ابوالعتاهیه شاعر برجسته و مبتکر فن زهدیات در عصر عباسی به نحو بارز و چشمگیری تحت تاثیر اعجاز بیانی قرآن کریم قرار گرفته و از فنون بلاغی و آرایه های قرآنی در سروده هایش بهره فراوان برده است. تاثیرپذیری ابوالعتاهیه از قرآن کریم شامل همه ابعاد واژگانی، ترکیبی، بلاغی، موسیقایی و مضمونی است، اما آنچه در شعر وی بیش از همه به چشم می خورد آرایه هایی است که فرم و مضمون آنها از قرآن کریم اقتباس شده که از آن جمله می توان به آرایه های تشبیه، استعاره، کنایه و انواع اقتباس اشاره کرد. تاثیرپذیری ابوالعتاهیه از قرآن کریم را می توان بر اساس تناص یا بینامتنی از نوع «نفی متوازی» قلمداد نمود که بیانگر اوج تاثیرپذیری این شاعر از قرآن کریم است.