مجله علوم پزشکی فیض
سال:1400 | دوره:25 | شماره:3 |تعداد مقالات:13

سابقه و هدف: روابط فرازناشویی یکی از دلایل عمده طلاق و ازهم پاشیدگی زندگی زناشویی و در نهایت، کاهش سلامت جامعه است. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی زوج درمانی راه حل محور بر دلزدگی، بخشش زناشویی و سبک های ارتباطی زوجین آسیب دیده از روابط فرازناشویی بود. مواد و روش ها: طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی افراد مراجعه کننده با مشکل روابط فرازناشویی همسر به مراکز مشاوره بهار، باور و اکسیر شهر ساری در سال 1399 بود. 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش (15 نفر) و یک گروه گواه (15 نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله طی 7 جلسه تحت زوج درمانی راه حل مدار 90 دقیقه ای قرار گرفتند. پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز (1996)، پرسشنامه بخشش ری و همکاران (2001) و پرسشنامه سبک های ارتباطی کریستنسن و سالاوای (1984) در مورد آن ها اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تحلیل کوواریانس صورت گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که آموزش تکنیک راه حل محور بر بخشش (001/0P<، 63/55F=) و دلزدگی زناشویی (001/0P<، 85/48F=) تاثیر داشت. نتیجه گیری: زوج درمانی راه حل مدار بر اهداف برجسته، قابل دسترسی، ملموس و قابل اندازه گیری تمرکز دارد و بر دلزدگی، بخشش زناشویی و سبک های ارتباطی زوجین آسیب دیده از روابط فرازناشویی، موثر است.

سابقه و هدف: افزایش سن در دوره سالمندی با تغییرات هورمون های آنابولیک و کاتابولیک همراه است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر 12 هفته تمرینات TRX بر سطوح سرمی تستوسترون و کورتیزول در مردان سالمند بود. مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی، تعداد 16 نفر از مردان سالمند با محدوده سنی) 53/1± 06/62(سال به صورت دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و به طور تصادفی، در دو گروه تمرینی TRX و کنترل، هر گروه 8 نفر قرار گرفتند. گروه تجربی در یک برنامه تمرینی TRX، به مدت 12 هفته و هر هفته 3 جلسه به مدت 60 دقیقه به تمرین پرداختند. نمونه گیری خونی 48 ساعت قبل و بعد از دوره مداخله جهت اندازه گیری تستوسترون و کورتیزول سرم انجام شد. تحلیل داده ها در سطح معناداری 05/0 P < انجام شد. نتایج: نتایج آزمون t زوجی نشان داد که بین پیش آزمون و پس آزمون در میزان تستوسترون (01/0= P، 49/3-=t) در گروه TRX تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که میزان تستوسترون در گروه TRX نسبت به گروه کنترل افزایش داشته، ولی تغییرات معنادار نبوده است (06/0= P، 07/4=F). همچنین تغییر معناداری در میزان کورتیزول خون بین دو گروه مشاهده نشد (20/0= P، 77/1=F). نتیجه گیری: تمرینات مقاوتی با وزن بدن می تواند در افزایش هورمون آنابولیک تستوسترون در سالمندان موثر باشد و میزان هورمون کاتابولیکی کورتیزول را نیز کاهش دهد. بنابراین، پیشنهاد می شود تمرینات TRX به عنوان یک شیوه تمرینی مناسب برای افزایش سطح تستوسترون در سالمندان استفاده شود.

سابقه و هدف: استرس اکسیداتیو نتیجه عدم تعادل بین تولید رادیکال های آزاد و دفاع آنتی اکسیدانی بدن است. استفاده از آنتی اکسیدان می تواند اثرات پیشگیری کننده ای در دیابت داشته باشد. هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی اثرات تجویز عصاره آبی گیاه کارده بر گلوکز خون و پارامترهای استرس اکسیداتیو در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین است. مواد و روش ها: در این مطالعه 40 سر رت نر نژاد ویستار با وزن 250± 200 گرم انتخاب گردیدند و به طور تصادفی به 5 گروه (کنترل، دیابتی، تیمار (دیابتی+ دریافت عصاره هیدروالکلی گیاه کارده با دوزهای 100، 200 و 400 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن در هر روز از طریق گاواژ به مدت 14 روز)) تقسیم شدند. در پایان دوره مطالعه، میزان قند خون ناشتا و همچنین میزان مالون دی آلدیید و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز بافت قلب ارزیابی گردید. داده های جمع آوری شده از طریق نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: یافته ها نشان داد که غلظت سرمی گلوکز در گروه تیمار به طور معنی داری نسبت به گروه دیابتی کمتر بوده است (01/0P<). همچنین در گروه تیمار، به طور معنی داری سطح MDAکمتر و فعالیت آنزیم های TAC، SOD و GPX بیشتر از گروه دیابتی بوده است. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عصاره هیدروالکلی گیاه کارده قادر است از افزایش قند خون در موش های صحرایی دیابتی شده جلوگیری نموده و سیستم آنتی اکسیدانی بافت قلب را تقویت کند.

سابقه و هدف: فعالیت ورزشی منظم با افزایش حساسیت به انسولین سبب پیشگیری از ابتلا به دیابت نوع 2 و بهبود وضعیت سلامت افراد مبتلا به آن می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات ورزشی مختلف بر حساسیت به انسولین می باشد. مواد و روش ها: جهت دسترسی به مقالات علمی از بانک های اطلاعاتی PubMed، SID، GoogleScholar، Sciencedirect، MagIran و کلیدواژه های انسولین، حساسیت به انسولین، مقاومت به انسولین و دیابت و ترکیب کلمات فعالیت ورزشی، مقاومتی، تناوبی شدید و هوازی استفاده شد. در جستجوی اولیه 113 مقاله یافت شد که 17 مقاله تکراری حذف گردید؛ سپس 72 مقاله غیرمرتبط نیز از محدوده بررسی خارج شد و در نهایت پژوهش حاضر با بررسی 24 مقاله، انجام گردید. نتایج: یافته های مطالعات نشان می دهند که فعالیت های ورزشی مختلف باعث افزایش حساسیت به انسولین می شوند و برخی مطالعات بیان کرده اند که حساسیت به انسولین حتی بدون کاهش وزن افزایش پیدا خواهد کرد. نتیجه گیری: مرور حاضر مشخص می کند که تمرینات هوازی، مقاومتی، HIIT و ترکیبی (با هرگونه شدت، مدت و نوع تمرین) باعث افزایش حساسیت به انسولین در افراد با هر سن، جنسیت، BMI، سالم یا مبتلا به دیابت نوع 2 و یا مبتلا به سایر بیماری های دیگر می شوند.

سابقه و هدف: اتواسکلروز یک بیماری تغییرشکل دهنده استخوان کپسول اوتیک می باشد. این تحقیق در پی آن است که موفقیت این عمل را در زمینه بهبود وزوز گوش در بیماران مبتلا به اتواسکلروز ارزیابی کند. مواد و روش ها: تعداد 19 بیمار دچار اتواسکلروز با افت شنوایی هدایتی بیش از 30 دسی بل که کاندید عمل جراحی بودند، در صورت وجود وزوز گوش، وارد مطالعه شدند. تست های ادیولوژیک و نیز شدت وزوز گوش بر اساس VAS (visual analogue scale) از دید بیمار تعیین گشت. پس از عمل جراحی، مجددآ تست های ادیولوژیک و شدت وزوز سنجیده شد و نتایج قبل و بعد از عمل با هم مقایسه شدند. نتایج: میانگین سنی بیماران 8/10± 3/37 (60-18) سال بود. میانگین و انحراف از معیار Air-Bone Gap (اختلاف شنوایی هوایی و استخوانی) 8/7± 7/35 دسی بل و امتیاز میزان وزوز گوش پیش از جراحی 9/1± 4/6 بود. پس از جراحی از نظر شنوایی در 1 بیمار (3/5%) بهبودی نسبی و در 18 بیمار دیگر نیز (7/94%) بهبودی کامل دیده شد. از نظر وزوز گوش پس از عمل در 9 بیمار (4/47%) بهبودی کامل، در 7 بیمار (8/36%) بهبودی نسبی و در 3 بیمار (8/15%) نیز بدون تغییر بوده است. همچنین امتیاز میزان وزوز گوش پس از جراحی 4/2± 1/3 بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد که انجام عمل استاپدوتومی در بیماران مبتلا به اتواسکلروز، علاوه بر بهبود شنوایی بیماران، موجب کاهش وزوز گوش نیز می شود.

سابقه و هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی مداخله های مبتنی بر ارزیابی مجدد شناختی و مبتنی بر ذهن آگاهی در اصطلاح ولع به غذا، پرخوری و کاهش وزن در زنان دارای اضافه وزن بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر، شبه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود که در سه گروه اجرا شد (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل). تعداد 45 زن دارای اضافه وزن و چاق به روش دردسترس انتخاب شدند. دو گروه آزمایش با برنامه آموزش آگاهی از خوردن مبتنی بر ذهن آگاهی (MB-EAT) و مداخله ارزیابی مجدد شناختی تحت درمان قرار گرفتند. آزمودنی ها قبل از درمان و بعد از اتمام آن، پرسشنامه ولع به غذا-صفت (FCQ-T) و پرسشنامه پرخوری افراطی (BES) را تکمیل کردند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که درمان MB-EAT منجر به کاهش معنادار ولع به غذا و پرخوری افراطی شد (01/0P). همچنین درمان مبتنی بر ذهن آگاهی منجر به کاهش معنادار شاخص توده بدنی افراد شد (01/0P). نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهند که درمان مبتنی بر ذهن آگاهی با ارتقای ظرفیت خودتنظیمی افراد، آگاهی از علایم درونی و بیرونی و کاهش رفتارهای خودکار، می تواند درمانی موثر و پایداری برای کاهش وزن و اصلاح ولع به غذا و پرخوری باشد.

سابقه و هدف: بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه در مراحل انتهایی (ESRD) برای حفظ سلامت خود تحت همودیالیز قرار می گیرند. همودیالیز عوارض زیادی به همراه دارد که درد مزمن از شایع ترین آن هاست؛ بنابراین یافتن روش هایی برای کاهش درد این بیماران اهمیت دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان واقعیت مجازی و آروماتراپی بر شدت درد بیماران کلیوی تحت همودیالیز اجرا شد. مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل، از بین بیماران تحت همودیالیز شهر زنجان در سال 1397، 20 بیمار به صورت هدفمند انتخاب شدند و به دو گروه 10 نفری آزمایش (دریافت درمان واقعیت مجازی همراه با آروماتراپی به صورت گروهی طی دو ماه در 8 جلسه یک ساعته) و کنترل تقسیم شدند. برای سنجش متغیر شدت درد از مقیاس عددی 11 نقطه ای NRS-11 استفاده شد. داده های جمع آوری شده از طریق نرم افزار SPSS نسخه 26 و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس آمیخته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: یافته ها نشان داد که میانگین درد در گروه آزمایش در هر دو مرحله پس آزمون و پیگیری به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود (001/0P<). نتیجه گیری: درمان واقعیت مجازی به همراه آروماتراپی، می تواند روش درمانی موثری در کاهش شدت درد بیماران کلیوی تحت همودیالیز محسوب گردد. بنابراین پیشنهاد می شود که متخصصان حوزه روان شناسی و مشاوره از نتایج پژوهش حاضر در راستای ارتقای سلامت بیماران استفاده نمایند.

سابقه و هدف: عموم اقشار مردم ازجمله ورزشکاران بدنسازی مورد هجمه ویروس کووید-19 قرار گرفته اند. بنابراین هدف از این تحقیق، مقایسه برخی از شاخص های آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی بدنسازان حرفه ای پس از بهبودی از بیماری کووید-19 و تظاهرات بالینی آن ها در طول فعالیت ورزشی بود. مواد و روش ها: 20 ورزشکار بدنساز حرفه ای با دامنه سنی 36-26 سال که به بیماری کووید-19 با شدت خفیف تا متوسط مبتلا شدند و در کمتر از 10 روز علایم آن ها بهبود یافته و حدود چهار هفته از زمان ابتلای آن ها گذشته بود، انتخاب شدند. اطلاعات قبل از بیماری آن ها دردسترس بود. علایم قلبی-عروقی مثل درد قفسه سینه، تپش قلب، سرگیجه، سنکوپ، تاکی کاردی و علایم تنفسی مثل سرفه، عطسه، گلودرد، وجود آسم و حساسیت بیش از حد برونش بعد از عفونت در طول فعالیت ورزشی بررسی شد. همچنین برای اندازه گیری قدرت عضلانی از آزمون 1RM پرس سینه و اسکوات و از چین پوستی برای بررسی ترکیب بدنی و از آزمون های تی همبسته برای مقایسه قدرت و ترکیب بدنی قبل و بعد از بیماری استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد علی رغم عدم کاهش وزن، به طور معناداری بافت غیرچرب آن ها کاهش (005/0≥ P) و درصد چربی آن ها افزایش یافته بود (005/0≥ P). همچنین بعد از چهار هفته تظاهرات بالینی در طول فعالیت ورزشی به حالت اولیه بازگشت. نتیجه گیری: بیماری کووید-19 باعث تغییرات در ترکیب بدنی و قدرت عضلات اندام فوقانی و تحتانی بدنسازان حرفه ای می شود. همچنین بازگشت کامل تظاهرات بالینی ورزشکاران بهبودیافته به سه تا چهار هفته زمان نیاز دارد.

سابقه و هدف: به نظر می رسد که انجام فعالیت ورزشی بر روی فاکتورهای مرتبط با بروز بیماری هایی مانند چاقی، دیابت یا بیماری های قلبی-عروقی موثر باشد. از این رو، هدف تحقیق حاضر تعیین تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی پرشدت و تداومی بر GDF15 و IL6 در مردان دارای اضافه وزن بود. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی است که با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل انجام شد. بدین منظور 36 نفر از افراد جوان شهر اهر دارای اضافه وزن به عنوان نمونه انتخاب گردیدند و به صورت تصادفی به گروه تمرین تناوبی پرشدت (HIIT)، تمرین تداومی (MICT) و گروه کنترل تقسیم شدند. پروتکل تمرینی سه روز در هفته به مدت هشت هفته انجام شد. 48 ساعت پیش از اولین جلسه تمرین، خون گیری به میزان 5 سی سی از شریان بازویی، جهت بررسی مقادیر GDF15 و اینترلوکین 6 به روش الایزا مورد اندازه گیری قرار گرفت. پس آزمون با شرایط پیش آزمون عینا تکرار شد. داده های جمع آوری شده از طریق نرم افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: یافته ها نشان داد که میانگین IL6 بین گروه های موردمطالعه اختلاف معناداری داشت (029/0P =)؛ به طوری که میانگین IL-6 در گروه کنترل به طور معناداری بیشتر از دو گروه دیگر و در گروه HIIT به طور معناداری بیشتر از گروه MICT بود. از دیگر نتایج، عدم معناداری تفاوت میانگین GDF15 بین سه گروه می باشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که انجام تمرینات HIIT و MICTمی تواند با تغییر در فاکتورهای موثر بر شرایط قلبی-عروقی همچون GDF-15 و IL-6 موجب بهبود وضعیت قلبی-عروقی افراد دارای اضافه وزن شود. همچنین در استفاده از دو تمرین تفاوتی وجود ندارد.

سابقه و هدف: پژوهش ها نشان داده اند که بین فعالیت ورزشی و آستانه درد ارتباط وجود دارد و تمرینات ورزشی می توانند منجر به تغییر آستانه درد شوند. همچنین برخی از محققان مدعی اند که بین نوع و شدت فعالیت ورزشی با کاهش درد رابطه وجود دارد. از این رو مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر تمرینات هوازی و مقاومتی بر تغییرات آستانه درد التهابی در موش های صحرایی نر انجام شد. مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی تعداد 25 سر موش نر سالم صحرایی با وزن 200 الی 300 گرم انتخاب و به دو گروه آزمایش (تمرین هوازی و مقاومتی) و یک گروه کنترل تقسیم شدند. پیش آزمون و پس آزمون سنجش آستانه درد التهابی، توسط روش فرمالین تست و آزمون درد ناشی از تحریک پایانه های عصبی (پس کشیدن دم موش) بر روی گروه ها انجام شد. سپس دو گروه آزمایش به مدت 6 هفته برنامه تمرینی طرح را اجرا کردند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معناداری (05/0≥ P) تحلیل شد. نتایج: بین تاثیر دو روش تمرین تفاوت معنادار وجود دارد (05/0>P) و آستانه درد التهابی در آزمون پس کشیدن دم موش، در گروه تمرین هوازی افزایش یافت. ولی در تست فرمالین تفاوت معناداری بین گروه ها مشاهده نشد (05/0> P). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، می توان بیان کرد که تمرین هوازی در افزایش آستانه درد موثر است. اثرات کاهشی تمرینات هوازی بر تولید فاکتورهای التهابی می تواند تاثیرگذار باشد و منجر به اثر ضددرد التهابی در مدل حیوانی شود. بنابراین تحقیقات بیشتر در این زمینه توصیه می شود.

سابقه و هدف: اهمیت بهداشتی سوسری آلمانی در اماکن شهری در حال افزایش است. امروزه محققان به دنبال حشره کش های سازگار با محیط زیست هستند. میزان سمیت اسانس گیاهان رزماری (Rosmarinus officinalis L. ) و اسطوخودوس (Lavandula angustifolia Mill. ) بر روی سوسری آلمانی در شرایط آزمایشگاهی ارزیابی شد. مواد و روش ها: اسانس گیاهان با دستگاه کلونجر به روش تقطیر استخراج گردید. سپس میزان سمیت آن ها با آغشته کردن کاغذ های صافی با غلظت های 5/62، 50، 5/37، 25، 5/12، 25/6، 8/1 و 75 µ g/m2 و قراردادن آن ها در محیط سوسری های بالغ نر، مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج: نتایج آنالیز رگرسیون پروبیت بر روی میزان مرگ ومیر سوسری ها بعد از 24 ساعت نشان داد که با افزایش غلظت اسانس ها، میزان مرگ ومیر سوسری ها نیز افزایش یافت. اثر حشره کشی اسانس اسطوخودوس (LD50: 32. 54 µ g/m2) بیشتر از رزماری (LD50: 35. 97 µ g/m2) بود و اسانس اسطوخودوس با دوز کمتری اثر حشره کشی خود را نسبت به رزماری اعمال کرد. نتیجه گیری: با توجه به این که LD50 اسانس اسطوخودوس و اسانس رزماری پایین تر از دوزهای مصرفی حشره کش های شیمیایی می باشند و با عنایت به بروز پدیده مقاومت، به نظر می رسد اسانس گیاهانی مانند اسطوخودوس و رزماری بتوانند در آینده جایگزین مناسبی برای حشره کش های شیمیایی که در برنامه کنترل آفات قرار دارند، باشند.

سابقه و هدف: پنومونی از جمله مهم ترین علل مرگ و میر و ناتوانی در بزرگسالان می باشد. اخیرا مشخص شده که ویتامین D در چندین مسیر ایمنی نقش دارد و اثرات ضدمیکروبی ایمنی ذاتی را تسهیل می کند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تاثیر کمبود ویتامین D و تجویز آن بر سیر بالینی پنومونی باکتریال در بیماران بستری در بیمارستان می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 120 بیمار مبتلا به پنومونی انجام گرفت که به دو گروه 60 نفره مداخله (آنتی بیوتیک + ویتامین D) و کنترل (آنتی بیوتیک + دارونما) تخصیص تصادفی شدند. سطح ویتامین D در تمام بیماران در ابتدای پذیرش اندازه گیری شد. همچنین تغییرات علایم بالینی و همودینامیک در ابتدا و 48 و 96 ساعت بعد از شروع مداخله مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های جمع آوری شده، از طریق نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه، تحلیل واریانس آمیخته و تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که میانگین تعداد تنفس در گروه مداخله پس از 48 ساعت به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بوده، اما میانگین مدت زمان بهبود علایم بین دو گروه اختلاف معناداری نداشته است. نتیجه گیری: نتیجه مطالعه حاضر نشان داد که کمبود ویتامین D، علایم حیاتی و همودینامیک بیماران مبتلا به پنومونی باکتریال را وخیم تر می کند؛ گرچه ممکن است درمان جایگزینی با ویتامین D، بعضی از این یافته ها را اصلاح کند. با این وجود انجام مطالعات گسترده تر با پیگیری طولانی تر و دوز ویتامین D بالاتر، توصیه می شود.

سابقه و هدف: نوروبلاستوم یکی از شایع ترین سرطان های کودکان است که هنوز برخی از موارد آن به درمان های رایج پاسخ نمی دهند و کاندیدای مناسبی جهت ایمنی درمانی توسط سلول های کشنده ذاتی است. در این پژوهش، به تکثیر و فعا ل سازی سلول های NK با استفاده از مجموعه ای از سایتوکاین ها پرداخته شد و نتیجه این فعال سازی در بررسی های برون تنی و درون تنی بررسی گردید. مواد و روش ها: جداسازی سلول ها از خون محیطی با استفاده از شاخص CD56 توسط جداکننده MACS صورت گرفت و از سایتوکاین های IL-2 و IL-15 در تکثیر و IL-21 جهت فعال سازی سلول ها استفاده گردید. مدل نوروبلاستومی با استفاده از رده SK-N-SH در موش های نیود ایجاد شد. تاثیر سلول های NK فعال شده، بر 2 رده سلول سرطانی نوروبلاستومایی پس از تایید فعال سازی توسط فلوسایتومتری سنجیده شد. نتایج: نتایج نشان داد که سلول های NK فعال شده با اینترلوکین 21 در نسبت 1: 10 قادرند 94% از سلول های رده SK-N-SH و 91% از سلول های رده سلول های CHLA-255 را از بین ببرند (P<0. 05)؛ در حالی که در مورد سلول های فعال نشده میزان کشندگی برای این رده ها به ترتیب 40% و 38% بود (P<0. 05). سلول های NK فعال شده با اینترلوکین 21 قادر به از بین بردن تومور در 70% از موش های نیود. مدل زنوگرافت نوروبلاستوم بودند. نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از سلول های NK فعال شده با اینترلوکین 21 در درمان نوروبلاستوم مفید و برای استفاده در مطالعات کارآزمایی بالینی آتی بسیار موثر خواهد بود.