مطابق با آخرین گزارش (2014) سازمان سلامت جهانی 36.9 (World Health Organization) میلیون نفر در دنیا آلوده به HIV/AIDS هستند. تاکنون 34 میلیون نفر بر اثر این بیماری جان خود را از دست داده اند و 2.7 میلیون نفر نیز به تازگی به بیماران افزوده شدند [1]. با افزایش قابل پیش بینی در موارد شناخته شده HIV/AIDS انگ منتسب به بیماری شرایط را بر بیماران بدتر خواهد ساخت. این نگرش منفی به بیماری منجر به سرکوب اقدامات پیشگیرانه شده و سرایت بیشتر بیماری را موجب می گردد [2].انگ (Stigma) منتسب به ایدز یک مشکل جهانی است که تمام مناطق جهان را تحت تاثیر خود قرار می دهد. انگ و افتراق از موانع عمده بین المللی در پیشگیری و کنترل بیماری ایدز تلقی می گردد. انگ بر افرادی که با HIV زندگی می کنند (PLWHA:living people with HIV/AIDS) تاثیرات منفی زیادی بر رفتار های پیشگیرانه مثل: استفاده از کاندوم، انجام آزمایش، رفتارهای مراقبتی یا تشخیصی، کیفیت مراقبت ها و درک و درمان این افراد از سوی خانواده، جامعه و شریکان جنسی می گذارد [3]. این بررسی ابتدا مفهوم انگ و اثرات آن بر بیماران مبتلا به HIV/AIDS را مورد بررسی قرار می دهد و سپس به مباحث حقوقی انگ و بدنامی در حمایت های حقوقی از بیمارن مبتلا به HIV/AIDS بر اساس قوانین حقوقی موجود در ایران می پردازد.