هدف اصلی این تحقیق بررسی روابط بلندمدت و علی بین رشد اقتصادی، انتشارات CO2، مصرف انرژی و نسبت اشتغال در ایران با استفاده از الگوی خودتوضیحی با وقفه های گسترده است. یافته های تجربی برای ایران در طول دوره 1387 - 1351 نشان می دهد که یک رابطه بلندمدت بین متغیرها در سطح معنی داری 5 درصد در ایران وجود دارد. کشش درآمدی تخمین زده شده از انتشارات CO2 سرانه 0.40 و کشش درآمدی از مصرف انرژی سرانه 0.71 می باشد. نتایج علیت گرنجر هم نشان می دهد که هیچ یک از انتشارات CO2 سرانه و مصرف انرژی سرانه باعث تغییر GDP واقعی سرانه نمی شود. اما نسبت اشتغال باعث تغییر GDP واقعی سرانه در کوتاه مدت می شود و همچنین فرضیه منحنی زیست محیطی کوزنتس در چهارچوب علیت با استفاده از مدل لگاریتمی در مورد ایران اعتبار ندارد. نتایج نهایی نیز نشان می دهد که سیاست های حفاظت انرژی مانند جیره بندی مصرف انرژی و کنترل انتشارات CO2 می تواند موجب رشد بازده واقعی در ایران گردد.