این پژوهش روابط موجود میان حسابداری محافظه کارانه و ریسک ورشکستگی را مورد بررسی قرار می دهد که محافظه کاری سبب افزایش اموال و پول نقد می گردد و ورشکستگی از شرایطی که در آن پول نقد به میزان کافی وجود ندارد، تبعیت می کند، بنابراین تئوری حسابداری حاکی از وجود رابطه بین ایندو مقوله است. در این تحقیق از طبقه بندی محافظه کاری مشروط و نامشروط و از مدل پیش بینی ورشکستگی زاوگین که طیفی از احتمال ورشکستگی را به جای ارائه تنها دو حالت مطرح می نماید، استفاده شده است.برای بررسی این رابطه، از مدل رگرسیون استفاده شده است. بر اساس اطلاعات مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1388- 1379 (772 سال- شرکت) نتایج پژوهش حاضر نشان داد که وجود رابطه معنادار میان محافظه کاری حسابداری و ریسک ورشکستگی تایید می شود و عملیات شرکت ها شامل اعمال حسابداری محافظه کارانه جهت کاهش ورشکستگی است. نتایج تحقیق با سایر تحقیقات جهانی سازگار است و می تواند کلیه گروه های ذی نفع درون و برون سازمانی را در اتخاذ تصمیمات خود یاری کند.