هدف این مطالعه مقایسه اختلالات شخصیت و سبک های هویتی در مجرمین زن زندانی در زندان عادل آباد شیراز و افراد بهنجار بود. بدین منظور از بین زندانیان محبوس در زندان عادل آباد شیراز، تعداد 100 نفر از زن به شیوه نمونه گیری در دسترس به عنوان گروه مورد مطالعه انتخاب شد و جهت مقایسه از بین زنان حاضر در پارک های خلدبرین و آزادی شیراز، تعداد 100 نفر زنان بهنجار بدون سابقه کیفری و بیماری روانی که با توجه به ویژگی های سن و میزان تحصیلات با گروه مورد مطالعه مطابقت داشتند، به عنوان گروه مقایسه انتخاب شد. نمونه ها با استفاده از پرسشنامه بالینی چندمحوری میلون -3 (1994) و سنجش عینی هویت من آدامز (1979)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های مجذور خی،t مستقل و تحلیل رگرسیون خطی، مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد؛ بین منزلت های هویت من و میزان اختلالات شخصیتی در مجرمین زن زندانی و زنان بهنجار تفاوت معناداری وجود دارد (P£0.0005) و زنان مجرم زندانی اختلالات شخصیتی بیشتری دارند. همچنین بین میزان اختلالات شخصیتی افراد با منزلت های هویتی مختلف تفاوت معناداری وجود دارد (P£0.05). بر طبق یافته های دیگر پژوهش منزلت های هویت ((من)) قادر به پیش بینی تغییرات مربوط به اختلالات شخصیتی آزمودنی های مجرم زندانی است ((P£0.01.