور جوندگان محاسبه شدند. بیشترین همانندی، میان جور گیاهی آکاسیا- کنار- کهور و قیچ- گروج- پرخ- پیچک و کمترین آن میان جور گیاهی پرخ- گروج- پیچک و آکاسیا- کنار- کهور به دست آمد. آزمون کای مربع برای بررسی رابطه فراوانی جوندگان با پوشش گیاهی و ارتفاع به کار رفت که در سطح پنج درصد معنی دار بود. بیشترین فراوانی جوندگان در ارتفاع بیش از 1500 متر و جور گیاهی کوهستانی بادام کوهی- پسته- ارس و کمترین آن در ارتفاع کمتر از 1000 متر و جور گیاهی خلیج عمانی ترات- شور- گروج بود. بیشترین تنوع جوندگان در ارتفاع کمتر از 1000 متر و جور گیاهی خلیج عمانی آکاسیا- کنار- کهور و کمترین آن نیز در ارتفاع کمتر از 500 متر و جور گیاهی خلیج عمانی کهور- کنار- آکاسیا بود.