خشکه دارها از اجزاء اصلی اکوسیستم های جنگلی بوده و نقش مهمی در پایداری آنها دارند. در این تحقیق تاثیر برش های تک گزینی بر کمیت (تعداد، قطر، ارتفاع و حجم) و کیفیت (گونه، شدت پوسیدگی، تعداد و موقعیت حفره) خشکه دارهای سرپا در سری یک جنگل ناو اسالم گیلان مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور دو پارسل بهره برداری شده و بهره برداری نشده انتخاب و داده ها از طریق طرح نمونه برداری منظم تصادفی جمع آوری شد. نتایج نشان داد اندازه (قطر، ارتفاع و حجم) و فراوانی (تعداد و حجم در هکتار) خشکه دارها در پارسل بهره برداری شده نسبت به پارسل بهره برداری نشده کم تر است (P<0.01). نسبت حجم خشکه دارها به حجم سرپای توده در پارسل های بهره برداری شده و نشده به ترتیب حدود 1.31±0.23 و 4.1±1.16 درصد برآورد شد (P<0.01). خشکه دارها در پارسل بهره برداری نشده از تعداد گونه ، شدت پوسیدگی و تعداد حفره های بیشتری تشکیل شده بودند. حفره های تنه خشکه دارها در پارسل بهره برداری شده در ارتفاع بالاتری از سطح زمین نسبت به پارسل بهره برداری نشده ایجاد شده بودند. افزایش طول دوره بهره برداری و باقی گذاشتن تعداد بیشتری از درختان قطور و از گونه های مختلف در افزایش تنوع زیستی و پایداری این جنگل ها موثر خواهد بود.