زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1400 | دوره:24 | شماره:6 |تعداد مقالات:12

مقدمه: چسبندگی غیر طبیعی جفت اغلب با خونریزی های شدید تهدید کننده حیات همراه است که نیاز به هیسترکتومی اورژانس حوالی زایمان پیدا می کند و می تواند خطر عوارضی مانند (انعقاد داخل عروقی منتشر) (DIC)، دیسترس تنفسی و نارسایی کلیوی را در مادر افزایش دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوارض مادری و نوزادی در بیماران مبتلا به چسبندگی غیر طبیعی جفت انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 97-1396 بر روی 70 زن باردار مبتلا به چسبندگی غیرطبیعی جفت در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام گرفت. بیماران مبتلا به چسبندگی غیرطبیعی جفت که با داپلر یا MRI تشخیص داده شده و هنگام جراحی سزارین تشخیص کلینیکی داده شده و سپس در جواب پاتولوژی چسبندگی غیر طبیعی جفت اثبات شده بود، وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها چک لیست محقق ساخته بود. بر اساس نمونه پاتولوژی، بیماران در 3 گروه چسبندگی غیرطبیعی جفت قرار گرفتند و میزان عوارض مادری و نوزادی برای هر گروه از چسبندگی بر اساس میزان و درجه چسبندگی بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه، کروسکال والیس و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: شایع ترین عارضه مشاهده شده در هر سه گروه، چسبندگی خونریزی پیش از زایمان بود که بین سه گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت (571/0=p). همچنین از نظر آسیب به دستگاه ادراری (294/0=p) و نیاز به ترانسفوزیون (29/0=p) در سه گروه انواع چسبندگی تفاوت معنی داری وجود نداشت. عوارض نوزادی شامل بستری در NICU و مرگ و میر نوزادی هم بین سه گروه تفاوت معنی داری نداشت (44/0=p). نتیجه گیری: چسبندگی غیرطبیعی جفت یک اورژانس مامایی بوده و می تواند منجر به هیسترکتومی حوالی زایمان شود. بین سه گروه چسبندگی از نظر میزان موربیدیتی اختلاف معنی داری وجود نداشت.

مقدمه: صدمه به پرینه، یک عارضه شایع در زایمان واژینال بوده که می تواند سلامت جسمی، روانی و اجتماعی زنان را تحت تأثیر قرار دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع پارگی های درجه 3 و 4 پرینه حین زایمان و برخی عوامل مرتبط با آن انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی گذشته نگر، اطلاعات از پرونده های مادران زایمان کرده در طی سال های 96-1394 استخراج شد. گروه کنترل 129 نفر از افرادی که دچار پارگی شدید نبوده و با روش نمونه گیری سیستماتیک از بین زایمان های انجام شده در طی سال های مورد نظر انتخاب شدند. پس از جمع آوری اطلاعات مربوط به عوامل مرتبط با پارگی پرینه، تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 18) و آزمون های کای دو، دقیق فیشر و تی مستقل انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: از 8814 زایمان واژینال انجام شده در طی سال های مربوطه، پارگی های درجه سه و چهار پرینه 32 مورد (363/0%) بود که از این تعداد، 22 مورد نولی پار (8/68%) بودند. در مقایسه بین دو گروه مورد (32) و کنترل (129)، سابقه کار عامل زایمان (02/0=p)، زایمان ابزاری (023/0=p) و مدت زمان مرحله دوم زایمان (0001/0>p) گروه مورد بیشتر بود. نتیجه گیری: پارگی های درجه 3 و 4 پرینه با مرحله دوم زایمان طولانی تر و زایمان ابزاری که نیازمند به حضور عامل زایمان با سابقه کاری بالاتر است، ارتباط دارند.

مقدمه: کبد چرب حاد بارداری (AFLP) به دلیل مرگ و میر بالای مادر و جنین مورد توجه است. با این حال، علت و پاتوژنز کبد چرب حاد بارداری نامشخص است و عدم وجود علائم خاص مانع تشخیص زودرس و درمان مؤثر می گردد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی پیامدهای بارداری در مبتلایان به کبد چرب حاد بارداری انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی-توصیفی از سال 97-1392 انجام شد. پرونده 1475 بیمار مشکوک به کبد چرب حاد بارداری، سندرم هلپ، پره اکلامپسی شدید و پورپورای ترومبوسیتوپنیک ترومبوتیک که در بیمارستان های دانشگاهی مشهد بستری شده بودند، انتخاب و مورد بازبینی قرار گرفت. فاکتورهای مختلفی از قبیل شکایت اصلی بیماران هنگام مراجعه، علائم آزمایشگاهی و پیامدهای مادری و نوزادی از پرونده ها استخراج و مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 23) انجام شد. یافته ها: تعداد 34 پرونده با تشخیص AFLP وارد مطالعه شدند. تهوع و استفراغ (11/94%)، درد شکمی (11/94%) و فشارخون بالا (94/52%) سه شکایت اصلی بودند. آزمایشات نشان دهنده افزایش بیلی روبین، آنزیم های کبدی، تست های انعقادی و کراتینین و نیز کاهش آلبومین و تعداد پلاکت ها بود. میانگین سن حاملگی در زمان ختم بارداری 04/2± 2/34 هفته بود. 5 مورد مرگ ومیر مادر و 4 مورد مرگ و میر نوزاد مشاهده شد. میانگین مدت زمان بهبودی 53/2± 03/6 روز بود. نتیجه گیری: کبد چرب بارداری با مرگ و میر مادر و عوارضی مانند نارسایی مولتی ارگان، انعقاد داخل عروقی منتشر، خونریزی بعد زایمان، زایمان زودرس و مرگ و میر نوزادی همراه می باشد. از آنجا که در این مطالعه تهوع و استفراغ و درد شکمی، شایع ترین علائم بیماران مبتلا به کبد چرب حاد بارداری بود، توصیه می شود زنان بارداری که در سه ماهه سوم با این علائم مراجعه می کنند، حتماً از نظر کبد چرب بارداری بررسی شوند.

مقدمه: سرطان پستان از شایع ترین سرطان ها بوده و بیشترین میزان مرگ ومیر را در جهان دارد. افزایش عوامل اکسایشی و کاهش آنتی اکسیدان ها، از عوامل اصلی بروز این سرطان هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر 8 هفته تمرین هوازی و مصرف آب انار بر سطح سرمی برخی آنزیم های مرتبط با سیستم اکسایشی/ضداکسایشی زنان نجات یافته از سرطان پستان انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی یک سورکور در سال 1398 بر روی 40 زن مبتلا به سرطان پستان در شهرستان رشت انجام شد. افراد به طور تصادفی به چهار گروه 10 نفره تمرین هوازی، مصرف آب انار، تمرین هوازی همراه با مصرف آب انار و کنترل تقسیم شدند. گروه های تمرینی طی 8 هفته و هر هفته 3 جلسه، تمرینات هوازی به مدت 90-60 دقیقه با شدت 70-50% حداکثر ضربان قلب انجام دادند. گروه های مصرف کننده آب انار نیز قبل از هر جلسه تمرین، 100 سی سی آب انار مصرف کردند. جهت بررسی متغیرهای پژوهش (مالون دی آلدئید، گلوتاتیون پراکسیداز، سوپر اکسید دسموتاز) 48 ساعت قبل و بعد از اجرای پروتکل تمرینی از شرکت کنندگان خونگیری به عمل آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه، کوواریانس و آزمون تعقیبی بنفرونی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بر اساس نتایج، 8 هفته تمرین هوازی همراه با مصرف آب انار، باعث کاهش معنی دار در سطح مالون دی آلدئید (0001/0=p) و افزایش معنی دار در سطوح سوپراکسید دیسموتاز (0001/0=p) و گلوتاتیون پراکسیداز (0001/0=p) زنان مبتلا به سرطان پستان گردید. تمرین هوازی بدون مصرف آب انار تنها باعث کاهش معنی دار در سطح مالون دی آلدئید (0001/0=p) شد و با مصرف آب انار بدون تمرین، هیچ گونه تغییر معنی داری در سطوح سه متغیر مورد بررسی در زنان مبتلا به سرطان پستان مشاهده نشد. نتیجه گیری: تمرین هوازی و مصرف آب انار به طور همزمان باعث کاهش عوامل اکسایشی و افزایش عوامل ضداکسایشی در زنان نجات یافته از سرطان پستان گردید.

مقدمه: دیسپارونی یا درد در حین مقاربت، از جمله مشکلاتی است که برخی زنان تجربه می کنند و این مسأله به ویژه در دوران بارداری شدت می یابد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی دیسپارونی و رابطه آن با تغییرات استروژنی و اختلال عملکرد جنسی در زنان باردار انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی در طی سال های 98-1397 بر روی 50 نفر از زنان باردار مراجعه کننده به مطب های متخصصین زنان و زایمان و نیز روان شناسان بالینی شهر مشهد که با مشکل دیسپارونی مراجعه کرده بودند به عنوان گروه مورد و 50 نفر از زنان باردار عادی و غیرمبتلا به عنوان گروه شاهد انجام شد. زنان باردار در حد فاصل ماه های چهارم تا پنجم بارداری قرار داشتند. ابزار گردآوری داده ها شامل اطلاعات جمعیت شناختی، ابزار اندازه گیری مصاحبه بالینی ساختار یافته برای اختلالات محور I و II و DSM-IV، پرسشنامه استاندارد عملکرد جنسی FSFI و نیز اطلاعات مربوط به بیماری در چک لیست محقق ساخته بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره کل عملکرد جنسی در گروه بالینی 65/5± 84/6 و نمره دیسپارونی (مقاربت دردناک) 22/4± 46/5 بود که نمرات گروه مورد به مراتب بالاتر از گروه شاهد بود. همچنین میزان استروژن در زنان باردار مبتلا به دیسپارونی نسبت به زنان باردار بدون دیسپارونی کاهش یافته بود و در گروه مورد 04/12± 68/21 و در گروه شاهد 12/18± 21/36 بود که تفاوت معناداری به لحاظ تغییرات استروژنی در این دو گروه یافت شد (05/0p<). نتیجه گیری: کمتر بودن سطح استروژن در ایجاد دیسپارونی مؤثر است. همچنین سابقه دیسپارونی با اختلال عملکرد جنسی مرتبط بود؛ به طوری که نمره کل عملکرد جنسی و استروژن در گروه بیمار کمتر از گروه عادی بود. آنچه شیوع دیسپارونی را بیشتر می کند، سابقه اختلال در عملکرد جنسی می باشد. به طور کلی زنان در نمونه شاهد در عملکرد جنسی نمرات بهتر و در مقاربت دردناک، نمرات پایین تری گرفته و مشکل خاصی نداشتند.

مقدمه: خواب از مهم ترین نیازهای زندگی فرد است که نقش اساسی در سلامت دارد. خشونت خانگی به خصوص نوع فیزیکی بر کیفیت خواب اثر دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه خشونت فیزیکی و اختلالات کیفیت خواب زنان باردار انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 1398 بر روی 200 زن باردار مراجعه کننده به مراکز تابعه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران انجام شد. اطلاعات جمعیت شناختی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته دموگرافیک-مامایی و اطلاعات مربوط به خشونت خانگی با استفاده از پرسشنامه خشونت خانگی برگرفته از سازمان جهانی بهداشت و کیفیت خواب با پرسش نامه پیترزبورگ جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 23) و آزمون های آماری تی مستقل، کای دو و ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه 70 نفر (2/35%) نمونه ها دارای کیفیت خواب نامطلوب بودند و بیشترین و کمترین فراوانی خشونت فیزیکی هل دادن (16%) و داغ کردن (4%) بود. بین کیفیت خواب و میزان خشونت فیزیکی ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (001/0p<). ضریب همبستگی خشونت فیزیکی با اختلالات کیفیت خواب 149/0=r بود (049/0=p). نتیجه گیری: با توجه به رابطه مثبت خشونت فیزیکی با اختلالات خواب، توصیه به غربالگری و شناسایی موارد خشونت خانگی در دوران بارداری در کسانی که با شکایت اختلال خواب مراجعه می کنند، می گردد. بنابراین مشاوره، تدوین و اجرای برنامه های توانمند سازی زنان در مواجهه با خشونت، موجب ارتقاء سلامت آنان می شود.

مقدمه: یکی از بحرانی ترین مراحل زندگی زنان، دوران یائسگی می باشد. با این وجود دوره گذار از یائسگی و دوره یائسگی با بحران های احساسی و اجتماعی توأم می باشد. آرام سازی بنسون بر علائم و نشانه های جسمی و روانی تأثیر می گذارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی روش آرام سازی بنسون در زنان بر عوارض یائسگی انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی 80 زن یائسه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی-درمانی شهر مشهد در سال 1398 انجام شد. افراد به دو گروه 40 نفره مداخله و کنترل تخصیص شد. برای گروه مداخله علاوه بر مراقبت معمول، تمرین روش آرام سازی بنسون در 8 جلسه (هفته ای یک بار) و گروه کنترل، مراقبت روتین انجام گردید. پرسشنامه ها برای هر دو گروه در ابتدای مداخله و یک هفته بعد از پایان آخرین جلسه تکمیل شد. ابزارها پرسشنامه شدت علائم یائسگی، عملکرد جنسی و کیفیت زندگی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزارSPSS (نسخه 16) و آزمون تی مستقل، من ویتنی، کای دو یا فیشر، ویلکاکسون انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: بر اساس نتایج آزمون من ویتنی، بین دو گروه آزمون و کنترل قبل از مداخله نمره شدت علائم یائسگی (164/0=p) و عملکرد جنسی (172/0=p) تفاوت آماری معناداری وجود نداشت و دو گروه همگن بودند. در مقابل، گروه آزمون و کنترل در کیفیت زندگی (002/0=p) تفاوت آماری معناداری داشتند. بر اساس نتایج آزمون من ویتنی، بین دو گروه آزمون و کنترل بعد از مداخله نمره شدت علائم یائسگی (001/0>p)، عملکرد جنسی (021/0=p) و کیفیت زندگی (001/0=p) تفاوت آماری معناداری وجود داشت و در گروه مداخله بهتر بود. نتیجه گیری: مداخله آرام سازی بنسون نقش مهمی در افزایش کیفیت زندگی و کاهش علائم یائسگی و عملکرد جنسی دارد و روشی بی خطر، مفید و بدون هزینه در کنترل علائم زنان یائسه می باشد.

مقدمه: یبوست یکی از رایج ترین مشکلات گوارشی در زنان باردار است که عموماً در همراهی با هموروئید مشاهده می شود. عدم تبعیت بیماران از توصیه های اصلاح سبک زندگی، درمان به وسیله این روش را با شکست مواجه می کند. اگرچه خواص درمانی روغن نارگیل بر یبوست مطرح شده، اما مستندات علمی آن گزارش نشده است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر پماد روغن نارگیل بر علائم یبوست در زنان باردار مبتلا به هموروئید انجام شد. روش کار: این مطالعهکارآزمایی بالینی در سال 98-1397 بر روی 60 زن باردار که به مراکز خدمات جامع سلامت مشهد مراجعه کردند، انجام شد. افراد واجد شرایط به دو گروه تقسیم شدند. گروه کنترل فقط توصیه های اصلاح سبک زندگی را دریافت کردند، در حالی که گروه مداخله علاوه بر این توصیه ها، یک اپلیکاتور از پماد روغن نارگیل را روزی 2 بار به مدت 2 هفته استفاده کردند. سنجش بهبود علائم یبوست شامل نیاز به زور زدن هنگام دفع، دفع مدفوع سفت و سخت و اجابت مزاج کمتر از 3-2 بار در هفته، با استفاده از پرسشنامه یبوست در بارداری گردآوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های آماری کای اسکوئر، دقیق فیشر و کوکران انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: فراوانی نیاز به زور زدن هنگام دفع در روز چهاردهم پس از مداخله در زنان باردار در گروه پماد روغن نارگیل به صورت معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (05/0>p). در مقایسه درون گروهی، در گروه پماد روغن نارگیل تفاوت نیاز به زور زدن هنگام دفع و دفع مدفوع سفت و سخت برحسب روز سنجش، تفاوت معنی داری داشت (001/0>p)، در حالی که در گروه کنترل تفاوت نیاز به زور زدن هنگام دفع و دفع مدفوع سفت و سخت برحسب روز سنجش معنادار نبود (05/0>p). در بررسی درون گروهی، اجابت مزاج کمتر از 3-2 بار در هفته اگرچه از لحاظ بالینی در گروه پماد روغن نارگیل با کاهش همراه بود، اما این کاهش از نظر آماری معنی دار نبود (050/0=p). نتیجه گیری: پماد روغن نارگیل بر بهبود علائم یبوست در زنان باردار مبتلا به هموروئید مؤثر است، لذااستفاده از آن در این افراد پیشنهاد می گردد.

مقدمه: تروما اولین علت مرگ و میر زنان باردار به دلایل غیر از بارداری است. دانش محدودی درباره مکانیسم های ترومای بارداری وجود دارد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی، نوع و پیامدهای تروما در دوران بارداری در مراجعین مرکز بزرگ ترومای گیلان انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی-مقطعی و گذشته نگر، با استفاده از داده های ثبت شده در تریاژ مرکز آموزشی-درمانی پورسینا واقع در استان گیلان از زمان شروع به کار این سیستم ثبت یعنی از تاریخ تیر ماه 1396 انجام شد و به صورت تمام شماری، تمام مادران تروما دیده تا تیر ماه 1398 که 138 نفر بودند، وارد مطالعه شده و سپس با استفاده از مصاحبه تلفنی، پیامدهای بعد از ترخیص مادر و جنین پرسش شد که در مجموع 77 مادر پاسخگو بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) انجام شد. یافته ها: میانگین سن مصدومین 25/5± 24/29 سال و میانگین سن بارداری آنها 12/10± 92/20 هفته بود. شایع ترین مکانیسم تروما سقوط (5/35%) و پس از آن به ترتیب حوادث ترافیکی (9/31%)، سایر مکانیسم ها (فرورفتن جسم نوک تیز در اندام ها، افتادن جسم خارجی بر روی فرد، سگ گاز گرفتگی و. . . ) (21%)، خشونت و نزاع (9/10%) و خودزنی (7/0%) بود. بیشترین پیامدهای جنینی گزارش شده به ترتیب فراوانی، بدون پیامد (87%)، تولد زودرس (8/7%) و سقط (2/5%) بود و بیشترین پیامدهای مادری به ترتیب فراوانی، بدون عارضه (5/67%)، خونریزی (7/11%)، شکستگی استخوان (7/11%)، انقباضات رحمی و باز شدن دهانه رحم (1/9%) گزارش شده بود. نتیجه گیری: شایع ترین نوع تروما در دوران بارداری سقوط بود. تولد زودرس و سقط از پیامد های جنینی و خونریزی، شکستگی استخوان، انقباضات رحمی و باز شدن دهانه رحم از پیامدهای مادری خطرناکی بودند که گزارش شدند. در برنامه های بعدی باید پیشگیری از این تروماها در بارداری و پیگیری پیامدهای بعد از ترخیص مادران از مراکز تروما در الویت باشد.

مقدمه: زایمان طبیعی برای اکثر زنانی که سزارین قبلی با برش عرضی داشته اند، یک روش زایمانی ایمن محسوب می شود. با این حال اکثر زنان که سزارین قبلی داشته اند، به ندرت زایمان طبیعی را انتخاب می کنند. مطالعه حاضر با هدف تبیین باور زنان با سابقه سزارین قبلی در زمینه زایمان طبیعی پس از سزارین، به منظور ارائه برخی پیشنهادات در مورد مداخلات آتی جهت افزایش زایمان طبیعی انجام شد. روش کار: این مطالعه کیفی با چارچوب تئوری رفتار برنامه ریزی شده از فروردین تا اسفند ماه 1397 در بیمارستان های دولتی ارومیه انجام یافت. داده ها با انجام 24 مصاحبه نیمه ساختار یافته عمیق انفرادی جمع آوری شد. مشارکت کنندگان از طریق نمونه گیری مبتنی بر هدف تا رسیدن به اشباع اطلاعات از بین زنان باردار و زایمان کرده با سابقه سزارین انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها به روش تحلیل محتوای کیفی از نوع هدایت شده با نرم افزار MAXqda (نسخه 10) انجام شد. یافته ها: از تحلیل داده ها، سه درون مایه "نگرش نسبت به زایمان طبیعی پس از سزارین" (زایمان طبیعی روشی سریع و مقرون به-صرفه، احساس خطر از آسیب مادری-جنینی)، "باورهای هنجاری نسبت به زایمان طبیعی پس از سزارین" (تأکید افراد مهم برای انجام زایمان طبیعی پس از سزارین، برداشت زنان در مورد زایمان طبیعی پس از سزارین در اجتماع) و "باورهای کنترلی نسبت به زایمان طبیعی پس از سزارین" (موانع و تسهیل کننده های فردی و اجتماعی) حاصل شد. نتیجه گیری: نگرش، هنجارهای انتزاعی و باورهای کنترلی زنان در انتخاب زایمان طبیعی پس از سزارین تأثیر دارد. آموزش های مبتنی بر تئوری رفتار برنامه ریزی شده می تواند با هدف گسترش زایمان طبیعی پس از سزارین مورد توجه قرار گیرد.

مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک شایع ترین اختلال غدد درون ریز میان زنان در سنین باروری و شایع ترین علت ناباروری ناشی از عدم تخمک گذاری است. جهت درمان عوارض ناشی از این بیماری طیف گسترده ای از داروهای شیمیایی تجویز می شود. امروزه به دلیل اثربخشی داروهای گیاهی در کنار عوارض کم آنها، تمایل به استفاده از داروهای گیاهی افزایش یافته است. بدین منظور مطالعه مروری حاضر با هدف تعیین نقش داروهای گیاهی در سندرم تخمدان پلی کیستیک در مطالعات حیوانی انجام شد. روش کار: در این مطالعه مروری پایگاه های اطلاعاتی Science direct، Google Scholar، Web of science، EMBASE، Pubmed، Scopus و ProQuest با استفاده از کلیدواژه های فارسی سندرم تخمدان پلی کیستیک، گیاهان دارویی، بررسی سیستماتیک، طب سنتی، کارآزمایی بالینی، کنترل موردی، ناباروری زنان و معادل انگلیسی آنها در بازه زمانی 2020-1990 مورد جستجو قرار گرفتند. در ابتدا 875 مقاله یافت شد که در نهایت 38 مقاله که مطابق با اهداف مطالعه بودند، به طور کامل بررسی و از این میان 14 مقاله مرتبط وارد مطالعه شدند و مورد نقد و بررسی قرار گرفتند. یافته ها: بر اساس نتایج مورد بررسی، داروهای گیاهی متعددی از جمله گیاه پنج انگشت، رازیانه، زیره سیاه، کاسنی، شیرین بیان، صبر زرد، چای کوهی، چای سبز، هسته انگور، سیاه دانه و کالیگونوم کوموسوم می توانند در درمان بسیاری از مشکلات ایجاد شده به دلیل سندرم تخمدان پلی کیستیک مؤثر باشند. نتیجه گیری: استفاده از گیاهان دارویی با خاصیت آنتی اکسیدانی، ضدالتهابی و تعادل هورمونی می توانند به عنوان جانشین یا مکمل داروهای شیمیایی مؤثر بر سندرم تخمدان پلی کیستیک مورد استفاده قرار گیرند و یک عامل اصلی در درمان یا کاهش عوارض از بیماری سندرم تخمدان پلی کیستیک باشند.

مقدمه: اکینوکوکوس گرانولوزوس، شایع ترین عامل کیست هیداتید در جهان است. معمولاً اولین ارگان درگیر در این بیماری کبد می باشد که شایع ترین تظاهرات گوارشی شامل: درد شکم، بزرگی کبد، بی اشتهایی، تهوع و زردی می باشد. درگیری اولیه حفره لگن در این بیماری نادر است و علائم بیماران معمولاً ناشی از اثرات فشاری بر ارگان های مجاور نظیر مثانه و رکتوم و روده ها است. معرفی بیمار: در این مطالعه خانم 22 ساله با علائم بی اشتهایی و درد شکم در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد بستری شد که در سونوگرافی شکم و لگن تصویر کانون کیستیک حاوی سپتا و اکوی داخلی و در سی تی اسکن به صورت کانون کیستیک دارای دانسیته چربی در حفره لگن با منشأ احتمالی تخمدان چپ رؤیت شد که بیمار با تشخیص احتمالی کیست درموئید تحت جراحی قرار گرفت، ولی در حین عمل جراحی و تأیید پاتولوژی، تشخیص کیست هیداتید داده شد. نتیجه گیری: در مناطق شایع از نظر هیداتید، کیست هیداتید باید در تشخیص افتراقی هر ضایعه کیستیک در هر ارگانی در بدن مدنظر قرار گیرد.