هدف این تحقیق بررسی پدیده «مدیریت سود» در ایران، شناسایی عوامل تاثیرگذار بر آن و ارائه یک الگو برای اندازه گیری مدیریت سود بر اساس عوامل موثر شناسایی شده در شرایط محیطی ایران می باشد. جامعه آماری این تحقیق، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1382 تا 1388 بوده است. همچنین در این تحقیق برای محاسبه شاخص مدیریت سود «مدل کازنیک» به عنوان مدل بهینه انتخاب شده و مورد استفاده قرار گرفته است. روش این تحقیق از نوع همبستگی بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون چند متغیره به روش پانل دیتا استفاده شده است. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که متغیرهایی مثل نسبت بدهی، اندازه شرکت، تغییر مدیریت، شاخص سودآوری (بازده دارایی ها) و شاخص مدیریت سود سال قبل با شاخص مدیریت سود سال جاری رابطه مستقیم دارند. از طرف دیگر بعضی متغیرها مثل مالیات، نوع مالکیت، نوع حسابرس، تغییر حسابرس و نوع صنعت اثری بر مدیریت سود ندارند. نتایج این تحقیق می تواند در جهت ارزیابی وضعیت مالی و عملکرد واحدهای تجاری، مورد استفاده تحلیل گران مالی، سرمایه گذاران و سایر استفاده کنندگان از صورت های مالی قرار گیرد.