مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1399 | دوره:38 | شماره:601 |تعداد مقالات:3

مقدمه: میزان فشار پرفیوژن چشمی Ocular perfusion pressure (OPP) می تواند به عنوان عامل پیش گویی کننده در جهت شدت و پیش آگهی بیماری های چشمی مطرح باشد. این مطالعه، با هدف ارزیابی میزان فشار پرفیوژن چشمی در انسداد ایسکمیک ورید مرکزی شبکیه انجام شد. روش ها این مطالعه، به صورت Cross section در دو گروه 44 نفره (مورد و شاهد) در بیمارستان فیض اصفهان انجام شد. تشخیص Central retinal vein occlusion (CRVO) حاد بر اساس معیار بالینی انجام شد. عوامل خطر موثر شامل Mean arterial pressure (MAP)، Ocular perfusion pressure (OPP) و Intraocular pressure (IOP) اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS تحت واکاوی قرار گرفتند. یافته ها OPP در بیماران گروه Central retinal vein occlusion (CRVO)، 35/4 ± 38/59 و در گروه شاهد، 45/6 ± 49/53 و اختلاف بین دو گروه معنی دار بود (004/0 = P). فشار داخل چشم در بیماران مورد بررسی در گروه CRVO، 61/2 ± 15/15 و در گروه شاهد، 12/2 ± 77/13 بود و اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده شد (008/0 = P). نتیجه گیری OPP در گروه CRVO بالاتر بود و همچنین، IOP در گروه CRVO با اختلاف معنی داری نسبت به گروه شاهد بالاتر بود. افزایش OPP می تواند ناشی از افزایش نسبی در فشار خون (Blood pressure یا BP) یا افزایش نسبی در OP باشد که هر کدام به تنهایی یا در کنار یکدیگر، منجر به حوادث عروقی شود. از این رو، OPP به عنوان عامل خطر CRVO مطرح می باشد

مقدمه : پیش آگهی نامناسب در سرطان های مغزی نیاز به روش های جدید درمانی را می طلبد. به کارگیری خانواده ی گیرنده های پورینرژیک با اثرات آپوپتوزی تایید شده، می تواند مفید باشد. با توجه به این که نقش گیرنده ی نوع A1 در گلیوبلاستومای مولتی فرم در رابطه با ژن P53 و مسیرهای آپوپتوزی گزارش نشده است، در این مطالعه نقش آگونیست (N6-Cyclopentyladenosine یا CPA) و آنتاگونیست (8-Cyclopentyl-1, 3-dipropylxanthine یا DPCPX) این گیرنده بر آپوپتوز سلولی و نیز بیان ژن های P53 و کاسپازهای 7، 8 و 9 مورد مطالعه قرار گرفت. روش ها در این مطالعه، برای برسی میزان ازدیاد سلولی از روش MTT و نیز جهت بررسی آپوپتوز در مراحل اولیه و ثانویه ی سلولی از روش فلوسایتومتری با Annexin و Pi استفاده شد. برای بررسی مسیرهای داخلی و خارجی آپوپتوز، میزان بیان ژن های P53 و کاسپازهای 7، 8 و 9 توسط Real-time reverse transcription polymerase chain reaction (Real time RT PCR) سنجیده شد. یافته ها تیمار سلول های U87Mg با DPCPX باعث افزایش بیان ژن P53 می شود. بیان کاسپاز 7 به عنوان یک کاسپاز اجرایی و کاسپاز 9 به عنوان کاسپاز مسیر میتوکندریایی آپوپتوز افزایش یافت، اما تغییر بیانی در ژن کاسپاز 8 دیده نشد. نتیجه گیری نتایج MTT و فلوسایتومتری نشان داد که DPCPX علاوه بر سرکوب تکثیر سلولی باعث تحریک آپوپتوز در سلول های U87Mg می شود. سرکوب گیرنده های آدنوزین A1 با تحریک بیان ژن های دخیل در مسیر آپوپتوزی به خصوص ژن های مسیر میتوکندریایی باعث سرکوب تکثیر سلولی و القای آپوپتوز در سلول های U87Mg می شود

مقدمه : انتشار مواد رادیواکتیو در اثر حوادث پرتوی در مراکز هسته ای تامین سوخت، باعث آلودگی محیط زیست و جذب پرتوها از طریق تنفس توسط افراد و کارکنان منطقه ی حادثه دیده اهمیت زیادی دارد. هدف از انجام این پژوهش، شبیه سازی حادثه با استفاده از نرم افزار Radiological assessment system for consequence analysis (RASCAL) و مقایسه با نتایج مدل گوسی (Gaussian model) است. روش ها حادثه ی مورد نظر در این مطالعه، نشت گاز هگزا فلوراید اورانیوم در انبار سوره ی سایت هسته ای اصفهان بود. جهت جغرافیایی انتشار مواد رادیواکتیو و میزان دز دریافتی کارکنان و افراد مستقر در اطراف سایت تا شعاع 10 کیلومتری آن برآورد شد. یافته ها در این تحقیق، نشت گاز هگزا فلوراید اورانیوم، بیشترین میزان مواد رادیواکتیو منتشر شده است که باعث دز دریافتی کارکنان و مردم منطقه می شود. نتیجه گیری نشت گاز هگزا فلوراید اورانیوم، اثر قطعی بر روی کارکنان و مردم نخواهد داشت. همچنین، توصیه می شود که برای انجام محاسبات و خطر ناشی از اثرات پرتوی از کدهای نرم فزاری استفاده گردد