طب مکمل
سال:1400 | دوره:11 | شماره:2 (پیاپی 39) |تعداد مقالات:8

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

هدف: بیماری کبد چرب، شایع ترین عامل اختلال آنزیم های کبدی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر یک دوره تمرین تناوبی شدید به همراه مصرف عصاره برگ لوکوات بر میزان آنزیم های کبدی در مردان چاق مبتلا به کبد چرب غیرالکلی بود. روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، چهل مرد مبتلا به کبد چرب غیرالکلی (BMI: 1/82± 33/92 کیلوگرم برمترمربع) بر اساس رضایت کتبی آگاهانه انتخاب و سپس به طور تصادفی به چهار گروه (هر گروه ده نفر) تمرین، عصاره برگ لوکوات، عصاره برگ لوکوات به همراه تمرین و گروه کنترل تقسیم شدند. تمرینات به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته به مدت 60 دقیقه با شدت بین 80-95 درصد ضربان قلب ذخیره انجام شد. به مدت هشت هفته، روزی دو عدد کپسول 250 میلی گرمی عصاره برگ لوکوات نیز تجویز شد. مقادیر سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلکالین فسفاتاز (ALP) و آلانین آمینوترانسفراز (ALT)پیش از مداخله و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و مصرف مکمل اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/P≥ 0 انجام شد. یافته ها: نتایج آزمون تی زوجی نشان داد سطوح سرمی ALT، AST و ALP در پس آزمون گروه آزمایش به همراه عصاره (0/01=P=0/01، P=0/01، P) و گروه آزمایش کاهش معنی داری یافت (0/02=P=0/001، P=0/01، P) این تغییرات در پس آزمون گروه کنترل و عصاره معنی دار نبود (05/P≥ 0). همچنین نتایج آزمون توکی نشان داد، سطوح سرمی ALT، AST و ALP در گروه های تمرین به همراه عصاره و تمرین در مقایسه با گروه کنترل، بیشترین کاهش معنی داری (0/001=ALT (P و ALP در گروه تمرین به همراه عصاره با عصاره (0/03=P) و در گروه تمرین با کنترل (0/02=P) کمترین کاهش معنی دار را نسبت به سایر گروه ها پس از هشت هفته مداخله داشت. نتیجه گیری: به نظر می رسد مصرف عصاره برگ لوکوات به همراه تمرینات تناوبی با شدت بالا منجر به کاهش آنزیم های کبدی در بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی می شود. پیشنهاد می شود بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی از این روش در بهبود آنزیم های کبدی استفاده کنند.

هدف: اضطراب یکی از شایع ترین مشکلات بیماران قبل از اعمال جراحی است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی و رایحه درمانی با گل محمدی بر میزان اضطراب قبل از عمل در افراد کاندیدای جراحی عمومی انجام شد. روش ها: در این کارآزمایی بالینی نود بیمار کاندیدای جراحی عمومی مراجعه کننده به بیمارستان آیت الله کاشانی شهرکرد در سال 1398 پس از اخذ رضایت نامه کتبی آگاهانه به صورت تصادفی به سه گروه آرام سازی (سی نفر)، رایحه درمانی (سی نفر) و کنترل (سی نفر) تقسیم شدند. در هر دو گروه مداخله یک ساعت قبل از عمل انجام شد. ابزار گرد آوری اطلاعات شامل پرسش نامه مشخصات جمعیت شناختی، مقیاس اضطراب سنجی 21 سوالی DASS بود. داده ها با استفاده از آزمون های آماری کای اسکویر، تی استودنت زوجی و تحلیل واریانس یک طرفه به کمک نرم افزار SPSS نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین اضطراب قبل از مداخله توسط ازمون تی زوجی به ترتیب در گروه آرام سازی و رایحه درمانی کنترل ( 77/± 2 16/97)، (16/80± 2/66) بود (P>0/05) که بعد از مداخله به ( 54/± 2 16/03) و (( 88/± 2 15/03) کاهش یافت (P<0/05). همچنین در مقایسه بین گروه آرام سازی و رایحه درمانی از نظر متغیر مورد بررسی اختلاف آماری معناداری وجود نداشت و دو روش نسبت به یکدیگر برتری ندارند (P>0/05). نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان پیشنهاد کرد که از آرام سازی و رایحه درمانی جهت کاهش سطح اضطراب بیماران قبل از جراحی عمومی در بالین استفاده کرد.

هدف: اولین و شایع ترین علت مرگ و میر در جهان ناشی از حوادث قلبی عروقی است و افزایش چربی های خون (هایپرلیپیدمی)یکی از عوامل خطر مهم و قابل کنترل این بیماری هاست. ارتباط متابولیسم چربی ها با طیف وسیعی از بیماری ها، عوارض داروهای شیمیایی و توجه روزافزون جوامع بشری به استفاده از درمان های طبیعی، لزوم توجه علمی بیشتر به دیدگاه های سایر مکاتب درمانی وطب مکمل را آشکار می سازد. در این مطالعه مروری به تبیین هایپرلیپیدمی از منظر طب ایرانی پرداخته شده است. روش ها: با استفاده از کلید واژه های شحم، پیه، چربی، بلغم، دسومت، دهن، سمین، هایپرلیپیدمی در کتب معتبر پزشکی، پایگاه های علمی، نرم افزار نور و منابع معتبر طب ایرانی به روش کتابخانه ای از دی ماه لغایت اسفند 1399پس از جمع آوری اطلاعات، به بررسی، تحلیل محتوا وارایه نظرات پرداخته شد. یافته ها: بروز هایپرلیپیدمی به عوامل متعددی بستگی دارد، تشخیص آن وابسته به تکنولوژی آزمایشگاهی بوده و در غالب اوقات علایم بالینی واضحی ندارد. ازمهم ترین موارد قابل بررسی، توجه به نقش کبد، قلب، معده، اصول حفظ سلامتی و هضم های چهارگانه است. نتیجه گیری: هایپرلیپیدمی کیفیتی است که می تواند پاتولوژیک و در مواردی هم فیزیولوژیک باشد. از نظر طب ایرانی در اثر عدم تعادل اخلاط در داخل عروق حادث شده و منجر به غلظت و لزوجت بیشتر درقوام خون می شود. در مواردی عرض ناشی از بیماری و در مواردی نیز می تواند واکنش جبرانی قوه مدبره بدن باشد. توجه به دیدگاه های مکتب طب ایرانی می تواند در جهت پیشگیری و بهبود مداخلات درمانی موثر باشد.

هدف: با توجه به افزایش استفاده و گرایش به درمان های طب مکمل می توان از این درمان ها در تسکین درد، بهبود اضطراب و استرس بیماران استفاده کرد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر ریکی درمانی در کنترل درد، اضطراب، استرس به صورت مروری سیستماتیک انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر به روش مروری سیستماتیک با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی پابمد، مگ ایران، پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، گوگل اسکالر، ام بیس، وب آو ساینس، اسکوپوس، الزویر و نرسینگ کانسالت، با کلید واژه های درد، ریکی، اضطراب و افسردگی طی بازه زمانی تیرماه 1395 تا مهرماه 1398صورت گرفت. یافته ها: مرحله اول 154 مطالعه انتخاب شدند، 131 مطالعه به علت عدم داشتن معیارهای ورود مطالعات حذف و در نهایت 23 مطالعه کارآزمایی بالینی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند جهت تجزیه و تحلیل انتخاب شدند. نتیجه گیری: یافته ها نشان داد استفاده از درمان های طب مکمل از جمله ریکی درمانی در گروه های مختلف مورد بررسی نتایج متفاوت است و جهت ارایه مداخلات مبتنی بر شواهد انجام مداخلات متعدد در فرهنگ های مختلف جهت بررسی تاثیر گذاری ریکی درمانی پیشنهاد می شود.

هدف: با توجه به گسترش ابتلا به ویروس کرونای انسانی (با نام علمی SARS-CoV-2) در سراسر دنیا و مرگ و میر ناشی از آن همچنین نبود راه درمانی قطعی برای درمان این بیماری، داروها و روش های درمانی غیرتهاجمی و تهاجمی مختلفی در سراسر دنیا برای تخفیف اثرات بیماری یا تسریع روند درمان بیماران استفاده می شود که تاثیر مثبت و قطعی هیچ کدام از این موارد مورد تایید واقع نشده است و تنها در بعضی موارد موثر واقع شده ند. هدف از این تحقیق بررسی برخی ویژگی های بالینی و درمان های حمایتی در بیماران مبتلا به کووید 19 فوت شده مراجعه کننده به بیمارستان هاجر ارتش در تهران (1399-1398) بود. روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی گذشته نگر بنیادی کاربردی روی100 بیمار کووید 19 در بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی هاجر، 503 ارتش تهران، از اسفند 1398 تا مهر 1399 با ابزار اطلاعات جمعیت شناختی پرونده انجام شد. جامعه مطالعه بیماران فوت شده مبتلا به کووید 19 بستری در مرکز آموزشی درمانی بیمارستان هاجر شهر تهران بودند که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. در دو گروه دارای و بدون بیماری زمینه ای تقسیم بندی شدند. پس از هماهنگی و اخذ مجوز لازم پژوهشگران به بیمارستان هاجر رفتند. با رعایت کامل موازین کنترل عفونت و پوشش حفاظت فردی کامل پس از معرفی خود و کسب رضایت و اجازه آگاهانه اطلاعات از پرونده های فوتی ها در اثر کووید 19 جمع آوری شد. یافته ها: نتایج مطالعات ما نشان داد در این تحقیق از درمان های حمایتی ونتیلاتور، تزریق داروی تنگ کننده عروق و فراورده های خونی استفاده شد. نتایج آماری پرونده این بیماران فوتی نشان داد که استفاده از ونتیلاتور نسبت به بقیه روش های حمایتی به طور معنی دار درصد بالاتری را به خود اختصاص داده است (P=0/01). در 62 (62 درصد) بیمار از دستگاه ونتیلاتور استفاده شده بود. در 28 بیمار (28 درصد) از تزریق داروی تنگ کننده عروق و در 13 بیمار (13 درصد) از فراورده خونی استفاده شده بود. اکثر فوت شدگان دارای بیماری زمینه ای بودند (79 درصد). فشار خون بالا، دیابت و مشکلات قلبی درصد بیشتر بیماری های زمینه ای گزارش شده را به خود اختصاص داده بودند. شدت بیماری و تظاهرات بالینی و میزان مرگ و میر بیماران مبتلا به کرونا در زیر گروه های قلبی عروقی، دیابت و فشار خون بالا نسبت به سایر افراد مبتلا به بیماری کرونا ویروس دارای اختلاف معنی داری بود (P=0/01). نتایج آماری نشان داد که هیچ ارتباط معنی داری بین سن و جنس فوتی ها و استفاده از هیچ کدام از درمان های حمایتی دیده نشد (P≥ 0/01). نتایج آماری ارتباط معنی دار بین سن و جنس فوتی ها و بیماری های زمینه ای را نشان داد (P≤ 0/01). نتیجه گیری: انتخاب روش های درمانی که نیاز قطعی بیمار هستند و همچنین اثرات مطلوب تری در روند بهبود بیماری دارند ارزش بالایی را در درمان بیماران به خود اختصاص می دهند. بررسی و مقایسه روش های درمانی مختلف که در طول پاندمی کرونا در بیمارستان هاجر مورد استفاده قرار گرفته اند، میزان نیاز بیماران به استفاده از این درمان های حمایتی و اهمیت هرکدام از آن ها را نشان داد تا گامی در جهت درمان هدفمند و سودمند برای بیماران مبتلا به کووید 19 برداشته شود. در مطالعه ما نیاز به ونتیلاتور اهمیت بیشتری نسبت به دو روش حمایتی دیگر، یعنی تزریق داروی تنگ کننده عروق و استفاده از فراورده های خونی داشت.

هدف: افسردگی و اضطراب به عنوان عامل و پیامد یکدیگر از شایع ترین اختلالات روانی بوده که دارای هم پوشانی گسترده پاتوفیزیول وژی، همبستگی ژنتیکی، همبودی با سایر بیماری ها به همراه احتمال بالای عود و مزمن شدن هستند. امروزه با توجه به عوارض جانبی دارودرمانی و عدم دست یابی به پاسخ مورد انتظار، مصرف پروبیوتیک ها به عنوان گزینه درمانی کمکی بدون عوارض جدی مطرح است. روش ها: مطالعه با شیوه همبستگی در حجم نمونه سیصد نفر به روش در دسترس از مردان و زنان 20 تا 40ساله دارای دیپلم شهر تهران در بهار 1399 پس از کسب رضایت آگاهانه با استفاده از پرسش نامه افسردگی بک، اضطراب بک و پرسش نامه روا پایا شده مصرف پروبیوتیک به صورت اینترنتی انجام شد. داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون هم زمان در نرم افزار SPSS نسخه 26 تحلیل شد. یافته ها: از 203 زن و 76 مرد شرکت کننده، 279 نفر (9/74 درصد) مصرف متوسط پروبیوتیک، 3/6 درصد مصرف مناسب و بقیه مصرف ضعیف داشتند. با کاهش نمره مصرف پرو بیوتیک افزایش در نمره افسردگی (0/183-=P=0/002، r) و اضطراب (0/122-=P=0/041، r) دیده شد و بالعکس. از طرفی علی رغم معناداری قدرت پیش بینی کننده مصرف پروبیوتیک برای افسردگی، درباره اضطراب معنا دار نبود. ضریب رگرسیون چندگانه (0/233)، مجذور ضریب همبستگی (0/054) و P-value افسردگی و اضطراب از جدول رگرسیون به ترتیب 0/016 و 0/043 به دست آمد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مصرف پرو بیوتیک ها ممکن است دارای اثرات مفید در ارتباط با افسردگی و اضطراب باشند، با وجود این، به منظور کسب نتایج دقیق تر انجام مطالعات کار آزمایی بالینی پیرامون مصرف پروبیوتیک ها ضروری است.

هدف: جراحی بینی عملی پر اضطراب و چالش برانگیز در بین جراحی های پلاستیک است. محققین به دنبال روش های مناسب طب سنتی و مکمل جهت کنترل اضطراب هستند. هدف این مطالعه مقایسه تاثیر دو روش رایحه گل محمدی (رزا) و آرام سازی بنسون بر اضطراب و همودینامیک قبل عمل و برخی عوارض جراحی بینی بود. روش ها: در این مطالعه مداخله ای تصادفی 68 نفر از بیماران کاندیدای جراحی بینی مراجعه کننده به بیمارستان زارع شهر ساری در دو گروه 34نفره آزمایش و کنترل بررسی شدند. پس از اخذ رضایت کتبی، بیماران به طور تصادفی به دو گروه بنسون و گل محمدی تقسیم شدند. اضطراب قبل و بعد از مداخله توسط پرسش نامه اشپیل برگر بررسی شد. وضعیت همودینامیک، وضعیت همودینامیک، تهوع و استفراغ 24 ساعت پس از عمل جراحی ارزیابی شد. یافته ها: دو گروه ازنظر جمعیت شناختی مشابه بودند. میزان اضطراب آشکار و پنهان به ترتیب در گروه گل محمدی 27/5 و 27/2 درصد و گروه بنسون 20/4 و 20/8 درصد کاهش یافت. فشار خون در گروه گل محمدی نسبت به گروه بنسون بیشتر کاهش یافت. تعداد نبض دو گروه اختلاف داشت (0/038=P). میزان خون ریزی حین عمل در گروه بنسون برابر 2/4± 18/6 میلی لیتر و در گروه گل محمدی برابر 3/8± 18/2 میلی لیتر بود (0/626=P). همچنین تهوع و استفراغ و رضایت جراح در حین عمل در دو گروه مشابه بود. نتیجه گیری: روش آرام سازی بنسون و رایحه گل محمدی به دلیل، کاهش اضطراب قبل عمل و ثبات وضعیت همودینامیک برای بیماران قبل عمل توصیه می شود.