مطالعات مدیریت صنعتی
سال:1397 | دوره:16 | شماره:49 |تعداد مقالات:7

خط دمونتاژ قطعات گزینه مناسبی برای برای کاهش مشکلات زیست محیطی ناشی از ضایعات تولیدشده است. هدف مساله بالانس خط دمونتاژ قطعات، هماهنگ کردن فعالیتهای خط دمونتاژ است به نحوی که کل زمان لازم در هر یک از ایستگاه های کاری تقریبا یکسان باشد. هدف اصلی فرآیند دمونتاژ قطعات استفاده مجدد از اجزا و کاهش اثرهای نامطلوب روی محیط زیست است. این مقاله از رویکردی مبتنی بر مدل کانو، تحلیل سلسله مراتبی فازی، تاپسیس اصلاح شده، پرومتی استفاده کرده و همچنین بیا بکارگیری روابط تقدمی AND/OR توالی وظایف را بدست می آورد. وظیفه ها بر اساس اولویت و روابط تقدمی به ایستگاه ها واگذار میشوند. مورد مطالعه خط بازیافت با استفاده از هر دو روش تاپسیس اصلحا شده و پرومتی مورد بررسی قرارگرفته است. هر دو روش نتایج یکسان (کاهش دو ثانیه ای در چرخه) را نشان داده اند. با این و جیود روش پرومتی نسبت به روش تاپسیس اصلاح شده، رویه آسان تر ولی فرایند طولانی تری دارد.

امروزه سازمان ها در محیطی که با تغییر روزافزون همراه است، باید به اندازه کافی انعطاف پذیر باشند تا بتوانند هم تهدیدات غیرقابل پیش بینی و فرصت های موجود در آینده نامطمئن را مدیریت کنند و هم منجر به عملکرد بهتر گردند. آن ها همچنین می بایست فرایندهای خود را برای دستیابی به کارایی عملیاتی بهینه سازند. از طرفی، ظرفیت جذب عملیاتی یک قابلیت یادگیری مهم است که ممکن است توضیح دهد چرا برخی از شرکت ها، قادر به ایجاد پاسخ موثرتری به عدم اطمینان محیطی هستند. در این پژوهش تاثیر عدم اطمینان محیطی با میانجیگری انعطاف پذیری تولید و کارایی عملیاتی و تعدیل گری ظرفیت جذب عملیاتی بر عملکرد شرکت های تولیدی و همچنین تاثیر انعطاف پذیری تولید بر کارایی عملیاتی مورد آزمون واقع شده است. ابزار مورداستفاده به منظور گردآوری اطلاعات، پرسشنامه می باشد که توسط مدیران 101 شرکت تولیدی فعال در شهرستان رشت تهیه شده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها نیز، از تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) با رویکرد حداقل مربعات جزئی (PLS) استفاده شد. یافته ها نشان می دهد که می توان عملکرد شرکت را با افزایش انعطاف پذیری تولید و کارایی عملیاتی بالا برد و همچنین با افزایش انعطاف پذیری، پاسخ موثرتری به تغییرات محیطی داد. نتایج پژوهش تاثیر انعطاف پذیری تولید بر کارایی عملیاتی و همچنین تعدیل گری ظرفیت جذب عملیاتی را تائید می کند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مساله مسیریابی تولید به تلفیق دو مساله مسیریابی خودرو و برنامه ریزی تولید می پردازد. عموما در مساله فوق فرض بر این است که نوعی انحصار در محیط وجود دارد و توجهی به تاثیر رقبا در این مسائل در نظر گرفته نشده است. پر واضح است که در دنیای واقعی دیگر نمی توان به داشتن بازار انحصاری امید بست. در فضای رقابتی مشتریان متناسب با قیمت و کیفیت تامین کننده را انتخاب می کنند. بنابراین در این مقاله به عنوان تعریفی از کیفیت، تامین سریع نیاز مشتری و در دستری بودن الزام فضای رقابتی تبیین شده است و به همین جهت، مساله مسیریابی تولید رقابتی با فرض دانستن زودترین و دیرترین زمان تامین تقاضا توسط رقیب مدل بندی شده است. به این ترتیب در صورت تاخیر در تامین تقاضای مشتری به نسبت میزان تاخیر سهمی از بازار از دست می رود. همچنین مدل سازی انجام شده به وسیله نرم افزار گمز حل شده است. علاوه بر این به دلیل استفاده موفق الگوریتم بهینه سازی گروه ذرات در حل مسائل بهینه سازی، در اینجا نیز الگوریتم بهینه سازی گروه ذرات برای حل مساله مسیریابی تولید در ابعاد بزرگ توسعه داده می شود. برای بررسی عملکرد الگوریتم ارائه شده جواب های حاصل در ابعاد کوچک با جواب های حاصل از حل با نرم افزار گمز مقایسه شده است.

ارزیابی عملکرد یکی از موضوعات شناخته شده در ادبیات مدیریت می باشد. در این مقاله تلاش شده است که مدلی ترکیبی به منظور ارزیابی عملکرد مناطق عملیاتی شرکت انتقال گاز ارائه شود. در این مدل ابتدا شاخص های ورودی و خروجی (20 شاخص) شناسایی می شود. پس از غربالگری اولیه شاخص ها، با توجه به اینکه تعداد واحدهای تصمیم گیرنده (مناطق عملیاتی) کم است، ترکیب های مختلف دو ورودی و یک خروجی تعریف شد. این ترکیب ها 22 مورد هستند. لازم به ذکر است که در غربالگری انجام شده، شش شاخص ورودی و چهار شاخص خروجی انتخاب شدند. بر اساس نظرسنجی از خبرگان، وزن یا اهمیت ترکیب های مختلف ورودی و خروجی با کمک سوآرا (SWARA) استخراج شد. در ادامه بر اساس ترکیب های 22 گانه، کارایی مناطق عملیاتی با استفاده از تحلیل پوششی داده ها در قالب مدل های CCR و BCC محاسبه گردید. در حقیقت به ازای هر ترکیب دو ورودی و یک خروجی، کارایی هر منطقه عملیاتی محاسبه گردید. در نهایت ماتریس تصمیمی شکل گرفت که معیارهای آن معادل ترکیب های مختلف شاخص های ورودی و خروجی بوده و وزن آنها با کمک سوآرا محاسبه شده و امتیازات داخل ماتریس نیز معادل کارایی حاصل شده از تحلیل پوششی داده ها می باشد. برای محاسبه کارایی نهایی و رتبه بندی هر منطقه عملیاتی از تکنیک واسپاس (WASPAS) کمک گرفته شد. به منظور اعتبارسنجی نیز رتبه بندی به دست آمده از شاخص کاپای کوهن استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که مناطق هفت، ده و شش با بیشترین کارایی می توانند الگوی مناسبی برای سایر مناطق جهت صرفه جویی در مصرف منابع باشند.

در مدل های کلاسیک مکانیابی تسهیلات به طور ضمنی فرض می شود که تسهیلات انتخاب شده همواره طبق برنامه کار خواهند کرد، در حالی که، در دنیای واقعی تسهیلات همواره در معرض ریسک اختلال هستند و گاهی این اختلالات اثر بلند مدت روی شبکه زنجیره تامین گذاشته و آن را با بحران مواجه می کند. در این مقاله، یک مدل برنامه ریزی عدد صحیح مختلط جهت تعیین نحوه خدمت رسانی به مشتریان در زمان اختلال مراکز توزیع در یک زنجیره تامین دو سطحی شامل توزیع کنندگان و مشتریان ارائه شده است. این مدل مکان هایی را برای توزیع کننده ها انتخاب می کند که علاوه بر حداقل نمودن هزینه های معمول زنجیره تامین، هزینه های حمل و نقل بعد از مختل شدن توزیع کننده ها نیز حداقل شوند. در واقع سعی می شود انتخاب محل توزیع کنندگان با کم ترین هزینه و بیشترین قابلیت اطمینان صورت گرفته و ضمنا تخصیص مشتریان به آنها انجام شود. با استفاده از رویکرد لاگرانژ مساله آزاد سازی شده و به دو زیر مساله تقسیم می شود. با بررسی شرایط بهینگی زیر مساله ها، حل ابتکاری برای زیر مساله اول و الگوریتم ژنتیک برای زیر مساله دوم به منظور حل مسائل با ابعاد بزرگ استفاده شده است. در پایان، عملکرد و کارایی مدل و روش پیشنهادی در قالب مثال های عددی مورد بررسی قرار می گیرند.

تاپسیس که در گروه جبرانی روشهای تصمیمگیری قراردارد، بر این مفهوم که گزینه انتخابی باید کمترین فاصله را با راه حل ایده آل مثبت و بیشترین فاصله را با راه حل ایدهآل منفی داشته باشد، استوار است. وجود روند یکنواخت افزایشی و کاهشی در شاخص های مثبت و منفی از جمله ویژگیهای تاپسیس در تعیین نقاط ایده آل مثبت و منفی است. این درحالی است که میزان مطلوبیت اختصاص یافته به تصمیمگیرنده بعد از یک سطح مشخصی در هر شاخص چندان ملموس نخواهد بود. بنابراین در رتبهبندی گزینهها علاوه بر مقدار هر گزینه در هر شاخص، مقدار توازن بین شاخصهای هر گزینه باید درنظر گرفته شود تا یک گزینه که در یک شاخص مهم دارای جایگاه مناسب است ولی در سایر شاخصها جایگاه مناسبی ندارد، شانس اول انتخاب نباشد. برای این منظور در این مقاله سعی شد با اضافه کردن بعد مجازی به ماتریس تصمیم که از انحرافات میان شاخصهای هر گزینه حاصل میشود، ضعف ذکر شده تا حد ممکن جبران شود. به- منظور ارزیابی روش ارائه شده، از سه مثال متفاوت استفاده شد. بدین ترتیب که ابتدا توسط روش پیشنهادی، تاپسیس، VIKOR، Deng و SAW هریک از سه مثال ارائه شده حل و سپس با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن تعداد همبستگی های معنی دار میان روش پیشنهادی و تاپسیس با سه روش دیگر مقایسه شد. در ادامه درصد مشابهت رتبه بندی روش پیشنهادی و تاپسیس با VIKOR، Deng و SAW مقایسه شد.