مطالعات مدیریت شهری
سال:1397 | دوره:10 | شماره:33 |تعداد مقالات:7

هدف: این پژوهش با هدف ارزیابی عملکرد زیست محیطی شهرداری تهران بر اساس شاخص های شهر سبزاست تا با استفاده از استانداردهای ایزو14031 به بررسی و ارزیابی عملکرد شهرداری و اولویت بندی موفقیت آن در تطابق با شاخص های شهر سبز بپردازد. روش پژوهش: این پژوهش براساس هدف کاربردی و براساس روش توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه ساکنان مناطق 22 گانه شهرداری تهران بوده و داده ها با استفاده از توزیع و جمع آوری 388 پرسشنامه در نمونه ای که به روش طبقه ای از جامعه انتخاب گردید گردآوری و با استفاده از نرم افزار Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند یافته ها: یافته های این تحقیق نشان می دهد که عملکرد مدیریت زیست محیطی شهرداری تهران درزمینه های حفظ محیط زیست شهری و ایجاد کانون های محیط زیست در سطح محلات شهر تهران در سطح مساعدی قرار دارد و قابل قبول است اما در تنوع زیستی و فضای سبز شهر، مدیریت آب و انرژی، زمینه حمل و نقل، حوزه کنترل کیفیت و آلودگی هوا و کاربری زمین و ساختمان در سطح مطلوب و قابل قبولی قرار ندارد نتیجه: نتایج این تحقیق نشان داد که شهر تهران تا رسیدن به شاخص های شهر سبز فاصله زیادی را باید طی کند و مدیریت شهر ی هم هنوز نتوانسته گامی اساسی در این راستا بردارد، بنابراین پیمودن آن نیازمند برنامه ریزی استراتژیک زیست محیطی مدیریت شهری است.

مقدمه و هدف پژوهش: شناخت بحران نیازمند سیستمی کردن تئوری ها می باشد. امروزه مدیریت بحران در حوزه های کالبدی معماری و شهرسازی، محور توجه اکثر معماران و شهرسازان قرار گرفته است، در حالی که بحران های فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در این حوزه مغفول مانده است. بحران فرهنگی به عنوان اساس سایر بحرانها، موضوعی است که بیش از پیش باید مورد توجه قرار بگیرد و بدون نگرش سیستمی در جهت سازماندهی معماران، اقتصاددانان، جامعه شناسان و سیاست مداران، نمی توان از این بحران عبور کرد. روش پژوهش: کتابخانه ای و تحلیلی یافته ها: پژوهش حاضر با تکیه بر نگرش سیستمی در حوزه های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی و با مقایسه سه روش بنیادین، طیفی و مدیریت بقا در مدیریت بحران، روش تحقیق در بحرانهای معماری را از نوع بنیادین معرفی کرده و بحران های مذکور را در بعد از انقلاب اسلامی در حوزه مسکن را که ریشه در پارادایم فردگرایی غربی دارد؛ مورد واکاوی قرار داده است. نتیجه گیری: نگرش کلان نگر در حوزه مدیرت بحران در معماری و شهرسازی از موضوعاتی است که بیش از پیش باید بدان پرداخته شود و تا زمانی اندیشه حکمی به عنوان روح سیستم در ایجاد ساختار بین اجزای سیستم( معماران، اقتصاددانان، سیاست مدران و جامعه شناسان) نقش نداشته باشد؛ کارکرد سیستم معماری و شهرسازی محصولی عبث، گنگ و بی فایده خواهد بود.

مقدمه و هدف پژوهش: نقش اصلی مبلمان شهری در سطح خیابان ها و فضاهای شهری ایجاد مکان هایی است که زبان ناطق هویت انسان و منظر شهری مطلوب، باشد. طراحی مناسب و به کارگیری مبلمان شهری متناسب با محیط در بخش های باز شهر که به آن ها فضاهای شهری می گوییم، امری ضروری در برنامه ریزی شهری محسوب می شود. فضاهایی همچون میدان ها و پارک ها، پیاده روها و. . . تأثیر زیادی در کیفیت زندگی شهری بر جای می-گذارد. هدف از این پژوهش بررسی میزان وضعیت رضایت شهروندان از مبلمان شهری در شهر مریوان به عنوان یکی از شهرهای توریستی ایران می باشد. روش پژوهش: نوع پژوهش کاربردی و روش آن توصیفی _تحلیلی است. شیوه گردآوری اطلاعات نیز بر اساس روش کتابخانه ای و بررسی های میدانی (مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه)، می باشد یافته ها: تحلیل آماری آن با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفته است. در این پژوهش میانگین رضایت از مبلمان شهری در یک طیف 5 وجهی68/2 که از نمره متوسط پایین تر است نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که وضعیت مبلمان در این شهر از وضعیت مطلوبی برخوردار نبوده است. عامل دسترسی، توجه به شرایط اقلیمی، توجه به استاندارهای رایج، مدنظر قرار نگرفته و به صورت نامرتب و درهم ریخته بدون توجه به معیار و ضوابط خاصی احداث شده است و طراحی و احداث مبلمان شهری در مقایسه با استانداردهای رایج دارای سطح پایینی است.

مقدمه و هدف پژوهش: نظام نامه درجه بندی شهرداری ها به عنوان یک قانون با ویژگی های مختلف که صرفاً اکنون در حوزه حقوق و دستمزد شهردار و همچنین ملاک ها و معیارهای انتخاب شهردار مورد توجه است و این در حالیست که معیارهای درجه بندی مذکور که از 1 برای شهرهای با جمعیت پایین و یا تازه تاسیس می باشد تا 12 برای کلانشهرها شامل جمعیت، درآمد شهرداری و برخورداری آن شهر است تا در جهت توانمندسازی شهرداری های درجه 1 الی 7 برای تحقق درآمدهای پایدار دست یابد روش پژوهش: روش تحقیق تحلیلی-توصیفی و بررسی شهرداری های درجه 1 الی 7 استان اصفهان با پیمایش از مدیران شهری صورت پذیرفته است و سپس با استفاده از مدل سوات (SWOT) روش های درآمدی موجود جمع بندی شده است. یافته ها: یافته های تحقیق حاکی از آنست که در شهرداری های با درجه پایین تر میزان وابستگی درآمدی شهرداری به کمک های دولتی و غیره بیشتر است و این در حالیست که مدیریت هزینه در این نوع از شهرداری ها وجود ندارد و از طرفی نقش شورای شهر در این شهرها بسیار کمرنگ تر است نتیجه گیری: قانونگذارن مانند مجلس و هیئت وزیران باید تلاش کنند که در متن قانون شهرداری به عنوان یک نهاد و در عمومیت متن مطرح نشود و لحاظ کردن درجه بندی شهرداری ها به عنوان یک قانون می تواند نقش موثری در اثر گذاری بیشتر متن قانون در تحقق درآمد های پایدار داشته باشد.

مبلمان شهری رایج ترین مفهوم کاربردی تجهیزات شهری است و زمانی این اجزا و امکانات مبلمان شهری تلقی می شوند که اولاً، در فضاهای باز شهری مکان یابی شده و کارکرد عمومی داشته باشند و دوم اینکه، وجود آن ها در فضای شهری نیازی از نیازهای عمومی شهروندان را تأمین کنند. پژوهش حاضر باهدف طراحی مبلمان شهری مناسب در مسیر پیاده راه ها در محله صادقیه صورت گرفته است. روش پژوهش به دو صورت عملی و نظری صورت گرفته است. در بعد نظری اصلی ترین روش پژوهش اسنادی است. درروش اسنادی از روش ترکیبی توصیفی-تحلیلی و مشاهده غیرمستقیم (پرسش نامه) استفاده شده داست. داده های به دست آمده توسط ضریب همبستگی پیرسون و همچنین تحلیل عاملی صورت گرفته و ارزش گذاری آن ها با استفاده از طیف لیکرت 5 گزینه ای صورت گرفته است و بررسی پایایی پرسش نامه ها با روش آلفای کرونباخ به دست آمده است. در تحلیل عاملی 4 عامل (اجتماعی-اقتصادی، کالبدی-فضایی، دسترسی ترافیکی، طراحی شهری) به عنوان مهم ترین عوامل شکل گیری طراحی مناسب مبلمان شهری شناسایی شدند که یافته ها نشان می دهد که عامل طراحی شهری شامل: زیبایی شناختی، کیفیت مبلمان شهری، حس مکان درمسیرپیاده راه ها، اثربخشی طبیعت در فضای شهری و حضور یکپارچگی مبلمان شهری مهم ترین عوامل در طراحی مبلمان شهری محدوده موردمطالعه می باشند. براین اساس می توان گفت که تأثیر رنگ ها در محیط شهری، وجود فضا های مکث برای استراحت و توقف در محیط، مدرن بودن و جدید بودن مبلمان، زیبا سازی محیط با استفاده از نور مناسب طبیعی و مصنوعی، زیباسازی پیاده راه با استفاده از رنگ های متنوع و آرامش بخش و وجود پیاده راه های بزرگ به عنوان مهم ترین، عوامل مطلوب در طراحی و مناسب سازی مبلمان شهری درمسیرپیاده راه محدوده موردمطالعه شناسایی گردیده است.

کودکان به عنوان یکی از حساس ترین اقشار جامعه، در روند توسعه شهرها رفته رفته جایگاه خود را از دست دادند و به جای حضور در فضاهای شهری، به دلیل موانع متعددی از جمله عدم امنیت، به فضای خانه محکوم گشتند. لذا پژوهش پیش رو تلاش می کند تا با استخراج شاخص های موثر، راهبردهایی جهت ایجاد فضاهای شهری مطلوب کودکان ارائه دهد. روش تحقیق از نوع تحلیلی-توصیفی بوده و اطلاعات از طریق منابع کتابخانه ای و تحقیقات میدانی کسب شده اند. در انتها انگاره های نظری پژوهش بر روی بستر (محله عودلاجان) پیاده گشتند و به وسیله تحلیل داده ها با توجه به شاخص های بدست آمده، به ارائه سیاست ها و راهبردهای کاربردی پرداخته شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که رابطه معناداری بین متغیر مناسب سازی فضاهای محله عودلاجان و ایجاد امنیت برای کودکان وجود دارد. همچنین بافت عودلاجان با توجه به هویت تاریخی اش، دارای پتانسیل های بالقوه جهت حضور کودکان می باشد که با بهره گیری از راهبردهای کاربردی ارائه شده می توان آن را بالفعل نمود.

مقدمه و هدف پژوهش: قیمت به عنوان اساسی ترین متغیر بخش زمین و مسکن است که وظایف تخصیص منابع اقتصادی، اطلاع رسانی و ارائه علامت های لازم به سرمایه گذاران را به عهده دارد. تجزیه و تحلیل عملکرد فضایی بازار مسکن جهت بررسی و رفاه اجتماعی شهر بسیار مهم است. پژوهش حاضر با هدف بررسی متغیرهای تأثیر گذار بر قیمت مسکن در دو دسته واحدهای مسکونی ویلایی و آپارتمانی با توجه به ادبیات تحقیق و مطالعات تجربی در کلانشهر تبریز مورد مطالعه قرار گفت. این متغیرها شامل 4متغیر اقتصادی اجتماعی خانوار، کالبدی فیزیکی واحدهای مسکونی، دسترسی واحدهای مسکونی و متغیر محیطی هستند که در مقیاس تمام مناطق شهری تبریز اندازگیری شدند. روش پژوهش: داده های مورد نیاز مربوط به این متغیرها از طریق ابزار پرسشنامه در بین خانوارها توزیع گردید و اطلاعات مربوط به قیمت مسکن از طریق مراجعه به بنگاه های معاملات ملکی، سایت های مربوط به املاک و متسعقلات کشور، روزنامه ها و شهرداری کلانشهر تبریز گرد آوری شده است. برای تحلیل ارتباط متغیرها مورد بحث به عنوان متغیرهای مستقل و قیمت مسکن به عنوان متغیر وابسته، از روش همبستگی پیرسون و مدل برازش رگرسیونی استفاده شده است. یافته ها: براساس نتایج حاصله از آزمون همبستگی پیرسون بین متغیرهای مستقل و وابسته رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از مدل رگرسیونی نشان می دهد که، متغیرهای 4 گانه تأثیر مستقیم و معناداری بر افزایش قیمت مسکن در واحدهای مسکونی ویلایی و آپاراتمانی داشته اند. در واحدهای ویلایی متغیرهای دسترسی واحدهای مسکونی و عوامل اقتصادی اجتماعی خانوار و در واحدهای آپارتمانی متغیرهای محیطی (همسایگی) و دسترسی واحدهای مسکونی بیسترین اثر را بر افزایش قیمت مسکن دارند. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش گویای آن است که در مجموع واحدهای ویلایی و آپارتمانی، متغیر کیفیت نمای ساختمان، مساحت زیربنا، تعداد اتاق در واحد مسکونی و مساحت زمین بیشترین تأثیر را بر افزایش قیمت مسکن در کلانشهر تبریز داشته اند.