مجله شیمی فیزیک و شیمی نظری
سال:1390 | دوره:8 | شماره:3 |تعداد مقالات:12

برای درک بهتر پایداری کنفورماسیونی دی پپتید HCO–Gly–L–Leu–NH2، محاسبات abinitio و DFT در سطوح HF/6-31G (d)،  HF/6-311++G (d, p)و (B3LYP/6-31G (d بر روی آن انجام شده است. بهینه سازی ژئومتری زوایای زنجیر جانبی لوسین (c1¸ c2) در دی پپتید، سه کنفورمر پایدار شامل آنتی- آنتی (c1=180o, c2=180o)، گوچ (+)– ترانس (c1=60o, c2=210o) و 270- گوچ (-) (c1=270o, c2=300o) را بدست می دهد که کنفورمرآنتی- آنتی از بقیه پایدارتر است. همچنین خواص ترمودینامیکیE ،H ، G و S برای دی پپتید با تغییر زوایای دی هدرال Y1 (D1) ، ( F1(D11 گلایسین و Y2 (D6)، F2 (D4) لوسین با استفاده از محاسبات فرکانس در سطوح محاسباتی مشابه بدست آمده اند. محاسبات نشان می دهد اسکلت اصلی وقتی بیشترین پایداری را دارد که زوایای Y1 (D1)،F1 (D11) ،  Y2 (D6)و F2 (D4) به ترتیب 180، 180، 150 و 210 درجه باشند.

کلیکس [n] آرن ها به طور وسیعی در زمینه شیمی درشت مولکول ها به کار برده می شوند. مشتقات آن ها به دلیل حفره ویژه با کارآیی و گزینش پذیری بالا در سیستم های میزبان- میهمان در حالت جامد و مایع مناسب برای تشکیل کمپلکس با یون ها و مولکول های کوچک آلی، فلزات قلیایی خاکی، فلزات قلیایی ،فلزات واسطه و لانتانیدها بوده و عموما موضوع مطالعات متعددی می باشند. در این مقاله مطالعات روی ویژگی های کمپلکس های پاراسولفوناتوکلیکس [4] آرن با برخی کاتیون های فلزات قلیایی به روش هارتری فاک گزارش شده است. این کمپلکس ها بسته به نوع کاتیون و اتصال آن روی لیگاند خواص متفاوتی از خود نشان می دهند.

خصوصیات نانوقیف بورنیترید آراسته شده با کربن با اجرای محاسبات نظریه تابعی چگالی مطالعه شده اند. بدین منظور، اتم های موجود در دهانه و نوک نانوقیف با اتم های کربن جایگزین شدند تا مدلی از نانوقیف آراسته شده با کربن حاصل آید. نتایج حاکی از آن هستند که مقادیر گشاور دوقطبی و وقفه انرژی می توانند بیان کننده تاثیرات آراستگی کربنی بر خصوصیات نانوقیف بورنیترید باشند. محاسبه پارامترهای ثابت جفت شدگی چهارقطبی برای اتم های بور – 11 و نیتروژن – 14 در ساختارهای بهینه شده نشان دادند که اتم های بور و نیتروژن نزدیک به منطقه آراستگی کربنی بیشترین تاثیرات حضور کربن را نمایان می کنند. گذشته از آن، این اتم ها نقش تعیین کننده ای در خصوصیات نانوقیف بورنیترید آراسته شده با کربن ایفا می کنند.

توانایی کمپلکس شدن پاراسولفوناتوکلیکس {4} ارن با نمک سدیم مولیبدات در محلول ابی با pH=5.8 در پنج دمای مختلف در محدوده دمایی (20-40 درجه سانتیگراد) بوسیله روش طیف سنجی مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت. ثابت های پایداری کمپلکس در چندین طول موج بوسیله برنامه اسکواد محاسبه گردید .نتایج حاکی از تشکیل کمپلکس با نسبت استوکیومتری 1:1 می باشد. ثابت های تعادل واکنش تشکیل کمپلکس در دماهای 20، 25، 30، 35، 40 درجه سانتیگراد به ترتیب 3.67، 3.14، 2.98، 55، 2، 2.33 بدست آمد.

در سالهای اخیر توجه قابل توجهی به ساختار، انرژی و خواص ترمودینامیکی کلاسترهای 4(GaN) شده است و موضوع بسیاری از بررسی های تئوری و عملی به علت نقش مهم آنها در فرایندهای فیزیکی و شیمیایی است. تمام محاسبات این بررسی به وسیله نرم افزار گوسین 98 انجام گرفته است. بهینه سازی نانوساختار توسط روش های تئوری B3LYP، LSDA و B1LYP با تابع پایه LANL2DZ و در دمای298 K انجام گرفته است. در مورد ساختار، انرژی، خواص ترمودینامیکی و طیف های ارتعاشی بحث خواهد شد.

برای مطالعه برهمکنش کربن نانوتیوب (0، 8) با نیتروبنزن محاسبات تئوری تابعی دانسیته و اربیتال پیوندی طبیعی، بر اساس *B3LYP/6-31G در دو حالت انجام شد. انرژی تشکیل ترکیبات، بارها، بالاترین اربیتال مولکولی اشغال شده، پایین ترین اربیتال مولکولی اشغال نشده و گپ بین آنها محاسبه شد. جهت موازی نیتروبنزن پایدارتر از جهت عمودی آن است و گپ محاسبه شده نیز این پایداری را تایید می کند.

سنتز هیدروترمال برای تهیه پلیمر کئوردیناسیون بر پایه (Ag (I و 4,4'-bpiy مورد مطالعه قرار گرفته شده است. ترکیب پلیمری .NO3[[Ag (4,4´-bipy) تهیه شده است و از نظر ساختاری بطور تجربی آزمایش پراش اشعه x تک بلور آن مورد شناسایی قرار گرفته شده است. این ترکیب با راندمان 91% از واکنش AgNO3 با 4,4'-bipy به نسبت مولی 1:2 حاصل شده است. در این ترکیب هر (Ag (I به دو نیتروژن متفاوت ولی از واحدهای متقارن هم ارز 4,4'-bipy در کئوردیناسیون تقریبا خطی برای تشکیل زنجیرهای گسترده متصل شده است.

هیدروژل ها به عنوان مواد جدید و مناسب برای کاربردهای متعدد وارد پزشکی مدرن شده اند. مطالعه هیدروژل ها به عنوان بیومواد جدید در چند دهه اخیر گسترش چشمگیری داشته است. به طور سنتی، هیدروژل ها از طریق ایجاد اتصال عرضی با آب در پلیمرهای محلول و یا از پلیمریزاسیون منومرهای محلول ایجاد می شوند. همه این روش های ایجاد اتصال عرضی بدون در نظر گرفتن سازش پذیری پلیمر با مولکول های حساسی چون پروتئین ها و سلول های زنده پایه گذاری شده اند. باید در نظر داشت که در کاربردهای مختلف پزشکی، زیست سازگاری هیدروژل مهم ترین فاکتور است که باید در نظر گرفته شود. بسیاری از هیدروژل های جدید طوری طراحی شده اند که تحت شرایط فیزیولوژیکی به صورت خود به خود عمل ژل شدن را انجام می دهند. در این سیستم ها، هیدروژل در محل تزریق و بدون کمک مواد ایجاد اتصال عرضی، که اغلب سمی و عامل تغییر ماهیت هستند، تشکیل می شود. در این مقاله، انواع هیدروژل ها و روش های تشکیل آنها همراه با طبیعت شیمیایی و کاربردهای پزشکی این بیومواد مرور شده اند.

در این تحقیق، جذب سطحی یون تالیم (III) از محلول آبی بر روی نانوپودر فعال شده روی اکسید به عنوان یک جاذب نسبتا ارزان قیمت به صورت ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفته است. این نکته معلوم شده که فعال سازی این جاذب برای به دست آوردن درصد جذب قابل توجه ضروری است. جاذب به وسیله محلول سدیم فسفات فعال شد. اثر پارامترهای تجربی نظیر pH اولیه محلول، زمان تماس، مقدار جاذب، غلظت اولیه محلول تالیم و دما بررسی شده اند. نتایج نشان داد که درصد جذب به این پارامترها به ویژه pH وابسته است. درصد جذب رضایت بخش یون تالیم (III) در دمای 25±1oC، 92.2-92.6% به دست آمد. اطلاعات تجربی توانست به خوبی با ایزوترم فروندلیش توصیف شود اما تطابق آنها با مدل لانگمویر چندان رضایت بخش نبود. مقادیر فاکتور جداسازی (RL) نشان داد که نانوپودر فعال شده روی اکسید برای جذب سطحی یون تالیم (III) مناسب است.

در این تحقیق نانوزئولیت NaX با درجه کریستالی بالا به وسیله روش هیدروترمال سنتز شده است. این نانوذرات تحت شرایط مختلفی در یک همزن که مجهز به قابلیت کنترل دما می باشد، سنتز شده اند. خصوصیات زئولیت سنتزی NaX با استفاده از تکنیک های مختلفی نظیر XRD, XRF, SEM وTEM مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داده اند که سایز ذرات بین 20-100 nm می باشد. سپس اثر پارامترهای مختلف را بر روی سایز ذرات از قبیل: زمان واکنش، دما و سرعت به هم خوردن محلول مورد بررسی قرار گرفتند. بر طبق بررسی های انجام شده شرایط بهینه برای سنتز نانوزئولیت NaX، اختلاط به مدت 2 روز در دمای 60oC بوده است.

تخریب فتوکاتالیزوری بتامتازون سدیم فسفات در محلول آبی با استفاده از نانوذرات اکسید روی با قطر ذرات 20 نانومتر، تحت شرایط مختلف بررسی شد. اثر پارامترهای مختلف همچون مدت زمان تابش دهی، مقدار فتوکاتالیست (0.12-0.8 g/l)، غلظت اولیه دارو (10-50 mg/l)، pH اولیه (11-3) و حضور الکترون پذیرنده ها بر روی تخریب مطالعه شد. مشاهده شد که مقدار بهینه برای فتوکاتالیست 0.44 g/l است و بهترین بازده تخریب در غلظت 30 g/l بدست آمد. سرانجام، مطالعه سنتیکی نشان می دهد که سرعت تخریب فوتونی بتامتازون سدیم فسفات دارای سنتیک شبه درجه اول بوده و از مدل لانگمایر- هین شلوود تبعیت می کند.